[go: up one dir, main page]

Jump to content

Timor

E Vicipaedia
Puer pro incognitis circumiectis naturalibus timet.
Vide etiam paginam fere homonymam: Timora.

Timor, seu metus,[1] est motus animi qui inducitur a minatione percipiente ab ente quod variationem efficit in cerebro et functione viscerum et tandem in more, ut puta, fugere vel celare vel derigescere.[2] Timor irrationalis est phobia.[3]

Timoris physiologia et psychologia

[recensere | fontem recensere]

Perspectio? inductor?

[recensere | fontem recensere]

Timor stimulis externis internisve induci potest. Stimuli oculorum, stimuli externi exemplum, timorem inducere possunt: stimulus anxifer in cerebro et corticem occipitalem et corpus amygdaloideum responsum neurophysiologicum inducit.[4] Incendi timorem corpus amygdaloideum magnum momentum habet.[5] Inter cortices oculorum et corpora amygdaloideia ipsilaterale nexus sunt: homines igitur cum corporis amygdaloidei functione laesa minores timoris reactiones ostendunt.

Timorem sustentare

[recensere | fontem recensere]

Psychologia cognitiva

[recensere | fontem recensere]

In psychologia cognitiva quoque descriptiones timoris divulgatae sunt. Per exemplum descriptio psychophysiologica[6] circulum timoris vitiosum ostendit, cui sunt:

  1. stressor internus sive externus
  2. perceptio et interpretatio: "periculosa est"
  3. timor
  4. mutationes physiologicae et corporis reactiones (exempli gratia: sudor, (cordis) palpitationes, inquies)

Deinde haec corporis reactiones ipsae stressores sunt et circulum vitiosum supplent.

Perturbationes

[recensere | fontem recensere]

Timor indicium perturbationis sive morbi imponitur:

Nexus interni

  1. Cum significatione simili: anxietas, anxitudo, pavor, terror.
  2. Olsson et Phelps 2007.
  3. Öhman 2000.
  4. Vuilleumier P, Richardson MP, Armony JL, Driver J, Dolan RJ (Nov 2004). "Distant influences of amygdala lesion on visual cortical activation during emotional face processing". Nat Neurosci 7: 1271-7 
  5. Aggleton JP (1993). "The contribution of the amygdala to normal and abnormal emotional states". Trends Neurosci 16: 328-33 
  6. Margraf J, Ehlers A (1989). Etiological Models of Panic - Psychophysiological and Cognitive Aspects, in: Panic Disorder: Theory, Research and Therapie, Ed. Baker R. pp. 205-31 .
  7. Van Horn N. L., Street M. (2018). Night Terrors,StatPearls Publishing.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Öhman, A. 2000. "Fear and anxiety: Evolutionary, cognitive, and clinical perspectives." In Handbook of emotions, ed. M. Lewis et J. M. Haviland-Jones, 573–93. Novi Eboraci: The Guilford Press.
  • Olsson, A. et E. A. Phelps. 2007. "Social learning of fear." Nature Neuroscience 10 (9): 1095–1128. PMID 17726475.