[go: up one dir, main page]

Jump to content

Ioannes Ivo Le Drian

Latinitas bona
E Vicipaedia
Wikidata Ioannes Ivo Le Drian
Res apud Vicidata repertae:
Ioannes Ivo Le Drian: imago
Ioannes Ivo Le Drian: imago
Ioannes Ivo Le Drian: subscriptio
Ioannes Ivo Le Drian: subscriptio
Nativitas: 30 Iunii 1947; Oriens Britanniae Minoris
Patria: Francia

Familia

Genitores: Jean Le Drian; Louisette Derrien
Coniunx: Maria Vadillo
Proles: Thomas Le Drian

Ioannes Ivo, vulgo Jean-Yves Le Drian (natus Oriente in urbe Britanniae Minoris die 30 Iunii 1947), est politicus Franciae.

Oriente in urbe natus, in oppido adiacenti Lanester educatus est, avis et proavis circa portu navesque semper versatis. Alumnus est universitatis Redonensis. Hanneboti magister scholarum, ab anno 1973 Redonis lector laborabat, ubi anno 1974, orationis Francisci Mitterrand auscultator, factioni socialisticae se iunxit. Inter annos 1981 et 1998 magister civium urbis natalis, inter 2004 et 2017 praeses consilii regionalis Britanniae Minoris meruit. Distinctionem Britanniae Minoris intra Franciam continenter favebat.

Ioannes Ivo Le Drian, eo tempore secretarius civicus a mare, Telone Martio anno 1992 pictus

Legatus fuit conventui nationali annis 1978–1991 et 1997-2007. Annis 1991 et 1992, praeside Mitterrand, prima ministra Editha Cresson, secretarius civicus a mare operam dedit. Sub praesidatu Nicolao Sarkozy bis vel ter ad ministerium munitionis convocatus hoc officium semper recusavit. Denuo ab anno 2012 ad 2017, praeside Francisco Hollande, minister a munitione fuit, primis ministris Ioanne Marco Ayrault, Manuele Valls, Bernardo Cazeneuve. A die 17 Maii 2017 minister a rebus externis Franciae meret in regimine factionis La République en marche!(fr) (primo ministro Eduardo Philippe, praeside Emmanuele Macron) qua ratione e factione socialistica mense Martio 2018 abiit. Mense Novembri 2021, In colloquio cum ephemeride "Le Monde", Jean-Yve Le Drian sollicitudinem expressit de praeda oeconomica in terris Africanis pendentibus, digito monstrans apud Sinas et Russiam. "Competitores nostri nullas taboos vel limites habent" dixit Jean-Yves Le Drian, secundum quos Europaei omni pretio suam necessitudinem cum continenti Africae reficere debent.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Ioannes Ivo Le Drian (ad sinistram partem) cum Francisco Hollande (media imagine) Redonis anno 2011 pictus
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Ivonem Le Drian spectant.
Ministri principales rectionis Francicae Manuelis Valls et Bernardi Cazeneuve 2014–2017 (praeside Francisco Hollande)
Ministri rectionis Francicae Eduardi Philippe 2017–2020 (praeside Emmanuele Macron)

Franciscus Bayrou (2017) • Nicola Belloubet (2017–2020) • Ioannes Michael Blanquer • Elisabetha Borne • Agnes Buzyn • Christophorus Castaner (2018–2020) • Gerardus Collomb (2017–2018) • Geraldus Darmanin • Ricardus Ferrand (2017) • Marcus Fesneau (2018–2020) • Laura Flessel (2017–2018) • Annick Girardin • Sylvia Goulard (2017) • Iacobina Gourault (2017–2020) • Desiderius Guillaume (2018–2020) • Nicolaus Hulot (2017–2018) • Ioannes Ivo Le Drian • Bruno Le Maire • Natalia Loiseau (2017–2019) • Mounir Mahjoubi (2017–2019) • Roxana Maracineanu (2018–2020) • Iacobus Mézard (2017–2018) • Amelia de Montchalin (2019–2020) • Francisca Nyssen (2017–2018) • Cedricus O (2019–2020) • Florentia Parly (2017–2020) • Muriel Pénicaud • Eduardus Philippe • Franck Riester (2018–2020) • Franciscus de Rugy (2018–2020) • Mariella de Sarnez (2017) • Stephanus Travert (2017–2018) • Friderica Vidal

Ministri munitionis Francici 1959–

Petrus Guillaumat 1959 • Petrus Messmer 1960 • Michael Debré 1969 • Robertus Galley 1973 • Iacobus Soufflet 1974 • Ivo Bourges 1975 • Ioël Le Theule 1980 • Robertus Galley 1980 • Carolus Hernu 1981 • Paulus Quilès 1985 • Andreas Giraud 1986 • Ioannes Petrus Chevènement 1988 • Petrus Joxe 1991 • Petrus Bérégovoy 1993 • Franciscus Léotard 1993 • Carolus Millon 1995 • Alanus Richard 1997 • Michaela Alliot-Marie 2002 • Herveus Morin 2007 • Alanus Juppé 2010 • Gerardus Longuet 2011 • Ioannes Ivo Le Drian 2012 • Sylvia Goulard 2017 • Florentia Parly 2017 • Sebastianus Lecornu 2022