Fons
Fons, ut scribit Forcellini, est "locus, unde perennis aqua erumpit et ipsa aqua iugis erumpens."[1] Linguâ Latinâ mediaevali etiam dicitur fontana (scilicet aqua). Aliis verbis, fons est locus ubi aqua ex aquifero subterraneo ad superficiem terrae fluit; ergo, pars est hydrosphaerae. Fons modo geothermico a magmate vel mantello telluris calefactus appellatur fons thermalis. Fons etiam scaturex et scaturigo appellari potest. Fons saepe e carsto fit.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑
Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis
, s.v. "fons."
