qemer

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛˈmɛɾ/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: qe·mer

Rengdêr

qemer

1. (reng) Rengek e ku dişibe rengê reş.

   Hevmane: esmer

   • Zilamekî qemer ê di kirasê çermsoran de, hinekî li pêş, destê xwe ji me re bilind dike. — (Agîd Yazar, Welatê Antîakos ê zîrek Komagene IV [arşîv], xwebun.org, 2020)

Bide Ber

• reş
• spî
• kesk
• sor
• zer
• kej
• kew
• mor
• şîn
• gewr
• şîrik
• kinûşk
• helesor
• firûze
• micwer
• bor
• gevez
• çûr
• sîs
• kever
• belek
• cûn
• çal
• beş
• qîr
• qir
• kumêt
• qûle
• rijî
• sorboz
• şînboz
• reşûşîn
• çal
• spîçal
• xizik
• qîrreş

Jê

• qemerî
• qemerîtî
• qemerokî
• qemerbûyî
• qemerkirî
• qemer bûn
• qemer kirin
• qemerbûn
• qemerkirin

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: dunkelbraun → de, brünette → de, braun → de, Brünette → de m, dunkel → de, fuchsrot
• Farisî: سبزه‎ → fa, گندمگون‎ → fa
• Fînî: ruskeaverikkö, brunetti → fi
• Îngilîzî: dark-complexioned
• Swêdî: mörkbrun → sv
• Tirkî: bronz gibi, esmer → tr, karaşın → tr, kavruk → tr, konur → tr, yağız → tr, esmerce → tr, kara yağız → tr, karaca → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qemer	qemer
Îzafe	qemera	qemerên
Çemandî	qemerê	qemeran
Nîşandera çemandî	wê qemerê	wan qemeran
Bangkirin	qemerê	qemerino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qemerek	qemerin
Îzafe	qemereke	qemerine
Çemandî	qemerekê	qemerinan

qemer mê

1. heyv, hîv
   • Li rûyê yarê du meh new me qeran dîne di mest
     Tu ji seyra qemerê tali' û exter meke behs
     Pir ji dêm û xet û xalan te xeber daye Mela — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Ji erebî قَمَر‎ (qemer).

Werger

• Almanî: Mond → de m
• Farisî: ماه‎ → fa, قمر‎ → fa
• Îngilîzî: moon → en
• Tirkî: ay → tr