özden ürkmez

Kuros’lar, geniş omuzlu, ince belli, genellikle sol olmak üzere bir bacakları önde, vücut ağırlıkları bu bacaklara eşit olarak dağıtılmış, kolları yanlardan serbest olarak sarkıtılmış, elleri açık ve vücuda yapı- şık, ayakta frontal bir pozisyonda betimlenen, mermerden çıplak erkek heykelleridir. Bu tipler İ.Ö. VII. yüzyılın ikinci yarısında Mısır etkisiyle ortaya çıkmışlardır. Peki, Hellen kültüründe bu heykellerin anlamları nedir? İlk zamanlar bu heykellerin Apollon’u temsil ettiği düşünülmüştür. Fakat kuros’ların Apollon’u temsil etmedikleri bellidir. Mezarlıklarda bulunmuş olanları, mezar stelleri gibi kullanılmışlardır. Atina akropolisi’nde bulunanlar, olimpiyat galipleri ve kahramanları temsil eder. Ionia’da bulunan giyimli tipler, aristokrat kişileri temsil ediyor olmalıdır. Poseidon ve Hera gibi tanrı ve tanrıçaların kutsal alanlarında da yoğun olarak bulunmuş olan kuros’lar, bunların Apollon’u temsil etmediğinin bir başka göstergesidir. Bizim düşüncemize göre kutsal alanlar...

Tisna, one of the lesser-known ancient cities of the Aeolis region, has been studied in detail since 2018. The first studies carried out in the region since the end of the 19th century localized the region in the Kocakale Tepe-Sarıkale Tepe-Mantar Tepe triangle as Tisna. It is understood that the center of

ÖZET Kyme'nin doğu nekropolislerinden biri olan Samurlu 879'da, 2012 yılında yapılan kurtarma kazıları sonucunda ortaya çıkarılan mezarlardan biri de M.71 olmuştur. Çalışma konusu mezar, taş bloklardan dizayn edilmiş kare bir sanduka içine, bronz bir hydria'nın yerleştirilmesi ile oluşturulmuştur. Urne kabı olarak kullanılmış olan hydrianın içinde, yakılmış bireye ait kalıntılara rastlanmıştır. Sanduka içinde, hydrianın yanında bulunan altın diadem, mezar sahibi için yakılmadan önce gerçekleştirilen bir ritüelin göstergesi olmuştur. Urne-Sanduka olarak isimlendirdiğimiz bu mezar tipinin Ege kültür çevresinde MÖ 5 ve 4. yüzyıllarda kullanıldığı anlaşılmaktadır. Klasik Dönem'e ait bu mezar tipinin, dönemin diğer mezar tipleri ile karşılaştırıldığında oldukça lüks olduğu söylenebilinir. İtalya'dan Karadeniz'e çok geniş bir coğrafyaya yayıldığı anlaşılan bronz hydrialar, Anadolu'da çok fazla bulunmamıştır. Kyme Bronz Hydriası, bunlar arasında son bulunan örnektir. Diğer merkezlerden gelen örneklere de bakıldığında, Kyme Bronz Hydriası'nın asıl işlevi olan su kabı olarak değil, hemcinsleri gibi kül kabı (urne) olarak üretildiği anlaşılır. Sandukanın içindeki bronz hydria, özellikle üzerine aplike edilmiş Dionysos-Silenus kabartması ile bir sanat eseri niteliğindedir. Bu figürler üzerinde yapılan stilistik inceleme ve diğer arkeolojik materyallerle yapılan çeşitli karşılaştırmalar, Kyme Bronz Hydriası'nın MÖ 360-350 yıllarına tarihlenmesine olanak vermiştir. Ayrıca, hydria üzerindeki Dionysos-Silenus kabartmasının ikonografik olarak verdiği mesaj, Hellen öteki Dünya inancıyla da uyum içerisindedir. İlk bulunduğunda korozyondan ötürü harap bir görüntüde olan Geç Klasik Dönem'e ait bronz hydria, restorasyon ve konservasyon çalışmaları sonucunda, İzmir Arkeoloji Müzesi vitrininde sergilenmeye başlanmıştır.