Le roman La Terre, qualifié de "recueil de scatologie," même par les disciples de Zola,... more Le roman La Terre, qualifié de "recueil de scatologie," même par les disciples de Zola, devient emblématique du naturalisme comme littérature ordurière dont les sujets putrides éveillent la curiosité des lecteurs. En dépit de l'indignation que suscite ce roman, ce n'est pas tout le monde qui est mécontent de l'effet de choc provoqué par une telle épopée rurale. Joris-Karl Huysmans en particulier, loue la brutalité des personnages de La Terre et la beauté mélancolique de ses paysages champêtres. De fait, la fascination dont témoigne Huysmans pour cette oeuvre atteste du courant décadent qui imprègne l'enquête zolienne sur le monde rural. Dans cette perspective, l'objectif de notre étude est d'offrir une réflexion sur l'affinité générique de La Terre avec la littérature fin-de-siècle. Cet article se concentre sur les figures antinomiques de Buteau et de Jean Macquart en particulier, afin de montrer l'ambiguité du roman, qui se caractérise simu...
Except where otherwise indicated, the content of this article is licensed and distributed under t... more Except where otherwise indicated, the content of this article is licensed and distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 3.0 License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.
An allegorical short story entitled ‘Luonto ja ihminen’ [‘Nature and Man’] (1905) by Maria Jotuni... more An allegorical short story entitled ‘Luonto ja ihminen’ [‘Nature and Man’] (1905) by Maria Jotuni (née Haggrén, 1880-1943) depicts the ruin of the ancient union between Man and his beloved Nature. One day Man, who is wandering in the forest of life, is led towards a mysterious, misty bog. Intoxicated by the tranquillizing scent of the bog, Man encounters Culture, in the shape of a seductive femme fatale. When Man and Nature later reunite, ‘Hän oli väsynyt – silmäin kirkas kiilto himmennyt – ja pää oli painunut maata kohti’ [the Man was tired, the bright shining of his eyes was fading – and his gaze was lowered towards the ground]. Man admits his error and asks to return together with Nature again. She refuses and, shocked by the betrayal of Man, Nature freezes to death: ‘Ja tuli talvi ja peitti Luonnon kääreliinoihinsa’ [And then winter came and covered Nature with its shroud]
Joutsenen erikoisjulkaisu Suomalaiset ahdistukset – Kansallinen omakuva ja kielteiset tunteet läh... more Joutsenen erikoisjulkaisu Suomalaiset ahdistukset – Kansallinen omakuva ja kielteiset tunteet lähestyy kansakunnan kertomisen kysymyksiä kielteisten tunteiden näkökulmasta. Julkaisussa pohditaan erityisesti kielteisten tunteiden ja niin sanottujen rumien, kulttuurisesti ja moraalisesti vähäarvoisina pidettyjen tunteiden merkitystä suomalaisen omakuvan rakentumiselle. Miten pelkoa, inhoa, vihaa, kateutta, surua, ahdistusta tai syyllisyyttä on kuvattu suomalaisessa kirjallisuudessa? Miten nämä esitykset suhteutuvat myönteisinä ja moraalisesti korkeina pidettyihin kansallistunteisiin kuten isänmaanrakkauteen tai yhteenkuuluvuuden tunteeseen? Millaisiin kirjallisuushistoriallisiin ilmiöihin ja esteettisiin käsityksiin negatiivisten tunteiden esittäminen kytkeytyy? Entä millaisia tunnereaktioita, joko myönteisiä tai kielteisiä, näiden tunteiden kuvauksilla pyritään lukijassa herättämään ja millaisin keinoin? Kansakunnan rakentamisen kysymyksiä tarkastellaan lisäksi suhteessa 2010-luvun p...
Artikkeli tarkastelee Timo K. Mukan Maa on syntinen laulu -romaanin (1964) kieltä ja kerrontaa fo... more Artikkeli tarkastelee Timo K. Mukan Maa on syntinen laulu -romaanin (1964) kieltä ja kerrontaa fonoemotionaalisesta näkökulmasta. Se on kirjallisuuden ja tunteiden tutkimuksen osa-alue, jossa on kysymys kielen äänteellisten elementtien yhteydestä tekstin tunnevaikutuksiin. Kohderomaanissa korostuvien imitatiivisanojen, onomatopoeettisuuden, äänen kuvausten ja tyylin foneettisten piirteiden tarkastelu valaisee Mukan arktisen balladin tunnevaikutuksia ja niiden rakentumista. Artikkelissa kartoitan Maa on syntisen laulun runojen ja dialogikerronnan foneettista jakaumaa myös laskennallisesti, ja arvioin tämän menetelmän hyötyjä kirjallisuuden ja tunteiden tutkimuksessa. Kyseessä on pieneen aineistoon nojaava metodologinen kokeilu, mutta alustavat tulokset ovat kiinnostavia: laskennallisen analyysin perusteella Mukan tyylin foneettiset ominaisuudet poikkeavat osin yleissuomen keskiarvoista. Esitän, että Mukan romaanin foneettiset ominaisuudet rakentavat osaltaan teoksen intensiivistä kok...
Kaunokirjallisuudella oli keskeinen rooli 1860-luvun nälkäkatastrofin syiden, seurausten ja kokem... more Kaunokirjallisuudella oli keskeinen rooli 1860-luvun nälkäkatastrofin syiden, seurausten ja kokemusten sanallistamisessa, ja kirjallisuus vaikutti suomalaisen historiankirjoituksen tulkintoihin nälkävuosista. Artikkelissa lähestytään 1860-luvun nälkävuosia kuvaavaa kirjallisuutta tunteiden tutkimuksen näkökulmasta. Tarkastelen Axet-antologiassa (1867) ilmestyneen Zacharias Topeliuksen runon ”Septembernatten” ja K. A. Tavaststjernan romaanin Hårda tider. Berättelse från Finlands sista nödår (1891) tunnevaikutuksia ja tutkin näiden tunnevaikutusten poliittisia ja moraalisia asetelmia nälkävuosien historiaan peilaten. Topeliuksen runoa voi pitää ajan kristillis-isänmaallista tunnehallintoa ilmentävänä ja rakentavana tekstinä, jossa keskiössä on kollektiivinen syyllisyys: luonnonkatastrofi kuvataan Jumalan rangaistuksena kansakunnan maallistumisesta. Lukijaan vaikutetaan pelon tunteella, ja runon empatia on luonteeltaan vallitsevaa yhteiskuntajärjestystä vahvistavaa. Rakkautta kuvataan ...
Le roman La Terre, qualifié de "recueil de scatologie," même par les disciples de Zola,... more Le roman La Terre, qualifié de "recueil de scatologie," même par les disciples de Zola, devient emblématique du naturalisme comme littérature ordurière dont les sujets putrides éveillent la curiosité des lecteurs. En dépit de l'indignation que suscite ce roman, ce n'est pas tout le monde qui est mécontent de l'effet de choc provoqué par une telle épopée rurale. Joris-Karl Huysmans en particulier, loue la brutalité des personnages de La Terre et la beauté mélancolique de ses paysages champêtres. De fait, la fascination dont témoigne Huysmans pour cette oeuvre atteste du courant décadent qui imprègne l'enquête zolienne sur le monde rural. Dans cette perspective, l'objectif de notre étude est d'offrir une réflexion sur l'affinité générique de La Terre avec la littérature fin-de-siècle. Cet article se concentre sur les figures antinomiques de Buteau et de Jean Macquart en particulier, afin de montrer l'ambiguité du roman, qui se caractérise simu...
Except where otherwise indicated, the content of this article is licensed and distributed under t... more Except where otherwise indicated, the content of this article is licensed and distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 3.0 License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.
An allegorical short story entitled ‘Luonto ja ihminen’ [‘Nature and Man’] (1905) by Maria Jotuni... more An allegorical short story entitled ‘Luonto ja ihminen’ [‘Nature and Man’] (1905) by Maria Jotuni (née Haggrén, 1880-1943) depicts the ruin of the ancient union between Man and his beloved Nature. One day Man, who is wandering in the forest of life, is led towards a mysterious, misty bog. Intoxicated by the tranquillizing scent of the bog, Man encounters Culture, in the shape of a seductive femme fatale. When Man and Nature later reunite, ‘Hän oli väsynyt – silmäin kirkas kiilto himmennyt – ja pää oli painunut maata kohti’ [the Man was tired, the bright shining of his eyes was fading – and his gaze was lowered towards the ground]. Man admits his error and asks to return together with Nature again. She refuses and, shocked by the betrayal of Man, Nature freezes to death: ‘Ja tuli talvi ja peitti Luonnon kääreliinoihinsa’ [And then winter came and covered Nature with its shroud]
Joutsenen erikoisjulkaisu Suomalaiset ahdistukset – Kansallinen omakuva ja kielteiset tunteet läh... more Joutsenen erikoisjulkaisu Suomalaiset ahdistukset – Kansallinen omakuva ja kielteiset tunteet lähestyy kansakunnan kertomisen kysymyksiä kielteisten tunteiden näkökulmasta. Julkaisussa pohditaan erityisesti kielteisten tunteiden ja niin sanottujen rumien, kulttuurisesti ja moraalisesti vähäarvoisina pidettyjen tunteiden merkitystä suomalaisen omakuvan rakentumiselle. Miten pelkoa, inhoa, vihaa, kateutta, surua, ahdistusta tai syyllisyyttä on kuvattu suomalaisessa kirjallisuudessa? Miten nämä esitykset suhteutuvat myönteisinä ja moraalisesti korkeina pidettyihin kansallistunteisiin kuten isänmaanrakkauteen tai yhteenkuuluvuuden tunteeseen? Millaisiin kirjallisuushistoriallisiin ilmiöihin ja esteettisiin käsityksiin negatiivisten tunteiden esittäminen kytkeytyy? Entä millaisia tunnereaktioita, joko myönteisiä tai kielteisiä, näiden tunteiden kuvauksilla pyritään lukijassa herättämään ja millaisin keinoin? Kansakunnan rakentamisen kysymyksiä tarkastellaan lisäksi suhteessa 2010-luvun p...
Artikkeli tarkastelee Timo K. Mukan Maa on syntinen laulu -romaanin (1964) kieltä ja kerrontaa fo... more Artikkeli tarkastelee Timo K. Mukan Maa on syntinen laulu -romaanin (1964) kieltä ja kerrontaa fonoemotionaalisesta näkökulmasta. Se on kirjallisuuden ja tunteiden tutkimuksen osa-alue, jossa on kysymys kielen äänteellisten elementtien yhteydestä tekstin tunnevaikutuksiin. Kohderomaanissa korostuvien imitatiivisanojen, onomatopoeettisuuden, äänen kuvausten ja tyylin foneettisten piirteiden tarkastelu valaisee Mukan arktisen balladin tunnevaikutuksia ja niiden rakentumista. Artikkelissa kartoitan Maa on syntisen laulun runojen ja dialogikerronnan foneettista jakaumaa myös laskennallisesti, ja arvioin tämän menetelmän hyötyjä kirjallisuuden ja tunteiden tutkimuksessa. Kyseessä on pieneen aineistoon nojaava metodologinen kokeilu, mutta alustavat tulokset ovat kiinnostavia: laskennallisen analyysin perusteella Mukan tyylin foneettiset ominaisuudet poikkeavat osin yleissuomen keskiarvoista. Esitän, että Mukan romaanin foneettiset ominaisuudet rakentavat osaltaan teoksen intensiivistä kok...
Kaunokirjallisuudella oli keskeinen rooli 1860-luvun nälkäkatastrofin syiden, seurausten ja kokem... more Kaunokirjallisuudella oli keskeinen rooli 1860-luvun nälkäkatastrofin syiden, seurausten ja kokemusten sanallistamisessa, ja kirjallisuus vaikutti suomalaisen historiankirjoituksen tulkintoihin nälkävuosista. Artikkelissa lähestytään 1860-luvun nälkävuosia kuvaavaa kirjallisuutta tunteiden tutkimuksen näkökulmasta. Tarkastelen Axet-antologiassa (1867) ilmestyneen Zacharias Topeliuksen runon ”Septembernatten” ja K. A. Tavaststjernan romaanin Hårda tider. Berättelse från Finlands sista nödår (1891) tunnevaikutuksia ja tutkin näiden tunnevaikutusten poliittisia ja moraalisia asetelmia nälkävuosien historiaan peilaten. Topeliuksen runoa voi pitää ajan kristillis-isänmaallista tunnehallintoa ilmentävänä ja rakentavana tekstinä, jossa keskiössä on kollektiivinen syyllisyys: luonnonkatastrofi kuvataan Jumalan rangaistuksena kansakunnan maallistumisesta. Lukijaan vaikutetaan pelon tunteella, ja runon empatia on luonteeltaan vallitsevaa yhteiskuntajärjestystä vahvistavaa. Rakkautta kuvataan ...
LILI18 targets the social, affective and experimental in literature, and explores literary forms ... more LILI18 targets the social, affective and experimental in literature, and explores literary forms of mediation in everyday life. How are literary conventions and devices, both narrative and poetic, employed in social and cultural meaning-making? We investigate the use of stories and metaphors, affective tone and emotion-expressions, as well as literary experimenting, in literature and social life. This approach will allow literary scholarship to regain its focus on literary works and literariness, and open up the boundaries that in many research traditions have isolated artworks from the world of everyday life and routine textual practices. These boundaries are medial in nature, which means that the traffic between art and the everyday is mediated in the form of social, affective and experimental uses of narrative and poetic modes. We are consistently exposed to media platforms, both old and new, that sustain and challenge our perceptions of the world, and employ similar narrative and poetic, as well as rhetorical and aesthetic, means across the board. In this way, we are presented with medial representations that engage us both affectively and in terms of cultural knowledge. In effect, private experiences are mediated as a public process we may have little control over.
Uploads
Papers by Riikka Rossi