deputado

Galego

Gravado do edificio do Congreso dos Deputados de España en Madrid (1843)

• Etimoloxía: do latín deputātūs, participio pasado de deputāre, 'avaliar', 'apreciar'.

• Pronuncia: /de.pu.ˈta.ðo̯/ (AFI)

Substantivo

deputado (ms: deputado; mpl: deputados; fs: deputada; fpl: deputadas)

1. (Política) Persoa que nos países democráticos é nomeada por elección popular como representante nunha cámara lexislativa (nacional, autonómico, provincial, etc.), cuxo labor consiste en discutir e aprobar as leis que regulan a conduta dunha sociedade dada.
   • Exemplo: Nos países bicamerais os deputados habitualmente integran a cámara baixa, mentres que a cámara alta está integrada polos senadores. Nas últimas eleccións o número de deputadas case igualou ao de deputados.
     
     

Termos relacionados

congreso dos deputados, deputado a Cortes, deputado provincial, eurodeputado

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da política

Traducións

• Francés: député ^(fr).
• Alemán: Deputierter ^(de), Abgeordneter ^(de)
• Inglés: deputy ^(en), delegate ^(en), representative ^(en)
• Bretón: kannad ^(br)
• Catalán: diputat ^(ca)
• Danés: delegeret ^(da)
• Castelán: diputado ^(es)
• Esperanto: deputito ^(eo)
• Frisón: deputearre ^(fy), ôffeardige ^(fy), ôffurdige ^(fy)
• Grego: βουλευτής ^(el)
• Italiano: delegato ^(it), deputato ^(it)
• Neerlandés: afgevaardigde ^(nl), gedeputeerde ^(nl)
• Polaco: poseł ^(pl)
• Portugués: deputado ^(pt)
• Ruso: депутат ^(ru)
• Checo: poslanec ^(cs)
• Vasco: diputatu ^(eu)