Delshad, S. (2024[1403]). Cuneiform Texts in Persian Script: Transliteration and Transcription. Gozāresh-e Mirās, 7(1–2), 138–146.
Research Interests:
Several hundred of inscriptions and inscribed fragments (including several copies of some inscriptions) on different materials have been found during the excavations at Persepolis from the 1930s to today. One of the notable findings is... more
Several hundred of inscriptions and inscribed fragments (including several copies of some inscriptions) on different materials have been found during the excavations at Persepolis from the 1930s to today. One of the notable findings is the second copy of the Babylonian version of XPf, which was once a stone tablet like those of Xerxes found in the 1930s at Persepolis (and later in other sites like Pasargadae). Later, it was reshaped and reused as a column torus in the Southern Quarter (Barzan-e Jonubi) of Persepolis. Such a peculiarity, i.e., the unique archaeological context and the secondary use of the tablet, has made the inscription a curious case in discussions regarding the secondary use and the afterlife of the Achaemenid royal inscriptions. It was studied and published in the 1970s for the first time and then moved to the archive of the Persepolis Museum, where it was kept for decades. Since then, few researchers have paid attention to such a peculiar inscription. The present article aims to review the research background and physical features of the inscription, and this article will also study the inscription’s content.
Research Interests:
با توسعۀ روزافزون مطالعات میخی و کشف شواهد متنی بیشتر از بایگانی‌های باستانی غرب آسیا، شواهد حضور اقوام هندوایرانی در میانۀ هزارۀ دوم پیش از میلاد در غرب آسیا نیز بیش از پیش روشن‌تر می‌شود. از مهمترین اسنادی که در این رابطه به دست... more
با توسعۀ روزافزون مطالعات میخی و کشف شواهد متنی بیشتر از بایگانی‌های باستانی غرب آسیا، شواهد حضور اقوام هندوایرانی در میانۀ هزارۀ دوم پیش از میلاد در غرب آسیا نیز بیش از پیش روشن‌تر می‌شود. از مهمترین اسنادی که در این رابطه به دست پژوهشگران رسیده است، پیمان‌نامه‌ای بین شوپّیلولیومَ، شاه حِتّی و شَتّیوَزَّ، شاهزادۀ میتانی در دو روایت (روایت شاه حِتّی و روایت شاهزادۀ میتانی) در میانۀ سدۀ چهاردهم پیش از میلاد است. این سند برجسته که در خلال کاوشهای باستانشناسان آلمانی در خَتّوشَ، پایتخت شاهنشاهی حِتّی، یافت شده است حاوی اطلاعات تاریخی مهمی در رابطه با تحولات سیاسی سرزمین حِتّی و سرزمین میتانی در میانۀ سدۀ چهاردهم پیش از میلاد است. تحولاتی که منجر به تصرف بخش‌هایی از سرزمین میتانی توسط شاه حتِّی و پشتیبانی دربار حِتّی از شاهزاده شَتّیوَزَّ برای نشستن بر تخت فرمانروایی سرزمین تحلیل رفته و چند پارۀ میتانی شد. جدا از اطلاعات مهم تاریخی در پیمان‌نامۀ شوپّیلولیومَ-شَتّیوَزَّ، نام خدایان هندوآریایی میتره، وَرونه، ناسَتیه و ایندره در هر دو روایت، در کنار نام‌های هندوآریایی شاهان سرزمین میتانی، این پیمان‌نامه را تبدیل به برجسته‌ترین سند از حضور این اقوام و خدایانشان در غرب آسیا در میانۀ هزارۀ دوم پیش از میلاد نموده است. با توجه به اهمیت متن پیمان‌نامه و موضوعات مرتبط با حضور اقوام هندوایرانی در بازۀ زمانی یاد شده در حوزۀ ایرانشناسی و با گذشت یک قرن از نخستین ترجمه از این سند، لازم است که تمامی متن پیمان نامه (روایت شاه حِتّی) به فارسی ترجمه شود و نکات و حواشی تاریخی، نسخه‌شناختی و زبانشناختی حول این سند مهم نیز برای استفادۀ پژوهشگران فارسی زبان در حوزه‌های مختلف ایرانشناسی در قالب اثر حاضر منتشر گردد.
With the development of cuneiform studies and the finding of more textual evidence from the cuneiform archives in the west Asia, the evidence of the Indo-Iranian presence in the second millennium BC in the region becomes clearer. Among the critical documents published by the researchers, one can mention the treaty between the Hittite king Šuppiluliuma and the Mittani prince Šattiwazza (CTH 51 and CTH 52) from the middle of the 14th century BC. The treaty was found during the excavations at Hattuša, the capital city of Hittites (now Boğazkale), and contains significant historical accounts regarding the political developments between Hittite and Mittani kingdoms, which led to Šuppiluliumas expedition in the western territories of Mittani kingdom and supporting Šattiwazza to reach the Mittani throne. Apart from the historical importance of the treaty, attestations of the Indo-Aryan gods Mitra, Varuṇa, Nāsatyas and Indra and throne names like Šattiwazza and Artatama have made the treaty significant textual evidence of the presence of the Indo-Aryans and their gods in the middle of the second millennium BC in west Asia. The treaty also plays a significant role in the field of Iranian studies. Since there is no complete Persian translation of the treaty, I have decided to translate the whole text of CTH 51 (based on the Akkadian version) into Persian and briefly discuss historical and linguistic issues concerning the treaty.
With the development of cuneiform studies and the finding of more textual evidence from the cuneiform archives in the west Asia, the evidence of the Indo-Iranian presence in the second millennium BC in the region becomes clearer. Among the critical documents published by the researchers, one can mention the treaty between the Hittite king Šuppiluliuma and the Mittani prince Šattiwazza (CTH 51 and CTH 52) from the middle of the 14th century BC. The treaty was found during the excavations at Hattuša, the capital city of Hittites (now Boğazkale), and contains significant historical accounts regarding the political developments between Hittite and Mittani kingdoms, which led to Šuppiluliumas expedition in the western territories of Mittani kingdom and supporting Šattiwazza to reach the Mittani throne. Apart from the historical importance of the treaty, attestations of the Indo-Aryan gods Mitra, Varuṇa, Nāsatyas and Indra and throne names like Šattiwazza and Artatama have made the treaty significant textual evidence of the presence of the Indo-Aryans and their gods in the middle of the second millennium BC in west Asia. The treaty also plays a significant role in the field of Iranian studies. Since there is no complete Persian translation of the treaty, I have decided to translate the whole text of CTH 51 (based on the Akkadian version) into Persian and briefly discuss historical and linguistic issues concerning the treaty.
Research Interests:
Among hundreds of inscribed fragments at the reserves of the Persepolis Museum, there is a stone fragment bearing Elamite signs on both sides. A similar fragment was found in 1936 during the Oriental Institute excavations led by E. F.... more
Among hundreds of inscribed fragments at the reserves of the Persepolis Museum, there is a stone fragment bearing Elamite signs on both sides. A similar fragment was found in 1936 during the Oriental Institute excavations led by E. F. Schmidt (1935-1939) at the Treasury building on Persepolis Terrace. The current article discusses the content of the two fragments in Chicago and Persepolis and features of their signs, in connection with other late Achaemenid royal inscriptions from Susa and Persepolis.
Research Interests:
Research Interests:
Description, edition, and identification of an inscribed grey limestone tablet in the reserves of the Persepolis Museum.The author argues that the fragment's text belongs to the Elamite version of XPl. In addition, some problems of the... more
Description, edition, and identification of an inscribed grey limestone tablet in the reserves of the Persepolis Museum.The author argues that the fragment's text belongs to the Elamite version of XPl. In addition, some problems of the Elamite version of DNb are discussed.
Research Interests:
پس از انتشار رسمی خبر مشاهده شدن یک کتیبۀ از دیدگان پنهان مانده در سمت راست آرامگاه داریوش اول در نقش رستم در تاریخ نهم بهمن‌ماه 1397 در مرکز همایش‌های شهر شیراز، افراد دیگری نیز اعلام نمودند که مدت‌ها پیش از این اعلان رسمی از وجود این... more
پس از انتشار رسمی خبر مشاهده شدن یک کتیبۀ از دیدگان پنهان مانده در سمت راست آرامگاه داریوش اول در نقش رستم در تاریخ نهم بهمن‌ماه 1397 در مرکز همایش‌های شهر شیراز، افراد دیگری نیز اعلام نمودند که مدت‌ها پیش از این اعلان رسمی از وجود این کتیبه خبر داشته‌اند. بر اساس ادعای یکی از این افراد به نام آقای ابراهیم روستایی فارسی، وی مدت مدیدی بود که از وجود این کتیبه اطلاع داشت و به همراه دکتر عبدالمجید ارفعی مقاله‌ای (نک. فارسی و ارفعی، 1397) را جهت ارائه به همایش بین‌المللی تاریخ و فرهنگ جنوب ایران (فارس تاریخی) (مورخۀ 15-17 آذرماه 1396) تهیه نموده و به دبیرخانۀ همایش تحویل داده بود. از آن‌جا که سند مکتوب و متقنی از وجود این مقاله پیش و حتی در زمان انتشار رسمی خبر کشف کتیبه در نهم بهمن ماه 1397 در دست نیست تا بدان اتکاء نموده و به بحث چگونگی وصول و انتشار مقاله در کتاب مجموعۀ مقالات همایش یاد شده پایان داده شود، لازم است به متن مقاله و کیفیت نگارشی و علمی آن رجوع نموده و بدین ترتیب هم از کم و کیف مطالب بحث شده آگاه شویم و هم از روی همین شواهد متنی به این نتیجه برسیم که آیا مقالۀ مزبور در زمان اعلام رسمی خبر وجود یک کتیبۀ دیده نشده در تاریخ فوق‌‌الذکر، بدین شکل وجود خارجی داشته است یا خیر.
As the authors of the first article about DNf (Delshad and Doroodi) released the news regarding the discovery of DNf (on the 29th of January 2019), they noticed that some people, including (Khadijeh Tootoonchi and Ebrahim Roostaei Farsi), declared that they have already discovered DNf, but neither share their pictures with other researchers nor announce it. Among them, E. Roostaei Farsi claimed that he managed to take some photographs of the inscription and prepare a draft of textual analysis of the inscription with A. Arfaei in Tehran. He further claimed that he wanted to present his article at “The First International Historical-Cultural Conference of Southern Iran (Historical Fars)” in December 2017. The conference organizers did not allow him to present his article on DNf. Still, they promised him to publish it in the proceedings of the conference. As a result, nobody except for E. Roostaei Farsi, A. Arfaei, and one of the conference organizers (M. Dehghani) knew about this issue until the official announcement of DNf on the 29th of January 2019 by Delshad and Doroodi. Because there is no single proving document that can support such a claim (i.e., the existence of a submitted article about DNf before the official announcement of its finding), and the article written by E. Roostaei Farsi and A. Arfaei was published three months after the first publication of DNf in March 2019, the author has decided to write a review of the article to discuss its mistakes and shortcomings that can influence such a claim regarding the existence of research on DNf at least two years before the official announcement of its finding by Delshad and Doroodi.
As the authors of the first article about DNf (Delshad and Doroodi) released the news regarding the discovery of DNf (on the 29th of January 2019), they noticed that some people, including (Khadijeh Tootoonchi and Ebrahim Roostaei Farsi), declared that they have already discovered DNf, but neither share their pictures with other researchers nor announce it. Among them, E. Roostaei Farsi claimed that he managed to take some photographs of the inscription and prepare a draft of textual analysis of the inscription with A. Arfaei in Tehran. He further claimed that he wanted to present his article at “The First International Historical-Cultural Conference of Southern Iran (Historical Fars)” in December 2017. The conference organizers did not allow him to present his article on DNf. Still, they promised him to publish it in the proceedings of the conference. As a result, nobody except for E. Roostaei Farsi, A. Arfaei, and one of the conference organizers (M. Dehghani) knew about this issue until the official announcement of DNf on the 29th of January 2019 by Delshad and Doroodi. Because there is no single proving document that can support such a claim (i.e., the existence of a submitted article about DNf before the official announcement of its finding), and the article written by E. Roostaei Farsi and A. Arfaei was published three months after the first publication of DNf in March 2019, the author has decided to write a review of the article to discuss its mistakes and shortcomings that can influence such a claim regarding the existence of research on DNf at least two years before the official announcement of its finding by Delshad and Doroodi.
Research Interests:
نقش‌رستم ازجمله مکان‌هایی است که بخشی از مهمترین یادمان‌های به‌جامانده از فرمانروایی‌های دوران باستان را در خود جای داده است. سهم هخامنشیان و آثار به‌جامانده از آنان علاوه‌بر بنای سنگی موسوم به کعبۀ زرتشت، چهار آرامگاه سلطنتی است که تنها... more
نقش‌رستم ازجمله مکان‌هایی است که بخشی از مهمترین یادمان‌های به‌جامانده از فرمانروایی‌های دوران باستان را در خود جای داده است. سهم هخامنشیان و آثار به‌جامانده از آنان علاوه‌بر بنای سنگی موسوم به کعبۀ زرتشت، چهار آرامگاه سلطنتی است که تنها یکی از آنان یعنی آرامگاه داریوش اول کتیبه‌هایی به خط میخی دارد که بنابر تحلیل محتواییِ آنان از سوی پژوهشگران با نام‌های DNa، DNb، DNc، DNd و DNe شناخته می‌شوند. در تاریخ یکم آبان‌ماه سال 1397 کتیبه‌ای جدید از همین مجموعه بر سطح آرامگاه شناسایی شد و بنابر ترتیب شناسایی کتیبه‌های آرامگاه داریوش، آن را می‌توان DNf نامید. پژوهش حاضر علاوه‌بر اینکه به معرفی این کتیبه و چگونگی شناسایی آن می‌پردازد با ارائه تحلیل و ترجمه از هر سه تحریر آن به رابطۀ بین کتیبه و نقش‌برجستۀ مرتبط با آن خواهد پرداخت. همچنین در مقالۀ حاضر به جدیدترین پژوهش‌های مرتبط با محتوای این کتیبه اشاره خواهد شد.
A preliminary article in English, introducing a newly found Achaemenid inscription on the right corner of the royal tomb of Darius I at Naqsh-e Rostam, was published by the present authors in March 2019 (Arta 2019.001). Here, in the Persian revised version of that article, the authors have not only provided a Persian translation of the mentioned article, but also reviewed further relevant issues and put forward new philological arguments on the Old Persian verb āfər/ṛnāti, some orthographical aspects of the Babylonian verb i-kà-ir-ra-bi, and the identity of the figure depicted under the inscription.
Note: a reassessment of the DAI photographs of the Achaemenid royal tombs at Naqsh-e Rostam, which were also published in the English version of this article, revealed a mistake by the authors. Figure 7 of the English article (page 11) is taken from the right part of the top register of the Royal Tomb III at Naqsh-e Rostam in the 1970s. It has been mistaken by the authors for the Royal Tomb II (Darius I).
A preliminary article in English, introducing a newly found Achaemenid inscription on the right corner of the royal tomb of Darius I at Naqsh-e Rostam, was published by the present authors in March 2019 (Arta 2019.001). Here, in the Persian revised version of that article, the authors have not only provided a Persian translation of the mentioned article, but also reviewed further relevant issues and put forward new philological arguments on the Old Persian verb āfər/ṛnāti, some orthographical aspects of the Babylonian verb i-kà-ir-ra-bi, and the identity of the figure depicted under the inscription.
Note: a reassessment of the DAI photographs of the Achaemenid royal tombs at Naqsh-e Rostam, which were also published in the English version of this article, revealed a mistake by the authors. Figure 7 of the English article (page 11) is taken from the right part of the top register of the Royal Tomb III at Naqsh-e Rostam in the 1970s. It has been mistaken by the authors for the Royal Tomb II (Darius I).
Research Interests: Cuneiform, Achaemenids, Darius I, هخامنشیان, DNF, and 4 moreنقش رستم, داریوش اول, خط میخی, and Naqsh-e Rostam
Research Interests:
Among the Achaemenid inscriptions, DPg has been the topic of several studies since the very beginning of cuneiform studies. The photographs prepared by the DARIOSH (Digital Achaemenid Royal Inscription Open Schema Hypertext) project at... more
Among the Achaemenid inscriptions, DPg has been the topic of several studies since the very beginning of cuneiform studies. The photographs prepared by the DARIOSH (Digital Achaemenid Royal Inscription Open Schema Hypertext) project at L’Orientale University of Naples shed light on some ambiguities of this specific inscription and led to the proposal of a new text edition of DPg. The purpose of this article is to follow the whole history of studies on DPg until today and then propose a new reading of the inscription and a discussion of related issues, including its unique creation formula and orthography.
Research Interests:
DNf is a recently-discovered trilingual inscription on the tomb of Darius I at Naqsh-e Rostam. This article presents images, a first edition of the texts, observations on why the inscription was not recognized earlier, and comments on the... more
DNf is a recently-discovered trilingual inscription on the tomb of Darius I at Naqsh-e Rostam. This article presents images, a first edition of the texts, observations on why the inscription was not recognized earlier, and comments on the relationship between the inscription and the sculptured fgures below it.
Research Interests:
دلشاد، س.(1396)، "گزارش خرده-کتیبه های شناسایی شده از آب راه حیاط جنوبی تچر"، گزارش فصل سوم کاوشهای باستانشناختی آبراهه های تخت جمشید (ا. اسدی- م. منصوری)، پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، صفحات 121-135. Delshad, S. (1396:2017), “Gozāreš-e... more
دلشاد، س.(1396)، "گزارش خرده-کتیبه های شناسایی شده از آب راه حیاط جنوبی تچر"، گزارش فصل سوم کاوشهای باستانشناختی آبراهه های تخت جمشید (ا. اسدی- م. منصوری)، پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، صفحات 121-135.
Delshad, S. (1396:2017), “Gozāreš-e Xorde-Katibe-hāy-e Šenāsā'i-šode az Ābrāh-e Hayāt-e Jonubi-e Tačar (Report on Inscribed Fragments Excavated from Drainage System of Southern Courtyard of Tačar)”, in (Asadi, A. and M. Mansouri) Gozāreš-e Fasl-e Sevom-e Kāvošhāy-e Bāstānšenāxtī-e Ābrāhe-hāy-e Taxt-e Jamšid (Excavations Report on the Third Season of Archaeological Excavations at Persepolis Drainage System), Persepolis World Heritage Site, 1396 (2017): 121-135.
During the second and third seasons of excavations at Persepolis drainage system (led by A. Asadi and M. Mansouri), three inscribed fragments have been excavated. The exact findspot of those fragments is the water channel at the southern courtyard of Tačara Palace. The first two fragments have been found during the third season of excavations (i.e., 1396: 2017) and the third fragment has been revealed to the excavators in the second season (i.e., 1393: 2014).
Delshad, S. (1396:2017), “Gozāreš-e Xorde-Katibe-hāy-e Šenāsā'i-šode az Ābrāh-e Hayāt-e Jonubi-e Tačar (Report on Inscribed Fragments Excavated from Drainage System of Southern Courtyard of Tačar)”, in (Asadi, A. and M. Mansouri) Gozāreš-e Fasl-e Sevom-e Kāvošhāy-e Bāstānšenāxtī-e Ābrāhe-hāy-e Taxt-e Jamšid (Excavations Report on the Third Season of Archaeological Excavations at Persepolis Drainage System), Persepolis World Heritage Site, 1396 (2017): 121-135.
During the second and third seasons of excavations at Persepolis drainage system (led by A. Asadi and M. Mansouri), three inscribed fragments have been excavated. The exact findspot of those fragments is the water channel at the southern courtyard of Tačara Palace. The first two fragments have been found during the third season of excavations (i.e., 1396: 2017) and the third fragment has been revealed to the excavators in the second season (i.e., 1393: 2014).
Research Interests:
کتاب مورد نقد و بررسی، بمانند کتاب پیشین (دارا 1396) برون داد یک طرح پژوهشی کلی است که در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری مصوب گردیده و به همین روی نویسندۀ این دو کتاب می بایست بر اساس طرح تصویب شده، تمامی متون اورارتویی (چه به خط میخی... more
کتاب مورد نقد و بررسی، بمانند کتاب پیشین (دارا 1396) برون داد یک طرح پژوهشی کلی است که در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری مصوب گردیده و به همین روی نویسندۀ این دو کتاب می بایست بر اساس طرح تصویب شده، تمامی متون اورارتویی (چه به خط میخی اورارتویی و چه به خط هیروگلیف اورارتویی) را بررسی و تحلیل نماید.
Like the previous book of the same author (i.e., The Urartian Cuneiform Inscriptions from Iran), the book reviewed here is the outcome of a project initiated by the Pažuheškadeye Zabānšenāsi, Motun va Katibe-hā “the Institute of Linguistics, Inscriptions and Texts” which started in 2014 at the Research Institute of Cultural Heritage and Tourism Organization, Tehran.
(English abstract can be found in the second file)
Like the previous book of the same author (i.e., The Urartian Cuneiform Inscriptions from Iran), the book reviewed here is the outcome of a project initiated by the Pažuheškadeye Zabānšenāsi, Motun va Katibe-hā “the Institute of Linguistics, Inscriptions and Texts” which started in 2014 at the Research Institute of Cultural Heritage and Tourism Organization, Tehran.
(English abstract can be found in the second file)
Research Interests:
نسخۀ حاضر، نسخۀ منتشر شده نقد و بررسی کتاب کتیبه های اورارتویی از ایران است. به دلیل محدودیت در تعداد واژگان در نسخه چاپی، این نوشته کمی (نزدیک به 1500 کلمه) نسبت به نسخه پیشین که در همین جا بارگذاری شده کوتاهتر شده است. This is the... more
نسخۀ حاضر، نسخۀ منتشر شده نقد و بررسی کتاب کتیبه های اورارتویی از ایران است. به دلیل محدودیت در تعداد واژگان در نسخه چاپی، این نوشته کمی (نزدیک به 1500 کلمه) نسبت به نسخه پیشین که در همین جا بارگذاری شده کوتاهتر شده است.
This is the published version of previously uploaded Review Paper which has about 1500 words more than the current version.
This is the published version of previously uploaded Review Paper which has about 1500 words more than the current version.
Research Interests:
مطالعات اورارتویی از دیرباز مورد توجه پژوهشگران داخلی و خارجی در حوزۀ شرق نزدیک باستان بوده است. مطالعات در حوزۀ زبانشناسی اورارتویی از این روی مهم و پیچیده است که زبان اورارتویی در کنار زبانهای حوری، عیلامی و حَتی از جمله زبانهای کمتر... more
مطالعات اورارتویی از دیرباز مورد توجه پژوهشگران داخلی و خارجی در حوزۀ شرق نزدیک باستان بوده است. مطالعات در حوزۀ زبانشناسی اورارتویی از این روی مهم و پیچیده است که زبان اورارتویی در کنار زبانهای حوری، عیلامی و حَتی از جمله زبانهای کمتر شناخته شده در منطقه است. پژوهش در باب حوزۀ معناشناسی این زبانها با مشکلات و دشواری‌های بسیار روبرو است و پژوهشگران طراز اول در این حوزه برای غلبه بر این مشکلات می‌بایست از دانش و معلومات گسترده ای در حوزۀ فرهنگ خط میخی و زبانشناسی عمومی برخوردار باشند. در این نقد تلاش شده است که عیار علمی کتاب «کتیبه های میخی اورارتویی از ایران» به بوتۀ آزمایش نهاده شود و مشکلات و معایب کلی آن به صورت فهرست‌وار خاطرنشان گردد.
واژگان کلیدی: اورارتو، کتیبه‌های اورارتویی، خط میخی، سالوینی، دارا.
The book reviewed here is the outcome of a project initiated by the Pažuheškade-ye Zabānšenāsi, Motun va Katibe-hā “the Institute of Linguistics, Inscriptions and Texts” which started in 2014 at the Research Institute of Cultural Heritage and Tourism Organization, Tehran. The project was intended to provide a new edition of the Urartian inscriptions found in Iran.
واژگان کلیدی: اورارتو، کتیبه‌های اورارتویی، خط میخی، سالوینی، دارا.
The book reviewed here is the outcome of a project initiated by the Pažuheškade-ye Zabānšenāsi, Motun va Katibe-hā “the Institute of Linguistics, Inscriptions and Texts” which started in 2014 at the Research Institute of Cultural Heritage and Tourism Organization, Tehran. The project was intended to provide a new edition of the Urartian inscriptions found in Iran.
Research Interests:
کتیبه‌های شاهی هخامنشی مستقر در تخت‌جمشید و پاسارگاد از دیرباز کانون توجهات بازدیدکنندگان بوده است و با توجه و وضعیت حفاظت از این آثار در قرون گذشته، بخش‌هایی از این کتیبه‌ها به موزه‌ها و مجموعه‌های مختلف دنیا منتقل شده است. هنگام بررسی و... more
کتیبه‌های شاهی هخامنشی مستقر در تخت‌جمشید و پاسارگاد از دیرباز کانون توجهات بازدیدکنندگان بوده است و با توجه و وضعیت حفاظت از این آثار در قرون گذشته، بخش‌هایی از این کتیبه‌ها به موزه‌ها و مجموعه‌های مختلف دنیا منتقل شده است. هنگام بررسی و کاوش در تخت جمشید و پاسارگاد در اوایل قرن بیستم میلادی (دهه‌های 1300-1310 خورشیدی) و نیز پس از آن، برخی دیگر از کتیبه‌های مکشوفه به صورت رسمی و غیر رسمی به خارج از منطقه منتقل شدند. هدف از این یادداشت کوتاه اشارۀ مختصر و فهرست‌وار به این آثار در موزه‌ها و مجموعه‌های خارج از تخت‌جمشید و پاسارگاد است.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
مقاله پروفسور میشائیل شترِک با عنوان "Ein Arzt ohne Sumerisch-Kenntnisse ist ein Idiot" سال 1394 برای اولین بار توسط همین مترجم، ترجمه و منتشر گردید. پس از گذشت مدتی، با بازبینی و اصلاح جهت استفادۀ پژوهشگران جوان علاقمند به مطالعات شرق... more
مقاله پروفسور میشائیل شترِک با عنوان "Ein Arzt ohne Sumerisch-Kenntnisse ist ein Idiot" سال 1394 برای اولین بار توسط همین مترجم، ترجمه و منتشر گردید. پس از گذشت مدتی، با بازبینی و اصلاح جهت استفادۀ پژوهشگران جوان علاقمند به مطالعات شرق نزدیک باستان دوباره به صورت مجازی منتشر می‌شود.
Research Interests:
«گر در عیار نقد من آلودگی بسی است با صاحب محک چه محاکا برآورم» پاسخی به «پاسخ به نقد کتاب کتیبه‌های اورارتویی از ایران» به قلم مریم دارا (فصلنامۀ نقد علوم انسانی، سال دوم، شمارۀ پنجم، ص. 171-186) دوگانۀ کتیبه های میخی اورارتویی از ایران... more
«گر در عیار نقد من آلودگی بسی است
با صاحب محک چه محاکا برآورم»
پاسخی به «پاسخ به نقد کتاب کتیبه‌های اورارتویی از ایران» به قلم مریم دارا (فصلنامۀ نقد علوم انسانی، سال دوم، شمارۀ پنجم، ص. 171-186)
دوگانۀ کتیبه های میخی اورارتویی از ایران و کتیبه های هیروگلیف اورارتویی از ایران سنگ محک خوبی برای سنجش وضعیت کنونی مطالعات اورارتویی در حوزۀ کتیبه شناسی و زبان شناسی در ایران است. بدین ترتیب نگارنده در کنار تمامی مشغله های پژوهشی و کاری مرتبط با سنت خط میخی در فلات ایران در هزارۀ اول ق.م. و بویژه دوران هخامنشی، علیرغم اینکه به طور خاص بر مطالعات اورارتویی تمرکز ندارد، در فقدان کارشناسان و متخصصین آگاه به این حوزۀ پژوهشی پیچیده در ایران که به منابع روز دنیا در حوزۀ زبانهای کمتر شناخته شدۀ شرق نزدیک باستان نیز تسلط کافی داشته باشند، خود را مکلّف به نگارش سلسله نقدهایی بر این دو کتاب دانست تا از این طریق کوشش نماید هم مخاطبین فارسی زبان را با منابع اورارتویی به زبان فارسی و زبانهای دیگر آشنا نماید و هم پاره ای از ایرادات و کاستی های این دوگانه را نه فقط برای مخاطبین عام و خاص بلکه خود نویسندۀ این دوگانه به بحث بگذارد. بنابراین هدف غایی این سلسله نقدها نه معرفی محاسن این آثار (آنچنانکه نویسنده یا افراد غیر متخصص دیگر انتظار داشته و دارند)، بلکه متذکر شدن ایرادات و نواقص در تألیف و انتشار این دوگانه برای مراجعه کنندگان به این آثار (به‌منظور رعایت جوانب احتیاطی در استفاده از مطالب مندرج در این دوگانه) و البته برای نویسنده (جهت رفع نواقص و اشتباهات این دوگانه در چاپ‌های بعدی) است. بدین ترتیب نگارنده کار نگارش نقد را از کتاب نخست آغاز نمود ولی بدلیل اطالۀ کلام مجبور به تقسیم نقد این کتاب به دو یا سه پاره گردید. انتشار پارۀ نخست نقد تقریباً مصادف شد با انتشار کتاب دوم، بنابراین نگارنده لاجرم نگارش پارۀ دوم نقد را به کتاب جدید الانتشار اختصاص داد و نقد و بررسی باقی موارد از کتاب نخست را به وقتی دیگر موکول نمود.
با انتشار پاسخ نقد از طرف نویسندۀ کتاب، راقم این سطور تصمیم گرفت که ابتدا موارد مطرح شده در پاسخ خانم دارا را توضیح دهد و سپس در آینده‌ای نزدیک با هدف اشاره به نواقص و اشتباهات موجود در این دو کتاب یک نقد دیگر از بخش‌های منتخب از هر دو کتاب را به تحریر درآورد. امید است که فارغ از مسائل مطرح شده حول این سلسله نقد توسط افراد غیر متخصص در حوزۀ مطالعات میخی، این تبادل نقد و پاسخ، یاری رسان پژوهش های اورارتویی در ایران باشد و برای علاقمندان و پژوهشگران حوزه های مرتبط مفید واقع گردد.
با صاحب محک چه محاکا برآورم»
پاسخی به «پاسخ به نقد کتاب کتیبه‌های اورارتویی از ایران» به قلم مریم دارا (فصلنامۀ نقد علوم انسانی، سال دوم، شمارۀ پنجم، ص. 171-186)
دوگانۀ کتیبه های میخی اورارتویی از ایران و کتیبه های هیروگلیف اورارتویی از ایران سنگ محک خوبی برای سنجش وضعیت کنونی مطالعات اورارتویی در حوزۀ کتیبه شناسی و زبان شناسی در ایران است. بدین ترتیب نگارنده در کنار تمامی مشغله های پژوهشی و کاری مرتبط با سنت خط میخی در فلات ایران در هزارۀ اول ق.م. و بویژه دوران هخامنشی، علیرغم اینکه به طور خاص بر مطالعات اورارتویی تمرکز ندارد، در فقدان کارشناسان و متخصصین آگاه به این حوزۀ پژوهشی پیچیده در ایران که به منابع روز دنیا در حوزۀ زبانهای کمتر شناخته شدۀ شرق نزدیک باستان نیز تسلط کافی داشته باشند، خود را مکلّف به نگارش سلسله نقدهایی بر این دو کتاب دانست تا از این طریق کوشش نماید هم مخاطبین فارسی زبان را با منابع اورارتویی به زبان فارسی و زبانهای دیگر آشنا نماید و هم پاره ای از ایرادات و کاستی های این دوگانه را نه فقط برای مخاطبین عام و خاص بلکه خود نویسندۀ این دوگانه به بحث بگذارد. بنابراین هدف غایی این سلسله نقدها نه معرفی محاسن این آثار (آنچنانکه نویسنده یا افراد غیر متخصص دیگر انتظار داشته و دارند)، بلکه متذکر شدن ایرادات و نواقص در تألیف و انتشار این دوگانه برای مراجعه کنندگان به این آثار (به‌منظور رعایت جوانب احتیاطی در استفاده از مطالب مندرج در این دوگانه) و البته برای نویسنده (جهت رفع نواقص و اشتباهات این دوگانه در چاپ‌های بعدی) است. بدین ترتیب نگارنده کار نگارش نقد را از کتاب نخست آغاز نمود ولی بدلیل اطالۀ کلام مجبور به تقسیم نقد این کتاب به دو یا سه پاره گردید. انتشار پارۀ نخست نقد تقریباً مصادف شد با انتشار کتاب دوم، بنابراین نگارنده لاجرم نگارش پارۀ دوم نقد را به کتاب جدید الانتشار اختصاص داد و نقد و بررسی باقی موارد از کتاب نخست را به وقتی دیگر موکول نمود.
با انتشار پاسخ نقد از طرف نویسندۀ کتاب، راقم این سطور تصمیم گرفت که ابتدا موارد مطرح شده در پاسخ خانم دارا را توضیح دهد و سپس در آینده‌ای نزدیک با هدف اشاره به نواقص و اشتباهات موجود در این دو کتاب یک نقد دیگر از بخش‌های منتخب از هر دو کتاب را به تحریر درآورد. امید است که فارغ از مسائل مطرح شده حول این سلسله نقد توسط افراد غیر متخصص در حوزۀ مطالعات میخی، این تبادل نقد و پاسخ، یاری رسان پژوهش های اورارتویی در ایران باشد و برای علاقمندان و پژوهشگران حوزه های مرتبط مفید واقع گردد.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
This talk aims to discuss the role of media and material support in the royal Achaemenid inscriptions and their connections with the scribes, the process of composing the inscriptions, their contents and the audience (or readers). In the... more
This talk aims to discuss the role of media and material support in the royal Achaemenid inscriptions and their connections with the scribes, the process of composing the inscriptions, their contents and the audience (or readers).
In the first part, I will classify the royal inscriptions -according to the function of their material support- into two main groups: “primary” and “secondary” or “accidental.” Such a classification will help us distinguish between the function of inscriptions and their potential audience later.
Then, I will talk about how the media can influence the preparation process of the inscriptions. Depending on factors such as material, content, and location, we can discuss different preparation methods. The media can also define the cases in which we expect the work of a scribe and those where we can observe the minimum presence of literate artists. Analyzing the writing conventions and errors at the same time will provide us with more information to discuss different methods of preparing the texts properly.
The medium or material support also plays a vital role in defining certain groups of audiences. In the last part of the paper, I will examine how the materials, contents, and locations would help us shed light on the different audiences of the Achaemenid inscriptions.
In the first part, I will classify the royal inscriptions -according to the function of their material support- into two main groups: “primary” and “secondary” or “accidental.” Such a classification will help us distinguish between the function of inscriptions and their potential audience later.
Then, I will talk about how the media can influence the preparation process of the inscriptions. Depending on factors such as material, content, and location, we can discuss different preparation methods. The media can also define the cases in which we expect the work of a scribe and those where we can observe the minimum presence of literate artists. Analyzing the writing conventions and errors at the same time will provide us with more information to discuss different methods of preparing the texts properly.
The medium or material support also plays a vital role in defining certain groups of audiences. In the last part of the paper, I will examine how the materials, contents, and locations would help us shed light on the different audiences of the Achaemenid inscriptions.
Research Interests:
One of the important questions regarding the process of preparing cylinders and prisms in the ancient Near East is: How could cuneiform scribes have prepared a text in the form of a cylinder or prism? To find a practical method of... more
One of the important questions regarding the process of preparing cylinders and prisms in the ancient Near East is: How could cuneiform scribes have prepared a text in the form of a cylinder or prism? To find a practical method of recreating such cylinders, we can make an experimental attempt to create one ourselves, in order to discover likely problems which could occur during the process and probable ways of resolving them. A description of a process provided here includes the first steps i.e. preparing clay, the shaping of the cylinder, writing the cuneiform signs, drying and finally –when it is necessary- baking it.
My experience in writing cuneiform tablets and preparing copies of some cuneiform texts related to the Achaemenid period, including that of the Cyrus cylinder, would help me to propose a practical method for reproducing such cylinders.
I’ve chosen the Cyrus cylinder as a practical example in this study for the following reasons:
1- It’s among the most famous of cuneiform texts.
2- It was the result of a long literary cuneiform tradition not only in its textual structure but also in its shape.
3- The greater part of the cylinder is readable.
In my short lecture, I want to share my experiences in preparing clay cylinders and discuss the problems which have been appeared during the process. Detailed information on materials and methods used in the reproduction of the Cyrus cylinder will be presented with some pictures.
My experience in writing cuneiform tablets and preparing copies of some cuneiform texts related to the Achaemenid period, including that of the Cyrus cylinder, would help me to propose a practical method for reproducing such cylinders.
I’ve chosen the Cyrus cylinder as a practical example in this study for the following reasons:
1- It’s among the most famous of cuneiform texts.
2- It was the result of a long literary cuneiform tradition not only in its textual structure but also in its shape.
3- The greater part of the cylinder is readable.
In my short lecture, I want to share my experiences in preparing clay cylinders and discuss the problems which have been appeared during the process. Detailed information on materials and methods used in the reproduction of the Cyrus cylinder will be presented with some pictures.
Research Interests:
The afterlife of the royal inscriptions is always fascinating and, at the same time, a challenging issue. Like other ancient Near Eastern dynasties, Achaemenids left numerous royal inscriptions on a variety of material supports. The fate... more
The afterlife of the royal inscriptions is always fascinating and, at the same time, a challenging issue. Like other ancient Near Eastern dynasties, Achaemenids left numerous royal inscriptions on a variety of material supports. The fate of those royal epigraphs after the fall of the Achaemenid empire is one of the unique issues in the Achaemenid studies. Current research aims to discuss the afterlife of some royal inscriptions found in the heartland of Achaemenids (i.e., Persia). Archaeological evidence and historical records indicate that some royal inscriptions were reused after the fall of the Achaemenids. Studies on those inscriptions are based on two different sources: archaeological evidence of Achaemenid royal inscriptions and historical accounts on some inscriptions in the Post-Achaemenid era. Generally, there are two types of Achaemenid royal inscriptions found in the secondary use: 1- royal epigraphs as simple building materials used for construction purposes; 2- inscribed objects as sacred objects bearing magic signs (i.e., cuneiform signs). After a brief review of the archaeological and historical evidence, it will be discussed how the inscriptions' materiality influenced the afterlife of those royal inscriptions.
Research Interests:
Research Interests:
Our knowledge about the scribes at the royal court of the Achaemenids is so limited that without evidence of those individuals in the Pre-Achaemenid periods, it would be nearly impossible to talk about them. Because of difficulties... more
Our knowledge about the scribes at the royal court of the Achaemenids is so limited that without evidence of those individuals in the Pre-Achaemenid periods, it would be nearly impossible to talk about them. Because of difficulties regarding the long history of literacy in the Ancient Near East, the focus of this discussion would be mainly on the first millennium B.C. in both Babylonian and Assyrian royal courts. The discussion begins with the terminology of the scribes at the Mesopotamian royal courts and then continues with textual evidence regarding those scribes and their duties. Later, I will talk about the terminology of the scribes in the post-Achaemenid period.