[go: up one dir, main page]

Edukira joan

Kanada

Artikulu hau Wikipedia guztiek izan beharreko artikuluen zerrendaren parte da
Wikipedia, Entziklopedia askea
Kanadar» orritik birbideratua)

Kanada
Canada
Ereserkia: O Canada
Goiburua: A Mari Usque Ad Mare
("Itsasotik itsasora")

Kanadako bandera eta Canadian Red Ensign (en) Itzuli

Kanadako armarria
Geografia
HiriburuaOttawa
45°25′29″N 75°41′42″W
Azalera9.984.670 km²
Ura %8,62
Punturik altuenaLogan mendia (5.959 m)
Punturik sakonenaOzeano Artikoa (0 m)
KontinenteaIpar Amerika
MugakideakAmeriketako Estatu Batuak eta Danimarka
Administrazioa
Gobernu-sistemamonarkia konstituzional, federazio eta parliamentary system (en) Itzuli
Kanadako monarkaCharles III.a Erresuma Batukoa
LegebiltzarraKanadako Parlamentua
Epai autoritateaSupreme Court of Canada (en) Itzuli eta Judicial Committee of the Privy Council (en) Itzuli
Harreman diplomatikoak Ikusi mapa Wikidatan
Zeren kide
Demografia
Biztanleria36.991.981
Dentsitatea3,7 bizt/km²
Talde etnikoak
Hizkuntza ofizialak
Erabilitako hizkuntzak
Erlijioabaliorik ez
Emankortasun-tasa1,57 (2021)
Alfabetizazioa% 99 (2014)
Derrigorrezko eskolaratzea6-ezezaguna
Bizi-itxaropena83,62 (2021)
Giniren koefizientea32,1 (2005)
Giza garapen indizea0,936 (2021)
Ekonomia
BPG nominala1.653.042.795.255 $ (2017)
BPG per capita44.870 $ (2017)
BPG erosketa botere paritarioa1.707.282.552.959 nazioarteko dolar (2017)
BPG per capita EAPn46.509,717 nazioarteko dolar (2017)
BPGaren hazkuntza erreala1,4 % (2016)
Erreserbak86.677.706.696 $ (2017)
Inflazioa1,4 % (2016)
Historia
1867Kanadako Konfederazioa
Bestelako informazioa
Aurrezenbakia+1
ISO 3166-1 alpha-2CA
ISO 3166-1 alpha-3CAN
Ordu eremua
Elektrizitatea120 V. 60 Hz.NEMA 1-15 (en) Itzuli eta NEMA 5-15 (en) Itzuli
Internet domeinua.ca eta .quebec (mul) Itzuli
canada.ca

Kanada[1] (ingelesez eta frantsesez, Canada) Ipar Ameriketako estatu federala da, britainiar Commonwealtheko kidea, luze-zabaleran munduko bigarrena. Iparraldean Ipar itsasoarekin du muga, hegoaldean – Estatu Batuekin, ekialdean – Ozeano Atlantikoarekin, mendebaldean – Ozeano Barearekin, eta ipar-mendebaldean – Alaskarekin. 9.984.670 kilometro koadroko eremua hartzen du, eta 2016an 35,1 milioi biztanle zituen.[2] Hiriburua Ottawa da, eta hiri nagusia – Toronto.

Lurralde zabala eta aberastasun handikoa da Kanada. 1867az gero da burujabea, baina baditu Britainia Handiarekiko lotura formal batzuk. Ekonomia eta teknologia Estatu Batuetakoarekin batera garatu da. 10 probintzia eta 3 lurraldetan dago banatua. Arazo politikoak ditu Québec probintziarekin.

Kanada izena San Laurendi inguruan hitz egiten zen irokes hizkuntzako Kanata hitzetik dator; “herrixka” baino ez zuen esan nahi, baina XVI. mendean Jacques Cartier frantziarra heldu zenean, gaur egungo Quebec Hiriaren ondoan zegoen Stadacona herrixka ez ezik, inguruko eremua izendatzeko ere erabili zuen.

Sakontzeko, irakurri: «Kanadako geografia»

Azalera osoa hartuta, ura barne, Kanada munduko bigarren herrialderik handiena da, Errusiaren ostean[3]. Lur lehorra soilik hartuta, Kanada laugarrena da. Izan ere, Kanadak munduko lakuen erdia ditu bere baitan[4].

Ipar Amerikako iparraldearen zatirik handiena hartzen du, Ozeano Atlantikoaren, Ozeano Barearen eta Ozeano Artikoaren artean. Hegoaldean Ameriketako Estatu Batuekin du muga, eta ipar-mendebaldean Alaska estatuarekin. Kontinenteko lurraldea ez ezik, hainbat uharte ere hartzen ditu, besteak beste, Baffin, Victoria, Devon, Ellesmere, Banks, Axel Heiberg eta Melville.

Eskualde naturalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bost zati bereizten dira Kanadako lurraldean:

Kanadako erliebea
  • Ezkutu Kanadarra, Hudson badiaren sakana inguratzen duen eta luzaroan orogeniarik jasan ez duen lur geruza, Ipar Ameriketako kontinente-gune nagusia dena. Lur laua da, baina muino apalak eta aintzirak ditu tarteka, eta ertza jasoa. Kanadako lurraldearen erdia baino gehiago hartzen du, 5.000.000 kilometro koadro.
  • Ezkutu Kanadarraren eta Mendi Harritsuen arteko zabaldia. Lur emankorrak eta belardi ugariak ditu, eta mendebaldetik ekialdera makurtutako hiru ordoki nagusi bereizten dira bertan: behekoa, Manitoba probintziaren mendebaldean; erdikoa, Saskatchewan ibaiaren hegoaldean; goikoa, Alberta probintzian.
  • Hego-ekialdeko mendiak, Appalache mendien adarrak. Mendi txikiak dira, eta baso zabalak daude bertan, Eskozia Berriaren erdian eta Ternuan izan ezik, horiek lur soil harritsuak baitituzte.
  • Aintzira Handien eta San Laurendi ibaiaren sakanak, Quebec-eko eta Ontarioko hegoaldean.
  • Kanada iparraldetik hegoaldera zeharkatzen duten eta goi-ordoki batek bereizten dituen mendebaldeko bi mendilerro handiak: Mendi Harritsuak (Robson, 3.945 metro) ekialdean, eta Kostako mendikatea mendebaldean (Logan, 6.050 metro).



San Laurendi ibaia Montrealen

Mendi Harritsuek ur isuriaren banalerroa eratzen dute. Mendebaldean sortzen eta Ozeano Barera isurtzen diren ibai gehienak laburrak eta ur emari lasterrekoak dira; Columbia eta Fraser dira nagusiak. Ekialdean sortzen direnak, berriz, Ozeano Artikora eta Hudson badiara isurtzen dute ura, eta luzeak dira; Mackenzie da luzeena: 3.700 kilometro. Bestalde, garrantzi handia du San Laurendi ibaiak (1.300 kilometro luze); ontziz ibiltzeko egokia da, eta Atlantikoaren eta Aintzira Handien arteko garraiorako erabiltzen da. Churchill, Nelson, Severn eta Albany ibaiek ere Hudson badian dute ahoa.

Aintzira asko eta handiak daude. Glaziarrek sortutako aintziren artean, Hartzaren Aintzira Handia, Esklaboen Aintzira Handia, Athabaska eta Winnipeg dira nagusiak, elkarren artean ibaiez lotuak daudenak. Aintzira Handiek (Superior, Huron, Erie eta Ontario) 2.400 kilometro koadroko eremua hartzen dute, eta Kanadaren eta Estatu Batuen arteko muga dira. Ontario eta Eire aintziren artean daude mundu osoan ezagunak diren Niagarako ur-jauziak. Neguan ibai eta aintzira asko izoztu egiten dira, eta batzuetan Niagarako ur-jauziak berak ere.

Klima eta landaredia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanadako klimak Köppen sailkapenaren arabera

Klima kontinental hezea (Dfb) eta azpiartikoa (Dfc) dira hedatuenak Kanadan. Iparraldekoa tundrakoa da (ET); zortzi hilabetez batez besteko tenperaturak 0 °C baino apalagoak dira, eta uztailean adibidez ez dira 10 °C-tik igotzen. Urtarrilean, Ozeano Bareko ertzak bakarrik izaten ditu, itsasoaren eraginez, 0 °C-tik goragoko tenperaturak batez beste. Hilabete horretan Kanadaren erdialdean tenperaturak oso hotzak dira: -10 °C Superior aintziraren parean, -30 °C Hudson badiaren kostaldean, eta zertxobait igotzen dira Atlantikoko itsasertzean (0 °C-tik 5 °C-ra Eskozia Berrian).

Pinudiak lurralde artikoetako hegoaldean daude. Iparraldea tundraz estalia dago. Hego-ekialderantz joan ahala pinudiak desagertuz doaz eta hosto erorkorreko zuhaitzek hartzen dute haien lekua, klima gozoagoa baita. Belardietan, lehorte hilabeteak direla eta, landaretza estepakoa da. Itsasotik hurbil dauden mendietan euri asko egiten du eta baso handiz estalirik daude. Barnealdeko ordokiak idorrak dira, eta landaretza urria da.

Sakontzeko, irakurri: «Kanadako historia»

Kolonaurreko garaia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Historialarien arabera, egungo Kanadako lehen biztanleak orain dela 26.500 urte heldu ziren Yukon lurraldera, ur mailaren beheratzeak igarobidea libre utzirik Asiatik zetozen ehiztari taldeek Bering itsasartea igaro zutenean. Ontario hegoaldean, aldiz, orain dela 9.500 urteko aztarnak aurkitu dituzte. IX. mendean irlandarrek, bikingoek Islandiatik bidali baitzituzten, San Laurendi golkoan hartu zuten egoitza. 1000. urte inguruan, bikingoak Leif Eriksonen agintepean Labradorko kostaldera joan ziren, eta Vinland (“Mahasti lurraldea”) jarri zioten izena lurralde hari. Lehen talde horiek ez ziren ordea zabaldu.

Garai koloniala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jacques Cartier

1497an, Joan Caboto italiar marinela Kanadako kostalde atlantikora iritsi zen eta Ingalaterrarentzat hartu zuen Labrador, Ternua eta Ingalaterra Berriko itsasaldea. 1534an, Jacques Cartier, San Laurendi ibaian gora, Hochelagako indiar herrira heldu zen. XVI. mendearen bigarren erdian, euskal baleazaleek Ternuako kostaldeetan hartu zuten egoitza eta, dirudienez, baita Eskozia Berrian ere; gero frantsesek egotzi zituzten handik, XVII. mendearen lehen erdian.

Port Royal, Eskozia Berria: XVII. mendeko frantziar kokalekuaren erreplika

Lehen kolonizazio saioak Samuel Champlainek egin zituen, eta hark fundatu zuen Quebec 1608an, lehen frantses kolonoak eramanda. 1627an, Richelieu kardinalak Frantzia Berriko Konpainiari eman zion salerosketa monopolioa baina, kapital faltaren ondorioz, asmo hark ez zuen onik izan. 1663an Luis XIV.ak, Jean-Baptiste Colberten aholkuz, Frantzia Berria, Kanada alegia, erregearen agintepean ezarri zuen, eta handik aurrera kolonia moldeko administrazioa izan zuen. Indiar irokesak menderatu zituzten; etorkinak ugaritu ziren eta kolonia 20 urtean 2.000 biztanle izatetik 10.000 izatera igaro zen. 1684an beste gerra bat hasi zen irokesen kontra, larruen salerosketa zela-eta. Ingelesekin ere garai hartan hasi ziren istiluak; Hudson badiaren kostaldean bizi ziren ingelesak. 1713an, Utrechteko Itunaren bidez, Ingalaterrak Akadia, Ternua eta Hudson badia eskuratu zituen. XVIII. mendearen erdialdean, Akadiako frantziar biztanle gehienak deportatuak izan ziren.[5]

Quebeceko inbasioa Ameriketako Estatu Batuen Independentzia Gerran (1775)

Zazpi Urteko Gerran berriz ere istiluak sortu ziren Frantziaren eta Ingalaterraren artean koloniaren nagusitasuna zela-eta, eta frantsesek Quebec (1759) eta Montreal (1760) galdu zituzten. Parisko Itunak Frantzia Berria Ingalaterrari ematea berretsi zuen. Britainiarren agintepean, 1774an, Quebeceko Akta sinatu zen, koloniako lehen konstituzio legea; konstituzio haren arabera, Kanadako biztanleak britainiar herritarrak ziren; lege penal ingelesaren mende zeuden, baina lege frantses zaharrei eutsiz. Ipar Ameriketako britainiar kolonien matxinada hasi zenean, Kanadako biztanle britainiarrek laguntza eskaini zieten, baina, frantses hizkuntzako biztanleen leialtasunari esker, koloniak erregetzari leial iraun zuen. Ameriketako Estatu Batuen Independentzia Gerraren ondoren (17751783), erregetzari leial ziren kolono asko Kanadara joan ziren eta Brunswick Berria sortu zuten. Britainiar biztanleen olde berri horren ondorioz idatzi zen 1791ko Konstituzio Agiria, lurraldea bi zatitan banatzen zuena: Kanada Garaia (Ontario, hizkuntzaz ingelesa), eta Kanada Beherea (Quebec, frantsesa), bakoitzak bere parlamentua zuela.

1812an, Estatu Batuetako osteak sartu ziren Kanadan, eta han geratu ziren 1814an, Ganteko Itunaren bidez, Ingalaterraren eta Estatu Batuen arteko bakea izenpetu zen arte. 18171832 artean, Britainia Handitik zetozen 120.000 etorkin heldu, eta biztanleen kopurua 1.400.000ra igo zen. 18371838 artean, gobernuari erantzukizun handiagoa eta metropoliarekiko askatasun gehiago eskatzen zioten matxinadak piztu ziren, eta Lord John Durhamek, Londrestik etorrita, bi koloniak batzea erabaki zuen (Batasunaren Agiria, 1840). Konstituzio berri horrek askoz indar handiagoa ematen zion Kanadaren britainiar alderdiari, parlamentuan parlamentari kopuru bera ematen baitzien frantsesei eta ingelesei, nahiz eta jatorri frantsesekoak askoz gehiago izan. 1848an, erreformazaleek ministerioaren erantzukizun osoa onartzea lortu zuten biltzar legegilearen aurrean. Urte horretan bertan ekonomia egonkortasun garai bat hasi zen, komunikabide berriak sortu eta, Krimeako Gerraren ondorioz, gari esportazioak gehiagotu zirelako.

Konfederazioaren sorrera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanadako probintzien eta lurraldeen mugen eboluzioa.

Beste ekonomia krisi bat izan zen 1860an eta, harekin batera, koloniako biztanleen ezinegona sortu zen. Egoerari irtenbide bat emateko Britainiar Ipar Ameriketako Agiria idatzi zen 1867an, Kanadako Konfederazioa sortzen zuen konstituzio federala, eta lau probintzia elkartzen zituena: Brunswick Berria, Eskozia Berria, Ontario eta Quebec. Gero elkartu zitzaien Konfederazioari Manitoba (1867), Britainiar Columbia (1871) eta Eduardo Printzearen Uhartea (1873). Mendebalderako emigrazioak eta Canadian Pacific Railway-en sorrerak indiarren matxinadak eragin zituzten 1869, 1884 eta 1885ean. Mendebaldeko hedapenak lurraldea zabaldu zuen Saskatchewan eta Alberta probintziekin. Elkartu zen azkena Ternua eta Labrador izan zen, 1949an. 1931. urtean, Westminsterko Estatutuaren bitartez, burujabetza osoa lortu zuen Kanadak.

Bigarren Mundu Gerran lehen aldiz hartu zuen parte Kanadak gerra batean estatu burujabe gisa, eta Ingalaterraren bihi horniduraren ziurtatzaile izan zen gainera. 1935etik aurrera, John Diefenbakerren gobernu kontserbadorearen garaian izan ezik, liberalek izan zuten agintaritza.

1968an, Pierre Elliot Trudeau aukeratu zuten lehen ministro; hizkuntza ofizialtzat onartu zituen frantsesa eta ingelesa eta konstituzioa berritzen saiatu zen, baina mendebaldeko probintzietako kontserbadoreek kontra egin zioten; horrezaz gainera, Quebeceko Liberazio Frontearen indarrezko nazionalismoari ere aurre egin behar izan zion. Joe Clarken garaipenaz kontserbadoreek hartu zuen berriz aginpidea 1979an, baina Clarkek urte hartan bertan aurkeztu behar izan zuen dimisioa. 1980an Trudeauk irabazi zituen hauteskundeak, baina 1984an Alderdi Liberalaren buruzagitza utzi eta dimisioa eman zuen. John Turner izan zen haren ondorengo Alderdi Liberalaren eta gobernuaren buru gisa, baina urte hartako irailean Alderdi Kontserbadoreak irabazi zituen hauteskundeak. Brian Mulroney hautatu zuten lehen ministro, eta kontserbadoreek irabazi zuten berriz 1988an. Margaret Thatcherren eta Ronald Reaganen politikei jarraitu zien Mulroneyk ekonomian; aurrekontuen defizita murrizten eta inflazioa jaisten saiatu zen, enpresak liberalizatzeko neurriak hartu zituen, zergak eraberritu zituen, eta kanpoko inbertsioak erakartzeko ahaleginak egin zituen; zenbait hitzarmen sinatu zituen, besteak beste, Estatu Batuekin.

Brian Mulroney George Bushekin 1989an

1990eko hamarkadan, tentsio egoerak izan ziren Quebeceko abertzaleen eta gobernu federalari nagusitasuna ezagutzen diotenen artean. Izan ere, 1986an hitzarmena sinatu bazen ere, Quebeceko eskakizunei jarraituz, konstituzioa aldatzeko, bi probintziak ez zuten onartu aldaketa proiektua eta bertan behera gelditu zen. Dena dela, 1992rako beste proposamen bat egin zen, eta erreferendumera eraman zen, baina ez zen onartu. Politikan gorabehera handiak izan ziren arren, ekonomian ahalegin berezia egin zuen Mulroneyk, baina 1993an, ekonomiaren gainbeheraren eta gorabehera politikoen eraginez, bertan behera utzi zuen bere kargua. Kim Campbell izan zuen ondorengo, Kanadako lehen ministro izatera iritsi zen lehenengo emakumezkoa, hain zuzen ere. Baina, urte hartan bertan, hauteskundeak egin ziren eta liberalek irabazi zuten, gehiengoz. Jean Chrétien izan zen garaile. Bloc Québecois delakoak indar handia hartu zuen, halaber, Quebecen independentziaren alde agertu izanari esker, eta harrezkero Quebectarren eskakizunak areagotu egin ziren. 1995ean Quebecen independentziari buruzko erreferenduma egin zen eta ezezkoa atera zen, oso tarte txikiagatik, eta Chrétienek hauteskundeak aurreratu zituen, bere kargua galtzeko beldur baitzen. 1996an, Kanadako Gobernuak probintziei eskumen gehiago eman zizkien, Bloc Québecoiseko buruzagi Lucien Boucharden eskutik, nazionalismoak baretzearren eta, batez ere, Quebecen independentzia grina baretzearren. Baina Quebeci emandako eskumenak zirela-eta, areagotu egin zen mendebaldeko probintzien etsaitasuna gobernu federalaren kontra.

Jean Chrétien, Vladimir Putin eta Gerhard Schröderren artean, 2001ean.

1997an hauteskundeak egin ziren eta Alderdi Liberala atera zen berriro irabazle, baina lekuan lekuko alderdi erregionalisten indarra areagotu egin zen. 1998an, lurralde barrutietako hauteskundeak egin ziren Quebecen eta Bloc Québecoiseko buru Lucien Bouchardek lortu zuen berriro garaipena, baina ez zuen eskuratu independentziari buruzko erreferenduma antolatzeko adinako indarrik. 1999an, Ottawako gobernuak autonomia eman zion Kanadako ipar-ekialdeko Nunavut lurraldeari. 2000. urteko hauteskundeetan, Kanadako Alderdi Liberalak irabazi eta Jean Chrétien izendatu zuten lehendakari. 2003an, Chrétien erretiratu egin zen eta Paul Martin izan zen haren ordez lehendakari. 2004ko hauteskundeak Martinen Alderdi Liberalak irabazi zituen berriz, baina berehala ustelkeria salaketa handiak izan zituen. 2005ean, hiru alderdi (Alderdi Kontserbadore Aurrerazalea, Bloc Québécois eta New Democratic Party) elkartu, eta gobernutik bota zuten Martin. 2006ko hauteskundeak Kanadako Alderdi Kontserbadore Aurrerazaleak irabazi zituen, eta Stephen Harper bilakatu zen lehen ministro.

Gobernua eta administrazioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanadako Legebiltzarra, Ottawa

Kanada federazio burujabe bat da, demokrazia parlamentarioan oinarritua. Estatuburua Britainia Handiko erregina da, eta hark aukeratutako gobernadore bat du ordezkari. Gobernuari dagokionez, berriz, lehen ministroa da burua, gobernadoreak legebiltzarrerako hauteskundeetan boto gehien ateratzen duen alderditik izendatzen duena, eta legebiltzarra du lagun. Aginpide legegilea legebiltzarraren esku dago; bi ganbera daude, Senatua eta Komunen Ganbera.

Banaketa administratiboa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Kanadaren banaketa administratiboa»

Kanada hamar probintziatan eta hiru lurraldetan banatuta dago. Estatu federala izaki, bertako administrazio barrutiek eskumen handia dute, besteak beste, osasungintzan, hezkuntzan, ingurumenean edota lurralde antolaketan. Lurraldeekin alderatuta, probintziek autonomia zabalagoa dute. Quebecen izan ezik, gainerako lurraldeetan ingeles legea da oinarria; Quebecen, aldiz, frantses legediari jarraitzen diote.

Kanadaren mapa bat, klika daitekeena, eta Kanadako hamar probintziak, hiru lurraldeak eta haietako hiriburuak erakusten dituena.VictoriaWhitehorseEdmontonYellowknifeReginaWinnipegIqaluitTorontoOttawaQuebec HiriaFrederictonCharlottetownHalifaxSt. John'sIpar-mendebaldeko LurraldeakSaskatchewanTernua eta LabradorBrunswick BerriaVictoriaYukonColumbia BritainiarraWhitehorseAlbertaEdmontonReginaYellowknifeNunavutWinnipegManitobaOntarioIqaluitOttawaQuebecTorontoQuebec HiriaFrederictonCharlottetownEskozia BerriaHalifaxEduardo Printzearen UharteaSt. John's
Kanadaren mapa bat, klika daitekeena, eta Kanadako hamar probintziak, hiru lurraldeak eta haietako hiriburuak erakusten dituena.
Bandera Armarria Probintzia Hiriburua Hiririk jendetsuena
(2013)[6]
Biztanleria
(2016)[7]
Eremua: lehorra
(km2)[8]
Eremua: ura
(km2)[8]
Eremua: denera
(km2)[8]
Ontario Toronto Toronto 13.448.494 917.741 158.654 1.076.395
Quebec Quebec Hiria Montreal 8.164.361 1.356.128 185.928 1.542.056
Eskozia Berria Halifax Halifax 923.598 53.338 1.946 55.284
Brunswick Berria Fredericton Moncton 747.101 71.450 1.458 72.908
Manitoba Winnipeg Winnipeg 1.278.365 553.556 94.241 647.797
Columbia Britainiarra Victoria Vancouver 4.648.055 925.186 19.549 944.735
Eduardo Printzearen Uhartea Charlottetown Charlottetown 142.907 5.660 0 5.660
Saskatchewan Regina Saskatoon 1.098.352 591.670 59.366 651.036
Alberta Edmonton Calgary 4.067.175 642.317 19.531 661.848
Ternua eta Labrador St. John's St. John's 519.716 373.872 31.340 405.212
Probintziak denera &0000000035038124.00000035.038.124 &0000000005490918.0000005.490.918 &0000000000572013.000000572.013 &0000000006062931.0000006.062.931
Bandera Armarria Lurraldea Hiriburua Hiririk jendetsuena Biztanleria
(2016)[7]
Eremua: lehorra
(km2)[8]
Eremua: ura
(km2)[8]
Eremua: denera
(km2)[8]
Ipar-mendebaldeko Lurraldeak Yellowknife Yellowknife 41.786 1.183.085 163.021 1.346.106
Yukon Whitehorse Whitehorse 35.874 474.391 8.052 482.443
Nunavut Iqaluit Iqaluit 35.944 1.936.113 157.077 2.093.190
Lurraldeak denera &0000000000119100.000000119.100 &0000000003593589.0000003.593.589 &0000000000328150.000000328.150 &0000000003921739.0000003.921.739

2016an 35.151.728 biztanle zituen.[2] Adineka, honela dago banaturik biztanleria: 0-14 urte bitartekoak % 15,4 dira, 15-24 urte bitartekoak % 11,9, 25-54 urte bitartekoak % 40, 55-64 urte bitartekoak % 14,1, eta 65 urtetik gorakoak % 18,6. Bizi itxaropena oso garaia da, 81,9 urtekoa; 79,3 urtekoa gizonezkoena eta 84,7 urtekoa emakumezkoena (2017ko zenbatespenak).[9] Biztanleen hiru laurden inguru Estatu Batuetako mugako lurraldean zehar bizi dira; Ontario eta Quebec dira jende gehien bizi diren eskualdeak.

Banaketa etnikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Map of Canada with English speakers and French speakers at a percentage
Kanadako hizkuntza-komunitateen banaketa:      Ingelesa hiztunak – %56,9     Ingeles eta frantses elebidunak – %16,1      Frantses hiztunak – %21,3     Oso biztanleriaren dentsitate txikia (0,4 biztanle kilometro koadroko)

Kanadako biztanleen artean jatorri desberdin askotako herritarrak bereizten dira. Gehientsuenak jatorri europarrekoak dira: biztanleen % 44 inguru jatorriz britainiarra da, eta % 28,7 frantsesa (Quebec eta Ipar-mendebaldeko Lurraldeetan batez ere). 800.000 indigena inguru dira Kanadan, inuitak eta metiak, baina 350.000 inguru bakarrik dago indigena gisa ezagutua eta horiek dira erreserbertan bizi direnak. Gainerako mestizo eta indigenak beren eskubideen alde borrokan ari dira eta azken urteetan indar hartzen ari dira, indiar elkarte politikoei esker. 1990eko hamarkadan protesta ugari egin zituzten indiarrek, beren eskubideen eta lurraldeen eskakizunei dagokienez. Aipagarriak izan dira mohawk indiarren ekintzak, edo piegan indiarrenak. 1992an, Ipar-mendebaldeko Lurraldeetako boto-emaileek beren lurraldea bitan banatzea onartu zuten, parte bat inuiten lurralde zelako, eta gobernuak autogobernurako eskubidea onartu zien azkenik inuitei.

Ingelesa da hizkuntza nagusia, frantsesarekin batera; Quebecen, frantsesa da mintzaira ofizial bakarra. Herrialdea ofizialki elebiduna da, frantses hiztunak ekialdean (Quebecen, Eduardo Printzearen Uhartean eta Ontarion) eta Albertan bereziki badira ere. Iparraldean inuktituterazko hiztunak bizi dira, Yukon, Ipar-mendebaldeko Lurraldeetan, Nunavut, Quebec eta Ternua eta Labradorko iparraldean hain zuzen ere. Azkenik, Eskoziako gaeleratik eratorritako Kanadako gaelera oraindik hitz egiten dute Eskozia Berria, Eduardo Printzearen Uhartea eta Ternua eta Labradorko biztanle batzuek.

2011ko zenbatespenaren arabera, % 9 katolikoak dira, % 20,3 protestanteak, % 1,6 kristau ortodoxoak, % 6,3 beste kristau sinesteen jarraitzaileak, % 3,2 musulmanak, % 1,5 hinduistak, % 1,4 sikhak, % 1,1 budistak, % 1 juduak, eta % 23,9 erlijiorik gabeak.[9]

Hiri nagusiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Toronto, Kanadako finantzagune nagusia
Sakontzeko, irakurri: «Kanadako ekonomia»

Teknologia aurreratuko gizarte industriala eta bizi maila altukoa da, mendebaldeko herrialdeen saileko aurreratuenetakoa, baina Estatu Batuekiko mendekotasun handiena duena (esportazioen % 76 eta inportazioen % 52 2016an).[9] Bigarren Mundu Gerraz geroztik ikusgarria izan zen eskulangintzaren, meatzaritzaren eta zerbitzuen alorraren igoera, eta XX. mendea arte herri nekazari izandakoa herrialde urbano eta industriala izatera iritsi zen. Langile gehienek (% 76 2006an) zerbitzuen alorrean dihardute lanean, baina ekonomiaren barruan garrantzi handiko jarduerak dira meatzaritza, nekazaritza eta industria. 2016an, barne produktu gordina % 1,5 hazi zen. Langabezia murrizten ari da eta aurrekontuen kopuru handi bat erabiltzen da alor publikoaren zorrak ordaintzeko. 1989an merkataritza askerako hitzarmen bat sinatu zen Estatu Batuen eta Kanadaren artean (FTA), eta 1994an Ipar Amerikako Merkataritza Libreko Ituna (NAFTA, Mexiko barne hartzen duena) sinatu zuen; horren eraginez Estatu Batuekiko lotura areagotu zen merkataritzari eta, oro har, ekonomiari dagokionez. Lotura horrek eta Asiako eta Errusiako krisiak kalte handia eragin zioten, kanpora begira antolaturiko ekonomia izaki.

Ontarioko landetxea

Kanadak baliabide natural aberatsak, langile trebeak eta azpiegitura modernoak ditu, eta horrek etorkizun oparoa aurreikusteko baldintzak ematen ditu. Dena dela, ingeles eta frantses eremuen arteko egoera nahasia dela-eta gerta daiteke federazioa banatzea, eta horrek atzerriko inbertsoreak galaraz ditzake. Kanadako baliabideen artean azpimarratzekoak dira petrolioa, nikela, zinka, kobrea, beruna, urrea eta abar. Munduko lurpeko aberastasunen esportatzaile handienetakoa da. Industriari dagokionez, aipatzekoak dira meatzaritzarekin lotura dutenak, elikagai industria, egurra eta papera, kimika industria eta gas naturalarekin lotura duena. Nekazaritzako gai nagusiak, berriz, artoa, garia, tabakoa eta garagarra dira. Iparraldean izoztuta egoten da lurra denbora askoan eta horrek arazoak dakarzki garapenerako. Bestalde, zikloiak gertatu ohi dira Mendi Harritsuetan. Ingurunearekin loturiko gorabeheretan bereziki aipagarriak dira eguratsaren kutsadurak eta horren ondoriozko euri azidoak aintziretan eta basoetan eragiten dituen kalteak, eta orobat, nekazaritzari eta basoei kalte egiten dieten isuriak.

Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Ikus jatorrizko Wikidatako eskaera eta iturriak.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .
  2. a b Population size and growth in Canada: Key results from the 2016 Census, statcan.gc.ca
  3. Brescia, Michael M.; Super, John C.. (2009). North America: an introduction. Univesrsity of Toronto press ISBN 978-0-8020-9675-3. (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).
  4. «The Atlas of Canada - Lakes» web.archive.org 2007-04-10 (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).
  5. Les Acadiens/Acadians, L’Encyclopédie de l’histoire du Québec, faculty.marianopolis.edu
  6. Census Profile. Statistic Canada, 12.statcan.gc.ca (Noiz kontsultatua: 2013-8-6).
  7. a b Population and dwelling counts, for Canada, provinces and territories, 2016 and 2011 censuses – 100% data. Statistics Canada, 12.statcan.gc.ca (Noiz kontsultatua: 2017-2-8).
  8. a b c d e f Land and freshwater area, by province and territory. Statistics Canada, 40.statcan.gc.ca.
  9. a b c Canada. cia.gov (Noiz kontsultatua: 2018-1-15).
  10. Census Profile. 2.statcan.gc.ca (Noiz kontsultatua: 2016-02-08).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]



Amerikako herrialde eta lurraldeak
Ipar Amerika eta Karibea
Estatu burujabeak: Ameriketako Estatu BatuakAntigua eta BarbudaBahamakBarbadosBelizeCosta RicaKubaDominikaDominikar ErrepublikaEl SalvadorGrenadaGuatemalaHaitiHondurasJamaikaKanadaMexikoNikaraguaPanamaSaint Kitts eta NevisSanta LuziaSaint Vincent eta GrenadinakTrinidad eta Tobago


Dependentziak: Groenlandia (Danimarka) • GuadalupeMartinikaSaint BarthelemySaint MartinSaint Pierre eta Mikelune (Frantzia) • Aruba · Holandarren Antillak (Herbehereak) • Aingira · Bermuda · Birjina uharte britainiarrak · Kaiman uharteak · Montserrat · Turkak eta Caicoak (Erresuma Batua) • Puerto Rico · Birjina Uharte Estatubatuarrak (Ameriketako Estatu Batuak)

Hego Amerika
Estatu burujabeak: ArgentinaBoliviaBrasilTxileKolonbiaEkuadorGuyanaParaguaiPeruSurinamUruguaiVenezuela


Dependentziak: Guyana Frantsesa (Frantzia) • Falklandak (Erresuma Batua)