Zingerono

Vidu ankaŭ: Kurkumino

Zingerono

Plata kemia strukturo de la Zingerono

Tridimensia kemia strukturo de la Zingerono

Zingerono estas ekstraktata el la radikoj de la Zingiber Officinale en 1917, de la japana universitata profesoro Hiroshi Nomura.^[1]

Ŝogaolo estas la nesaturita strukturo de la zingerono aldonita de molekulo de la heksano.

Alternativa(j) nomo(j)

Vanilila acetono
4-hidrokso-3-metokso-fenil-etil methyl ketono

C₁₁H₁₄O₃

Merck Index

15

Fizikaj proprecoj

Aspekto

blankaj aŭ flavaj kristaloj kun pika odoro

194,227 g·mol^-1

1,111g cm⁻³^[2]

41°C^[3]

323°C

n_{761}^{20}

1,525

Ekflama temperaturo

123,7 °C

Solvebleco

Akvo:Nesolvebla

Mortiga dozo (LD50)

2580 mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Riskoj

R26 R36

Sekureco

S36/37/38

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xi
Irita

GHS Damaĝo Piktogramo

GHS Signalvorto

Averto

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H303, H315, H319, H335

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P261, P280, P304+340, P305+351+338, P405, P501^[4]

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Zingerono aŭ C₁₁H₁₄O₃ estas vanililacetono estas kemia komponaĵo kun pika odoro trovata en plantoj de la genro Zingiber. Ĝi estas uzata kiel spicaĵo en la tuta mondo kaj kiel gustigilo en la nutro-industrio. Zingerono estas flaveca kristala solidaĵo, malmulte solvebla en akvo kaj solvebla en etero.

Kiam sintezita kaj gustumita, ĝi ne havas la karakterizan pikecon, sugestante ke la zingerono estas malkompona produkto antaŭ ol esti rekta fonto por la gusto de la zingibro. Zingerono estas simila laŭ la kemia strukturo al aliaj gustigaj kemiaĵoj tiaj kiaj vanilino kaj eŭgenolo. Ĝi estas uzata ankaŭ en kosmetikaĵo por enkonduki spicigajn aromojn. Freŝa zingibro ne enhavas zingeronon, sed ĝi estiĝas per kuirado aŭ sekado de la zingibra radiko, kiu kaŭzas reversan aldolan reakcion sur la zingerolo.

Proprecoj

La ŝogaolo, kies baza strukturo estas la zingerono, estis unue izolita el la zingibraj radikoj en 1917 de Hiroshi Nomura, profesoro pri kemio en la Imperia Universitato de Tokio. Nomura nomis la kombinaĵon kaj identigis la empirian formulon de la zingerono en siaj esploroj en la laboratorio de la Agrikultura Kolegio.

Kiel ĉiuj kombinaĵoj de la zingibro, la zingerono posedas antioksidigajn proprecojn kaj inhibas la enzimojn kiuj produktas la oksidivan streson. Ĝi ankaŭ havas anti-tumorajn kaj anti-kancerajn proprecojn, kvankam tiuj studoj montriĝis bonfaraj nur eksperimente en la traktado de ulceroj kaj tumoroj en laboratorio.^[5]