Skip to main content
Panagiotis E Stamatiadis
  • https://alittlebeatofknowledge.com/
Ο σύγχρονος κοινωνιολόγος, συγγραφέας και διανοητής Zygmunt Bauman (1925 – 2017) άσκησε κριτική σε ζητήματα που άπτονται της σύγχρονης ζωής και ειδικότερα διατύπωσε μια πολυδιάστατη θεώρηση περί των κοινωνικών φαινομένων της εποχής μας. Η... more
Ο σύγχρονος κοινωνιολόγος, συγγραφέας και διανοητής Zygmunt Bauman (1925 – 2017) άσκησε κριτική σε ζητήματα που άπτονται της σύγχρονης ζωής και ειδικότερα διατύπωσε μια πολυδιάστατη θεώρηση περί των κοινωνικών φαινομένων της εποχής μας. Η σκέψη του, παρότι επηρεάστηκε από μετανεωτερικές θεωρήσεις, κατέληξε να διαμορφωθεί στην ιδέα της «ρευστής»  νεωτερικότητας.
Η ευμάρεια που υποσχόταν η επιστήμη και οι τεχνολογικές εφαρμογές της, η απομάγευση του φυσικού κόσμου και ο εξορθολογισμός της ζωής αντί να απελευθερώσουν το άτομο διαπιστωνόταν ότι το καθιστούσαν περισσότερο δέσμιο και ανελεύθερο. Εντός... more
Η ευμάρεια που υποσχόταν η επιστήμη και οι τεχνολογικές εφαρμογές της, η απομάγευση του φυσικού κόσμου και ο εξορθολογισμός της ζωής αντί να απελευθερώσουν το άτομο διαπιστωνόταν ότι το καθιστούσαν περισσότερο δέσμιο και ανελεύθερο. Εντός του κλίματος αυτού στην ταραγμένη Γερμανική κοινωνία του μεσοπολέμου εμφανίστηκαν μεταξύ άλλων μια σειρά από φιλοσόφους – κοινωνιολόγους όπως ο Max Horkheimer (1895 – 1973), ο Theodor W. Adorno (1903 – 1969), ο Herbert Marcuse (1898 – 1979) που άσκησαν κριτική για την εποχή τους και προσπάθησαν να αφυπνίσουν την κοινωνία δημοσιεύοντας μια σειρά κειμένων με σημαντικότερο το Διαλεκτική του Διαφωτισμού (1944).
Ο Sigmund Freud (1856 – 1939) αποτέλεσε μια διακεκριμένη προσωπικότητα των αρχών του 20ου αιώνα και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ψυχολογίας. Οι μελέτες που διενέργησε και οι πραγματείες που συνέγραψε αφορούσαν ως επί το πλείστον... more
Ο Sigmund Freud (1856 – 1939) αποτέλεσε μια διακεκριμένη προσωπικότητα των αρχών του 20ου αιώνα και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ψυχολογίας. Οι μελέτες που διενέργησε και οι πραγματείες που συνέγραψε αφορούσαν ως επί το πλείστον θεραπείες για ψυχολογικά νοσήματα αλλά και επιστημονικές θεωρίες αναφορικά με τον ψυχισμό του ανθρώπου.
Την εποχή του Karl Marx (1818 – 1883) ο δυτικός κόσμος ανακατατασσόταν ραγδαία τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Η σύγχρονη δυτική βιομηχανική εποχή βρισκόταν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες στο απόγειό της.
Η σημερινή εικόνα της Ευρώπης σε σχέση με την αυτή που είχε την εποχή της υπογραφής της συνθήκης της Ρώμης το 1957 είναι σημαντικά διαφοροποιημένη. Μολαταύτα οι προσπάθειες για αρμονική ανάπτυξη των λαών της και περιορισμό των διαφορών... more
Η σημερινή εικόνα της Ευρώπης σε σχέση με την αυτή που είχε την εποχή της υπογραφής της συνθήκης της Ρώμης το 1957 είναι σημαντικά διαφοροποιημένη. Μολαταύτα οι προσπάθειες για αρμονική ανάπτυξη των λαών της και περιορισμό των διαφορών παρέμειναν πρώτιστη προτεραιότητα της. Μέλημα των ιδρυτικών συνθηκών της ΕΟΚ αποτέλεσε η άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των χωρών και το να βοηθηθούν οι οικονομίες ώστε να ανταπεξέρχονται καλύτερα στο ρευστό οικονομικό περιβάλλον. Όλη αυτή την περίοδο ύπαρξης των ευρωπαϊκών κοινοτήτων οι οικονομικές κρίσεις και οι συνεχιζόμενες διευρύνσεις των μελών της ένωσης είχαν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση διαθρωτικών πολιτικών που στόχευαν στην οικονομική και κοινωνική συνοχή. Σημαντικότερος όμως παράγοντας που ώθησε στη δημιουργία τακτικών ενεργειών ενίσχυσης της συνεκτικότητας των κρατών ήταν οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για μεγαλύτερη εμβάθυνση. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός έπρεπε να κράτη μέλη να αναπτύσσονται αρμονικά. Ο τρόπος με τον οποίο καλύφθηκε η συνοχή των κρατών ήταν με χρηματοδοτικά μέσα και την αξιοποίηση κοινοτικών πόρων σε πολλαπλούς τομείς.
Την τελευταία δεκαετία της χιλιετίας στον ευρωπαϊκό χώρο διαμορφώθηκε μια νέα κατάσταση με αφορμή γεγονότα που διαδραματίσθηκαν σε παγκόσμιο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κυρίαρχα εξ αυτών ήταν το τέλος του ψυχρού πολέμου με την πτώση του... more
Την τελευταία δεκαετία της χιλιετίας στον ευρωπαϊκό χώρο διαμορφώθηκε μια νέα κατάσταση με αφορμή γεγονότα που διαδραματίσθηκαν σε παγκόσμιο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.  Κυρίαρχα εξ αυτών ήταν το τέλος του ψυχρού πολέμου με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και η μετεξέλιξη των ευρωπαϊκών κοινοτήτων  στο νέο οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Αυτοί οι παράγοντες αποτέλεσαν ένα νέο πολιτικό – οικονομικό πλαίσιο το οποίο επικουρήθηκε από την πρόθεση της Γερμανίας για επανένωση, από την νομισματική ένωση των κρατών μελών της Ένωσης καθώς και από τη μεταψυχροπολεμική διεύρυνσή της με χώρες που βρίσκονταν στο πρώην ανατολικό «block». Για την αντιμετώπιση αυτή της πρόκλησης αρχικά υπήρξε η βούληση για θέσπιση ενός συντάγματος για την Ευρώπη που όμως τελικά μετατράπηκε σε μια αναθεωρητική συνθήκη, τη συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία υπογράφηκε το 2009. Μέρη του υπό κατάρτιση συντάγματος ενσωματώθηκαν τελικά στην εν λόγω συνθήκη και μεταξύ των άλλων δόθηκε βαρύτητα αφενός μεν στη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα των θεσμών της ένωσης, αφετέρου δε στην ενίσχυση της δημοκρατικότητάς της και στο να την καταστήσουν προσιτή στους πολίτες.
Η ίδρυση της ΕΚΑΧ και κυρίως της ΕΟΚ στο τέλος της δεκαετίας του 1950 αποτέλεσε σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της αλληλεγγύης και συνεργασίας των κρατών της δυτικής Ευρώπης. Η αρχική επιτυχία του εγχειρήματος της ΕΟΚ είχε ως... more
Η ίδρυση της ΕΚΑΧ και κυρίως της ΕΟΚ στο τέλος της δεκαετίας του 1950 αποτέλεσε σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της αλληλεγγύης και συνεργασίας των κρατών της δυτικής Ευρώπης. Η αρχική επιτυχία του εγχειρήματος της ΕΟΚ είχε ως αποτέλεσμα με το πέρασμα των χρόνων να πραγματοποιηθούν επιπρόσθετες προσπάθειες για περαιτέρω εμβάθυνση στις σχέσεις των δυτικοευρωπαϊκών κρατών, ενώ επίσης η στάση άλλων χωρών απέναντι στη κοινότητα διαφοροποιήθηκε. Οι προσπάθειες αυτές προς ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πραγματοποιήθηκαν εντός του πλαισίου του ψυχρού πολέμου και επηρεάστηκαν από διάφορους ενδογενείς παράγοντες, όπως ήταν η αντιπαλότητα του εθνικού στοιχείου με το υπερεθνικό και οι διαδοχικές διευρύνσεις, αλλά και από εξωτερικούς προς τον ευρωπαϊκό χώρο παράγοντες, όπως η οικονομική και νομισματική κρίση της δεκαετίας του 1970 και ο αυξημένος οικονομικός ανταγωνισμός. Μετά από τριάντα χρόνια σχεδόν και αφού οι τρεις κοινότητες είχαν ενσωματωθεί σε μία, το βήμα προς την εμβάθυνση συντελέστηκε και το 1986 υπογράφηκε η συνθήκη της ΕΕΠ (Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη) η οποία τροποποιούσε τις ιδρυτικές συνθήκες, αναμόρφωνε τους θεσμούς της ΕΟΚ και επιπλέον έθετε μελλοντικά χρονοδιαγράμματα.
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1939 -1945) βρίσκει την Ευρώπη κατεστραμμένη και με διάχυτη τη πεποίθηση για άμεση ανοικοδόμηση. Τα διδάγματα των δύο μεγάλων πολεμικών συρράξεων που συνέβησαν στον Ευρωπαϊκό χώρο καθώς και οι... more
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1939 -1945) βρίσκει την Ευρώπη κατεστραμμένη και με διάχυτη τη πεποίθηση για άμεση ανοικοδόμηση. Τα διδάγματα των δύο μεγάλων πολεμικών συρράξεων που συνέβησαν στον Ευρωπαϊκό χώρο καθώς και οι καταστροφικές πολιτικές της περιόδου του μεσοπολέμου απομάκρυναν τον πληθυσμό από την πόλωση και προώθησαν τη συμφιλίωση μεταξύ των λαών και των κρατών. Προς το  τέλος της δεκαετίας του 1940 πολλοί παράγοντες οδήγησαν στην εδραίωση της πεποίθησης ότι η Ευρώπη διέθετε κοινή κληρονομιά η οποία έπρεπε να διαφυλαχθεί και ότι η συνεργασία ήταν η μόνη αποδεκτή λύση για την ανάκαμψη. Οι παράγοντες που ώθησαν τους ευρωπαίους της εποχής να σκεφτούν συναινετικά αφορούσαν κυρίως οικονομικά θέματα αλλά συνάμα υπεισέρχονταν και σε τομείς κοινωνικούς,  όπως μίας ψυχολογικής τάσης για συνεννόηση και μίας νέας αρχής, καθώς και πολιτικούς, κυρίως αναφορικά με την ασφάλεια και τη διαφύλαξη της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
«Αν ο Μεσαίωνας είναι η περίοδος της παιδικής ηλικίας, η Αναγέννηση είναι η στιγμή που οι ευρωπαϊκές κοινωνίες εισήλθαν στη νιότη τους». Αναπτύξτε την πρόταση με αναφορά κυρίως στις εκπαιδευτικές ιδέες του 15ου και του 16ου αιώνα.
Τύποι σχολείων κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα.
Μέσα σε ένα κλίμα γενικότερων κοινωνικών, πολιτικών αλλά και οικονομικών αλλαγών που συνέβησαν κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, ο 14ος αιώνας σηματοδότησε για τις πόλεις της Ιταλικής χερσονήσου δίψα για μόρφωση και ειδικότερα για την κατάκτηση... more
Μέσα σε ένα κλίμα γενικότερων κοινωνικών, πολιτικών αλλά και οικονομικών αλλαγών που συνέβησαν κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, ο 14ος αιώνας σηματοδότησε για τις πόλεις της Ιταλικής χερσονήσου δίψα για μόρφωση και ειδικότερα για την κατάκτηση της αρχαιοελληνικής και λατινικής γνώσης. Η «Αναγέννηση», όπως προσδιορίζεται η χρονική περίοδος αυτή, στις τέχνες και στο πνεύμα, που ξεκίνησε αρχικά στην πόλη της Φλωρεντίας είχε ως αποτέλεσμα την εισβολή στην καθημερινή ζωή της λατινικής και ελληνικής αρχαίας γραμματείας η οποία θεωρήθηκε ως η πηγή πολιτισμού. Ο νέος αυτός τρόπος σκέψης που χαράχθηκε στις κοινωνίες αυτές ονομάστηκε «ουμανιστικός» και ερχόταν σε αντίθεση με τα στενά πλαίσια της μεσαιωνικής κοσμοθεωρίας. Τα μέγιστα προς αυτή την αλλαγή συνέβαλε και ο Βυζαντινός κόσμος ήδη από τον 13ο αιώνα.  Η επίδραση του Βυζαντίου θεωρείται καταλυτική διότι αφενός υπήρξαν πολλοί λόγιοι που κατέφευγαν στη Δύση μετά την κατάληψη της Πόλης από τους Λατίνους το 1204, αφετέρου, παρότι το Βυζάντιο κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της ιστορίας του βρισκόταν σε παρακμή, εντούτοις ο πολιτισμός του την περίοδο αυτή άνθησε.
Η αποκατάσταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας επήλθε με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την αυτοκρατορία της Νίκαιας το 1261. Η ενέργεια αυτή ήταν μεγάλο πλήγμα για τους δυτικούς τόσο για οικονομικούς όσο και για θρησκευτικούς... more
Η αποκατάσταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας επήλθε με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την αυτοκρατορία της Νίκαιας το 1261. Η ενέργεια αυτή ήταν μεγάλο πλήγμα για τους δυτικούς τόσο για οικονομικούς όσο και για θρησκευτικούς λόγους. Πρώτος αυτοκράτορας της παλινόρθωσης ήταν ο Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος (1223 - 1282) και πρώτιστο μέλημα του ήταν να διατηρήσει την ακεραιότητα της αυτοκρατορίας απέναντι στους πολλαπλούς εχθρούς που δημιουργήθηκαν. Ο προκαθήμενος των καθολικών, οι ναυτικές πόλεις της βορείου Ιταλίας και οι Γάλλοι που εδραιώθηκαν στη Σικελία, θεωρούνταν οι πλέον επικίνδυνοι εχθροί, καθώς, εφόσον συμμαχούσαν, θα είχαν τη δυνατότητα να την καταλύσουν. Όμως, από τη μια οι διαφορετικές επιδιώξεις και οι έριδες αναμεταξύ τους και από την άλλη οι επιδέξιοι διπλωματικοί χειρισμοί του Μιχαήλ που κατάφερναν να υποδαυλίζουν την κατάσταση αυτή απέτρεψαν οριστικά την καταστροφή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Οι σταυροφορίες που ξεκίνησαν αρχικά κατά τη διάρκεια του 11ου αιώνα ως μία εκστρατεία του Πάπα με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, είχαν ως βάση τους τα προσκυνήματα των χριστιανών πιστών που πραγματοποιούνταν τα προηγούμενα... more
Οι σταυροφορίες που ξεκίνησαν αρχικά κατά τη διάρκεια του 11ου αιώνα ως μία εκστρατεία του Πάπα με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, είχαν  ως βάση τους τα προσκυνήματα των χριστιανών πιστών που πραγματοποιούνταν τα προηγούμενα χρόνια στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Αν και η οργάνωση και η πορεία των επιχειρήσεων των σταυροφοριών τελούσαν  υπό την καθοδήγηση του Πάπα, υπήρχαν παρεκτροπές ανάλογα με τις περιστάσεις. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση αποτελεί η Δ’ Σταυροφορία (1202 – 1204), η οποία, παρότι ξεκίνησε με σκοπό την απελευθέρωση των Άγιων Τόπων, κατέληξε στη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης. Η Δ’ Σταυροφορία υπήρξε έμπνευση του νεοεκλεγέντος  Πάπα  Ιννοκέντιου Γ’ (1198 – 1216) σε μία περίοδο κατά την οποία οι βυζαντινοί και οι δυτικοί δε διατηρούσαν καλές σχέσεις. Από τη μία η βυζαντινή αυτοκρατορία με τη δυναστεία των Αγγέλων (1185 – 1204) βρισκόταν σε κατάσταση πολιτικών αναταραχών και συρρίκνωσης, ενώ από την άλλη ο Πάπας ήθελε να επιβάλει τα πρωτεία του στους σχισματικούς Έλληνες και οι ναυτικές πόλεις της βορείου Ιταλίας προσπαθούσαν να επεκτείνουν τις εμπορικές τους βλέψεις.
Η βυζαντινή αυτοκρατορία αποτέλεσε τη νόμιμη συνέχεια της ρωμαϊκής με κυρίαρχες διαφορές τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Ανατολή και την αναγνώριση του Χριστιανισμού ενώ κατάφερε να διαρκέσει για περισσότερο από μία χιλιετία. Ο... more
Η βυζαντινή αυτοκρατορία αποτέλεσε τη νόμιμη συνέχεια της ρωμαϊκής με κυρίαρχες διαφορές τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Ανατολή και την αναγνώριση του Χριστιανισμού ενώ κατάφερε να διαρκέσει για περισσότερο από μία χιλιετία. Ο αυτοκράτορας βρισκόταν στην κεφαλή της μοναρχίας και η άρχουσα τάξη, με άλλα λόγια η αριστοκρατία, αποτελούσε τον κορμό της διοίκησης. Με το πέρασμα όμως των αιώνων ο βυζαντινός κόσμος υπέστη μεταβολές, οι οποίες, πέραν των εδαφικών οριοθετήσεων, επέφεραν και σημαντικές διαφοροποιήσεις στις διοικητικές και στρατιωτικές δομές της αυτοκρατορίας, όπως στο ρόλο καθώς και τη σύνθεση της βυζαντινής αριστοκρατίας. Ορόσημο για τις αλλαγές αυτές αποτέλεσαν γεγονότα που συνέβησαν κατά τον  7ο αιώνα και 11ο  αιώνα, εποχές που σχετικά προσδιορίζουν αντίστοιχα το τέλος της πρώιμης και της μέσης περιόδου της βυζαντινής ιστορίας.
Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα συνέβησαν στον ευρωπαϊκό χώρο σημαντικά γεγονότα. Από τη μια μεριά είχαμε το ξέσπασμα των δύο Παγκόσμιων Πολέμων που είχαν ως αποτέλεσμα την αποδιάρθρωση της ευρωπαϊκής κοινωνίας και την πρωτοκαθεδρία της... more
Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα συνέβησαν στον ευρωπαϊκό χώρο σημαντικά γεγονότα. Από τη μια μεριά είχαμε το ξέσπασμα των δύο Παγκόσμιων Πολέμων που είχαν ως αποτέλεσμα την αποδιάρθρωση της ευρωπαϊκής κοινωνίας και την πρωτοκαθεδρία της Αμερικής σε παγκόσμιο επίπεδο και από την άλλη τη ραγδαία ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας και την έμφαση στη ψυχολογία. Στο πλαίσιο αυτό οι καλλιτέχνες υιοθέτησαν μία ριζοσπαστική στάση η οποία αφενός μεν τους απομάκρυνε από τις παραδόσεις του παρελθόντος αφετέρου δε τους ώθησε σε καλλιτεχνικούς πειραματισμούς καθώς και στη δημιουργία πρωτοποριακών κινημάτων που σόκαραν. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε ως μοντερνισμός και διήρκησε σχεδόν μέχρι το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα.
Προς το τέλος του 18ου αιώνα στον ευρωπαϊκό χώρο συντελέστηκαν δυο σημαντικές επαναστάσεις η Βιομηχανική Επανάσταση που ξεκίνησε στην Αγγλία το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και η Γαλλική Επανάσταση που ξέσπασε το 1789. Οι επαναστάσεις... more
Προς το τέλος του 18ου αιώνα στον ευρωπαϊκό χώρο συντελέστηκαν δυο σημαντικές επαναστάσεις η Βιομηχανική Επανάσταση που ξεκίνησε στην Αγγλία το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και η Γαλλική Επανάσταση που ξέσπασε το 1789. Οι επαναστάσεις αυτές προκάλεσαν ραγδαίες αλλαγές στους κοινωνικό πολιτικό οικονομικούς ρυθμούς της ζωής των ανθρώπων και τα αποτελέσματα τους καθόρισαν τις μετέπειτα εξελίξεις.  Ομοίως την ίδια περίοδο εμφανίστηκε ένα πνευματικό κίνημα το οποίο κατόπιν έλαβε το όνομα ρομαντισμός και το οποίο προέκυψε από τους προβληματισμούς που έθεσε ο Διαφωτισμός και εναντιωνόταν στην ορθολογικότητα που προέκρινε η επιστημονική επανάσταση του Isaac Newton (1642 – 1727). Αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στη διαμόρφωση, το 19ο αιώνα, ενός νέου ορισμού περί της έννοιας της τέχνης και του καλλιτέχνη.
Τον 17ο αιώνα πραγματοποιούνται σημαντικές ανακατατάξεις στον Ευρωπαϊκό χώρο που επηρεάζουν όλους τους τομείς της κοινωνικό-πολιτικής ζωής των ανθρώπων καθώς και τις μετέπειτα εξελίξεις. Από τη μια μεριά με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου... more
Τον 17ο αιώνα πραγματοποιούνται σημαντικές ανακατατάξεις στον Ευρωπαϊκό χώρο που επηρεάζουν όλους τους τομείς της κοινωνικό-πολιτικής ζωής των ανθρώπων καθώς και τις μετέπειτα εξελίξεις. Από τη μια μεριά με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου δημιουργούνται Ευρωπαϊκές Αυτοκρατορίες και ενισχύονται τα εθνικά κράτη και ο μοναρχικός πολιτικός θεσμός, ενώ από την άλλη η αντιμετώπιση της θρησκευτικής μεταρρύθμισης του Λούθηρου από την Καθολική Εκκλησία μέσω του κινήματος της Αντιμεταρρύθμισης έχει ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα ενός οδυνηρού θρησκευτικού πολέμου, του Τριακονταετή (1618 – 1648).  Επιπρόσθετα, η ανάπτυξη νέων φιλοσοφικών αναζητήσεων περί της γνώσης και της θέσης του ατόμου στην κοινωνία αλλά και η εδραίωση της εμπορικής επανάστασης είχαν ως αποτέλεσμα την ισχυροποίηση της ανερχόμενη αστικής τάξης.
Καταγόμενος από την Φλωρεντία ο Giotto di Bondone (1267 – 1337) υπήρξε ένας πρωτοπόρος ζωγράφος. Τα έργα του θεωρούνταν καινοτόμα αφού η αναπαράσταση του θρησκευτικού θέματος και των μορφών προσέγγιζαν την πραγματικότητα ενώ οι πίνακές... more
Καταγόμενος από την Φλωρεντία ο Giotto di Bondone (1267 – 1337) υπήρξε ένας πρωτοπόρος ζωγράφος. Τα έργα του θεωρούνταν καινοτόμα αφού η αναπαράσταση του θρησκευτικού θέματος και των μορφών προσέγγιζαν την πραγματικότητα ενώ οι πίνακές του διέθεταν μία αντίληψη του χώρου . Στη Φλωρεντία την εποχή εκείνη και λίγο αργότερα πραγματοποιήθηκαν εκπληκτικές αλλαγές τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και στις εικαστικές τέχνες και μεγαλούργησαν σημαντικές προσωπικότητες. Οι αλλαγές αυτές συνέβησαν σταδιακά από την εποχή του Μεσαίωνα και, δεδομένης της ωρίμανσης των συνθηκών, ηγετικές φυσιογνωμίες, όπως ο Giotto, έδωσαν το έναυσμα της Αναγέννησης.
Κατά το 19ο αιώνα επικράτησε ο οικονομικός φιλελευθερισμός, τόσο στη θεωρία («laissez-faire les hommes laissez passer les marchandises» ) όσο και στην πράξη (ελεύθερες συναλλαγές). Αντιμέτωπος με καινούργια οικονομικά, κοινωνικά,... more
Κατά το 19ο αιώνα επικράτησε ο οικονομικός φιλελευθερισμός, τόσο στη θεωρία («laissez-faire les hommes laissez passer les marchandises» ) όσο και στην πράξη (ελεύθερες συναλλαγές).
Αντιμέτωπος με καινούργια οικονομικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και πολιτικά φαινόμενα αλλά και κρίσεις, ο 20ός αιώνας γνώρισε ποικίλες μορφές οικονομικής θεωρίας και πολιτικής. Περιγράψτε τα βασικά μοντέλα οικονομικής πολιτικής που υιοθετήθηκαν στη Δυτική Ευρώπη μετά την κρίση του 1929 και στη διάρκεια της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης. Αξιολογήστε τις αντίστοιχες επιπτώσεις σε οικονομία και πληθυσμούς.
Περιγράφοντας το βιομηχανικό Μάντσεστερ στα 1835 ο πολιτικός στοχαστής Alexis de Tocqueville σημειώνει: «Ένας πυκνός, μαύρος καπνός καλύπτει την πολιτεία. (…) Μέσα από αυτόν τον δυσωδέστατο βορβορότοπο πηγάζει ο μεγαλύτερος ποταμός της... more
Περιγράφοντας το βιομηχανικό Μάντσεστερ στα 1835 ο πολιτικός στοχαστής Alexis de Tocqueville σημειώνει: «Ένας πυκνός, μαύρος καπνός καλύπτει την πολιτεία. (…) Μέσα από αυτόν τον δυσωδέστατο βορβορότοπο πηγάζει ο μεγαλύτερος ποταμός της ανθρώπινης βιομηχανίας ο οποίος, ακολούθως, γονιμοποιεί την οικουμένη. Από αυτόν τον ρυπαρό οχετό ρέει καθαρό χρυσάφι. Εδώ το ανθρώπινο πνεύμα τελειοποιείται και αποκτηνώνεται. Εδώ ο πολιτισμός παράγει τα θαύματα του και ο πολιτισμένος άνθρωπος ξαναγίνεται σχεδόν άγριος» .
Με αφορμή το προηγούμενο απόσπασμα όπου ο A. de Tocqueville εκφράζει θαυμασμό και αποστροφή για την αγγλική βιομηχανική επανάσταση (1780-1850) εντοπίστε και περιγράψτε τα βασικά της χαρακτηριστικά. Επιμείνετε στις ποικίλες επιπτώσεις που είχε για τον αγγλικό πληθυσμό (συνθήκες διαβίωσης και όροι εργασίας).
Παράγοντες που εδραίωσαν τις διαδικασίες της πρώτο-εκβιομηχάνισης και διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της Βιομηχανικής Επανάστασης στη βορειοδυτική Ευρώπη.
Ο θεολόγος Ιάκωβος του Βιτρύ κήρυσσε κατά τον 13ο αιώνα ότι: «Ο Θεός δημιούργησε τρία είδη ανθρώπων, τους αγρότες και άλλους εργαζομένους για να διασφαλίζουν την επιβίωση των υπολοίπων, τους ιππότες για να τους υπερασπίζονται, τους... more
Ο θεολόγος Ιάκωβος του Βιτρύ κήρυσσε κατά τον 13ο αιώνα ότι:
«Ο Θεός δημιούργησε τρία είδη ανθρώπων, τους αγρότες και άλλους εργαζομένους για να διασφαλίζουν την επιβίωση των υπολοίπων, τους ιππότες για να τους υπερασπίζονται, τους σοφούς για να τους κυβερνούν, αλλά ο διάβολος δημιούργησε ένα τέταρτο, τους τοκογλύφους. Δεν συμμετέχουν στις εργασίες των ανθρώπων και δεν θα τιμωρηθούν μαζί με τους ανθρώπους αλλά μαζί με τους διαβόλους. Στην ποσότητα χρημάτων που κερδίζουν από την τοκογλυφία αντιστοιχεί ίση ποσότητα ξύλων που θα στέλνεται στην Κόλαση για να τους κάψει. Η δίψα της απληστίας τους σπρώχνει να πιουν βρώμικο νερό […] οι τοκογλύφοι τρέφονται με πτώματα και ψοφίμια, καταναλώνοντας την τροφή που απέκτησαν τοκογλυφικά […]».
Σχολιάστε το χωρίο, επιχειρώντας να το εντάξετε στη μεσαιωνική “οικονομική” σκέψη και νοοτροπία και να το συσχετίσετε με τους οικονομικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς που συντελούνται κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα.
Στο σύγχρονο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της εντεινόμενης γεωγραφικής κινητικότητας του διεθνούς επενδυτικού και τουριστικού κεφαλαίου, οι πόλεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση επενδυτών. Τα αστικά κέντρα... more
Στο σύγχρονο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της εντεινόμενης γεωγραφικής κινητικότητας του διεθνούς επενδυτικού και τουριστικού κεφαλαίου, οι πόλεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση επενδυτών. Τα αστικά κέντρα αναβαθμίζονται, αλλάζουν χρήσεις και «εξευγενίζονται». Αναπτύσσονται υποδομές για δραστηριότητες μεγάλης εμβέλειας, όπως Ολυμπιακούς Αγώνες, Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Διεθνών Εμπορικών Εκθέσεων EXPO, κ.α.. Πρόκειται για «μεγάλα γεγονότα» (mega events), τα οποία υλοποιούν συγκεκριμένες πολιτικές ανάπτυξης των μετανεωτερικών ευρωπαϊκών πόλεων. Υπό αυτό το πρίσμα σκιαγραφήστε την επιχειρηματική πόλη, τα χαρακτηριστικά της και τις πολιτικές που οδηγούν στην ανάπτυξη της. Αναλύστε κριτικά την έννοια του αστικού εξευγενισμού (gentrification) συνδέοντας την με τις ευρύτερες διαρθρωτικές κοινωνικοοικονομικές αλλαγές και με τις διαδικασίες παγκοσμιοποίησης. Αναφερθείτε στον μετασχηματισμό του αστικού χώρου των σύγχρονων μεγαλουπόλεων της Ευρώπης δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στους αντίστοιχους μετασχηματισμούς των Μεσογειακών πόλεων .
Research Interests:
Η διαχρονική εξέλιξη των βορειοευρωπαϊκών πόλεων αποτυπώνεται σε μεταβολές στο μέγεθος, στα μορφολογικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους, καθώς και στον ρόλο που παίζουν στη διαδικασία κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Ζητείται: (α) να... more
Η διαχρονική εξέλιξη των βορειοευρωπαϊκών πόλεων αποτυπώνεται σε μεταβολές στο μέγεθος, στα μορφολογικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους, καθώς και στον ρόλο που παίζουν στη διαδικασία κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Ζητείται: (α) να αναλύσετε τη σχέση του φορντικού καθεστώτος συσσώρευσης και του κεϋνσιανού τρόπου κοινωνικής ρύθμισης με τον τρόπο που οι πόλεις αυτές αναπτύχθηκαν και οργανώθηκαν κατά την περίοδο της εκβιομηχάνισης και (β) να συσχετίσετε την αποβιομηχάνιση και τη μετάβαση στο μεταφορντικό καθεστώς της ευέλικτης συσσώρευσης από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 με τον μετασχηματισμό των πόλεων αυτών. Ιδιαίτερη έμφαση να δώσετε στην ανάλυση του τρόπου με τον οποίο η οργάνωση και η λειτουργία των πόλεων επηρέασε τη διαδικασία της μεταφορντικής αναδιάρθρωσης.
Research Interests:
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κοινωνικοί και τεχνολογικοί μετασχηματισμοί στην Ευρώπη οδήγησαν στην «ποσοτική επανάσταση» της Γεωγραφίας. Να αναπτύξετε τις επιστημολογικές και μεθοδολογικές αρχές της ποσοτικής Γεωγραφίας... more
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κοινωνικοί και τεχνολογικοί μετασχηματισμοί στην Ευρώπη οδήγησαν στην «ποσοτική επανάσταση» της Γεωγραφίας. Να αναπτύξετε τις επιστημολογικές και μεθοδολογικές αρχές της ποσοτικής Γεωγραφίας και να συζητήσετε κριτικά τον κατακερματισμό της επιστήμης που επέφερε αυτή η ποσοτική επανάσταση. Να αναδείξετε επίσης τους περιορισμούς του παραπάνω Παραδείγματος παρουσιάζοντας το μοντέλο της οικιστικής ιεραρχίας και σχολιάζοντας κριτικά τις παραδοχές του παραθέτοντας παραδείγματα χωρών και πόλεων στο σύγχρονο κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Research Interests:
Αναφερθείτε στις πρώτες σχολές Γεωγραφίας στην Ευρώπη και στις επιστημονικές εξελίξεις που αυτές εισηγούνταν συγκριτικά με τις γεωγραφικές φαντασίες και αντιλήψεις των αρχαίων πολιτισμών για τη φύση, τον τόπο και τον χώρο. Στη συνέχεια... more
Αναφερθείτε στις πρώτες σχολές Γεωγραφίας στην Ευρώπη και στις επιστημονικές εξελίξεις που αυτές εισηγούνταν συγκριτικά με τις γεωγραφικές φαντασίες και αντιλήψεις των αρχαίων πολιτισμών για τη φύση, τον τόπο και τον χώρο. Στη συνέχεια αναφερθείτε ειδικότερα και κριτικά στις κύριες γεωπολιτικές αντιλήψεις που επικρατούσαν στην Ευρώπη από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου.
Research Interests:
Η προβληματική της εργασίας ανάγεται στη σύγκριση της πολιτικής σκέψης των Ακινάτη και Μακιαβέλι όπως αυτοί την διατύπωσαν σε χωρία στα ως άνω έργα τους, όπου ανέπτυξαν τις απόψεις τους σχετικά με την ηθική, το δίκαιο και την πολιτική.... more
Η προβληματική της εργασίας ανάγεται στη σύγκριση της πολιτικής σκέψης των Ακινάτη και Μακιαβέλι όπως αυτοί την διατύπωσαν σε χωρία στα ως άνω έργα τους, όπου  ανέπτυξαν τις απόψεις τους σχετικά με την ηθική, το δίκαιο και την πολιτική. Όμως, επειδή οι εποχές που έζησαν και τα βιώματά τους διέφεραν αρκετά, προκύπτει και μία διάσταση των απόψεων τους περί αυτών των θεμάτων. Η σκέψη του Ακινάτη θεωρήθηκε σημαντική εντός του χριστιανικού πλαισίου της εποχής και γι’ αυτό επικράτησε τη σχολαστικιστική περίοδο, ενώ οι ρηξικέλευθες απόψεις του Μακιαβέλι στη βίαιη και ανήσυχη εποχή του εισήγαγαν νέα στοιχεία στον πολιτικό στοχασμό.
Στην εργασία αυτή πραγματευόμαστε χωρία από το Συμπόσιο και την Πολιτεία. Στο Συμπόσιο επικεντρωνόμαστε στο μονόλογο του Σωκράτη, όπου εκτίθεται η εμπειρία που αποκόμισε όταν συναναστράφηκε με τη μάντισσα Διοτίμα και μυήθηκε στο θέμα του... more
Στην εργασία αυτή πραγματευόμαστε χωρία από το Συμπόσιο και την Πολιτεία. Στο Συμπόσιο επικεντρωνόμαστε στο μονόλογο του Σωκράτη, όπου εκτίθεται η εμπειρία που αποκόμισε όταν συναναστράφηκε με τη μάντισσα Διοτίμα και μυήθηκε στο θέμα του Έρωτα, ενώ στην Πολιτεία εστιάζουμε στην αλληγορική αναπαράσταση της εικόνας της γραμμής και του σπηλαίου. Στα χωρία αυτά παρουσιάζονται οι απόψεις του Πλάτωνα σε θέματα διαπαιδαγώγησης και παίδευσης των ανθρώπων. Από τη μια μεριά έχουμε τη δημιουργική ορμή του Έρωτα που, όταν κατακλύζει την ανθρώπινη ψυχή, την ωθεί να υπερβεί τον εαυτό της και να προσεγγίσει τις Ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σοφία. Από την άλλη μέσω των αλληγορικών εικόνων που παρατίθενται στην Πολιτεία φανερώνεται η σημασία για τον άνθρωπο να εκμεταλλεύεται την ορμή αυτή προς αναζήτηση του ωραίου, ώστε να ξεφεύγει από το σκοτάδι, την άγνοια, και να βγαίνει στο φως, στη γνώση.
Κυρίαρχες καλλιτεχνικές τάσεις στο δεύτερο μισό του 19ου ήταν ο ρεαλισμός και ο νατουραλισμός. Όμως ως αντίδραση στα κινήματα αυτά και στην επίπλαστη αστική ευημερία ήταν το ξέσπασμα πολιτιστικής επανάστασης σε τομείς των τεχνών, όπως η... more
Κυρίαρχες καλλιτεχνικές τάσεις στο δεύτερο μισό του 19ου ήταν ο ρεαλισμός και ο νατουραλισμός. Όμως ως αντίδραση στα κινήματα αυτά και στην επίπλαστη αστική ευημερία ήταν το ξέσπασμα πολιτιστικής επανάστασης σε τομείς των τεχνών, όπως η ποίηση, η ζωγραφική και η μουσική. Ειδικότερα στη λογοτεχνία και στην ποίηση εκδηλώθηκαν διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα τα οποία συμπλέκονταν μεταξύ τους. Στη Γαλλία, στη Ρωσία και στο Βέλγιο αναπτύχθηκε κυρίως το κίνημα του συμβολισμού. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ως αντίδραση στην κοινωνία που δεν κατάφερε να αναχαιτίσει την καταστροφή αυτή και παίρνοντας στοιχεία από τον συμβολισμό αναπτύσσεται στο Παρίσι το πρωτοποριακό επαναστατικό λογοτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού.
Η συνδρομή του Διαφωτισμού ως προς την αναγέννηση του λυρισμού και την ανάδειξη του ρόλου της φαντασίας. Τα βασικά χαρακτηριστικά του Ρομαντισμού, εντοπίζοντας καταβολές ή επιδράσεις από το κίνημα «Θύελλα και ορμή». Συγκριτικός... more
Η συνδρομή του Διαφωτισμού ως προς την αναγέννηση του λυρισμού και την ανάδειξη του ρόλου της φαντασίας.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του Ρομαντισμού, εντοπίζοντας καταβολές ή επιδράσεις από το κίνημα «Θύελλα και ορμή».
Συγκριτικός σχολιασμός της λειτουργίας της φύσης στα δύο αποσπάσματα από το επιστολικό μυθιστόρημα "Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου" του Γκαίτε και στο απόσπασμα από τη νουβέλα "Ο σεισμός στη Χιλή" του Κλάιστ. Θεώρηση της φύσης στα δύο αυτά κείμενα.
ΚΛΑΣΣΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΑΚΙΝΑΣ
Στις αρχές του ύστερου Μεσαίωνα (11ος – 13ος) τα λογοτεχνικά κείμενα που ήταν διαδεδομένα στις αυλές των ευγενών της Ευρώπης κατατάσσονταν σε τρεις κατηγορίες, το έπος, τη μυθιστορία και τη λυρική ποίηση. Η μεσαιωνική λυρική ποίηση... more
Στις αρχές του ύστερου Μεσαίωνα (11ος – 13ος) τα λογοτεχνικά κείμενα που ήταν διαδεδομένα στις αυλές των ευγενών της Ευρώπης κατατάσσονταν σε τρεις κατηγορίες, το έπος, τη μυθιστορία και τη λυρική ποίηση. Η μεσαιωνική λυρική ποίηση εμφανίστηκε στο τέλος του 11ου αιώνα στον ευρωπαϊκό χώρο και αποτέλεσε λογοτεχνικό νεωτερισμό δεδομένου ότι περιελάμβανε ποιητικά σχήματα που αποδίδονταν κυρίως σε δημώδη γλώσσα και συνδυάζονταν με μουσική.
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τις κύριες παραμέτρους του νέου επιστημολογικού ρεύματος που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960 και εστιάζει στους κυριότερους εκπροσώπους της νέας αυτής στροφής, τον Thomas Kuhn και τον Paul Feyerabend. Εν... more
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τις κύριες παραμέτρους του νέου επιστημολογικού ρεύματος που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960 και εστιάζει στους κυριότερους εκπροσώπους της νέας αυτής στροφής, τον Thomas Kuhn και τον Paul Feyerabend. Εν συνεχεία γίνεται αναφορά στα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της νέας αυτής επιστημολογίας, όπως την εισηγήθηκε αρχικά ο  Thomas Kuhn και όπως την αντιλήφθηκε κατόπιν ο Paul Feyerabend με την γνωστή ρήση του «ότι όλα επιτρέπονται». Έπειτα γίνεται σύνδεση των θεωρήσεων αυτών αφενός ως προς την επίδραση που είχαν στην εμφάνιση των προγραμμάτων Σπουδών της Επιστήμης και Τεχνολογίας (ΣΕΤ) τη δεκαετία του 1980 και αφετέρου ως προς την ενδυνάμωση των συζητήσεων για τις σχέσεις των φύλων στην φιλοσοφία των επιστημών.

Ενδεικτική Βιβιογραφία:

1. A.F. Chalmers, Τι είναι αυτό που το λέμε Επιστήμη;, Παν. Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2011.

2.Βασίλης Κάλφας, Ριζικές ανακατατάξεις στη σύγχρονη αγγλοσαξονική επιστημολογία: Ο Thomas S. Kuhn και η στροφή της δεκαετίας 1960-70, (Εισαγωγή του επιμελητή στο σύγγραμμα: Thomas S. Kuhn, Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων, Σύγχρονα Θέματα, Αθήνα, 1980.)

3.Ρεντετζή Μ. (επιμέλεια), Ο χώρος του επιστημονικού εργαστηρίου 16ος-20ος αιώνας, Παν. Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2011.

4. Ρεντετζή Μ., Φύλο και φυσικές επιστήμες: έμφυλα στερεότυπα και εκπαιδευτικές στρατηγικές υπονόμευσης τους, Ελληνικά Γράμματα, Θέματα στην Εκπαίδευση 7:1, 97-120, 2006.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία F. Chalmers, Τι είναι αυτό που το λέμε Επιστήμη;, Παν. Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2011. Charles Coylston Gillispie, Στην κόψη της αλήθειας,ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1994. Woolhouse, R.S., Φιλοσοφία της Επιστήμης, Τόμος Β’: Οι... more
Ενδεικτική Βιβλιογραφία

F. Chalmers, Τι είναι αυτό που το λέμε Επιστήμη;, Παν. Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2011.
Charles Coylston Gillispie, Στην κόψη της αλήθειας,ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1994.
Woolhouse, R.S., Φιλοσοφία της Επιστήμης, Τόμος Β’: Οι εμπειριστές, μτφρ. Σ. Τσούρτη, Πολύτροπον, Αθήνα 2003.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία: 1. Herbert Butterfield, Η καταγωγή της σύγχρονης επιστήμης (1300-1800), ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2010. 2. David Nicholas, Η εξέλιξη του Μεσαιωνικού κόσμου, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2009 3. Alexandre Koyre, Δυτικός Πολιτισμός – η... more
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Herbert Butterfield, Η καταγωγή της σύγχρονης επιστήμης (1300-1800), ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2010.

2. David Nicholas, Η εξέλιξη του Μεσαιωνικού κόσμου, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2009

3.  Alexandre Koyre, Δυτικός Πολιτισμός – η άνθηση της επιστήμης και της τεχνικής, Ύψιλον, Αθήνα, 1991.

4.  Pierre Duhem, Σώζειν τα Φαινόμενα – Δοκίμιο για την έννοια της φυσικής θεωρίας από τον Πλάτωνα έως τον Γαλιλαίο, Νεφέλη, Αθήνα, 2007.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

    David C. Lindberg,Οι απαρχές της δυτικής επιστήμης, Παν. Εκδόσεις ΕΜΠ, Αθήνα, 1997.
    Edward Grant,Οι φυσικές επιστήμες τον Μεσαίωνα, Παν. Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2008.
Στην εργασία αυτή γίνεται αναφορά στα παγκόσμια και ευρωπαϊκά προβλήματα που οδήγησαν στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και σε όσα από αυτά ρυθμίστηκαν από τις συνθήκες που υπογράφτηκαν. Η εποχή μετά την αποπομπή του Βίσμαρκ... more
Στην εργασία αυτή γίνεται αναφορά στα παγκόσμια και ευρωπαϊκά προβλήματα που οδήγησαν στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και σε όσα από αυτά ρυθμίστηκαν από τις συνθήκες που υπογράφτηκαν. Η εποχή μετά την αποπομπή του Βίσμαρκ χαρακτηρίζεται από ένα φρενήρη ανταγωνισμό των μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων για την εξεύρεση νέων αγορών και την εξάπλωση των ζωνών επιρροής τους. Η καχυποψία μεταξύ των δυνάμεων δημιούργησε διπλωματική αστάθεια και ο αποικιακός ανταγωνισμός συνέβαλε στην έξαρση του εθνικισμού και των στρατιωτικών εξοπλισμών. Οι συνθήκες ειρήνης που συντάχθηκαν μετά το τέλος του πολέμου είχαν ως κυρίαρχο γνώμονα τους την αυτοδιάθεση των εθνικών κοινοτήτων της Ευρώπης και την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. Serge Berstein, Pierre Milza, Ιστορία της Ευρώπης, Τόμος 2, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1997

2. E. Burns, Ευρωπαϊκή Ιστορία Εισαγωγή στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της νεότερης Ευρώπης, Τόμος Β’, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1988

3.T.C.W.Blanning, Ιστορία της Σύγχρονης Ευρώπης, Εκδόσεις Τουρίκη, Αθήνα 2009
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τα αίτια, τα χαρακτηριστικά και τις συνέπειες των επαναστατικών κινημάτων που ξέσπασαν το 1848 σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Η οικονομική ύφεση των προηγουμένων ετών δεν αποτέλεσε από μόνη της την αιτία των... more
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τα αίτια, τα χαρακτηριστικά και τις συνέπειες των επαναστατικών κινημάτων που ξέσπασαν το 1848 σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Η οικονομική ύφεση των προηγουμένων ετών δεν αποτέλεσε από μόνη της την αιτία των επαναστάσεων, αλλά συνεπικουρήθηκε από τις διεκδικήσεις αφενός για φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και αφετέρου για εθνική αυτοδιάθεση. Κοινά χαρακτηριστικά των επαναστάσεων αυτών ήταν οι ταξικές αντιπαλότητες και οι διεκδικήσεις για αυτοδιάθεση των εθνικών ομάδων. Οι συνέπειες που προέκυψαν ήταν βραχυπρόθεσμες, όπως η κατάκτηση πολιτικών ελευθεριών, η δημιουργία συντάγματος, η ενδυνάμωση της αστικής τάξης, η οικονομική ανάπτυξη, και μακροπρόθεσμες, όπως η διάλυση της Αψβουργικής Αυτοκρατορίας και η ενοποίηση της Ιταλίας και της Γερμανίας.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Serge Berstein, Pierre Milza, Ιστορία της Ευρώπης, Τόμος 2, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1997

2. E. Burns, Ευρωπαϊκή Ιστορία Εισαγωγή στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της νεότερης Ευρώπης, Τόμος Β’, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1988

3. T.C.W.Blanning, Ιστορία της Σύγχρονης Ευρώπης, Εκδόσεις Τουρίκη, Αθήνα 2009
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τις συνέπειες που προκάλεσε το κίνημα της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης στην Ευρώπη. Οι συνέπειες της επηρέασαν όλες τις πτυχές της ζωής των ανθρώπων της εποχής και επιγραμματικά εστιάζονται στους θρησκευτικούς... more
Η εργασία αυτή πραγματεύεται τις συνέπειες που προκάλεσε το κίνημα της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης στην Ευρώπη. Οι συνέπειες της επηρέασαν όλες τις πτυχές της ζωής των ανθρώπων της εποχής και επιγραμματικά εστιάζονται στους θρησκευτικούς πολέμους, στην Καθολική Μεταρρύθμιση, στην προαγωγή της εκπαίδευσης, στις αλλαγές στη φορολογία και τα δικαστήρια, στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, στην προώθηση του ατομικισμού, στην εναντίωση στην απολυταρχική εξουσία, στη διάσπαση της ενότητας της Ευρώπης και στην ενίσχυση του επιχειρηματικού πνεύματος.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Serge Berstein, Pierre Milza, Ιστορία της Ευρώπης, Τόμος 1, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1997

2. E. Burns, Ευρωπαϊκή Ιστορία Εισαγωγή στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της νεότερης Ευρώπης, Τόμος Α’, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1983

3. MerryE. Wiesner-Hanks, Πρώιμη Νεότερη Ευρώπη 1450-1789, Εκδόσεις Ξιφαράς, Αθήνα 2008
Την περίοδο που εξετάζεται (πρώιμος και μέσος Μεσαίωνας) το σύστημα διακυβέρνησης σχετίζεται άμεσα με τις φεουδαρχικές σχέσεις που αναπτύσσονται, θα γίνει αναφορά και σε αυτές παράλληλα με την εξέλιξη του αξιώματος. Η αρχική μορφή του... more
Την περίοδο που εξετάζεται (πρώιμος και μέσος Μεσαίωνας) το σύστημα διακυβέρνησης σχετίζεται άμεσα με τις φεουδαρχικές σχέσεις που αναπτύσσονται, θα γίνει αναφορά και σε αυτές παράλληλα με την εξέλιξη του αξιώματος. Η αρχική μορφή του αξιώματος είναι ο αρχηγός της φυλής και εξέλιξή του η βασιλεία του Καρλομάγνου, που τοποθετούνται χρονικά στον πρώιμο Μεσαίωνα. Κατόπιν  παρουσιάζεται το αξίωμα του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και οι τρεις συγκεντρωτικές μοναρχίες της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας οι οποίες εντάσσονται στον μέσο Μεσαίωνα.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Jacques Le Goff, Ο πολιτισμός της Μεσαιωνικής Δύσης, Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1993.

2. David Nicholas, Η εξέλιξη του Μεσαιωνικού κόσμου, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2009.