Nedavna otkrića opravdavaju obnovljeni interes za alternativnu preradu (AS): postupak je više pravilo nego izuzetak jer utiče na ekspresiju 60% ljudskih gena. Objašnjava kako se postiže ogromna složenost sisarskih proteoma s ograničenim brojem gena, a mutacije u regulatornim sekvencama AS rašireni su izvor ljudskih bolesti. Regulacija AS ne ovisi samo o interakciji faktora prerade s njihovim ciljnim sekvencama u pre-iRNK, već je povezana s transkripcijom. Pojavljuje se jasnija slika o mehanizmima pomoću kojih transkripcija utiče na AS kroz identitet i djelovanje promotora. Ovi mehanizmi uključuju aktiviranje faktora s dvostrukim funkcijama u transkripciji i preradi (tj. koji sadrže oba funkcionalna domena i stoga povezuju dva procesa) i kontrolu produženja RNK-polimeraze II.[6]
^Kornblihtt AR. (2005): Promoter usage and alternative splicing. Current Opinion in Cell Biology, 17(3):262-268. DOI: 10.1016/j.ceb.2005.04.014. PMID: 15901495.
