[go: up one dir, main page]

Idi na sadržaj

SBNO2

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
SBNO2
Identifikatori
AliasiSBNO2
Vanjski ID-jeviOMIM: 615729 MGI: 2448490 HomoloGene: 8981 GeneCards: SBNO2
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 19 (čovjek)
Hrom.Hromosom 19 (čovjek)[1]
Hromosom 19 (čovjek)
Genomska lokacija za SBNO2
Genomska lokacija za SBNO2
Bend19p13.3Početak1,107,637 bp[1]
Kraj1,174,268 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 10 (miš)
Hrom.Hromosom 10 (miš)[2]
Hromosom 10 (miš)
Genomska lokacija za SBNO2
Genomska lokacija za SBNO2
Bend10|10 C1Početak79,892,826 bp[2]
Kraj79,941,405 bp[2]
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_001100122
NM_014963

NM_183426
NM_001359635
NM_001359636
NM_001359637

RefSeq (bjelančevina)

NP_001093592
NP_055778

NP_906271
NP_001346564
NP_001346565
NP_001346566

Lokacija (UCSC)Chr 19: 1.11 – 1.17 MbChr 10: 79.89 – 79.94 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Jagodasti zarezni homolog 2 (Drosophila) je protein koji je kod ljudi kodiran genom SBNO2.[5]

Kloniranje i ekspresija

[uredi | uredi izvor]

Skriningom cDNK s potencijalom da kodiraju velike proteine eksprimirane u mozgu, Nagase et al. (1999) klonirali su SBNO2, koji su nazvali KIAA0963. Predviđeni protein od 1.366 aminokiselina ima značajnu homologiju s jagodasim zareznim proteinom roda Drosophila, što sugerira da bi mogao biti uključen u upravljanje nukleinskim kiselinama. RT-PCR analiza otkrila je sveprisutnu ekspresiju SBNO2, s najvišim nivoom u kičmenoj moždini. Koristeći kvantitativni PCR, Maruyama et al. (2013) otkrili su obilnu ekspresiju Sbno2 u slezeni i koštanoj srži miša, s manjim u ostalim organima, kao što su bubrezi, jetri, mozgu, koži, srcu i mišićima. Među hematopoetskim ćelijama miša ekspresija je bila bogata u kultiviranim osteoklastima, sa nižom ekspresijom u primarnim makrofagima i dendritskim ćelijama, a najmanjom u primarnim B- i T-ćelijama i kultiviranim osteoblastima.

Mapiranje

[uredi | uredi izvor]

Hibridnom analizom zračenja, Nagase et al. (1999) locirali su gen SBNO2 na hromosomu 19. Gross (2014) bliže ga jemapirao na poziciji 19p13.3, na osnovu poravnanja sekvence SBNO2 (GenBank BC127011) sa genomskom sekvencom (GRCh37).

Aminokiselinska sekvenca

[uredi | uredi izvor]
Simboli
1020304050
MLAVGPAMDRDYPQHEPPPAGSLLYSPPPLQSAMLHCPYWNTFSLPPYPA
FSSDSRPFMSSASFLGSQPCPDTSYAPVATASSLPPKTCDFAQDSSYFED
FSNISIFSSSVDSLSDIVDTPDFLPADSLNQVSTIWDDNPAPSTHDKLFQ
LSRPFAGFEDFLPSHSTPLLVSYQEQSVQSQPEEEDEAEEEEAEELGHTE
TYADYVPSKSKIGKQHPDRVVETSTLSSVPPPDITYTLALPSDSGALSAL
QLEAITYACQQHEVLLPSGQRAGFLIGDGAGVGKGRTVAGVILENHLRGR
KKALWFSVSNDLKYDAERDLRDIEATGIAVHALSKIKYGDTTTSEGVLFA
TYSALIGESQAGGQHRTRLRQILDWCGEAFEGVIVFDECHKAKNAGSTKM
GKAVLDLQNKLPLARVVYASATGASEPRNMIYMSRLGIWGEGTPFRNFEE
FLHAIEKRGVGAMEIVAMDMKVSGMYIARQLSFSGVTFRIEEIPLAPAFE
CVYNRAALLWAEALNVFQQAADWIGLESRKSLWGQFWSAHQRFFKYLCIA
AKVRRLVELAREELARDKCVVIGLQSTGEARTREVLGENDGHLNCFVSAA
EGVFLSLIQKHFPSTKRKRDRGAGSKRKRRPRGRGAKAPRLACETAGVIR
ISDDSSTESDPGLDSDFNSSPESLVDDDVVIVDAVGLPSDDRGPLCLLQR
DPHGPGVLERVERLKQDLLDKVRRLGRELPVNTLDELIDQLGGPQRVAEM
TGRKGRVVSRPDGTVAFESRAEQGLSIDHVNLREKQRFMSGEKLVAIISE
ASSSGVSLQADRRVQNQRRRVHMTLELPWSADRAIQQFGRTHRSNQVSAP
EYVFLISELAGERRFASIVAKRLESLGALTHGDRRATESRDLSKYNFENK
YGTRALHCVLTTILSQTENKVPVPQGYPGGVPTFFRDMKQGLLSVGIGGR
ESRNGCLDVEKDCSITKFLNRILGLEVHKQNALFQYFSDTFDHLIEMDKR
EGKYDMGILDLAPGIEEIYEESQQVFLAPGHPQDGQVVFYKISVDRGLKW
EDAFAKSLALTGPYDGFYLSYKVRGNKPSCLLAEQNRGQFFTVYKPNIGR
QSQLEALDSLRRKFHRVTAEEAKEPWESGYALSLTHCSHSAWNRHCRLAQ
EGKDCLQGLRLRHHYMLCGALLRVWGRIAAVMADVSSSSYLQIVRLKTKD
RKKQVGIKIPEGCVRRVLQELRLMDADVKRRQAPALGCPAPPAPRPLALP
CGPGEVLDLTYSPPAEAFPPPPHFSFPAPLSLDAGPGVVPLGTPDAQADP
AALAHQGCDINFKEVLEDMLRSLHAGPPSEGALGEGAGAGGAAGGGPERQ
SVIQFSPPFPGAQAPL

Funkcija gena

[uredi | uredi izvor]

Skriningom mišićnih makrofaga s nedostatkom Il10, rano nakon stimulacije samim lipopolisaharidom (LPS) ili LPS i IL10, nakon čega slijede studije na ljudskim makrofagima, El Kasmi et al. (2007) otkrili su da IL10 inducira ekspresiju ETV3 i SBNO2. Indukcija ETV3 i SBNO2 posredovana IL10-om ovisila je o stimulaciji STAT3 i Toll-olikog receptora. SBNO2 i ETV3 potisnuli su transkripciju NFKB, ali ne i IRF7. Predložili su da su ETV3 i SBNO2 komponente puteva koji doprinose nizvodnim protivupalnim efektima IL10.

Životinjski model

[uredi | uredi izvor]

Maruyama et al. (2013) generirali su Sbno2-null miševe i otkrili su da su ženke proizvedene u očekivanom mendelovskom omjeru mendelija, dok je proizvedeno manje od očekivanog broja muških Sbno2-null miševa. Miševi kojima nedostaje Sbno2 nisu imali promjene u aktivaciji Nfkb. Međutim, Sbno2-null miševi su bili osteopetrozni, sa povećanjem volumena i broja trabekulskih kostiju i oštećenom osteoblastogenezom. Kod miševaa Sbno2-null također je oštećena i fuzija osteoklasta, kao i stvaranje višedjelnih osteoklasta kao odgovor na Rankl (TNFSF11). Stimulacija divljeg tipa, ali ne i Sbno2-null, Mcsf (CSF1) izvedenih makrofaga sa Rankl-ovom povećanom ekspresijom Dcstamp-a (TM7SF4). Dodatni eksperimenti pokazali su da se miš Sbno2 vezao za Tal1 i umanjio njegovu inhibiciju ekspresije Dcstamp, što je dovelo do aktiviranja promotora Dcstamp preko Mitf-a. Zaključili su da SBNO2 igra ključnu ulogu u homeostazi kostiju finim podešavanjem formiranja osteoklasta.[6][7] Nagase, T., Ishikawa, K., Suyama, M., Kikuno, R., Hirosawa, M., Miyajima, N., Tanaka, A., Kotani, H., Nomura, N., Ohara, O. Prediction of the coding sequences of unidentified human genes. XIII. The complete sequences of 100 new cDNA clones from brain which code for large proteins in vitro. DNA Res. 6: 63-70, 1999. [PubMed]: 10231032</ref>

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c ENSG00000278788 GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000064932, ENSG00000278788 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000035673 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ "Entrez Gene: Strawberry notch homolog 2 (Drosophila)".
  6. ^ El Kasmi, K. C., Smith, A. M., Williams, L., Neale, G., Panopolous, A., Watowich, S. S., Hacker, H., Foxwell, B. M. J., Murray, P. J. Cutting edge: a transcriptional repressor and corepressor induced by the STAT3-regulated anti-inflammatory signaling pathway. J. Immun. 179: 7215-7219, 2007. Note: Erratum: J. Immun. 180: 3612 only, 2008. [PubMed]: 18025162
  7. ^ Maruyama, K., Uematsu, S., Kondo, T., Takeuchi, O., Martino, M. M., Kawasaki, T., Akira, S. Strawberry notch homologue 2 regulates osteoclast fusion by enhancing the expression of DC-STAMP. J. Exp. Med. 210: 1947-1960, 2013. PubMed: 23980096

Dopunska literatura

[uredi | uredi izvor]