prestik
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet gant «prest» hag an dibenn-ger bihanaat « -ik ».
Furm adverb
prestik /'prestik/
- (Adverb amzeriañ:) E berr amzer, goude ur pennadig.
- Gant an amzer da zont peurvuiañ:
- Penaos e ra ma breur? emezañ. -Mat a-walc'h, dre c'hras Doue ; prestik e kerzho hep flac'hioù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
- — Ma ! Met hastomp buan neuze, rak ar briñsez a oar dija a' teus digoret warnon, ha prestik ec'h erruo. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 46.)
- ... prestik e vo gwelet [Satanaz] em istor, kroc'hen, eskern, hag all... — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 48.)
- Prestik e tigouez e toull unan eus doriou an ifern. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 151.)
- Gant an doare-divizout:
- Gant an amzer-dremenet (en doare-danevelliñ):
- Glaouerien a deuas da dremen prestik goude. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)
- Prestik ez ay koan war an tan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 107.)
- Gant an amzer da zont peurvuiañ:
Gerioù heñvelster