distreiñ d'ar gêr

Brezhoneg

Troienn verb

distreiñ d'ar gêr

1. • Dont a eure a-benn da lazhañ anezhañ, goude kalz a boan, hag hen sammas war e varc'h, hag e klaskas neuze an hent evit distreiñ d'ar gêr. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 64.)
   • Job, ret eo deomp en em zispartiañ, rak poent eo deoc'h distreiñ d'ar gêr a-raok an noz. ' — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • [...] lezer distreiñ d'ar gêr ar veleien a yoa gantañ en derc'hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 188.)
   • Ho pet truez outañ, itron vat, ha grit d’ezañ distrei d’ar gêr da garout e dud. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 52.)