had

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Kavet en henvrezhoneg (att).

Meneget er C'hatolikon (hat).

Da geñveriañ gant ar gerioù had en kembraeg, has en kerneveureg.

(Furm verb) Savet diwar had-, pennrann ar verb hadañ, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

had /ˈhɑːt/ strollder (unanderenn hadenn)

1. Rannoù ur blantenn a dalvez dezhi da liesaat pa gejont ouzh an douar (diwar-benn ar plant zo bleuñv dezho).
   • Ret’ kaout kalon un touseg, lagad-kleiz ur mal-bran,
     An had dimeus ar raden, en noz tantad Sant-Yann. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 52.)
   • Bemdez e skuilhe tro-war-dro dezhi un dornadig had, abalamour kustumiñ al lapoused da zont d'en em vodan eno. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 380.)
2. Spluz.
3. Vioù speriet.
4. Frouezh.
5. Sper.

Gerioù heñvelster

• greun

Deveradoù

• hadajoù
• hadañ
• hadeg
• hadek
• hadenn
• hader

• haderezh
• had-lann
• hadlanna
• had-lin
• hadlinna

Troidigezhioù

• galleg : semence ^(fr) , graine ^(fr)
• kembraeg : had ^(cy)

• kerneveureg : has ^(kw)
• saozneg : seed ^(en)

Furm verb

had /ˈhɑːt/

1. Furm ar verb hadañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Ar greun a had aze a ziwano, gresko. — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 14.)
2. Furm ar verb hadañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.