[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Absenta

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Absenta
Nome Absenta
Procedencia Suiza
Procedencia Suiza
Detalles
Ingredientes Artemisia absinthium
Colores verde
Más información
[editar datos en Wikidata]
Cuyar y copa típiques. No fondero de la copa ve la absenta antes de la adición de l'agua.

La absenta o axenxu, moteyada la Fée Vierte ('La fada verde') o tamién moteyada'l Diablu Verde, ye una bébora alcohólico de llixeru sabor anisado, con un fondu amargosu de tintes complexos por cuenta de la contribución de les yerbes que contién, principalmente Artemisia absinthium. Cuando se-y añader agua frío y azucre, la bébora tresformar na esencia llechienta (louche). Empezó siendo un mestranzu en Suiza, pero foi en Francia onde se fixo popular por cuenta de la asociación ente los artistes y escritores que tomaben esta bébora nel París de finales del sieglu XIX hasta que se prohibió la so producción en 1915. La marca más popular mientres el sieglu XIX foi Pernod Fils hasta la so prohibición. Mientres la belle époque el nome convertir en sinónimu de la bébora y la marca representó l'estándar calidable de facto pol cual xulgábase a toles demás.

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

Les pallabres francesa y española pa la absenta pueden referise indistintamente a la bébora o a la planta (esisten dos especies asina conocíes: l'axenxu mayor Artemisia absinthium, y l'axenxu menor, o pónticu Artemisia pontica). La pallabra deriva del llatín absinthium que de la mesma provién del griegu αψινθιον (apsinthion) y que puede traducise como 'non-bebible'. Esisten raigaños de la pallabra enllazaes a la pallabra persa spand o aspand ya inclusive a la variante esfand cola que se denomina asina a una yerba de gustu amargosu. D'antiguo esta planta quemábase como signu d'ufrienda y esti ritual puede dar como pista los sos oríxenes protoindoeuropeos, yá que n'urdú el raigañu *spend significa «llevar a cabu un ritual» o «faer ufriendes». Sicasí, puede dicise que non queda clara nenguna de les posibles procedencies de la pallabra absenta.

Composición

[editar | editar la fonte]
Pimpinella anisum (anís).
Artemisia absinthium.

La composición principal d'esta bébora ye l'apurra d'arumes de la planta Artemisia absinthium o axenxu, el de les flores del fenoyu y l'anís. A esta triple composición denominóse-y jocosamente «la santa trinidá». Dependiendo de los gustos apaecen en menores cantidaes otres plantes tales como: hisopu, l'abeyera y pequeña artemisa. Esisten recetes nes qu'apaez el raigañu de l'anxélica, fueyes de cálamo, fueyes de dictamnus, cilantro, verónica, fueyes d'enebro, nuez moscada, regaliza, según distintes yerbes d'orixe montés.

Ellaboración

[editar | editar la fonte]

La maceración de Artemisia absinthium ensin destilación produz una bébora n'estremu amargosa, por cuenta de la presencia d'un compuestu pocu soluble n'agua denomináu absintina. Les recetes más auténtiques denominen a la destilación dempués de la primera maceración y antes de la maceración «del color». La destilación del axenxu nes flores del fenoyu y l'anís produz una disolución alcohólica incolora qu'abandona l'alambique con una concentración de cerca de 72 % d'alcohol. Puede vese que los colores típicos d'esta bébora denominaos poéticamente la bleue ('azul') o la blanche ('blanca'), o'l bien famosu verde, vienen de colorantes añadíos a la bébora, que pueden provenir de compuestos artificiales, o de la clorofila del propiu axenxu añadíu al líquidu resultante de la destilación. Tres esti procesu amenorgar con agua pa llograr la concentración deseyada d'alcohol. Dependiendo del tiempu d'esposición a la lluz la clorofila puede variar de color dende'l verde esmeralda pasando por un mariellu verdosu hasta un marrón. Ésta ye la esplicación de que les absentas vendíes «vintage» amuesen colores ambarinos como resultáu d'esti procesu d'avieyamientu y reacción a la lluz.

Variantes

[editar | editar la fonte]

Les variedaes non tradicionales ellaboráronse por aciu un amiestu en fríu de les yerbes y esencies con alcohol. Dacuando denominábase a esti productu 'amiestu d'aceites', esti tipu de absenta nun ye auténticu y ye consideráu xeneralmente d'inferior calidá que'l de la absenta que la so ellaboración tradicional vien de la destilación y l'usu de botánicos naturales frescos.

El conteníu d'alcohol na mayoría de les botelles ye desaxeradamente alto, pudiendo bordiar de normal ente los 55 y los 80 graos,[1] anque puede algamar graos más baxos de 45° ya inclusive llegar a llendes más altes, hasta los 89,9°.[2] Por cuenta de esta fuerte concentración d'alcohol y de componentes de les yerbes, xeneralmente nun se toma «direutamente», y por ello'l so consumu ta xuníu a un ritual de preparación, qu'inclúi'l que seya esleida con agua.[1] Históricamente hubo cinco graos de absenta dependiendo la so calidá ordinaire, demi-fine, fine, supérieure y Suisse (que non denota el so orixe). La de máxima calidá (Suisse) tenía un conteníu alcohólico d'ente'l 65 y el 72 %, la fine el 55 % y la ordinaire, el 45 %.[3] A finales del sieglu XIX ellaboraben productos falsificados d'axenxu onde dacuando s'adulteraba con forgaxes de cobre, cinc o índigo al envís de dar color verde y sabores carauterísticos. L'adulteración con cloruru d'antimoniu pa producir l'efeutu louché y xunto col dopaxe d'otros productos tóxicos contribuyeron a que la absenta tuviera una reputación gafida.

Anguaño esisten imitaciones de absenta qu'ufierten ingredientes nuevos, non incluyíos nes recetes orixinales como cannabis, ye recomendable evitar dichos productos, pos ye cuestionable l'orixe y los métodos de producción del fabricante al aportunar n'atribuyir propiedaes allucinóxenes o tóxiques a la absenta.

El ritu de la bébora

[editar | editar la fonte]
La forma tradicional de preparación.

Tradicionalmente l'axenxu sirvir nuna copa de cristal xunto cola típica cuyar con perforaciones na cazoleta. Nel cuéncanu d'esta cuyar depositábase un tarrón d'azucre que se sostenía nel cantu de la copa. Xunto con estos trés elementos sirvía una jarra d'agua frío utilizada pa rebaxar l'amiestu de absenta dende 1/3 (un terciu) hasta 1/5 (la quinta parte), y esto faía virtiendo l'agua amodo al traviés del azucre. Mientres esti procesu, yá que los componentes nun son solubles n'agua, l'amiestu adquiría un color similar al de la lleche (opalescente) denomináu cola pallabra francesa louche ('turbiu', en castellán). El conteníu tenía de bebese adulces.[4]

Les copes nes que se sirve l'axenxu son bien variaes y exótiques, esisten les normales y les más tradicionales, les que tienen no fondero una especie d'abultamientu o burbuya cola midida habitual d'una toma.

Esiste una variante del procedimientu esplicáu que consiste en calecer el tarrón d'azucre y provocar el so caramelización, pa depués amestar l'agua y llograr l'amiestu. La caramelización del azucre provoca variantes nel sabor orixinal de la absenta.

Cola medría de la popularidá empezar a instalar nos chigres una fonte d'agua frío nel centru de les meses, colos sos caños respeutivos por que cada bebedor pudiera rebaxar a prestar la absenta sirvida siguiendo esti procesu, dexando d'esta forma que distintes persones pudieren socializar nuna única mesa.

L'axenxu, cuadru d'Edgar Degas.

Los oríxenes de la absenta son inciertos, según la creencia popular la receta foi afayada por un doctor d'orixe francés llamáu Pierre Ordinaire alredor del añu 1792 (la fecha exacta depende de la fonte) que vivía en Couvet (Suiza). Les hermanes del conventu de Couvet vendíen esta bébora como un mestranzu y de esta forma dar a conocer. El Mayor Dubied foi la primer persona qu'adquirió la receta procedente de les monxes y de esta forma en 1797 el so fíu Marcellin y el so fíu políticu Henry-Louis Pernod abrieron la primer destilería de absenta, Dubied Père et Fils, en Couvet. La popularidá de la bébora y la so fuerte demanda fixeron qu'en 1805 construyeren una segunda destilería en Pontarlier so otru nome: Maison Pernod Fils.[5]

La popularidá de la absenta foi creciendo intensamente hasta la década de 1840 cuando s'ufiertaba a les tropes franceses como una melecina antipirético. Cuando los soldaos retornaben del frente mercaben esta bébora nes tabiernes y bistrós. Mientres la década de 1860 la absenta volviérase tan popular en Francia que munchos cafés y cabarés indicaben qu'a les 5 p. m. producíase l'heure vierte ('la hora verde'). Convirtióse entós daquella na imaxe principal del movimientu bohemiu. Na década de 1880 el preciu disparóse considerablemente por cuenta de la fuerte demanda. Sicasí consideróse la bébora nacional de Francia a empiezos del sieglu XX; en 1910, por casu, los franceses consumieron 36 millones de llitros de absenta.

Discutiniu

[editar | editar la fonte]

La absenta foi una bébora bien revesoso mientres tola so historia dende los sos oríxenes n'Europa. El desconocimientu y la falta de preseos científicos nel sieglu XIX y el descontrol del alcoholismu n'Europa atribuyeron a la absenta la posibilidá de xenerar allucinación o causar llocura, razones poles cualos en dellos países decidió prohibísela. Col tiempu y l'interés científicu n'analizar los axenxos de la pre-prohibición comprobóse que la absenta nun ye perxudicial. Dellos países empezaron a llevantar les prohibiciones, afitando delles llendes a los conteníos d'anetol y tujones principalmente. Comprobóse que la tujona puede tar presente na absenta tradicional destilado en niveles de 0 a 50 mg/l,[6] lo cual nun constitúi un riesgu pa la salú.

L'arte y la bebida

[editar | editar la fonte]

Arte y lliteratura

[editar | editar la fonte]
El bebedor de absenta, pintura de Viktor Oliva.

Los artistes de finales del sieglu XIX y principios del XX, tales como Wilde, Van Gogh, Baudelaire, Manet, Picasso, Degas, Hemingway, Álvares de Azevedo, Strindberg, Pessoa, Verlaine, Rimbaud ente otros, consumíen absenta, yá que supuestamente inducía a la inspiración artística.

En 1888 Van Gogh, según el mitu, borrachu de absenta, cortóse'l lóbulu de la oreya y dar a una nueva prostituta.[7] L'adustu realismu de L'Absinthe, tema popular ente artistes bohemios franceses, foi vistu patológicamente polos críticos británicos, pero Picasso alzó la absenta a tema maxistral en delles de les sos obres. Hai una cita de Oscar Wilde que reza:

¿Cuál ye la diferencia ente un vasu de absenta y el ocaso? (What difference is there between a glass of absinthe and a sunset?)

.

Na novela -y vol d'Icare de Raymond Queneau, el personaxe principal entra a un chigre nel que los comensales beben absenta y unu d'ellos instrúye-y nel arte de la preparación.

Nel poema «El brinde del bohemiu» 1915 del mexicanu Guillermo Aguirre Fierro dedicáu a la figura de la madre, destácase un pasaxe que diz:

Pero en tolos llabios había rises,
inspiración en tolos celebros,
y, partíes na mesa, copes
inchentes de ron, güisqui o axenxu.

En "Absenta" de Juan Alberto Corrolades nun se menta a la bébora en sí mesma sinón una visión personal al traviés d'ella:

Abro los mios párpagos.
Ye de nuevu la mañana clara cuando tou empecipió.
Depués la tarde tibia, lluz tenue y dorao.
Cierro los mios güeyos.
Había daqué de sol pel iviernu.
Los sos güeyos, el so pelo como'l cielu,
tarde tresparente como una marquesina ensin color.
[8]

Cine y TV

[editar | editar la fonte]

Munchos personaxes haber bebíu a lo llargo de la historia del cine; Paul Verlaine apaez bebiéndola en Total Eclís (1995). En Deceiver (1997), el personaxe de Tim Roth tamién la bebe.

Ye una tema recurrente tamién en películes independientes como Murder by Numbers (2002) o Eurotrip (2004), onde la busquen un grupu d'adolescentes por Bratislava. Una de les escenes más destacaes referentes a la absenta, provién de la película Bram Stoker's Dracula con Gary Oldman y Winona Ryder; el príncipe Vlad (Oldman) beber con Mina Harker (Ryder) nun restorán de Londres.

Na película From Hell ver a Johnny Depp nuna especie de ritual tomándola xunto con láudano, que ye una tintura alcohólica d'opiu.

En Moulin Rouge! beber The Bohemians y al faelo alucinen con una fada verde interpretada por Kylie Minogue.

En Alfie, el personaxe interpretáu por Susan Sarandon prepara de manera ceremoniosa esta bébora pa compartila col protagonista.

Nel capítulu "Pol mal mesmu" de la serie de televisión Highlander, l'inmortal Christoph Kuyler ye un adictu a la absenta.

Na serie de televisión, American Horror Story, na tercer temporada, Coven, mientres l'episodiu 6, Zoe y les demás bruxes beben la bebida antes d'usar una Ouija, Zoe diz que la bébora yera la "bebida de les bruxes divines". Tamién, na quinta temporada, Hotel, nos episodios 4 y 8 , la mesa ye sirvida con absenta y entemecida col azucre encarambeláu, faciendo un pequeñu chisgo de la posible conexón ente les temporaes.

Na película Eurotrip, los 4 personaxes principales alucinen con una fada verde dempués d'inxerir absenta.

N'Arxentina, anguaño emítese por canal 13, la novela "Los Ricos nun piden permisu", protagonizada por Juan Darthes, Araceli González, Luciano Castro, Leonor Benedetto y gran repartu. Bernarda, el personaxe qu'interpreta Leonor Benedetto, bebe absenta n'ocasiones onde se siente acoradada polos sos secretos.

Na serie de televisión, Revenge, a la fin de la tercer temporada, el personaxe principal Daniel Grayson bebe absenta xunto con Gideon LeMarchal lo que causa que Daniel pierda'l control.

  • Beth Orton tien un cantar llamáu «Absinthe» nel so álbum de 2006 Comfort of Strangers.
  • La banda de metal Symphony X tien un cantar llamáu «Absinthe and Rue» nel so álbum de début (1994).
  • John Zorn con Naked City editó un álbum enteru denomináu Absinthe en 1996.
  • Blood Axis y Les Joyaux De La Princesse producieron en 2001 l'álbum Absinthe: La Folie Vierte, siguíu del álbum en direutu Absinthia Taetra.
  • El ritual de la absenta apaez nel videu de Nine Inch Nails, «The Perfect Drug», del discu de la banda sonora de la película Lost Highway de David Lynch.
  • La banda Cradle of Filth sacó un cantar en 2004 dientro del discu Nymphetamine, llamada «Absinthe with Faust».
  • Marilyn Manson se jacta de bebese una botella entera de absenta pa la realización de los sos discos; amás de que cunta cola so propia marca d'esti llicor, Mansinthe.
  • Jason Webley sacó un cantar en 1999 llamada «Absinthe Makes the Heart Grow Fonder».
  • El grupu de punk The Gits tien un cantar llamáu Absynthe nel so álbum Frenching the Bully, de 1992.
  • Kasabian compunxeron el cantar «La Fée Vierte» (La fada verde) pal so Discu "Velociraptor!"(2011). La lletra describe por aciu metáfores los efeutos sicodélicos de la bébora.
  • BTS (banda) La banda popular sur coreana, tien un cantar llamáu «Blood Sweat and tears» nel so álbum 2016 Wings, nesta, la bébora fai la so apaición en delles escenes del videu musical, el conceutu toma dellos aspeutos artísticos. Un exemplu d'esto son les narraciones de dellos pasaxes de «Demian» de Herman Hesse. Siendo asina la primer apaición d'esta bébora nel xéneru "K-Pop".
  • Julio Flórez, poeta y músicu colombianu, compunxo un pasiellu col nome «Opiu y axenxu» nel que refier los efeutos narcóticos de la bébora y del opiáceo.

N'español, el cantautor catalán Joan Manuel Serrat menta nun cantar a la absenta como ingrediente pa ellaborar un filtru d'amor. El popular sintetizador por software Absynth, de la empresa Native Instruments, debe'l so nome a un xuegu de pallabres ente absinthe (absenta n'inglés) y synth (sintetizador). El cantautor arxentín Ariel Rot referir na tema "Manes Espertes" del so discu Namái Rot de 2010.

Esiste una banda de música metal en Córdoba (España) llamada Absenta que lleva n'activu dende l'añu 2001.

La absenta de primeres vendíase en farmacies como bebida melecinal. Na actualidá nun hai nenguna regulación particular con al respeutive de la absenta na mayoría de los países (al igual que, por casu, el güisqui escocés o'l coñá). Poro, los productores de bébores alcohóliques pueden etiquetar un productu como absenta ensin que'l consumidor sepa si la bébora ta o non ellaborada de la forma tradicional.

Xunión Europea

[editar | editar la fonte]

La Xunión Europea dexa un nivel máximu de tujones de 10 mg/kg nes bébores alcohóliques non ellaboraes a partir de la Artemisia y 35 mg/kg nes bébores alcohóliques ellaboraes a partir de la Artemisia. Nun ta dexada la adición de tujona a nengún alimentu.[9]

Dellos países como Francia prohibieron la venta de cualquier bébora que tenga la denominación "absenta"; sicasí'l productu puede ser esportáu. La absenta etiquétase como "spiritueux à base de plantes d'absinthe". Francia regula'l Fenchone procedente del fenoyu a un máximu de 5 mg/l.[10][11] N'España ye llegal la so venta y distribución, al igual qu'en Suiza.

América del Norte

[editar | editar la fonte]

En Canadá regúlase la cantidá de venta de botelles per persona, y dende 2007 n'Estaos Xuníos ta dexada la so venta y consumu personal en dellos estaos, dexándo-y a diverses marques la so ellaboración. En Méxicu, ta dexada la venta y consumu de absenta, controlándose'l so máximu de graos etílicos.[12]

América del Sur

[editar | editar la fonte]

Na Arxentina'l llicor d'axenxu, bien distintu de la absenta importada que se bebe güei, foi prohibíu en 1907. El primer diputáu socialista arxentín, Alfredo Palacios, presentó un proyeutu de llei p'acutalo, al entender que representaba una amenaza pa les mases trabayadores. L'altu consumu nes tanguerías, cabarés y tugurios porteños produxera un fenómenu bastante estendíu de persones con síntomes psicóticos.

"Sirva otra copa d'axenxu, si a naide impórta-y si quiero tomar, porque esta nueche esperar y sé que nun hai de llegar" dicía'l popular tangu "Copa d'Axenxu" de Juan Canaro y Carlos Pesce. Un hit de la dómina.

La prohibición nel país, seya comoquier, apaeció como un reflexu d'un enclín mundial ante los escesos bohemios. En cuasi toos llaos l'axenxu quedó finalmente nel olvidu.

The Greens Saints ye un grupu de persones en Buenos Aires que se dedica a beber absenta. Combinen discutinios lliterarios y de cine acompañaes por esti llicor d'alta graduación alcohólica. La absenta más común na Arxentina ye la Hapsburg, d'orixe inglés, que cuesta 650 pesos la botella. Nos chigres porteños la copa cotiza ente 150 y 200 pesos anque hai que solicitala con claves secretes como "tanqueta". Na Arxentina la prohibición ta incluyida nel artículu 1123 del Códigu Alimenticiu Nacional (CAA), onde s'especifica cuálos son les llimitaciones de venta. Esto ye que'l consumu o la tenencia nun ta penada pola llei. Nenguna bébora con estractos d'axenxu ta autorizada nel país, anque reconoció, seya comoquier, que na última xunta del Mercosur presentóse una nueva llista de "aromatizantes" onde apaecía l'axenxu. L'artículu 1123 del Códigu Alimenticiu Nacional (CAA) foi derogáu por Resolución Conxuntu SPReI y SAGPyA N° 86/2008 y N° 339/2008.

En Chile, la absenta nun ta prohibida dende 1978, per ende ye llegal dende esa fecha. Sicasí lo anterior, foi reconocida llegalmente el 7 de marzu de 2011, día en que se publicar nel Diariu Oficial el cambéu al Decretu N° 78, que reglamenta la Llei N° 18.455, nel cual incorpórase nel Artículu 1, el nuevu numberal 55, que señala:

"Bébores alcohóliques ellaboraes sobre la base d'Axenxu: Son aquelles ellaboraes con Artemisia absinthium L. (Axenxu) principalmente, o otres especies del mesmu xéneru, que'l so conteníu máximo de Tujonas totales (Alfa y Beta), nun va poder ser cimera a 35 miligramos per llitru".[13]

Dicha llei crear en Chile depués de qu'en 2006 inaugurar na ciudá de Valparaíso el primer chigre Verde Absenta, el primeru dedicáu a la absenta en tol país.[2]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 24 hores: Jorge Miranda (8 d'ochobre de 2012). «anu-de-su-legalizacion-339988 Absenta: A pocu más d'un añu de la so llegalización». Consultáu'l 6 d'abril de 2013.
  2. 2,0 2,1 Verde Absenta Bar. «Historia». Consultáu'l 6 d'abril de 2013.
  3. «Oxygénée's Absinthe History & FAQ III» (inglés). The virtual absynthe museum. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunu de 2012. Consultáu'l 7 de marzu de 2013.
  4. Absinthe Perroquet. «Rituel de préparation» (francés). Consultáu'l 6 d'abril de 2013.
  5. Absinthe Buyers Guide. «Absinthe History» (inglés). Consultáu'l 6 d'abril de 2013.
  6. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18419128
  7. Botanical-online.com. «Efeuto de la absenta: Van Gogh y la absenta». Consultáu'l 6 d'abril de 2013.
  8. Juan Alberto Corral. «Absenta». Absenta.
  9. Diariu Oficial de la Xunión Europea (16 d'avientu de 2008). Reglamentu(CE) Non. 1334/2008 del parllamentu européu y del conseyu. http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:354:0034:0050:YE:PDF. Consultáu'l 6 d'abril de 2013. «Sobre los arumes y determinaos ingredientes alimenticios con propiedaes aromatizantes utilizaos nos alimentos y pol que se modificar el Reglamentu (CEE) Non. 1601/91 del Conseyu, los Reglamentos (CE) Non. 2232/96 y (CE) Non. 110/2008 y la Direutiva 2000/13/CE». 
  10. Legifrance.gouv.fr (21 de xineru de 2011) (en francés). Décret n°88-1024 du 2 novembre 1988 portant application de la loi du 16 mars 1915 relative à l'interdiction de l'absinthe et des liqueurs similaires, fixant les caractères des liqueurs similaires de l'absinthe. http://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=LEGITEXT000006066295. Consultáu'l 6 d'abril de 2013. 
  11. Estrayíu'l 5 de marzu de 2006]
  12. Wittels, Betina J.; Hermesch, Robert (2008). T.A. Breaux: Absinthe: sip of seduction. A contemporary guide. Speck Press. ISBN 978-1-933108-21-6.
  13. SAG. Ministeriu d'Agricultura de Chile. «Ley 18.455». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-08-01. Consultáu'l 6 d'abril de 2013. «Decreto N° 78 qu'incorpora nel Artículu 1, el nuevu numberal 55»

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]