[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Nine Inch Nails

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Nine Inch Nails
Orixe Estaos Xuníos
Xéneru(os) rock alternativu, ambient (es) Traducir, música industrial (es) Traducir, heavy metal, rock electrónicu, metal alternativu, dark ambient (es) Traducir, Rock industrial (es) Traducir y metal industrial (es) Traducir
Sellu discográficu Atlantic Records, Columbia Records, Interscope Records, Island Records, Nothing Records, Rykodisc, The Null Corporation, TVT Records y Universal Music Group
Miembros
Trent Reznor y Atticus Ross
Enllaces esternos
Sitiu web oficial https://www.nin.com/
Discogs 3857
Facebook ninofficial
Twitter nineinchnails
IMDb nm0961129
[editar datos en Wikidata]

Nine Inch Nails (embrivíu NIN y estilizado NIИ) ye una banda d'Estaos Xuníos de rock industrial fundada en 1988 por Trent Reznor en Cleveland, Ohio, Estaos Xuníos. Como'l so principal productor, cantante, compositor y instrumentista, Reznor ye l'únicu miembru oficial de Nine Inch Nails y l'únicu responsable de la direición de la banda.[1] La música de Nine Inch Nails toma un gran númberu de xéneros musicales, anque caltién un soníu carauterísticu utilizando preseos electrónicos y procesamientu nel estudiu de grabación. Dempués de grabar cada nuevu álbum d'estudiu, Reznor forma un grupu de músicos pa les xires y conciertos. Suelen ser cambiantes y faer arreglos nos cantares p'afaeles a les actuaciones en direutu. Nel escenariu, NIN suel utilizar elementos visuales espectaculares pa les sos actuaciones, ente les que destaca l'espectáculu llumínicu o enormes paneles de ledes y dalgunos táctiles que sirven como secuenciadores.[2]

Los siguidores de la música underground acoyeron perbién a Nine Inch Nails nos sos primeros años. Feches nes que producieron dellos álbumes altamente influyentes que tuvieron gran acoyida; munches de los cantares de Nine Inch Nails convertir n'ésitos nos años 1990,[3] dos d'elles ganaron Premios Grammy, y en total vendieron más de venti millones d'álbumes nel mundu,[4] de los que diez y mediu fueron solo n'Estaos Xuníos.[5] En 1997, Reznor apaeció na llista de la revista Time de la xente más influyente, y la revista Spin describiólu como «l'artista más importante de la música».[6] En 2004, la revista Rolling Stone asitió a Nine Inch Nails nel puestu númberu 94 de la so llista de los 100 artistes más grandes de tolos tiempos.[7] A pesar d'esto, tuvieron delles guerres cola parte corporativa de la industria musical. En 2007, por causa de estos problemes corporativos, Reznor anunció que Nine Inch Nails abandonaba'l so sellu discográficu y que llanzaría tol so material futuro de forma independiente.[8]

Dende 1989, Nine Inch Nails llanzó ocho álbumes d'estudiu. Los sos llanzamientos, Ghosts I–IV y The Slip, dambos de 2008, fueron llanzaos so llicencia Creative Commons.[9] En primer instancia dambos llanzáronse como descarga dixital, siendo'l so llanzamientu físicu más palantre. El llanzamientu dixital de The Slip foi dafechu gratuitu. NIN tuvo nomáu doce veces a los Premios Grammy, ganando en dos causes el premiu con «Wish» y «Happiness in Slavery», en 1992 y 1995, respeutivamente.

Formación (1988–1989)

[editar | editar la fonte]
El logotipu de NIN diseñáu por Reznor y Gary Talpas.

En 1987, Trent Reznor tocaba los teclaos pa una formación de Cleveland llamada Exotic Birds, representada naquel momentu por John Malm, Jr.. Reznor y Malm fixéronse amigos, polo que cuando Reznor abandonó Exotic Birds pa faer la so propia música, Malm convertir na so mánager de forma informal.[10] Nesta dómina Reznor trabayaba como Inxeniería de soníu inxenieru de soníu y conserxe de Right Track Studios,[1] y pidió-y permisu al propietariu Bart Koster pa grabar delles deamos del so propiu material mientres l'estudiu taba vacíu. Koster aceptó, comentando que solo-y costar «un pocu de gastadura nos cabezales de les sos cintes».[11] Mientres ensamblaba dar, les primeres grabaciones de Nine Inch Nails, Reznor yera incapaz d'atopar músicos que tocaren el material como él quería. Polo cual, inspiráu por Prince, tocó tolos preseos, sacante la batería.[12] Reznor siguió esta metodoloxía na mayoría de los álbumes d'estudiu de la banda, anque dacuando arreyáronse otros músicos y asistentes. En 1988, dempués de faer los sos primeros conciertos como teloneros de Skinny Puppy, la única ambición de Reznor pa Nine Inch Nails yera publicar un senciellu de doce pulgaes con un pequeñu sellu discográficu européu.[13] Dellos sellos discográficos respondieron de forma favorable al material, polo que consiguió un contratu con TVT Records.[1] Diez de les pistes de dar de Right Track apaecen regrabadas nel primer álbum d'estudiu qu'editaron, Pretty Hate Machine, en 1989.

Reznor dixo en 1994 qu'escoyó'l nome de «Nine Inch Nails» porque «yera bono d'embrivir», más que por cualesquier significáu lliteral»,[14] anque hai otros rumores sobre'l nome qu'alieguen que Reznor escoyer en referencia a la crucifixón de Xesucristu con clavos de nueve pulgaes,[15] o poles uñes de nueve pulgaes de Freddy Krueger.[16] El logotipu de Nine Inch Nails, consistente nes lletres «NINИ» dientro d'un recuadru, foi diseñáu por Reznor y Gary Talpas y apaeció per primer vegada nel so primer senciellu, «Down in It», inspiráu pola tipografía diseñada por Tibor Kalman pal álbum de Talking Heads Remain in Light.[17] Talpas siguió diseñando pa NIN hasta 1997.[18]

Pretty Hate Machine (1989)

[editar | editar la fonte]
Reznor nel festival de Lollapalooza de 1991.

El primer álbum de Nine Inch Nails, Pretty Hate Machine, compuestu, iguáu y executáu por Trent Reznor, salió a la venta en 1989. Significó la primer collaboración de Reznor con Adrian Sherwood (quien produció'l senciellu "Down in It" en Londres ensin ver a Reznor de frente)[13] y Mark "Flood" Ellis. Flood exerció como productor en tolos llanzamientos importantes de Nine Inch Nails hasta 1994, ente que Sherwood fixo remezclas pa ellos hasta l'añu 2000. Reznor y los sos coproductores añadieron a dar grabaes en Right Track Studio los cantares "Head Like a Hole" y "Ensin". Michael Azerrad, críticu de la revista Rolling Stone, describió l'álbum como "ruiu contundente ya industrial sobre una base pop" y "música angustiosa pero pegadiza";[19] Reznor denominó esta combinación como "una declaración sincera" de "lo que tenía na cabeza nesi momentu".[20] Dempués de permanecer cientu trelce selmanes nel Billboard 200,[21] Pretty Hate Machine foi unu de los primeros álbumes de música independiente en llograr una certificación RIAA de platín.[1] Los videoclips de "Down in It" y "Head Like a Hole" emitir pola cadena musical MTV, pero amás salió un videoclip esplícitu del cantar "Ensin" en 1997 incluyíu nel videu domésticu Closure.

En 1990, NIN empezó la xira Pretty Hate Machine Tour Series por Estaos Xuníos como teloneros d'artistes de rock alternativu como Peter Murphy y The Jesus and Mary Chain.[1] En dalgún momentu, Reznor empezó a romper el material nel escenariu; Mike Gitter, entrevistador de Rockbeat, atribuyó esta agresiva actitú al tempranu ésitu de NIN.[22] Nine Inch Nails embarcóse entós nuna xira mundial que pasó pol festival de Lollapalooza de 1991. Dempués d'una probe acoyida n'Europa como teloneros de Guns N' Roses, NIN tornó a Estaos Xuníos por cuenta de la presión de TVT Records pa sacar un álbum dempués de Pretty Hate Machine. Como respuesta, Reznor empezó a grabar de forma secreta so dellos pseudónimos pa evitar les interferencies de la compañía discográfica.[23]

Broken (1992–1994)

[editar | editar la fonte]
Marilyn Manson participó na grabación del videoclip de "Gave Up", amás de collaborar viviegamente con Trent Reznor n'otros proyeutos.

En 1992 Nine Inch Nails llanzó Broken, un EP con seis canciones y dos pistes adicionales. Nel llibretu, Reznor menta a los miembros de la banda en direutu de la xira de 1991 como inflúi pal soníu del EP. Reznor faló de Broken como "una esplosión de destrucción" basada na guitarra, y dixo que yera "muncho más duru [...] que Pretty Hate Machine".[15] Cantares de Broken dieron a NIN los dos premios Grammy que tien: una actuación del primer senciellu del EP "Happiness in Slavery" de Woodstock '94,[24] y el segundu senciellu "Wish".[24]

Peter Christopherson, integrante de les bandes Coil y Throbbing Gristle, dirixó un videoclip pa "Wish",[25] anque'l videu más famosu del EP ye'l de "Happiness in Slavery". Foi censuráu casi mundialmente pola performance de Bob Flanagan esnudándose enriba d'una máquina que-y da prestar, -y tortura y d'últimes -y mata.[26] Un tercer videu pal cantar "Pinion", incorporáu parcialmente na secuencia d'apertura del programa televisivu Alternative Nation de la cadena MTV, amosaba una taza de váter que tiraba agua na boca d'una persona vistida de bondage.[27] Reznor y Christopherson compilaron estos trés videos xunto a metraxe grabáu de "Help M'I Am In Hell" y "Gave Up" pa crear un videu musical de llarga duración llamáu Broken. La película xira en redol al asesinatu d'un mozu secuestráu y torturáu mientres se-y obliga a ver los videos. Esti videu nunca se llanzó de forma oficial, anque apaeció de forma tapada nos círculos de venta illegal.[26]

Aparte, grabóse un videu de "Gave Up" con Richard Patrick y Marilyn Manson, filmáu en 10050 de Cielu Drive (renombráu "-y Pig Studios" por Reznor), llugar onde se cometió'l asesinatu de Sharon Tate;[1] tamién se grabó un videu en direutu de "Wish", apaeciendo dambos nel videu recopilatorio de 1997, Closure.[28] Dempués de Broken llanzóse'l EP de remezcles Fixed a finales de 1992. En llugar de faer xira pa promocionar tou este nuevu material, Reznor empezó a vivir y grabar a tiempu completu en -y Pig, trabayando nel discu siguiente, llibre de restricciones per parte del so sellu discográficu.

The Downward Spiral (1994–1999)

[editar | editar la fonte]

El segundu álbum de llarga duración de Nine Inch Nails, The Downward Spiral, entró al puestu númberu dos de la llista del Billboard 200 de 1994,[29] y ye hasta la fecha l'álbum más vendíu de NIN n'Estaos Xuníos.[30] Influyíu por álbumes de rock de finales de los años 1970 como Low y The Wall, de David Bowie y Pink Floyd respeutivamente, The Downward Spiral contién un ampliu abanicu de testures y atmósferes pa ilustrar el progresu mental del personaxe central.[31] De nuevu foi Flood l'encargáu de coproducir delles de les pistes del álbum, anque foi la so última collaboración cola formación. El collaborador habitual de Flood, Alan Moulder, encargar d'entemecer la mayor parte de The Downward Spiral y tres esti álbum collaboró de forma habitual nes posteriores producciones de NIN. L'álbum nuevamente grabóse en -y Pig Studios, Beverly Hills, estudios construyíos por Reznor na casa onde la "familia" de Charles Manson asesinó a Sharon Tate, muyer del direutor de cine Roman Polanski. Como alcordanza, Reznor llevóse la puerta principal de la casa.

Reznor nuna actuación de la xira Self-Destruct.

Estrayxéronse dos senciellos del álbum, "March of the Pigs" y "Closer", xunto a "Hurt" y "Piggy" que se radiodifundieron, pero ensin ser llanzaos en formatu de senciellu. El videu musical de "Closer" foi dirixíu por Mark Romanek y emitióse de forma habitual na cadena MTV, anque la cadena editó la versión orixinal, que cuntaben que yera demasiáu gráfica.[32] Amás, una versión parcialmente censurada del cantar radiar con frecuencia.[3] El videu de Closure amuesa partes de la xira Self Destruct Tour, incluyendo grabaciones completes en direutu de los cantares "Eraser", "Hurt" y un videoclip de "March of the Pigs" fechu pa la cadena MTV.

Reseñar de la crítica especializada sobre The Downward Spiral fueron xeneralmente favorables: en 2005 la revista Spin asitiar nel puestu númberu 25 de la so llista de los "100 meyores álbumes de 1985–2005",[33] y la revista Rolling Stone poner nel puestu númberu 200 de la so llista de 2003 de los 500 meyores álbumes de tolos tiempos.[34] Dempués del llanzamientu de The Downward Spiral, Reznor produció un álbum de remezclas, Further Down the Spiral, l'únicu llanzamientu qu'ensin ser un álbum convencional d'estudiu aportó a certificáu oru pola RIAA n'Estaos Xuníos.[30] L'álbum contién contribuciones del músicu Aphex Twin, el productor Rick Rubin y el ex guitarrista de Jane's Addiction, Dave Navarro, ente otros.

La xira de promoción del álbum, Self Destruct Tour, llegó al so puntu álgido con una actuación pasada por folla en Woodstock 94 emitida pola televisión de pagu per visión y vista nunos 24 millones de llares.[35] D'equí d'equí p'arriba Nine Inch Nails consiguió un relativu ésitu nel mainstream, ameyorando les producciones y añadiendo efeutos visuales a los sos conciertos.[36] El llanzamientu del so siguiente álbum retrasar pol perfeccionismu de Reznor nel estudiu,[37] les sos adicciones y un bloquéu de compositor.[38]

En 1997 Reznor produció la banda sonora de la película de David Lynch Lost Highway. Del álbum estrayxo'l senciellu "The Perfect Drug", que'l so videoclip dirixó nuevamente Mark Romanek. En 2004 llanzóse una edición de luxu de The Downward Spiral.[39]

The Fragile (1999–2005)

[editar | editar la fonte]
Trent Reznor en San Diego en 2005.

Ente The Downward Spiral y el siguiente álbum d'estudiu de NIN, The Fragile, un doble CD llanzáu en setiembre de 1999, pasaron cinco años.[40] Por cuenta de los sos anteriores ésitos, los medios de comunicación, triándo-yos los talones, empezaron a falar del llanzamientu de The Fragile, un añu primero qu'asocediera,[41] describiéndolo como "de cutiu retardáu".[42] Cuando, finalmente, llanzóse l'álbum, debutó nel puestu númberu unu de la llista Billboard 200, vendiendo 228.000 copies na so primer selmana y recibiendo crítiques positives.[40] Spin aclamó a The Fragile como'l "álbum del añu", y delles de los cantares del discu apaecíen nes emisores de radio de rock alternativu de forma regular.[43] Con too y con eso, l'álbum salió de la llista de los top diez solos una selmana dempués del so llanzamientu, polo que Reznor tuvo que subvencionar la xira de promoción del álbum per Estaos Xuníos col so propiu dineru.[40]

Según Reznor, The Fragile foi concebíu faciendo de "la composición, los arreglos, la producción y el diseñu del soníu [...] una sola cosa. Un cantar empieza con un loop de batería o una determinada visual y el cantar remanez d'eso y yá ta".[44] Pa escoyer los cantares y el so orde nel álbum, Reznor recurrió al productor de rock canadiense Bob Ezrin ; el llibretu diz que "apurrió [al álbum] el fluxu y continuidá finales".

Antes del llanzamientu del álbum, el cantar "Starfuckers, Inc." provocó especulación nos medios sobre escontra quién diba dirixida la dura lletra satírica.[45] La periodista de Cinesexuality, Patricia MacCormack, interpreta'l cantar como "un sogón ataque a la escena de la música alternativa"sobremanera al antiguu protexíu, y amigu de Reznor, Marilyn Manson.[46] De toes formes, dambos artistes punxeron a un llau les sos diferencies cuando Manson apaeció nel videu musical del cantar, retitulada "Starsuckers, Inc." y al actuar nun conciertu de Nine Inch Nails nel Madison Square Garden de Nueva York en 2000.[47] Estrayxéronse trés senciellos del álbum en distintos llugares del mundu: "The Day the World Went Away" n'Estaos Xuníos; "We're in This Together" n'Europa y Xapón (en tres discos separaos); y "Into the Void" n'Australia.

La continuación de The Fragile foi otru álbum de remezclas, Things Falling Apart, llanzáu dempués de la xira de Fragility de 2000, de que los sos conciertos grabar y llanzó un CD, DVD y VHS en 2002 llamáu And All that Could Have Been. Tamién se llanzó una edición de luxu del CD con un discu adicional llamáu Still, qu'inclúi versiones de cantares anteriores del catálogu de NIN xunto a delles composiciones nueves.

With Teeth (2005–2007)

[editar | editar la fonte]
NIN mientres un conciertu de la xira de With Teeth en 2005.

Pasaron seis años hasta'l llanzamientu del nuevu álbum d'estudiu de Nine Inch Nails, With Teeth, llanzáu en 2005, anque se penerar antes del llanzamientu oficial. L'álbum compúnxose y grabó dempués d'una batalla de Reznor cola so adicción al alcohol y el abusu de sustancies.[48] Al igual que The Fragile, With Teeth debutó nel primer puestu de la llista Billboard 200 n'Estaos Xuníos.[3] El diseñu del álbum suprime'l típicu llibretu; nel so llugar solo se listan los cantares y los coproductores de caúna d'elles, amás d'una URL que da accesu a un póster en formatu PDF coles lletres y demás información rellacionada col álbum.[49] Tolos cantares del álbum taben disponibles pa la so escucha direuta, ensin posibilidá de descargar los ficheros (streaming), nel so MySpace oficial antes del so llanzamientu físicu.[50] La receición de la crítica especializada foi, polo xeneral, favorable.[51] El críticu de Rolling Stone, Rob Sheffield, describió l'álbum como "Nine Inch Nails aneyu".[52]

En marzu de 2005 estrenóse un videu promocional del cantar "The Hand That Feeds" na páxina oficial de Nine Inch Nails, en desterciu del so habitual estrenu nes cadenes musicales. Un mes dempués, Reznor llanzó los archivos fonte del cantar en formatu GarageBand, dexando al públicu faer les sos propies remezclas del cantar.[53] Reznor llanzó de forma similar los archivos del segundu senciellu, "Only", en dellos formatos distintos, ente otros Pro Tools y ACID Pro. Amás, David Fincher dirixó un videu pa "Only" usando Imaxe xenerada por ordenador imáxenes xeneraes por ordenador. El tercer senciellu, "Every Day Is Exactly the Same", llanzar n'abril de 2006, anque'l videu musical entamáu pa él foi refugáu na postproducción del mesmu.[54] El senciellu llegó lo más alto de les llistes del Billboard, Hot Dance Singles Sales y Hot Digital Songs de 2006.[55]

Nine Inch Nails embarcar nuna xira estauxunidense na seronda de 2005, con Queens of the Stone Age, Autolux y Death from Above 1979 como teloneros.[56] Otru de los ocasionales teloneros d'esta xira, l'artista de hip hop Saul Williams, actuó xunto a Nine Inch Nails nel festival Voodoo Music Experience en Nueva Orleans, antigua ciudá de residencia de Reznor, onde fueron cabeces de cartelu.[57] Pa terminar la dómina With Teeth de la banda, NIN fixo una xira por anfiteatros d'Estaos Xuníos pel branu de 2006, xunto a Bauhaus, TV on the Radio y Peaches.[1] A finales de 2006, anuncióse'l llanzamientu d'un documental sobre la xira llamáu Beside You in Time en distintos formatos: DVD, HD DVD y Blu-ray.[58]

Year Zero (2007)

[editar | editar la fonte]
NIN mientres un conciertu en Múnich en 2007. Miembros de la banda, d'esquierda a derecha: Alessandro Cortini (teclaos), Jeordie White, Josh Freese (batería), Trent Reznor (brazos n'alto), Aaron North (garrando micrófonu al fondu).

El quintu álbum d'estudiu de llarga duración de Nine Inch Nails, Year Zero, salió a la venta solu dos años dempués de With Teeth, un cambéu con al respective de los anteriores. Les lletres del álbum tán escrites dende la perspeutiva de múltiples personaxes ficticios y Reznor describir como un álbum conceptual que critica les polítiques del Gobiernu d'Estaos Xuníos de la dómina y l'impautu que van tener les mesmes pasaos quince años.[59] Reseñar sobre l'álbum fueron xeneralmente positives, con una valoración del 76% de media en MetaCritic.[60]

Un videoxuegu de realidá alternativa remaneció de forma paralela al conceutu de Year Zero, espandiendo la hestoria que cunta l'álbum. Añadiéronse pistes nos conciertos de la banda que llevaben a los siguidores a una rede de sitiu web con xuegos que describíen un "semeya Orwelliano d'Estaos Xuníos hacia l'añu 2022".[61] Antes del llanzamientu de Year Zero, podíen atopase cantares inéditos escondíes en memories USB nos conciertos de Nine Inch Nails n'Europa, como parte del xuegu de realidá alternativa.[62] La participación de los siguidores de la banda nel xuegu de realidá alternativa llamó l'atención de los medios de comunicación como USA Today y Billboard, quien citaron el fan-site The NIN Hotline, el foru Echoing the Sound, el fanclub The Spiral y NinWiki como fontes de nuevos descubrimientos.[63][64]

El primer senciellu estrayíu del álbum, "Survivalism", y otres pistes del álbum Year Zero llanzáronse como archivos d'audiu multipistas por que los siguidores puedan remezclarlas.[65] Dempués llanzóse l'álbum llamáu Year Zero Remixed, apináu de remezclas de Year Zero feches por otros artistes.[66] Esti álbum de remezcla foi'l postreru llanzáu por Nine Inch Nails con una discográfica multinacional, yá que significó'l fin del so contratu con Interscope Records y estos decidieron nun anovalo.[67] Dempués d'un retrasu por problemes llegales, punxeron en funcionamientu un sitiu web onde poder faer remezclas y descargar archivos d'audiu, amás de poder colgar na web les remezclas de los siguidores de la banda.[68]

Ghosts I-IV (2008)

[editar | editar la fonte]
Trent Reznor en 2008.

En febreru de 2008, Reznor asitió un mensaxe na so páxina web tituláu "2 selmanes". El 2 de marzu, llanzóse Ghosts I–IV, un álbum instrumental de 36 temes pa la so descarga al traviés de la páxina web de la banda. Ghosts I–IV supunxo la continuación de la esperimentación de Reznor coles distribuciones dixitales, una y bones l'álbum llanzóse al traviés d'internet antes del so llanzamientu físicu. Al igual que The Inevitable Rise and Liberation of NiggyTardust! de Saul Williams (producíu por Reznor),[9] l'álbum ta disponible en dellos formatos y formes, incluyendo una descarga gratuita del primer volume, una descarga dixital de 5 dólares, un doble CD de 10 dólares, una edición de luxu de 75 dólares y una edición llindada de luxu de 300 dólares. Esta última edición llindada de 2500 copies escosar en tres díes.[69]

Trent Reznor grabó l'álbum nun plazu de diez selmanes y cuntó cola collaboración d'Atticus Ross (col que compunxo la mayoría de les temes), Alan Moulder, Alessandro Cortini, Adrian Belew y Brian Viglione.[70] Reznor describió la coleición de 36 cantares como "una banda sonora pa suañar despiertu", y dixo que ye "la resultancia de trabayar dende una perspeutiva bien visual - vistiendo llocalizaciones imaxinaries y escenarios con soníos y testures".[71] L'álbum ta so una llicencia Creative Commons[9] del tipu Attribution Non-Commercial Share Alike.[72] Nine Inch Nails tamién patrocinó un festival de cine al traviés de la so canal YouTube cola música de Ghosts como centru de la esperiencia.[73] Reznor dixo que "de xuru van apaecer más volumes como Ghosts nel futuru".[74]

The Slip (2008)

[editar | editar la fonte]

N'abril de 2008 incluyóse un mensaxe similar al que precedió al llanzamientu de Ghosts I–IV na páxina web de la banda que dicía: "¡2 selmanes!"[75] Primero que se fixera nengún otru avisu, les emisores de radio estauxunidenses recibieron un senciellu tituláu "Discipline".[75] Les radios llograron permisu p'aprovir a los sos oyentes con enllaces online escontra'l cantar, disponible na páxina web de NIN pa la so descarga gratuita colos archivos d'audiu necesarios pa faer remezclas.[76][77]

Trent Reznor nun conciertu de 2008 en Victoria, British Columbia, Canadá.

El 5 de mayu de 2008, Nine Inch Nails llanzó The Slip al traviés de la so páxina web ensin nengún tipu d'anunciu nin promoción.[78] L'álbum taba disponible pa la so descarga de forma gratuita, so la llicencia del tipu Non-commercial Share-alike de Creative Commons. Dende'l so llanzamientu, llogró más d'un millón cuatrocientes mil descargues.[79] De magar, The Slip llanzóse de forma física en CD y nuna edición llindada de 250.000 copies que consta del álbum y un discu adicional con cinco canciones grabaes en direutu mientres los ensayos pa la so siguiente xira, amás d'una edición en LP.

Dende'l llanzamientu de Ghosts I–IV y The Slip, anuncióse una xira per Estaos Xuníos de venticinco feches llamáu Lights in the Sky,[80] que depués s'espandió pa incluyir más feches per Estaos Xuníos y por Suramérica. Cortini y Freese volvieron formar parte de la banda en direutu y Robin Finck volvió a la banda. L'alliniación, en principiu, diba incluyir a Rich Fownes,[81] pero xustu antes del empiezu de la xira foi sustituyíu ensin esplicación por Justin Meldal-Johnsen como baxista.[82] La xira recibió grandes aponderamientos pol so espectáculu de lluces y el so ampliu setlist, incluyendo cantares de Ghosts I–IV en versión acústica (unplugged).

A finales de 2008, anuncióse la marcha de Josh Freese y Alessandro Coritini de la banda en direutu,[83][84] y que la banda pasaría a ser un grupu de cuatro componentes, con Ilan Rubin, la batería de Lostprophets, reemplazando a Freese. Reznor, pocu dempués, dixo que los conciertos que fixeren en 2009 podríen ser "los últimos espectáculos nun futuru próximu". Nuna entrevista d'avientu de 2008 antes del últimu conciertu de Lights In The Sky en Las Vegas, Nevada, Reznor dixo que tenía entamáu tomase un añu de descansu tocantes a xires refierse, dende finales de 2009, pa trabayar nun nuevu álbum, una miniserie televisiva pa Year Zero y un nuevu proyeutu de software.[85]

Nine Inch Nails: Wave Goodbye (2009)

[editar | editar la fonte]
Trent Reznor nuna actuación nel "Music Box" de Hollywood, California, el 8 de setiembre de 2009.

El 7 de xineru de 2009, Reznor ufiertó como descarga n'HD metraxe de tres conciertos vía BitTorrent de 400 GB.[86] El metraxe en crudu, ensin editar, ye la resultancia d'una filmación fecha con múltiples cámares HDV nos conciertos de Victoria, Portland y Sacramento.

El 16 de febreru de 2009, Reznor faló na páxina oficial de la banda sobre'l futuru de Nine Inch Nails, diciendo: "tuvi pensando sobre esto un tiempu y creo que NIN hai de sumir un tiempu".[87] Nun se determinó si va volver o cuándo va volver dempués de la so xira de 2009 con Jane's Addiction,[88] anque Reznor en delles actuaciones dixo que "vamos volver dalgún día, de dalguna manera". Tamién dixo nuna entrevista que, si les nueves idees que tien, como la serie televisiva sobre Year Zero, nun funcionar, va volver a Nine Inch Nails, pero que si funcionen nun sabe lo que va faer nel futuru.

El 20 de marzu de 2009 llanzáronse dos nueves cantares, "Not So Pretty Now" y "Non-Entity" (dambes refugues de les sesiones de With Teeth) de forma gratuita,[89] xunto a nuevos cantares de Jane's Addiction y Street Sweeper Social Club, en forma de EP de descarga.

Anque orixinalmente NIN tenía entamáu terminar la xira n'Estaos Xuníos el 12 de xunu, Reznor dixo que "la xira NIN/JA dexóme la sensación de que teníamos que dir corriendo y munchos de los espectáculos fueron de día: nun me paecía una forma correuta d'acabar con NIN", polo qu'allargaron la xira, con The Horrors y Mew como teloneros, amás d'añader feches n'Europa y Asia hasta'l 15 d'agostu, pa volver a Estaos Xuníos nuevamente'l 22 d'agostu hasta'l 10 de setiembre de 2009, xira na que se retardaron delles feches por enfermedá de Reznor.[90]

Una nueva década: de vuelta al estudiu y nueves grabaciones (2012-presente)

[editar | editar la fonte]

Nuna entrevista de finales de 2011 para BBC Radio 1, Reznor comentó que les sos composiciones de 2012 diríen en gran midida pensaes pa Nine Inch Nails.[91] En 2012 confirmó que taba trabayando en nuevu material pa la banda y qu'amás volveríen tocar en direutu en curtiu.[92][93][94] En febreru de 2013, anunció'l regresu de Nine Inch Nails y detalles sobre la so inminente xira, amás de confirmar que la banda cuntaría con Eric Avery de Jane's Addiction, Adrian Belew de King Crimson y Josh Eustis de Telefon Tel Aviv, amás d'anteriores miembros como Alessandro Cortini y Ilan Rubin.[95]

La xira dio empiezu a finales de 2013 n'Estaos Xuníos y la xira mundial seprolongará a lo llargo de 2014.[96] El 15 de mayu de 2013 Eric Avery abandonó la banda ensin faer nin un solu conciertu,[97] y que dos díes depués Reznor anunció que Robin Finck volvía a la banda.[98][99] En mayu Reznor anunció que yá terminara la grabación del discu,[100][101] publicáu finalmente por Columbia Records el 30 d'agostu de 2013 sol títulu de Hesitation Marks. El primer senciellu, "Came Back Haunted", salió a la venta'l 6 de xunu,[102] ente que'l segundu, "Copy of A", publicóse'l 12 d'agostu.[103] y el terceru "Everything" el día 20 del mesmu mes.

Not the Actual Events

[editar | editar la fonte]

N'ochobre de 2016 Trent Reznor anuncia que ta grabando nuevu material y que probablemente sala antes de rematar l'añu. El 16 d'avientu Reznor Anuncia la fecha de Salida del nuevu EP de la banda Tituláu "Not the Actual Events" .[104] El 21 d'avientu sale'l primer corte del discu tituláu "BURNING BRIGHT (FIELD ON FIRE)", Reznor definir como "poco amistosu y abondo impenetreble, el discu que necesitabamos faer".[105] Pa esta placa considerar a Atticus Ross miembru oficial de la banda.

Carauterístiques musicales

[editar | editar la fonte]
Nine Inch Nails en direutu en 2005.

El críticu d'Allmusic Steve Huey dixo que "Nine Inch Nails yeren la meyor banda d'industrial y los responsables d'atraer esta música a les mases".[1] Reznor nunca se refirió a la so música como industrial, pero almite que tomó emprestáu téuniques de bandes d'industrial como Throbbing Gristle y Test Dept.[14] A pesar de la disparidad ente estos artistes que se faíen llamar "industrial" y Nine Inch Nails, ye bien común esti tipu de terminoloxía ente reseñar periodístiques que recibe'l trabayu de Reznor. Este dixo pa la revista Spin que "Down in It" ta influyida por Skinny Puppy, y en particular nel so cantar "Dig It"; otros cantares como "Pretty Hate Machine" fueron descrites nesa mesma entrevista como synth-pop.[106] Na crítica de The Fragile, Steve Cooper menta que l'álbum yuxtapone una gran variedá de xéneros, como'l solo de pianu de "The Frail" o los elementos de drum and bass en "Starfuckers, Inc."[107]

Nel catálogu musical de Nine Inch Nails pueden atopase diverses téuniques y estilos. Cantares como "Wish", "The Perfect Drug" y "The Day the World Went Away" amuesen dinámiques gradiaes. El cantar de Reznor sigue un patrón similar, pasando de murmurios a berros. La música de la banda contién frecuentemente complicaos compases, destacables en cantares como "The Collector", del álbum With Teeth,[108] o "March of the Pigs".[109] Reznor tamién utiliza ruiu y distorsión en munchos de los arreglos de los sos cantares, ya incorpora disonancies con melodíes y/o harmoníes cromátiques. Estes téuniques úsense, por casu, nel cantar "Hurt" o "Closer"[108]

Influencia

[editar | editar la fonte]

Nine Inch Nails influyó a munchos artistes nuevos, que según Reznor van dende "imitaciones xenériques" de cuando NIN llogró los sos primeros ésitos hasta bandes más nueves que siguen el so estilu d'una manera "más sinceru, y menos imitativo",[110] ente que Reznor declaróse siguidor de bandes como Kiss y Ministry.[1]

Dempués del llanzamientu de The Downward Spiral, los artistes de primer nivel empezaron a afitase na influencia de Nine Inch Nails: David Bowie comparó l'impautu de NIN col de The Velvet Underground.[7]

En 1997, Reznor apaeció na llista de la xente más influyente del añu ellaborada por Time, ente que la revista Spin describiólu como "l'artista más importante na música".[111] La RIAA certificó diez millones y mediu d'álbumes vendíos n'Estaos Xuníos,[5] que significa, aproximao, la metá de les sos ventes totales a nivel mundial.[4] Bob Ezrin, productor de Pink Floyd, Kiss, Alice Cooper y Peter Gabriel, describió a Reznor en 2007 como "un verdaderu visionariu", alvirtiendo a los nuevos artistes que tomaren nota de la so actitú de nun comprometese.[112] Mientres una apaición na entrega de premios de la revista Kerrang! en Londres esi añu, Nine Inch Nails aceptó'l premiu Kerrang!, apurrida n'honor a la gran influencia exercida pela banda na música rock.[113] "Weird A el" Yankovic fixo una parodia del so estilu musical titulada "Germs", yá que nun asonsañaba un cantar en concretu, sinón que yera una "parodia d'estilu".[114]

Per otru llau, Reznor citó a Gary Numan como influencia, llegando a dicir "Si nun fuera por The Pleasure Principle, nun entraría nesto de la música".[115] Numan tocó con Nine Inch Nails nun conciertu nel O2 Arena de Londres el 15 de xunetu de 2009 dempués de la introducción de Reznor, que dixo que Numan "fuera una vital y enorme inspiración pa él los últimos venti años". Tocaron los cantares de Numan "Metal" y "Cars".[116] David Bowie, con quien NIN compartió la xira Dissonance de 1995, tamién foi una influencia pa la banda, sobremanera el so álbum Low.[117] Amás, Reznor mentó a Kiss como una de les bandes qu'escuchaba na so mocedá.[40]

NIN en direutu

[editar | editar la fonte]
Alessandro Cortini nuna actuación de 2007.

Trent Reznor ye l'únicu miembru oficial de Nine Inch Nails, pero xeneralmente monta una banda de músicos pa les sos actuaciones en direutu. Esta banda, tamién conocida como Nine Inch Nails, igua'l catálogu musical d'estudiu de la banda pa crear un soníu distintu al de les grabaciones orixinales de Reznor.[118] Los miembros de la banda tocaron dacuando nos procesos de grabación, anque'l control creativu dientro del trabayu d'estudiu ye esclusivu de Reznor.

Podía salir ende fora con reproductores o cincuenta teclados o lo que sía y recrear el soníu del álbum, pero interésame muncho más el retu de tener a cuatro músicos interpretando lo que primeramente compunxo una persona con un ordenador... L'álbum y los conciertos son abondo distintos.[119]

L'alliniación de la banda en direutu tien enclín a camudar drásticamente ente xira y xira: sacante Reznor como vocalista y guitarrista, nengún otru miembru de la banda en direutu permaneció dende l'entamu. Reznor achaca los frecuentes cambeos d'integrantes a los llargos periodos de xestación de los sos álbumes d'estudiu,[120] amás del so deséu d'interpretaciones fresques de la so música. La encarnación de la banda en 2009 ye, amás de Reznor, Robin Finck, Justin Meldal-Johnsen y Ilan Rubin.[121][122]

Por esti motivu crear en 1995 un proyeutu paralelu llamáu Tapeworm ente Reznor y dellos de los músicos de les sos bandes en direutu con un ambiente creativo más "democráticu".[123][124] Nos sos empiezos la banda incluyía a Danny Lohner y Charlie Clouser, anque s'espandió pa incluyir otros collaboradores habituales de NIN como Josh Freese, Atticus Ross y Alan Moulder.[125][126] De toes formes, dempués de nueve años de sesiones d'estudiu, nunca se llanzó nada de forma oficial per parte de la banda y en 2005 confirmóse la so disolución.[127]

Les actuaciones en direuto de Nine Inch Nails carauterizar pol usu de llume, la escenografía y los efeutos audiovisuales.[128] Dende 1999, el diseñu visual de los sos espectáculos fueron escurríos por Reznor y Rob Sheridan. Trés xires fueron afiguraes n'álbumes en direutu y documentales. Antes de la xira de Fragility de 2000, Reznor dixo:

Adopté una filosofía pa les actuaciones de Nine Inch Nails qu'incorpora elementos teatrales. Quiero que sía un drama. Quiero que les mios estrelles de rock sían más grandes que la vida, ¿sabes? Los Kurt Cobain del mundu, toi fartu d'esa mierda. Nun quiero qu'un gasolineru sía'l mio héroe. Yo me crie con Gene Simmons. Crecí con Ziggy Stardust.[40]

Los elementos visuales de los conciertos de NIN fueron bien comentaos. The Boston Globe describió la xira de Fragility como "unu de los más estraordinarios espectáculos de lluz enxamás habíos".[129] Un críticu de Contra Mariña Times describió una de les actuaciones de la xira Live: With Teeth diciendo que "taben intensificaes na xusta midida con focos fronteros nel suelu, moraos y azules, que los allumaben dende embaxo, dando a la banda un aire de película d'horror".[130]

Enriedos empresariales

[editar | editar la fonte]

Trent Reznor ye conocíu poles sos crítiques a la industria musical, particularmente a la influencia empresarial qu'exercen sobre la so llibertá artística. Como resultancia, Nine Inch Nails topetó con delles corporaciones, rematando na decisión de proceder como axente propiu ensin nengún contratu discográficu pel mediu.

A principios de los años 1990, Nine Inch Nails tuvo arreyáu nuna guerra pública con TVT Records, la primera discográfica de la banda. Reznor oponer a los intentos de la discográfica d'interferir na so propiedá intelectual.[15] N'última instancia, entraron nuna empresa conxunta con Interscope Records na que Reznor perdió una porción de los sos derechos de publicación en favor de TVT Music en cuenta de tener la so propia marca, Nothing Records.[131] En 2005, Reznor demandó al so antiguu amigu y mánager John Malm, cofundador de Nothing, por fraude, incumplimientu de contratu y deberes fiduciarios, ente otres coses.[132] La so rellación diose totalmente por rota nos xulgaos de Nueva York, onde Reznor ganó y foi indemnizáu con más de tres millones de dólares.[133]

A instancies de la compañía financiera Prudential Financial, TVT punxo a puya les grabaciones de Reznor en 2005. La ufierta incluyía tol catálogu de TVT, incluyendo Pretty Hate Machine y un porcentaxe de les regalíes de la compañía que publicaba los cantares de Reznor, Leaving Hope Music/TVT Music. Rykodisc, que nun ganó puyar pero foi capaz d'arrampuña-y les patentes a Prudential, rellanzó'l CD Pretty Hate Machine el 22 de payares de 2005.[134] Ryko tamién rellanzó "Head Like a Hole" en formatu CD y una edición en LP de Pretty Hate Machine en 2006. La discográfica consideró llanzar una edición de luxu, como fixera enantes Interscope con The Downward Spiral. Viéronse influyíos por Reznor y gustó-yos la idea, pero nun queríen paga-y pol álbum y la idea acabó en nada.[135]

Reznor tuvo discrepancies cola cadena musical MTV por querer utilizar una imaxe de George W. Bush na so actuación na entrega de premios MTV Movie Awards. Reznor dempués diría:"aparentemente, la imaxe del nuesu presidente ye tan ofensiva pa la cadena MTV como lo ye pa mi".

En 2005 taba previstu que Nine Inch Nails tocara na entrega de premios MTV Movie Awards, pero retiróse por cuenta de un desentendimientu cola organización sobre l'usu d'una imaxe inalterada de George W. Bush de llombu de la banda mientres la interpretación de "The Hand that Feeds". Poco dempués, Reznor escribió na páxina oficial de NIN: "aparentemente, la imaxe del nuesu presidente ye tan ofensiva pa la cadena MTV como lo ye pa mi".[133] La cadena musical MTV respondió-y que respetaba'l puntu de vista de Reznor, pero que se sentía "incómoda" con qu'una actuación fuera "construyida alredor de declaraciones polítiques partidaries". La encargada de reemplazar a NIN foi la banda estauxunidense de Dave Grohl, Foo Fighters.[136] Mientres la xira Lights In The Sky de 2008, en dellos conciertos, mientres tocaben "The Hand That Feeds" podía vese la imaxe de Bush en pantalla detrás de la banda. Nes feches en que s'averaben les eleiciones, la cara de Bush diba metamorfosiándose amodo na cara de John McCain.

En 2006, dempués d'un avisu nun fan website, Reznor llanzó contra Fox News Channel una orde de cesar y arrenunciar pol usu de tres canciones estrayíes de The Fragile ensin el so permisu. Los cantares "La Mer", "The Great Below" y "The Mark Has Been Made" apaecieron nun episodiu de War Stories with Oliver North que falaba de la batalla de Iwo Jima.[137] Nel blogue de Reznor apaecía un mensaxe que dicía: "Cuidáu Fox News. Ordenóse un cese y arrenuncie. FUCK Fox Fucking News".[138][139]

Como parte del xuegu de realidá alternativa qu'acompañaba al álbum Year Zero, se "peneraron" intencionadamente tres canciones del mesmu antes del llanzamientu oficial en memories USB atopaes nos conciertos de la banda n'Europa.[62] Los archivos d'audiu d'alta calidá circularon rápido por internet, y los dueños de les páxines que les allugaben recibieron una alvertencia de cesar y arrenunciar proveniente de la Recording Industry Association of America, a pesar de que la campaña, y l'usu de les memories USB, fueron autorizaes pola discográfica de Nine Inch Nails.[140] La fonte que reveló la hestoria dixo: "Estos xingaos fatos van tres una campaña que la discográfica mesma autorizó".[140]

Los militares estauxunidenses reconocieron utilizar la música de Nine Inch Nails como métodu de tortura pa faer falar a los sos reteníos.[141] Reznor amosar en contra d'estes práutiques poniendo un mensaxe na so páxina web que dicía:

Ye difícil pa mi imaxinar daqué más fondamente insultante, degradante y enfurecedor qu'afayar que música a la que te dedicasti en cuerpu y alma pa crear foi utilizada pa torturar. Si hai dalguna aición llegal realista que podamos llevar a cabu va faese, coles ganancies donaes a organizaciones benéfiques pa los derechos humanos. Gracies a Dios esti país entró en razón y podemos dexar tras el reinu de poder, avaricia, desorde y llocura de l'alministración Bush detrás.[142]

Apple refugó una actualización a l'aplicación Nine Inch Nails del IPhone por atopar los conteníos de The Downward Spiral desagradables.[143]

Disputes con Universal Music Group

[editar | editar la fonte]

En mayu de 2007, Reznor punxo un mensaxe na web oficial de Nine Inch Nails website condergando a Universal Music Group (compañía dueña de la discográfica de Nine Inch Nails, Interscope Records) polos sos planes pal preciu y distribución de Year Zero.[144] Criticó'l preciu de venta al per menor de Year Zero n'Australia diciendo que yera "ABSURDU", concluyendo que "como premiu por ser un «verdaderu fan» te espenen". Reznor siguió diciendo que "mientres el clima de desesperación pa les discográfiques crez más y más, la so respuesta pa les sos firíes, la mayoría autoinfligidas, ye xingar al consumidor entá ye más".[145] El mensaxe de Reznor, específicamente la so crítica a la industria musical, consiguió bastante atención de los medios.[146] En setiembre de 2007, Reznor siguió'l so ataque a UMG nun conciertu n'Australia, pidiendo a los sos siguidores que "robaren" la so música al traviés d'internet en cuenta de mercala direutamente.[147] Reznor siguió diciendo al públicu asistente que "robaren, robaren y robaren más y dar tou a los sos amigos pa siguir robando".[148]

Reznor anunció'l 8 d'ochobre de 2007 que Nine Inch Nails terminara les sos obligaciones contractuales y que yera llibre pa proceder como "axentes totalmente llibres de contratu con nengún sellu discográficu".[8] Reznor tamién especuló que'l so siguiente llanzamientu discográficu facer de manera similar al de The Inevitable Rise and Liberation of NiggyTardust!, producíu por él.[149] Reznor llanzó The Slip en 2008, descargable de forma gratuita.

Al traviés d'otru mensaxe na páxina web de NIN, Reznor volvió criticar a Universal Music Group por torgar llanzar una páxina web oficial de remezclas pa los sos siguidores. Universal negar a presentar el sitiu web solo unos díes antes del día previstu de llanzamientu, citando la "acusación" potencial –en pallabres de Reznor– de "que tán promocionando la mesma violación téunica de copyright pola qu'ellos demanden a otres compañíes".[150] Reznor dixo en respuesta a asoceder que "foi retáu nel postreru segundu a atopar una manera de llevar la so idea a cabu ensin que se chiscara pol orín mientres estes compañíes mexar nos pies del unu y del otru".[151] A pesar de toles torgues, llanzóse la páxina pa remezclas de los sos siguidores en payares de 2007.

Discografía

[editar | editar la fonte]
Álbumes d'estudiu *

1989: Pretty Hate Machine

EP

Trent Reznor ye l'únicu miembru oficial de Nine Inch Nails nel estudiu, pero axunta bandes de músicos de sofitu pa interpretar los cantares en xires y otres actuaciones. La formación de la banda en direutu camudó sistemáticamente a lo llargo de la historia de la banda, con Reznor cómo únicu miembru fixu cantando y tocando la guitarra y los sintetizadores. Conocíos artistes como Richard Patrick,Omar Aldair Chris Vrenna, Jeordie White, Robin Finck, Josh Freese, Aaron North, Alessandro Cortini, Justin Meldal-Johnsen, Jerome Dillon, Charlie Clouser, Danny Lohner, Jeff Wardy James Woolley contribuyeron nesta banda.

Cronoloxía

[editar | editar la fonte]

Premios y reconocencies

[editar | editar la fonte]

Nine Inch Nails foi nomáu doce veces a los Premios Grammy, ganando en dos causes.

Grammys
Añu !Premiu !Trabayu !Resultáu
1992 Premiu Grammy a la meyor interpretación de metal Meyor interpretación de ''metal''[24] «Wish»
Ganador
1995 Meyor álbum de música alternativa[24] The Downward Spiral
Nomáu
1996 Meyor interpretación de metal[24] «Happiness in Slavery» (versión en direuto en Woodstock 94)
Ganador
Meyor cantar de rock[24] «Hurt»
Nomáu
1998 Meyor interpretación de hard rock[24] «The Perfect Drug»
Nomáu
2000 Meyor álbum de música alternativa[24] The Fragile
Nomáu
Meyor interpretación de metal[24] «Starfuckers, Inc.»
Nomáu
2001 Meyor interpretación vocal de rock masculina[24] «Into the Void»
Nomáu
2006 Meyor interpretación de hard rock[152] «The Hand That Feeds»
Nomáu
2007 Meyor interpretación de hard rock[153] «Every Day Is Exactly the Same»
Nomáu
2009 Meyor interpretación instrumental de rock[154] «34 Ghosts IV»
Nomáu
Meyor llanzamientu de caxa recopilatoria[155] Ghosts I–IV
Nomáu

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Huey, Steve. «Nine Inch Nails» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 24 de payares de 2006.
  2. Reimink, Troy (5 de marzu de 2007) (n'inglés). Changes in songs, lineup keep Nails sharp. Grand Rapids Press.  p. D1. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «Artist Chart History - Nine Inch Nails» (inglés). Billboard. Consultáu'l 29 de xunetu de 2009.
  4. 4,0 4,1 Amter, Charlie (17 de mayu de 2005). «Reznor Chigres Teeth in Court» (inglés). Yahoo! Music. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2007.
  5. 5,0 5,1 «Best Sellers: Gold & Platinum Top Artists» (inglés). Recording Industry Association of America (31 de xunetu de 2006). Consultáu'l 5 de febreru de 2007.
  6. «Time's 25 most influential Americans» (n'inglés). Time 149 (16):  p. 66. 21 d'abril de 1997. Archivado del original el 2009-04-30. https://web.archive.org/web/20090430065607/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,986206-17,00.html. Consultáu'l 15 d'abril de 2008. 
  7. 7,0 7,1 Bowie, David (21 d'abril de 2005). «Nine Inch Nails» (n'inglés). Rolling Stone (972). Archivado del original el 2009-05-06. https://web.archive.org/web/20090506001940/http://rollingstone.com/news/story/7250012/94_nine_inch_nails. Consultáu'l 13 de marzu de 2007. 
  8. 8,0 8,1 Cohen, Jonathan (8 d'ochobre de 2007). «Nine Inch Nails Celebrates Free Agent Status» (inglés). Billboard. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2007.
  9. 9,0 9,1 9,2 Amy Phillips (2 de marzu de 2008). «New Nine Inch Nails Album Available NOW» (inglés). Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-03-06. Consultáu'l 2 de marzu de 2008.
  10. Dougherty, Steve (2005). «Reznor v. J. Artist Management, Inc. et al.» (n'inglés). S.D.N.Y. 2 (565):  páxs. 365 F. 
  11. Dougherty, Steve; Bryan Alexander, Tom Nugent, John Hannah (6 de febreru de 1995). «The music of rage» (n'inglés). People 43 (5):  páxs. 105-107. 
  12. Fine, Jason (1994). «The Truth About Trent» (n'inglés). Option. 
  13. 13,0 13,1 «Getting Down in It» (n'inglés). Alternative Press (27). marzu 1990. 
  14. 14,0 14,1 «Talking about Nothing with Trent Reznor» (n'inglés). Axcess 2. 1994. 
  15. 15,0 15,1 15,2 Rule, Greg (1999). Electro Shock!: Groundbreakers of Synth Music (n'inglés). Backbeat Books. ISBN 0-8793-0582-7.
  16. Klosterman, Chuck. «Arriving late to the Nine Inch Nails party» (inglés). Spin. Consultáu'l 1 de payares de 2006.
  17. Reznor, Trent (21 de xunetu de 2004). «Response from Trent» (inglés). Nine Inch Nails. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'ochobre de 2005. Consultáu'l 22 d'ochobre de 2006.
  18. «Trent Reznor: area co-conspirators» (inglés). Cleveland.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-08-28. Consultáu'l 18 d'avientu de 2006.
  19. Azerrad, Michael (1990). «Nine Inch Nails» (n'inglés). Rolling Stone. 
  20. Steve Martin (1990). «Nine Inch Nails» (n'inglés). Thrasher11. 
  21. «The Billboard 200 - Pretty Hate Machine» (inglés). Billboard. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-11. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2007.
  22. Mike Gitter (1992). «The man behind the machine» (n'inglés). Rockbeat. 
  23. «Nine Inch Nails» (n'inglés). Musician. marzu 1994. 
  24. 24,00 24,01 24,02 24,03 24,04 24,05 24,06 24,07 24,08 24,09 «Awards Database» (inglés). Los Angeles Times. Consultáu'l 10 de payares de 2007.
  25. «Wish» (inglés). Painful Convictions. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 7 d'agostu de 2007.
  26. 26,0 26,1 Gold, Jonathan (8 de setiembre de 1994). «Love it to death» (n'inglés). Rolling Stone 690:  p. 50. 
  27. «Pinion» (inglés). Painful Convictions. Consultáu'l 7 d'agostu de 2007.
  28. «Gave Up» (inglés). Painful Convictions. Consultáu'l 7 d'agostu de 2007.
  29. «Trent Reznor: Timeline» (inglés). Cleveland.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-11. Consultáu'l 18 d'avientu de 2006.
  30. 30,0 30,1 «Gold and Platinum database» (inglés). Recording Industry Association of America. Consultáu'l 10 d'agostu de 2007.
  31. Heath, Chris (Abril 1995). «The art of darkness» (n'inglés). Details. 
  32. «Nine Inch Nails: Closure (VHS)» (inglés). DeepFocus.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-07-27. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  33. «100 Greatest Albums, 1985-2005» (n'inglés). Spin xunu de 2005. 
  34. «The RS 500 Greatest Albums of All Time» (inglés). Rolling Stone (18 de payares de 2003). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-04-17. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  35. Umstead, R. Thomas (22 d'agostu de 1994). «Feedback muddy from Woodstock PPV» (n'inglés). Multichannel News 15 (32):  páxs. 3-4. Archivado del original el 2011-08-11. https://web.archive.org/web/20110811221008/http://www.highbeam.com/doc/1G1-16319994.html. Consultáu'l 2017-12-29. 
  36. «The Pit: Nine Inch Nails» (n'inglés). Guitar School. mayu 1995. 
  37. «Trent Reznor» (n'inglés). Alternative Press 114. xineru 1998. 
  38. Chick, Steve (30 de marzu de 2005). «To Hell and back» (n'inglés). Kerrang!. 
  39. Hiatt, Brian (25 de marzu de 2005). «DualDisc format takes off» (inglés). Rolling Stone.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  40. 40,0 40,1 40,2 40,3 40,4 Soeder, John (9 d'abril de 2000). «Rock's outlook bleak, but this Nail won't bend» (n'inglés). Cleveland.com. 
  41. «NIN Album on Horizon» (n'inglés). Daily News Online. agostu de 1998. 
  42. Hargrove, Brandon (setiembre 1998). «Nine Inch Nails - Ball of confusion» (n'inglés). Hit Parader. 
  43. Kaufman, Gil (2 d'avientu de 1999). «Rock radiu pumps up volume» (n'inglés). SonicNet News. 
  44. Corey Moss. «The upward spiral» (inglés). MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 18 d'avientu de 2006.
  45. Kaufman, Gil (14 de xunetu de 1999). «Provocative, pounding new NIN songs leaked to radio» (n'inglés). SonicNet News. 
  46. MacCormack, Patricia. «All the fun of the (not so) fair» (inglés). PopMatters. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  47. Machian, Mike (5 de febreru de 2002). «Fragility 2.0: Bruises heal, DVD is forever» (n'inglés). The Gateway. http://media.www.unogateway.com/media/storage/paper968/news/2002/02/05/ArtsLeisure/Fragility.2.0.Bruises.Heal.Dvd.Is.Forever-2545105.shtml. Consultáu'l 19 de febreru de 2008. 
  48. Roberts, Jo (5 d'agostu de 2005). «Hammer time over» (inglés). Sydney Morning Herald. Consultáu'l 28 de payares de 2006.
  49. Nine Inch Nails (ed.): «With Teeth: Online Content» (inglés). Consultáu'l 24 d'avientu de 2006.
  50. «Smaller bands: web propels music sales» (inglés). National Public Radio (1 de mayu de 2005). Consultáu'l 22 d'ochobre de 2006.
  51. «Nine Inch Nails – With Teeth» (inglés). MetaCritic. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-09-17. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  52. Sheffield, Rob (5 de mayu de 2005). «Nine Inch Nails - With Teeth» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  53. «Current» (inglés). Nine Inch Nails (5 d'abril de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'abril de 2005. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  54. «EDIETS Video to Air TODAY on MTV!» (inglés). The NIN Hotline (13 d'abril de 2006). Consultáu'l 28 de payares de 2006.
  55. «Billboard 2006 Year in Music» (inglés). Billboard (17 d'avientu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-01-14. Consultáu'l 19 d'avientu de 2006.
  56. Harris, Chris (30 de setiembre de 2005). «Nine Inch Nails Postpone Show Due To Drummer's Heart Trouble» (inglés). MTV.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-26. Consultáu'l 24 d'agostu de 2007.
  57. Spera, Keith (1 de payares de 2005). «Rockin' relief» (inglés). nola.com. Consultáu'l 24 d'agostu de 2007.
  58. «Nine Inch Nails : Live: Beside You in Time DVD» (inglés). Artistdirect. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-04-20. Consultáu'l 20 d'agostu de 2007.
  59. Gregory, Jason (26 de marzu de 2007). «Trent Reznor Blasts the American Government» (inglés). Gigwise.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 20 d'abril de 2007.
  60. «Nine Inch Nails – Year Zero» (inglés). MetaCritic. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-06. Consultáu'l 10 de xineru de 2008.
  61. Montgomery, James (15 de febreru de 2007). «Weird web trail: conspiracy theory — or marketing for nine inch nails LP?» (inglés). MTV.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-10-17. Consultáu'l 15 de febreru de 2007.
  62. 62,0 62,1 «Year Zero Project = Way Cooler Than Lost.» (inglés). Rolling Stone (22 de febreru de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-25. Consultáu'l 20 d'abril de 2007.
  63. Matheson, Whitney (15 de febreru de 2007). «NIN's web of intrigue» (inglés). USA Today. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 15 de febreru de 2007.
  64. Elizabeth Goodman (15 de febreru de 2007). «NIN fans = marketing team's dream» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-25. Consultáu'l 15 de febreru de 2007.
  65. «Multitracks for 3 YZ songs posted on nin.com» (inglés). The NIN Hotline (26 d'abril de 2007). Consultáu'l 27 d'abril de 2007.
  66. Thompson, Paul (17 d'agostu de 2007). «The Faint Remix NIN for Year Zero Remix Album» (inglés). Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-07-24. Consultáu'l 24 d'agostu de 2007.
  67. «Nine Inch Nails Announce Remix Album Details» (inglés). FMQB (12 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 14 d'ochobre de 2007.
  68. «remix.nin.com». nin.com. Consultáu'l 27 de payares de 2007.
  69. «Reznor makes $750,000 even when the music is free» (inglés). Ars Technica (5 de marzu de 2008). Consultáu'l 6 de marzu de 2008.
  70. Cortney Harding and Jonathan Cohen (2 de marzu de 2008). «New Nine Inch Nails Album Hits The Web» (n'inglés). Billboard. http://www.billboard.biz/bbbiz/content_display/industry/y3ie188ab48abcdb0497y8c7946dc3fd240. Consultáu'l 2 de marzu de 2008. 
  71. Daniel Kreps (2 de marzu de 2008). «Nine Inch Nails Surprise Fans by Web-Releasing New “Ghosts” Album» (n'inglés). Rolling Stone. Archivado del original el 2008-03-06. https://web.archive.org/web/20080306010751/http://www.rollingstone.com/rockdaily/index.php/2008/03/03/nine-inch-nails-surprise-fans-by-web-releasing-new-ghosts-album/. Consultáu'l 2 de marzu de 2008. 
  72. «Ghosts - FAQ» (inglés). Nine Inch Nails. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-03-07. Consultáu'l 2 de marzu de 2008.
  73. «Nine Inch Nails ask fans to create 'Ghost I-IV' visuals» (inglés). NME (17 de marzu de 2008). Consultáu'l 23 d'abril de 2008.
  74. Trent Reznor (2 de marzu de 2008). «Ghosts - More Info» (inglés). Nine Inch Nails. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-03-08. Consultáu'l 4 de marzu de 2008.
  75. 75,0 75,1 «New Nine Inch Nails Single Possibly From 'Year Zero 2'?» (inglés) (25 d'abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-01-13. Consultáu'l 26 d'abril de 2008.
  76. «FMQB Quick Hits: NIN, Weezer, Metallica, Staind, AC/DC, Shinedown» (inglés). FMQB (22 d'abril de 2008). Consultáu'l 22 d'abril de 2008.
  77. «Surprise! NIN Debúes New Single» (inglés). Cinema Blend. Consultáu'l 23 d'abril de 2008.
  78. Van Buskirk, Eliot. «Nine Inch Nails Gives Fans The Slip» (inglés). Wired Blogue Network. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 5 de mayu de 2008.
  79. Nine Inch Nails (ed.): «The Slip Download Map» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-12-29. Consultáu'l 7 de xunetu de 2008.
  80. Nine Inch Nails (ed.): «nin.com – tour dates» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-05-18. Consultáu'l 3 de mayu de 2008.
  81. «Robin Finck Is Back» (inglés). The NIN Hotline (4 d'abril de 2008). Consultáu'l 3 de mayu de 2008.
  82. Reuters; Billboard (6 de xunu de 2008). «Nine Inch Nails replaces bassist ahead of tour» (inglés). Yahoo! News. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunu de 2008. Consultáu'l 9 de xunu de 2008.
  83. «Blabbermouth.Net - Drummer Josh Freese To Leave Nine Inch Nails» (inglés). Roadrunnerrecords.com. Consultáu'l 17 de marzu de 2009.
  84. «BLABBERMOUTH.NET - NINE INCH NAILS' ALESSANDRO CORTINI Quits; Band To Resume Touring As Four-Piece» (inglés). Roadrunnerrecords.com. Consultáu'l 17 de marzu de 2009.
  85. «video interview» (inglés). Consultáu'l 1 d'agostu de 2009.
  86. «NIN give away free download» (inglés). Side-Lin (1 de xunetu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 7 de xunetu de 2008.
  87. «Nine Inch Nails stop touring» (inglés). Kerrang!. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 1 de setiembre de 2009.
  88. «Nine Inch Nails to tour with Jane's Addicition, go on hiatus» (inglés). idiomag (17 de febreru de 2009). Consultáu'l 18 de febreru de 2009.
  89. «"Not So Pretty Now" y "Non-Entity"» (inglés). ninja2009.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 13 d'agostu de 2009.
  90. . pitchfork.com. Consultáu'l 4 de setiembre de 2009.
  91. «Trent Reznor: Nine Inch Nails Returns In 2012» (inglés). The Space Lab. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-08-01. Consultáu'l 8 d'avientu de 2011.
  92. Pelly, Jenn (7 de payares de 2012). «New Nine Inch Nails Material Definitely in the Works» (inglés). Pitchfork. Consultáu'l 14 de payares de 2012.
  93. Doyle, Patrick (7 de payares de 2012). «Trent Reznor: Nine Inch Nails Working on New Music, Possible Tour» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 14 de payares de 2012.
  94. «New Nine Inch Nails material 'in the works'» (inglés). NME (7 de payares de 2012). Consultáu'l 14 de payares de 2012.
  95. Phillips, Amy (25 de febreru de 2013). «Trent Reznor Announces the Return of Nine Inch Nails: Extensive Touring for 2013 and 2014» (inglés). Pitchfork. Consultáu'l 25 de febreru de 2013.
  96. «Trent Reznor Announces Nine Inch Nails Tour» (inglés). UpVenue (25 de febreru de 2013). Consultáu'l 25 de febreru de 2013.
  97. Roffman, Michael (15 de mayu de 20133). «Bassist Eric Avery quits Nine Inch Nails» (inglés). Consequence of Sound. Consultáu'l 15 de mayu de 2013.
  98. «It just didn't feel like @NineInchNails without Robin Finck. Now it does.» (inglés). Twitter (17 de mayu de 2013). Consultáu'l 17 de mayu de 2013.
  99. Cubarrubia, RJ (17 de mayu de 2013). «Nine Inch Nails Introduz Robin Finck as New Bassist» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 17 de mayu de 2013.
  100. Philips, Amy (28 de mayu de 2013). «Nine Inch Nails New Album Finished, Out This Year» (inglés). Pitchfork. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-07. Consultáu'l 28 de mayu de 2013.
  101. Young, Alex (28 de mayu de 2013). «Nine Inch Nails to release new album later this year» (inglés). Consequence of Sound. Consultáu'l 28 de mayu de 2013.
  102. By Eric R Danton (6 de xunu de 2013). «Nine Inch Nails Release 'Came Back Haunted' From New LP» (inglés). Rollingstone.com. Consultáu'l 25 de xunetu de 2013.
  103. Battan, Carrie. «Listen: Nine Inch Nails: "Copy of A"». Pitchfork.
  104. Nine Inch Nails anuncia'l so nuevu EP tituláu "Not the Actual Events" - Hot 94FM. Hot 94FM. 19 d'avientu de 2016. http://hot94.fm/nine-inch-nails-anuncia-nuevu-ep-tituláu-not-the-actual-events/. Consultáu'l 22 d'avientu de 2016. 
  105. (n'inglés) New Music From Nine Inch Nails - nine inch nails. nine inch nails. 16 d'avientu de 2016. http://www.nin.com/new-music-nine-inch-nails/. Consultáu'l 22 d'avientu de 2016. 
  106. Reimer, P; Rummeny, Ej; Wissing, M; Bongartz, Gm; Schuierer, G; Peters, Pe (marzu 1996). «Sympathy for the devil» (n'inglés). Spin 21 (5):  páxs. 427-32. ISSN 0942-8925. PMID 8832864. 
  107. Cooper, Steve (24 de setiembre de 1999). «NIN's new effort threads the line between beauty and destruction» (inglés). The Cavalier Daily. Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 26 d'agostu de 2007.
  108. 108,0 108,1 Schiller, Mike (18 de mayu de 2005). «"Nine Inch Nails: With Teeth"» (inglés). PopMatters. Consultáu'l 20 de diceimbre de 2006.
  109. Nash, Rob (5 d'abril de 2005). «Arts reviews: Nine Inch Nails». The Independent. Archivado del original el 2005-03-10. https://web.archive.org/web/20050310053935/http://www.findarticles.com/p/articles/la. Consultáu'l 20 d'avientu de 2006.  Archiváu en FindArticles.com.
  110. Rickly, Geoff (26 de xunu de 2004). «Geoff Rickly interviews Trent Reznor» (n'inglés). Alternative Press. 
  111. «Time's 25 most influential Americans» (n'inglés). Time 149 (16):  p. 66. 21 d'abril de 1997. 
  112. Lostracco, Marc (19 d'abril de 2007). «Thank God for Trent Reznor» (inglés). The Torontoist. Consultáu'l 20 d'abril de 2007.
  113. «Kerrang Awards revealed» (inglés). BBC 6 (23 d'agostu de 2007). Consultáu'l 12 de setiembre de 2007.
  114. Hansen, Barret (27 de setiembre de 1994). «Permanent Record box set liner notes» (inglés). Attic Records. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 14 de mayu de 2007.
  115. «Gary Newman interview» (inglés). Crud magacín. Consultáu'l 22 d'agostu de 2009.
  116. «Gary Newman & Nine Inch Nails in London» (inglés). tourdates.co.uk. Consultáu'l 22 d'agostu de 2009.
  117. «David Bowie and NIN» (inglés). Rolling STone. Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
  118. Branwyn, Gareth (19 de xunu de 1991) (n'inglés). Industrial Introspection. 5. Mondu 2000. 
  119. Branwyn, Gareth (19 de xunu de 1991) (n'inglés). Industrial Introspection. Mondu 2000. 
  120. . Xfm London. 2005-07-22. 
  121. «Nine Inch Nails Confirms Touring Lineup» (inglés). Nasty Little Man (4 d'abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-01-16. Consultáu'l 9 d'abril de 2008.
  122. Nine Inch Nails (ed.): «Welcome, Ilan!» (15 de payares de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-03-21. Consultáu'l 16 de payares de 2008.
  123. Semel, Paul (xunu 2000). «Pretty Quake Machine» (n'inglés). Afale 7. 
  124. Mark Blackwell (febreru 1997) (n'inglés). Ninechnails. Ray Gun. 
  125. Tapeworm (ed.): «tapeworm» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'agostu de 2002. Consultáu'l 16 de febreru de 2008.
  126. D'Angelo, Joe (13 de febreru de 2001). «NIN's Reznor Teams With Tool's Keenan For Tapeworm» (inglés). MTV.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-13. Consultáu'l 14 d'agostu de 2007.
  127. Trent Reznor (8 de mayu de 2004). Nine Inch Nails (ed.): «Nine Inch Nails: Access» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunu de 2007. Consultáu'l 21 de mayu de 2007.
  128. Josh, Bashara (21 de febreru de 2006). «Nine Inch Nails pummels fans in Lincoln» (n'inglés). The Gateway. Archivado del original el 2020-08-05. https://web.archive.org/web/20200805133321/http://media.www.unogateway.com/media/storage/paper968/news/2006/02/21/ArtsLeisure/Nine-Inch.Nails.Pummels.Fans.In.Lincoln-2550095.shtml. Consultáu'l 19 de febreru de 2008. 
  129. «Nine Inch Nails hammer as hard as ever». The Boston Globe. May 2000. 
  130. Hicks, Tony (29 d'abril de 2005). «Trent Reznor is one focused rock star» (n'inglés). Contra Mariña Times. 
  131. Huxley, Martin (setiembre de 1997). Nine Inch Nails: Self Destruct (n'inglés). St. Martin's Griffin. ISBN 0-3121-5612-X.
  132. «NIN's Reznor: I was duped by my manager» (n'inglés). Associated Press. 17 de mayu de 2005. 
  133. 133,0 133,1 Amter, Charlie (27 de mayu de 2005). «Reznor bails on MTV, nails manager» (inglés). Y! Online. Consultáu'l 28 de payares de 2006.
  134. «Rykodisk to reissue pretty hate machine *updated*» (inglés). The NIN Hotline (27 d'ochobre de 2005). Consultáu'l 28 de payares de 2006.
  135. Ladouceur, Liisa (8 de payares de 2005). «Reznor grits his teeth» (n'inglés). The Toronto Sun. http://jam.canoe.ca/Music/Artists/N/Nine_Inch_Nails/2005/11/07/1296952.html. Consultáu'l 14 de mayu de 2008. 
  136. Montgomery, James (27 de mayu de 2005). «Nine Inch Nails Drop Out Of MTV Movie Awards Over Bush Apueste». MTV.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-30. Consultáu'l 20 d'agostu de 2007.
  137. «Fox News, War Stories, and Nine Inch Nails» (inglés). The NIN Hotline (23 d'ochobre de 2006). Consultáu'l 29 de payares de 2006.
  138. «Trent Reznor issues a cease and desist to Fox News» (inglés). Music Towers (25 d'ochobre de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 22 d'agostu de 2007.
  139. Reznor, Trent (24 d'ochobre de 2006). «Updates from Trent» (inglés). Nine Inch Nails. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-06-23. Consultáu'l 22 d'agostu de 2007. Archiváu en The NIN Hotline.
  140. 140,0 140,1 Paoletta, Michael (30 de marzu de 2007). «Online Odyssey Stoking Interest In New NIN Album» (inglés). Billboard. Consultáu'l 20 de mayu de 2007.
  141. «Musicians don't want tunes used for torture» (inglés). MSNBC (9 d'avientu de 2008). Consultáu'l 9 d'avientu de 2008.
  142. «Daily Dish : Trent Reznor» (inglés). SFGate (13 de marzu de 2009). Consultáu'l 17 de marzu de 2009.
  143. «Nine Inch Nails' iPhone application gets the boot from Apple» (inglés). Side-Line (4 de marzu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 4 de mayu de 2009.
  144. Kreps, Daniel (14 de mayu de 2007). «Nine Inch Nails' Trent Reznor Slams Records Labels for Sorry State of the Industry» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-04-06. Consultáu'l 19 de mayu de 2007.
  145. Reznor, Trent (13 de mayu de 2007). Nine Inch Nails (ed.): «Updates from Trent» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-06-23. Consultáu'l 22 d'agostu de 2007.
  146. «Reznor Smashes UMG, Websites Write About It» (inglés). The NIN Hotline. Consultáu'l 19 de mayu de 2007.
  147. Moses, Asher. «Nails frontman apures fans to steal music» (inglés). Sydney Morning Herald. Consultáu'l 18 de setiembre de 2007.
  148. «Trent follows up on Universal AU» (inglés). The NIN Hotline (16 de setiembre de 2007). Consultáu'l 18 de setiembre de 2007.
  149. Westhoff, Ben (30 d'ochobre de 2007). «Trent Reznor and Saul Williams discuss their new collaboration...» (inglés). New York Magazine. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2007.
  150. Kreps, Daniel. «Trent Reznor puts new NIN site on hold» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-11-22. Consultáu'l 21 de payares de 2007.
  151. «Universal's Llegal Tangles With YouTube Kill Official Nine Inch Nails Fan Remix Site» (inglés). Gizmodo (26 de payares de 2007). Consultáu'l 29 de xineru de 2008.
  152. «The Complete List of Grammy Nominations» (inglés). New York Times (8 d'avientu de 2005). Consultáu'l 13 d'abril de 2008.
  153. «49th Annual Grammy Awards Nominee List» (inglés). National Academy of Recording Arts and Sciences. Consultáu'l 17 d'avientu de 2006.
  154. Joshua Rich (4 d'avientu de 2008). «Grammy nominations announced!» (inglés). EW.com. Consultáu'l 29 d'agostu de 2012.
  155. Eric Steuer (5 d'avientu de 2008). «Nine Inch Nails' CC-licensed album nominated for a Grammy Award» (inglés). Consultáu'l 29 d'agostu de 2012.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]