Tenkterer
D Tenkterer (lat. Tencteri) si e germanische Volksstamm gsi, wo ursprünglig am Niiderrhii, nördlig vo de Usipeter, agsiidlet gsi isch. Si si als usgezeichneti Riter bekannt gsi.
D Tenkterer si vo de Suebe vom Ariovist verdrängt worde und hai im Johr 58 vor dr Ziitwändi dr Rhii überquert, zsämme mit de Usipeter. Dr Julius Cäsar het se aber zrugggschlage.[1]
In eme Bündnis mit de germanische Stämm vo de Usipeter und de Sugambrer hai s dr Rhii öbbe im Johr 17 vor dr Ziitwändi no einisch überquert und hai dr römisch Statthalter Marcus Lollius (clades Lolliana) besiigt. Spöter het se dr Drusus agriffe und gschlage. Dr Tacitus duet d Tenkterer odr d Usipeter in siiner De Origine et situ Germanorum, emene ethnographische Bricht über die germanische Völker, nit erwähne, aber in siim Agricola verzellt er, ass e Kohorte vo Usipi, mögligerwiis Usipeter, als Hilfsdruppe in de Chriegszüg vom General Agricola noch Britannie deilgnoh hai.[2] D Römer hai vo de Tenkterer as vo Germane gschwätzt, aber ihre Stammname chönnt au keltisch si und bedütet mögligerwiis "die Dreue".[3]
Die rhii- und wesergermanische Stämm vo de Brukterer, Tenkterer, Sugambrer, Usipeter, Chattuarier, Chamave und Ampsivarier hai sich vom 3. Johrhundert noch dr Ziitwändi aa zum Stamm vo de Franke zsämmegschlosse. Spöter si au no d Chatte (Hesse) drzuecho.
Fuessnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Julius Cäsar, Commentarii de Bello Gallico 4.1-15
- ↑ Tacitus, De vita et moribus Iulii Agricolae 28
- ↑ Rübekeil, Diachrone Studien zur Kontaktzone zwischen Kelten und Germanen, Wien, 2002, p. 81f., 383f.