مجله بين¬رشته¬اي نظريه¬پردازي برنامه درسي يکي از شناخته¬شده ترين نشريه¬هاي تربيتي است که به همت ويليام پاينار به هدف انعکاس پژوهش¬هاي برنامه درسي متمرکز بر بازسازي مفهومي رشته مطالعات برنامه درسی بنيان ¬نهاده¬شد. ويليام پاينار،...
moreمجله بين¬رشته¬اي نظريه¬پردازي برنامه درسي يکي از شناخته¬شده ترين نشريه¬هاي تربيتي است که به همت ويليام پاينار به هدف انعکاس پژوهش¬هاي برنامه درسي متمرکز بر بازسازي مفهومي رشته مطالعات برنامه درسی بنيان ¬نهاده¬شد. ويليام پاينار، شاخص¬ترين چهره نظريه نومفهوم¬گرايي محسوب مي¬شود که در شکل گيري کنفرانس برگامو و انجمن بين¬المللي پيشرفت مطالعات برنامه درسي نيز نقشي اساسي داشته است. پاينار در سال 1978 با همکاري جانت ال. ميلر به انتشار مجله نظريهپردازي برنامه درسي اهتمام ورزيد. در سال 1985 پاينار به عنوان دبير مجله بازنشسته شد و ويليام ام رينالدز جانشين او شد(پاينار، رينالدز، اسلاتري، و تابمان ، 1995). در سال 1990 جو آن پاگانو به عنوان سردبير مجله انتخاب شد و در همين زمان مسوليت کنفرانس ساليانه را نيز برعهده گرفت. در طول دوران سردبيري پاگانو، با توافق هيئت تحريريه، عنوان مجله به مجله بين¬رشته اي مطالعات برنامه درسي به منظور گسترش ابعاد مطالعاتي مجله تغيير دادده شد، اما در زمان سردبيري برنت ديويس و دنيس سامارا به پاس ريشه¬هاي تاريخي مجله، عنوان آن مجددا به مجله نظريهپردازي برنامه درسي تغيير يافت(ميلر، 2005). از همان سال 1978 که مجله نظريه¬پردازي برنامه درسي منتشر شد، دبيران مجله حمايت از کنفرانس¬هاي ساليانه را بر عهده گرفتند، به طوري که اين کنفرانس¬ها در سال¬هاي نخست توسط پاينار و ميلر سازماندهي شدند(پاينار، رينالدز، اسلاتري، و تاوبمن، 1995). نخستين شماره مجله به لحاظ زيباييشناختي و فني منطبق با استاندارهاي امروزي ابتدايي به نظر مي¬آيد، اما موضوعات نظري و عملي عمده اي را طرح کرد که در نشريههاي قديمي¬تر برنامه درسي همچون پژوهش برنامه درسي ، و رهبري تربيتي مغفول مانده بودند(چيارلت ، 2010). ناگفته نماند که نخستين شماره¬هاي مجله به انتشار منتخبي از مقاله¬هاي ارائه شده در کنفرانس نظريه برنامه درسي اختصاص يافت که از سال 1983 کنفرانس برگامو ناميده شد. در واقع، نشريه نظريه¬پردازي برنامه درسي به عنوان پايگاهي براي نومفهوم¬گرايان به برنامه درسي بنيان نهاده شد كه عمدتا محل اجتماع آنها کنفرانس¬هاي برگامو است و تلاش در جهت بازسازي مفهومي رشته برنامه درسي در كانون توجه آنان قرار دارد(چيارلوت ، 2010؛ پاينار، 2004).