Roman Infrastructure

Since the Swedish concession begun work in 2012 the an-
ARCE 68th Annual Meeting
71
cient site of Gebel el-Silsila has been divided into 104 individual
quarries, 52 on respective side of the Nile, each one studied
within their archaeological and geological landscape. Together,
archaeology, epigraphy, geography and detail studies of preserved
infrastructure, extraction techniques and transportation methods,
provide us with an insight into the overall administration of Gebel
el-Silsila, and how the ‘Mountain of the Chain’ developed into
a complex quarryscape. The Roman Quarry 24 is an excellent
example of how the individual quarries acted as a microcosm
thriving with activity during a limited period of time; this will be
explored here.

Stretching out over an area of almost 30,000 m2 and exploited
during the reign of Emperor Tiberius, the quarry is preserved with
hundreds of epigraphic documents, including dedications to Montu
and depictions of pylons indicating the intended architectural feature
for the extracted blocks, animal stables, and an administration
building with 13 rooms exposed so far. Since excavations begun in
2015 this building has produced over a hundred demotic ostraca,
coloured textile, seal impressions, coins and beads, sandstone
figurines and amulets, inscribed plaques (etc.), and over 30,000
ceramic sherds. Together material culture and epigraphic documents
provide us with intriguing clues about the chronology, function
and development of the site, as well as the correlated temple
destination to where the stone was to be transported. This paper
presents a preliminary report from the ‘Stables of Tiberius.’

ARCE annual meeting, Kansas City, 21-23 April 2017

Архитектурата и инфраструктурата се рефлексија на едно општество и предмет на постојана промена и еволуција. Секоја позначајна промена во општествениот, политичкиот и стопанскиот живот, секогаш се манифестирала врз средината во којашто се одвива. Проблемот на архитектонските и инфраструктурните промени во населбите од доцноримскиот период претставува есенција во разбирањето на секојдневните активности и културата на живеење на населението. Тие истовремено се и простор во којшто постојано го откриваме инвентарот и продуктите од тие активности. Архитектурата и инфраструктурата претставуваат средина, амбиент во кој се одвивал животот. Затоа, без темелно проучување на промените во средината се занемарува базата неопходна за потесни и продлабочени проучувања, како на комплексните процеси на општествена интеракција, така и на карактерот на материјалната култура. Промените во животната средината се секогаш поврзани со факторите на потенцијално влијание врз неа. Заради тоа, не мал број на еминентни научници во потрага по вистината за крајот на античката цивилизација на Балканот и пошироко во медитерански рамки, се зафатиле со решавање конкретни проблеми кои произлегуваат од различниот контекст и следствено различните фактори на влијание. Иако се постигнати значајни резултати преку проучување на различни региони, територијата на провинцијата Macedonia II, северната периферија од провинцијата Macedonia I, источната периферија од провинцијата Epirus Nova и јужниот дел од провинцијата Dardania, досега не билe предмет на научен третман од ваков карактер. Предмет на ова истражување се архитектурата (сакрална и секуларна) и инфраструктурата (фортификации, улици, складишта, водоводи и одводи) во Lychnidus, Heraclea Lynkestis, Stobi, Scupi, Bargala и во населбата на лок. Големо Градиште кај с. Коњух. Во последните две-три децении е работено на повеќе различни аспекти од културата на живеење на тој простор, на селектирани градските средини, врз утврдувањата, на живеалиштата, врз градежните материјали, врз архитектонската декорација и конструктивните елементи, како и врз сегменти од материјалната култура итн. Сепак, евидентен е недостатокот од истражување во коешто ќе бидат заокружени резултатите од повеќето продлабочени истражувања и достигнувања на македонската и медитеранската археологија на полето на архитектурата и инфраструктурата. Преку квалитативно и квантитативно истражување на процесот на трансформација на доцноримските населби во услови на еден релативно комплексен контекст на општествени прилики, врз основа на достапните информации ќе ги согледаме начините на интеракција помеѓу луѓето и нивната околина. Во случајов таа интеракција резултирала со појави коишто не можат во целост да се оквалификуваат како декадентни, но појави коишто непосредно се одразиле врз квалитетот на населбинското живеење. Целта е формирање на солидна база од издржани теоретски сознанија коишто во иднина ќе можат да се компарираат со слични или идентични феномени во полето на архитектурата и инфраструктурата, посведочени во различна средина, во ист или сличен контекст, во исто или различно време. Ова е особено важна цел од причина што и во поновата историја сме сведоци на мерките за справување со најразлични проблеми пред коишто се исправени урбаните средини, како за справување со епидемии од заразни болести, така и за спречување на последиците од придвижувањето на поголеми групации од луѓе. Затоа сметаме дека овој труд ќе има и соодветна практична примена. Осознавањето на процесите и случувањата во минатото како и на причините и последиците по условите и квалитетот на живеење, претставува практичен и апликативен придонес кон избегнување на несаканите последици од искушенијата пред коишто е исправено современото општество. Со тоа, резултатите од научната интерпретација на археолошките истражувања ќе може да се употребат систем за рано предупредување врз основа на туѓото искуство. Тоа логично би требало да активира серија од мерки во рамки на пошироки механизми за превентива и самозаштита, сè со цел избегнување на фаталните грешки на минатите цивилизации. При подготовката за истражувањето беа идентификувани неколку фактори коишто имале најизразен ефект врз потенцијалните промени во архитектурата и инфраструктурата и следствено врз културата на живеење. Како прв фактор на влијание врз истражувачкиот предмет беше јакнењето на позицијата и проширувањето на ингеренциите на црквата како институција, што во услови на сериозни внатрешни и надворешни воено-политички превирања имплицира структурни промени во организацијата на населбите. Ќе се истражува дали еклесијалната организација целосно го потиснала стариот систем на муниципална управна организација, како и дали и кои ингеренции од градската управа преминале во рацете на епископот. Како втор фактор на влијание врз истражувачкиот предмет ќе се анализира потенцијална опасност по архитектурата и инфраструктурата во населбите. За таа цел ќе се анализира обемот од мерки и потенцијалното реорганизирање на одбраната на населбинско ниво. Ќе се анализираат и манифестациите од проблемите пред коишто биле исправени жителите во доцноримските урбани средини, а во прилог на поефикасно обезбедување на квалитетен живот и високо ниво на безбедност. Потоа, манифестациите од потенцијалните демографски и социјални промени во урбаните средини и нивното потенцијално влијание врз архитектурата и инфраструктурата. Дополнително, ќе се анализира и кои биле потенцијалните манифестации по економијата. Зашто основни егзистенцијални фактори за продолжување на животот во турбулентни периоди биле безбедноста, живеалиштата и зголемувањето на капацитетите за чување на добиток и храната, главно житни производи и вода внатре во самите населби. Прелиминарните истражувања одат во прилог на тезата дека религијата и одбраната се едни од најрелевантните фактори на влијание во урбаните средини од периодот. Врз основа на процена на нивното влијание ќе се анализира степенот и карактерот на промени манифестирани преку архитектурата и инфраструктурата. Токму промените во животната средината и во системите коишто го обезбедувале квалитетот на животот се истражувачкиот проблем во трудот. Сепак, во отсуство на егзактни податоци за степенот на влијание на останатите, пред сѐ, природни фактори во населбите предмет на научен интерес, ќе бидат користени резултатите од истражувањата во поширокиот медитерански простор. И покрај свеста за потреба од истражувања во потесни регионални рамки, оправдувањето за ова се наоѓа во фактот што станува збор за природни феномени со манифестации во пошироки територијални рамки.

Différentes missions d’inspection menées entre 2009 et 2013 dans le nord ouest de la Tunisie ont donné lieu à la découverte de nouvelles bornes milliaires et à la redécouverte de bornes milliaires anciennes signalées entre la fin du XIXème et le début du XXème siècle. Si l’étude des nouveaux documents a permis d’enrichir le déjà important corpus de l’épigraphie routière d’Afrique proconsulaire, les réexamens des anciens documents ont permis, quant à eux, de présenter des descriptions paléographiques, de livrer des connaissances nouvelles quant au support et au champ épigraphique, de constituer un fond photographique et de donner parfois certaines modifications ou compléments à certaines des lectures proposées par les premiers explorateurs. L’ensemble de ces bornes a permis aussi de s’arrêter sur leur très mauvais état de conservation.

This paper is a result of research regarding the chronology of the aqueduct and the spatial distribution of the intramural water supply facilities discovered in Heraclea Lynkestis, a town in the late Roman province of Macedonia Prima. The hydrological analyses based on the published data and the digital elevation models for the surrounding topography will be used for proposing the best possible route of the town`s aqueduct. The mapping of the excavated intramural water facilities is based on the published data and throughout the use of photogrammetry and GIS. The particular research interest is focused on the identification of the primary water supply network and the spread of the secondary (alternative) sources of water. Also, the previous considerations regarding the water supply and the additional building interventions on the existing system are deliberately analyzed. The possible connection of the water distribution to the churches, the civil residential complex, and the residences of the clergy will be discussed. All this because the control over the water as a resource, alongside the technology for its efficient management is a potential source of power in the community. Finally, an elaborate discussion will be given regarding the possible simultaneous restoration attempt evidenced by the archaeological data in three locations, in the context of the building (rebuilding?) of an elaborate fountain in time of bishop Ίωάννου (561 A.D.). Тhe thesis for the simultaneity of these construction works is highly questionable because it is based on the materials introduced and on the similarity of the applied construction technique, but, strong evidence exists regarding the thesis for the origin of initiative and the implementation. The character of the buildings and the damage made to the mosaics is evidence for a reconstruction granted or even initiated by the clergy and the bishop. No arguments support a thesis that these building activities were an imperial initiative.

Although both the urban and rural landscapes of Roman Italy have received due attention in current debates on the Roman economy, this is less true for the highly variable group of intermediate sites, here conveniently labelled as ‘minor centres’, and their role within economic networks. This contribution focuses attention on two such sites, Forum Appii and Ad Medias, situated in the Pontine plain (Lazio, central Italy) along the Via Appia. After addressing issues of definition and the current state of research, we shall approach the potential functions of such sites through geographic models.
Next, we discuss the results of a programme of geophysical surveys and field walking on both casestudy sites. The results obtained suggest that, although far from being a uniform settlement class, minor centres could perform crucial functions within local and regional economies. Based on the present data, Forum Appii developed into a centre of craft production and, with its river port, also became a trade hub of regional importance. Ad Medias functioned primarily as a small centre
provisioning and servicing travellers and the local rural population. To conclude the article, we consider the implications of the results obtained in terms of future research strategies.

Mentre sia i paesaggi urbani sia quelli rurali dell’Italia romana hanno ricevuto una doverosa attenzione nel corrente dibattito sull’economia romana, lo stesso non si può dire per il gruppo di siti di tipo intermedio e il ruolo da loro giocato all’interno dei network economici. Essi sono enormemente variabili e in questo lavoro opportunamente etichettati come ‘centri minori’. Il presente contributo focalizza l’attenzione su due siti di questo tipo: Forum Appii e Ad Medias nella Pianura Pontina
(Lazio, Italia centrale), lungo la via Appia. Vengono trattate in prima istanza questioni relative alla definizione e allo stato attuale della ricerca, per poi affrontare tramite modelli geografici le potenziali funzioni di questo tipo di siti. Il contributo discute poi i risultati di un programma di
indagini geofisiche e di ricognizioni topografiche nei due casi studio presi in considerazione. I risultati ottenuti suggeriscono come, sebbene lontani dal costituire una classe di insediamento
omogenea, i centri minori potessero svolgere funzioni cruciali all’interno degli assetti economici locali e regionali. Stando ai dati oggi a disposizione, Forum Appii si sviluppò in un centro di
manifattura artigianale e, con il suo porto fluviale, divenne anche un centro commerciale di importanza regionale. Ad Medias svolse in primo luogo il ruolo di un piccolo centro di
approvvigionamento e di servizio per i viaggiatori e per la locale popolazione rurale. Per concludere, l’articolo prende in considerazione le implicazioni dei risultati ottenuti in relazione alle future strategie di ricerca.

This paper is a result of research regarding the chronology, the development and the functionality of the water supply system of Stobi in Macedonia II. Also, the identification of other interventions on the existing water supply infrastructure and examination of the possible implementation of new water supply lines is taken into consideration. Of particular importance is the data related to the use of alternative water sources and the use of atmospheric and (under)groundwater. The mapping of the excavated features and the hydrology analysis using DEM data for the surrounding landscape is possible due, to the available data from the GIS developed during the realization of the DIENDICURE project. All the pieces of information are going to be used for testing of hypotheses considering the possible connection of the water distribution throughout the settlement with the churches, the residences of the clergy and the densely populated residential complexes. All this because the control over the water as a resource, together with the technology for its management, is a potential source of power inside a community and in the society generally. Very little information are available considering the abandonment of centralized water supply in Stobi, and it is very difficult to speculate its functionality during the last decades of the 6th century.

The necropolis of Krungl is situated in the Austrian Alps
(district of Liezen, federal province of Styria). The first
excavations were carried out by Otto Fischbach in 1896.
Today, 279 graves are known, of which 201 have been
documented. Without exception, all the burials are inhumation
graves dating from the 8th to the 10th century. The
article focuses on the economic base of Early Medieval
Carantania with special emphasis on the exploitation of
salt. Salt is regarded as very important and evidence of its
exploitation can be found in archaeological as well as in
written sources. Another focus is the remains of the Roman
roads across the Alps. Taking all these points together, there
may be evidence of a small Slavic territory on the border
with Carantania.

Der vorliegende Katalog der Römerstraßen und Römerwege im Wienerwald ist eines der Ergebnisse von 40 Jahre Forschung gemeinsam mit meiner Gattin Lieselotte. Dank gebührt auch dem Münzsammler Hrn. Andreas De Groot, der uns mit seinen Funden oft den richtigen Weg gezeigt hat. Mit dieser Arbeit kann nun erstmals für Fachleute und Interessierte ein Überblick über die römischen Verkehrsverbindungen im Wienerwald geboten werden. Wien, 2020 Hermann Schwammenhöfer [Anm.: Die Arbeit wurde mit Erlaubnis und auf Wunsch von HR Hermann Schwammenhöfer unter anderem auf academia.edu zur Veröffentlichung freigegeben. Die Arbeit ist auch im Langzeitarchiv www.archive.org abrufbar: https://archive.org/details/schwammenhofer-hermann-romerstrassen-und-wege-im-wienerwald ; Lehenbauer Harald]