Konformizm

Konformizm: wpływanie na zachowanie Konformizm: kiedy i dlaczego Konformizm: zmiana w zachowaniu na skutek rzeczywistego lub wyobrażonego wpływu innych ludzi. Konformizm nie jest sam w sobie ani „dobry”, ani „zły” Pytanie: Dlaczego, w odpowiedzi na żądania wyrażone wprost albo i nie wprost ludzie zmieniają swoje zachowania i podporządkowują się oczekiwaniom innych? Informacyjny wpływ społeczny. Potrzeba bycia przekonanym o tym, co jest słuszne W wielu sytuacjach życiowych ludzie nie wiedzą jak reagować albo co myśleć; w zdefiniowaniu sytuacji pomaga pytanie innych i obserwacja ich zachowania - jest to informacyjny wpływ społeczny, a nie brak „kręgosłupa”! Informacyjny wpływ społeczny: wpływ innych ludzi, który prowadzi nas do konformizmu, ponieważ spostrzegamy te osoby jako źródło informacji, dające wskazówki dla naszego zachowania; dostosowujemy się, ponieważ wierzymy, że cudza interpretacja niejasnej sytuacji jest bardziej poprawna niż nasza.  Muzafer Sherif (1936): sadzano ludzi w ciemnym pokoju i pokazywano świecący punkcik, następnie proszono o oszacowanie o ile punkt się przesunął (w rzeczywistości był nieruchomy, a zachodził efekt autokinetyczny); następnie podzielono badanych na trzyosobowe grupy, w której każdy wypowiadał swoje zdanie, po czym uzgadniali wspólne zdanie; potem każdy uczestnik, raz jeszcze pytany był indywidualnie o opinię - w większości potwierdzali opinię grupy. prywatna akceptacja: dostosowanie się do zachowania innych ludzi (ludzie zaczynają wierzyć w definicję sytuacji, której nauczyli się od innych); UZNANIE DEFINICJI SYTUACJI ZA SWOJĄ (ang. acceptance) publiczny konformizm: dostosowanie się publiczne do zachowania innych ludzi, bez konieczności wiary w to, co robimy lub mówimy // w tym przypadku, uznawszy raz opinię grupy za słuszną (dotyczyło to ruchu plamki świetlnej i dystansu, jaki pokonywała) – ludzie nawet po roku, mając zaufanie do siebie, mówili to samo. AKCEPTACJA DEFINICJI SFORMUŁOWANEJ PRZEZ INNYCH (ang. compliance) Wykorzystywanie innych osób do definiowania rzeczywistości społecznej może mieć również duży wpływ na emocje. Przykład z samolotem i obserwacją płonącego silnika; zachowanie innych podpowiedziało pasażerowi, co ma czuć przemiany i kryzysy Zdarza się, że w oparciu o nową wiedzę otrzymaną od grupy człowiek doświadcza przemiany - nagłej zmiany w pojmowaniu swojego życia; często przed taką zmianą odczuwa on niezdecydowanie, zakłopotanie i niezadowolenie ze swojego życia; nowe przekonania są postrzegane jako lepsze i bardziej użyteczne. Dramatyczna forma informacyjnego wpływu społecznego pojawić się może w czasie kryzysów - w niepewnej sytuacji człowiek chętniej czerpie informacje z zachowania innych.  w 1938 r. Orson Welles przedstawił w radiu słuchowisko „Wojna światów”; była ona tak realistyczna, że kilka tysięcy Amerykanów uległo panice. Dlaczego? aktorzy wiarygodnie naśladowali wiadomości radiowe, a wiele osób opuściło początek audycji, ponieważ na innej stacji kończył się właśnie popularny program; drugim powodem było informacyjny wpływ społeczny: wiele osób słuchało programu razem ze znajomymi i rodziną, i widząc swoje reakcje, wzajemnie się „nakręcali”, ponadto interpretowali otaczającą rzeczywistość w kontekście tych wiadomości. Indukowanie: szybkie rozprzestrzenianie się emocji lub zachowań w tłumie (LeBon); kiedy człowiek znajdzie się w niejasnej sytuacji, będzie się odwoływał do interpretacji innych ludzi. kiedy konformizm informacyjny nie sprawdza się… Wykorzystanie innych jako źródła informacji może być niebezpieczne - zależność od innych może prowadzić do sformułowania nieadekwatnej definicji sytuacji. Psychoza tłumu: pojawienie się w grupie ludzi podobnych fizycznych symptomów bez znanej fizycznej przyczyny (forma indukowania): jedna lub więcej osób informuje innych o pojawieniu się pewnych dolegliwości fizycznych  otoczenie formułuje wytłumaczenie (nowa definicja sytuacji)  definicja rozprzestrzenia się  coraz więcej osób sądzi, że odczuwa te same objawy  symptomy i ich wyjaśnienie stają się bardziej wiarygodne  rozprzestrzeniają się szerzej... Duże znaczenie w podobnych zjawiskach mają media (zob. kwestia cukru w Polsce w ostatnim czasie) PODSUMUJMY: kiedy ludzie podporządkowują się informacyjnemu wpływowi społecznemu kiedy sytuacja jest niejasna: brak pewności, wiedzy (zob. odpisywanie na testach, kolokwiach) kiedy sytuacja jest kryzysowa: brak czasu na zastanowienie, trzeba działać natychmiast (zob. testy kompetencyjne, wypełnianie na chybił – trafił, kolokwia) kiedy inni ludzie są ekspertami: (zob. media – eksperci też nie wiedzą) opieranie się informacyjnemu wpływowi społecznemu czyli pytania jakie powinniśmy sobie zadać zasięgając informacji od innych: czy rzeczywiście wiedzą więcej o tym co się dzieje? czy jest w pobliżu ekspert? czy działania tych ludzi i ekspertów wydają się sensowne? czy zachowanie to jest w zgodzie z moim rozsądkiem i wewnętrznym rozeznaniem? Normatywny wpływ społeczny: potrzeba bycia zaakceptowanym Normy społeczne: ukryte lub jasno sprecyzowane reguły grupy dotyczące akceptowanych zachowań, wartości i przekonań jej członków. Grupa ma pewne oczekiwania co do zachowania się jej członków; osoby które się do nich nie stosują, są odbierane jako inne, niedostępne albo nawet dewiacyjne (mogą być ośmieszane, karane i odrzucane przez grupę). Ludzie jako istoty społeczne potrzebują wsparcia emocjonalnego od innych i dzielenia się z innymi doświadczeniem. Poczucie społecznej wspólnoty jest podstawową potrzebą człowieka. Badania nad długotrwałą izolacją wykazały, że deprywacja kontaktu z innymi ludźmi jest przeżyciem stresującym i traumatycznym. Jeżeli uwzględnić, że poczucie społecznej wspólnoty (potrzeba akceptacji, członkostwa) jest potrzebą podstawową, nie może dziwić, że często zachowujemy się konformistycznie, aby być zaakceptowanym. Normatywny wpływ społeczny: wpływ innych ludzi który prowadzi nas do konformizmu, ponieważ chcemy być przez nich lubiani i akceptowani. Solomon Asch: eksperyment z trzema liniami Badani z grupy kontrolnej prawie nigdy się nie mylili. W odróżnieniu od informacyjnego wpływu społecznego, presja normatywna zwykle prowadzi do publicznego konformizmu bez udziału prywatnej akceptacji (ang. obedience – posłuszeństwo, usłuchliwość). Konformizm ze względów normatywnych pojawia się ze względu na niechęć do narażania się na dezaprobatę innych (nawet jeśli są duże szanse, że nigdy więcej ich nie spotkamy) konsekwencje opierania się normatywnemu wpływowi społecznemu Etapy reakcji grupy na dewianta:  monitorowanie: próba „zapędzenia z powrotem do grupy” głównie przez nasilenie komunikowania się  przekonywanie: komentarze, dyskusje, nakłanianie do podporządkowania się  odrzucenie: zmniejszenie natężenia komunikowania się  Schachter: prosił grupy studentów by przeczytały artykuł o nieletnim przestępcy i przedyskutowały go; w każdej grupie umieścił współpracownika, który konsekwentnie upierał się przy cięższej karze dla nieletniego; wyniki: do dewianta kierowano najwięcej komentarzy i pytań, aż do momentu (przeważnie pod koniec dyskusji) w którym natężenie komunikacji z nim znacząco spadało; po dyskusji badani wypełniali ankietę, w której wybierali osobę, która miałaby być wyeliminowana z dyskusji na dalszych etapach – większość wybierała dewianta; mieli też wyznaczyć poszczególne osoby do różnych zadań – dewiant otrzymywał zadania mało ważne i nudne (notowanie)./OSTRACYZM I KARA normatywny wpływ społeczny w codziennym życiu – przykłady: moda (Uwaga: leginsy – znów modne) dziwactwa: pewne rodzaje aktywności czy obiekty, które nagle stają się popularne (np. w latach 30. XX w. studenci jedli złote rybki, w 70. popularny był streaking, czyli bieganie nago wśród tłumu) kulturowe definicje atrakcyjności ciała (odchudzanie) – mamy tu zarówno konformizm informacyjny, jak i normatywny zmiany społeczne tworzące nowe reguły (np. prawa dla Murzynów w USA) zob. Rosa Parks, 1955 r. (usiadła w autobusie na miejscu dla czarnych) bezrefleksyjny konformizm normatywny: działanie na zasadzie automatycznego pilota Często normy są tak zakorzenione i uznane za poprawne formy zachowania, że ludzie są im posłuszni, nawet gdy nikt nie wywiera presji (np. nosimy skarpetki w tym samym kolorze, nie jadamy owadów – a Japończycy, nie jadamy psów i kotów, a Chińczycy tak, bo zinternalizowali inne normy). Bezrefleksyjny konformizm: posłuszne zinternalizowanie norm społecznych, bez zastanowienia się nad ich działaniem (rola socjalizacji, zwłaszcza pierwotnej, ale też wtórnej we wczesnym jej etapie): - możemy reagować automatycznie i nie zastanawiać się nad każdą najmniejszą czynnością normy bywają restrykcyjne i niesprawiedliwe (np. uprzedzenia do mniejszości) czasami bez zastanowienia podporządkowujemy się niewłaściwym normom  Langer (1978): wysłano do 40 sekretarek z uniwersytetu notatkę, prosząc o natychmiastowe odesłanie jej z powrotem do pokoju 238; jeśli notatka miała charakter podobny do zwykłych notatek, 90% posłusznie ją odsyłało, jeśli miała niecodzienną formę, sekretarki zastanawiały się nad jej irracjonalnością i odsyłało 60%. Norma wzajemności: norma społeczna, która stwierdza, że jeżeli otrzymujesz coś dobrego od innej osoby, to jesteś zobowiązany odpłacić jej tym samym (zachować się podobnie).  Aby to sprawdzić, jeden z badaczy wysłał kartki świąteczne osobom losowo wybranym z książki telefonicznej, większość z tych osób również wysłała mu kartki na adres podany na kopercie. ZOB. TEŻ HOSTESSY I POCZUCIE ZOBOWIĄZANIA DO ZAKUPU TOWARU kiedy ludzie podporządkowują się normatywnemu wpływowi społecznemu Teoria wpływu społecznego (Bibb Latané): dostosowanie się do wpływu społecznego zależy od: siły – tego, jak ważna jest dla nas grupa ludzi bezpośredniości – odległości czasowej i przestrzennej od grupy liczby innych osób w grupie Wraz ze wzrostem siły i bezpośredniości, wpływ rośnie. Liczba działa w inny sposób: jeśli wielkość grupy rośnie, każda kolejna osoba w grupie wywiera mniejszy wpływ; jeśli liczba początkowo wynosi trzy osoby i wzrośnie do czterech, daje to efekt silniejszy niż gdy 50-osobowa grupa wzrasta do 51. Warunki ulegania wpływowi: kiedy grupa liczy trzy/cztery albo więcej osób: konformizm znacząco wzrasta tylko do pewnego momentu zwiększania grupy (tj. do 3-4 osób), potem jest już prawie stały (patrz: eksperyment Ascha) kiedy zależy nam na grupie: grupa darząca nas przyjaźnią i szacunkiem wywiera większy wpływ, bo nie chcemy tej przyjaźni i szacunku utracić; dlatego bardzo zwarte grupy mniej dbają o logikę i słuszność podejmowanych decyzji, a bardziej o komfort członków kiedy grupa jest jednomyślna: opieranie się jednomyślności jest łatwiejsze, gdy ma się sprzymierzeńca  w jednej z wersji eksperymentu Ascha sześciu współpracowników udzielało błędnej odpowiedzi, a jeden właściwej; ludzie zachowywali się konformistycznie tylko w 6%. Jak jest to ważne, pokazuje postępowanie producentów i handlowców: jeśli trafią do liderów opinii szybko, sukces komercyjny przyjdzie szybciej/przyjdzie w ogóle; jeśli nie trafią – czeka ich porażka kiedy wyrastasz w pewnej kulturze  Stanley Milgram: przeprowadził eksperyment Ascha w Norwegii i we Francji: Norwegowie zachowywali się bardziej konformistycznie; Asch prowadził badanie wśród japońskich studentów – byli mniej konformistyczni niż amerykańscy; konformizm ulega też zmianom w czasie: powtórzenie badań Ascha po 30 latach dało mniejszy procent zachowań konformistycznych kiedy jesteś pewnym typem człowieka: z niektórych badań wynika, że typ osobowości wpływa na konformizm – niska samoocena zwiększa konformizm (strach przed odrzuceniem), choć niektórzy się z tym nie zgadzają, twierdząc, że to kwestia kontekstu sytuacyjnego; nie ma większej różnicy ze względu na płeć (zależy to od typu presji – gdy są obserwatorzy, kobiety zachowują się bardziej konformistycznie; także od płci badacza – badacze częściej niż badaczki wyprowadzali wniosek, że mężczyźni są mniej podatni na wpływy; UWAGA NA PŁEĆ W ZNACZENIU KULTUROWYM – GENDER; WYUCZONE SPOŁECZNE ROLE) Ale: dla zrozumienia zachowania człowieka często ważniejsza jest sytuacja społeczna niż jego osobowość! opieranie się normatywnemu wpływowi społecznemu uświadomienie sobie obecności normatywnego wpływu społecznego podjęcie działania: szukanie sprzymierzeńca jeśli zwykle ulegasz wpływowi, bez poważnych konsekwencji możesz się od czasu do czasu zachować niekonformistycznie kredyt zaufania: zaufanie, które w ciągu długiego czasu zdobywa człowiek, dostosowując się do norm grupowych; kiedy zdobędzie już dość zaufania, może – jeżeli jest ku temu sposobność – zachować się niezgodnie z normami, bez groźby odwetu ze strony grupy O, tak – jeśli nas akceptują, pozwolą nam na więcej, więcej nam wybaczą! Wpływ mniejszości: kiedy kilku wpływa na wielu wpływ mniejszości: przypadek, w którym mniejszość członków grupy wpływa na zachowanie albo przekonania większości. Warunkiem wywołania takiego wpływu jest zgodność: ludzie, którzy reprezentują poglądy mniejszości, muszą przez pewien czas wyrażać te same przekonania, a członkowie tej mniejszości powinni się nawzajem ze sobą zgadzać. Dlaczego mniejszość wpływa na większość? Bo u mniejszości pod wpływem presji normatywnej występuje publiczny konformizm, a nie społeczna akceptacja – zostali zniechęceni do publicznego wyrażania swojej opinii; jeśli jednak tę opinię wyrażą, będą wywierać wpływ informacyjny, który łatwiej wywołuje prywatną akceptację większości (ZOB. FILM „DWUNASTU GNIEWNYCH LUDZI”) Posłuszeństwo autorytetowi eksperyment Stanleya Milgrama z uczeniem za pomocą elektrowstrząsów – różne wersje: 1. standardowa [wszyscy znamy...], 2. dwóch innych nauczycieli odmawia kontynuacji wymierzania wstrząsów, 3. eksperymentator opuszcza pokój i ktoś inny wydaje polecenie kontynuacji, 4. badani sami wybierają siłę wstrząsu aplikowanego uczniowi; najmniej osób wymierzających najwyższe napięcie było w grupie 4 (2,5%), potem 2 (10%), 3 (20%) i 1 (65%). W innej wersji, kiedy przy pierwszym krzyku ucznia eksperymentatorzy zaczęli się kłócić o to, czy kontynuować badanie, 100% uczestników przestało stosować karę. Wnioski: informacyjny wpływ społeczny jest szczególnie silny w sytuacji niejasnej lub kryzysowej w tej sytuacji konkurowały ze sobą sprzeczne normy („ekspert każe” i „nie wolno zadawać bólu”) – ludzie raz podporządkowali się pierwszej, więc trudno było zawrócić i uświadomić sobie, że jest już nieodpowiednia eksperyment toczył się szybko i badani nie mieli czasu na zastanowienie zwiększanie natężenia bodźców odbywało się stopniowo, różnice między dawkami były niewielkie, więc zgodnie z teorią dysonansu poznawczego, jak już raz badani zdecydowali się zwiększyć dawkę, potem było to łatwiejsze