Noblesse Oblige 2.0

JAARVERSLAG 2016 2016 JAARVERSLAG Het gaat goed met Stichting Thomas More! Dankzij de steun van velen hebben we ons de afgelopen jaren ingrijpend kunnen vernieuwen. We zijn trots op ons nieuwe programma voor studenten, op de diverse voor wetenschappers georganiseerde seminars en studiereizen, en natuurlijk ook op ons groeiend aanbod publieksactiviteiten. Het Jaarverslag 2016 laat zien wat we in het afgelopen jaar hebben bereikt. De digitale versie van het verslag vindt u op de homepage van www.thomasmore.nl. Het Jaarverslag is ook in gedrukte vorm beschikbaar. Belangstellenden kunnen het gedrukte verslag bestellen door € 10 over te maken naar NL18FVLB022.51.80.634 t.n.v. Stichting Thomas More, o.v.v. ‘Jaarverslag 2016’. NB: personen en instellingen die in 2016 of 2017 een bedrag van € 100 of meer hebben gedoneerd, krijgen de gedrukte versie automatisch toegezonden. COLOFON More is een uitgave van Stichting Thomas More en wordt toegezonden aan donateurs en belangstellenden. Voor het aanvragen van een gratis abonnement kunt u een bericht sturen naar het secretariaat: info@thomasmore.nl. Stichting Thomas More, voorheen Radboudstichting, vormt een netwerk van op mens en maatschappij betrokken studenten, academici en belangstellenden. Velen in het netwerk weten zich gesteund door de rijke en veelkleurige katholieke overlevering, die hen helpt bij het scherp stellen van dringende vragen in hun persoonlijk, professioneel en maatschappelijk leven. Stichting Thomas More heeft de ANBI-status, d.w.z. is een Algemeen Nut Beogende Instelling. Voor haar activiteiten is zij geheel afhankelijk van bijdragen en schenkingen van particulieren en organisaties. Ook u kunt ons helpen. Zie voor de diverse mogelijkheden om ons te steunen: www.thomasmore.nl Adres Walpoort 10 Telefoon 073 - 657 90 17 Internetadres www.thomasmore.nl E-mail info@thomasmore.nl 5211 DK ’s-Hertogenbosch IBAN NL18FVLB022.51.80.634, t.n.v. Stichting Thomas More BIC code FVLBNL22 Druk Multi Media Concepts Ontwerp Studio Claes De in deze nieuwsbrief weergegeven meningen zijn die van de auteurs en vallen niet noodzakelijk samen met de standpunten van Stichting Thomas More. MORE 105 - pagina 4 Wilco Versteeg Oud-scholar van Stichting Thomas More; schrijft over zijn leven als onderzoeker en onderwijzer in Parijs. NOBLESSE OBLIGE 2.0 Het overgrote deel van mijn studenten weet wel waar Nederland ligt, en sommigen zijn er zelfs geweest. Vooral Amsterdam schijnt populair te zijn, maar als ik vraag wat ze er gedaan hebben, krijg ik meestal een vage glimlach als antwoord. Door het beeld dat ze van Nederland hebben, schrikken ze soms als ik vertel dat we een heuse koning hebben. ‘Maar heeft hij dan alle macht?’ vragen zij, waarop ik dan weer vaag glimlach. Op mijn beurt schrik ik, wanneer ze ervanuit gaan dat ik niet kan wachten de Franse nationaliteit aan te vragen, ‘want dat paspoort opent deuren’. Elke buitenlander wil Frans worden, nietwaar? Blijkbaar leeft de 'Franse droom'. Zomaar een avond in November, op een boulevard in het noorden van de stad. Zover het oog reikt: tentjes of andere in elkaar geknutselde structuren die tot beschutting dienen. Duizenden asielzoekers wonen er, op straat, in afwachting van iets beters. Ze leven op door buurtbewoners aangeboden maaltijden. De stank is niet te harden, dus ik ga ervan uit dat hygiëne geen haalbare kaart is. Op pleintjes worden taallesjes gegeven. In de marges maken schimmige types de dienst uit, in de gaten gehouden door agenten in burger. Het ene exil is het andere niet. In verkiezingstijd speelt hier in Frankrijk de kerk een grote rol. Cultuurkatholieken vormen een belangrijke groep in het land dat binnen Europa de grootste Europese Joodse en Islamitische gemeenschappen herbergt. Welke rol speelt geloof in de politiek, en wat moet de politiek met mensen uit culturen die de Franse droom niet omarmen? Een groot spandoek aan de gevel van een Protestantse kerk spreekt: liberté, egalité, fraternité. Tot zover niks nieuws onder de zon. Daarnaast in rode letters: exilés: l’accueil d’abord - 'weest welkom, uitgewekenen'. Eerst dus een menswaardige, verwelkomende opvang en voor wie blijven mag, pas daarna de ideeën van het nieuwe vaderland. Ik denk aan de regels van Gerrit Kouwenaar ‘Ik heb hen niet lief maar / ik sta hen bij als mezelf / dat is alles’. Het drukt uit, wat onze rotsvaste overtuiging zou moeten zijn, hier in Europa. Is het niet ons ‘Noblesse oblige’? Wie weet wordt zo de Franse droom ooit werkelijkheid. Dan, beloof ik mijn studenten, zal ik nadenken over een Frans paspoort.