dero
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.dero [o.n.] grand brut. Al longue les shabotîs s' ont hodé d' waitî passer les sôdårds, et do schoûter l' dero k' les canons fjhént e dischindant l' grand-rote (J. Calozet). On dit eto: rigodon, derame. F. vacarme, tumulte, tapage, fracas. dero d' tos les diåles, fameus dero : foû grand brut. Et c' est nozôtes ki fjhént on fameus dero e sketant les moitès coxhes avou nos pîs (J.F. Brackman). F. vacarme étourdissant. moenner on dero : fé grand brut. Ci djoû la, li mere a moenné on dero d' tos les diåles, tot prometant fessêyes, ratournêyes et plouzêyes s' ele l' î rpurdeut co (L. Mahin). On dit eto: moenner ene veye.
Disfondowes: dèro, dèrô, dèrè. Vîs scrijhas: desroi.
Etimolodjeye: ricomprindaedje do vî walon disroye, sivierba di "disroyî".
Ortografeyes
[candjî]Coinrece Basse-Årdene, Bote di Djivet.