[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

couve

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : coûve.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Bodje « cupa » adon parint avou « cope » (po boere).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
couve couves

couve femrin

  1. grand rond batch di metå.
    • Fåt ratinde k' el couve soeye plinne.
Parintaedje
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]
grand rond batch di metå

Etimolodjeye 2

[candjî]

Do viebe « covri », adon racuzinåve avou l' francès « couvre ».

Prononçaedje

[candjî]

Codjowa

[candjî]

couve

  1. indicatif prezintrece, troejhinme djin do singulî, do viebe « covri »
    • Li rcete ni couve nén les costindjes.
  2. suddjonctif prezintrece, troejhinme djin do singulî, do viebe « covri »
    • I fåt k' ça couve les dispinses.
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « covri »
    • Couve bén l' gamene, k' ele n' åye nén froed.

Prononçaedje

[candjî]

Codjowa

[candjî]

couve

  1. indicatif prezintrece, troejhinme djin do singulî, do viebe « couver » (cover; ele cove).
    • Nosse bèle grosse roudje pouye couve inte la late èt lu tchviron.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant, Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
  • kouf : scrijhaedje fonetike
  • coufe : scrijhaedje espontané
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /kuːv/ /ˈkuː.vᵊ/

Codjowa

[candjî]

couve

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « couver »; (ele) cove.
    • Cette poule ne bouge pas, parce qu'elle couve.
      • Cisse poye la ni bodje nén, pask' elle est ki cove.