[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

boutchon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « boutchî » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
boutchon boutchons

boutchon omrin

  1. ahesse po stoper ene botaye.
  2. (mot d’ djeu) djeu d’ efant.
    • On n’ esteut nén beacôp des gaméns po djouwer eshonne a Nouveye, mins dji m’ amuzéve bén cwand minme. On djouwéve ås måyes, å boutchon. Louis Remacle, Proses wallonnes, p. 65 (fråze rifondowe).
  3. (pa rfrancijhaedje) (mot des otos) rîlêye d’ otos, ene å cou d’ l’ ôte, ki n’ avançnut nén.

Parintaedje

[candjî]
  • boutchné (vén avou des bokets d’ boutchon dvins)
  • Loukîz a : « boutchî »

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

tire-boutchon

Sinonimeye

[candjî]
cawêye d’ otos ki n’ avançnut waire

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • boutchon : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ahesse po stoper les botayes

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike boutchon (discramiaedje) so Wikipedia