amete
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « mete » avou l’ betchete « a- » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈmɛt/
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
[candjî]amete (viebe å coplemint) (5inme troke) (codjowaedje)
- dire d’ ene sakî k’ il a fwait ene sacwè d’ disfindou.
- I m’ amete di tos les mås del daegn !
- A dju ametou ene sakî, ô, mi ?
- L’ abé Tixhe aveut stî ametou, dedja dispu ene hapêye, d’ ahaetchî les efants e s’ måjhone et d’ les î zigouyî. — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- On n’såreût m’amète di l’avu r’toûrné!— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.168.
- tot cåzant d’ on djudje d’ estruccion, ramasser ene sakî tot lyi anonçant oficirmint k’ on a les pinses ki c’ est lu (leye) k’ a fwait ene sacwè d’ disfindou pa li lwè.
- mete å tribunå.
Ratourneures
[candjî]- amete a : mete sol dos di.
- Çou k’ i fwait d’ må, i l’ amete a èn ôte.
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]dire d’ ene sakî k’ il a fwait ene sacwè d’ disfindou
- Francès : accuser (fr), incriminer (fr)
ramasser ene sakî tot lyi anonçant oficirmint k’ on a les pinses ki c’ est lu k’ a fwait ene sacwè d’ disfindou pa li lwè
- Francès : inculper (fr), mettre en examen (fr)
mete å tribunå
- Francès : traîner en justice (fr)
amete a
- Francès : imputer à, en incriminer, attribuer à, reprocher à