[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

adire

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Etimolodjeye 1

[candjî]

Do viebe «dire» l’ betchete « a- » (ki fwait fé l’ accion).

Viebe

[candjî]

adire (viebe å coplemint)

  1. todi dins l’ ratourneure «si leyî adire» : fé, dire come l' ôte vout.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye 2

[candjî]

Etroclaedje di : divancete «a» + viebe «dire», d' ene fråze «gn a ene sacwè a dire ladsu».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
adire adires

adire omrin

  1. çou ki n' est nén l' minme inte deus sacwès, deus djins.
    • Gn a waire d' adire inte les deus martchands.
    • Leus efants n' ont k' èn an d' adire.
    • Les djins d’ adon, ki n’ conoxhént nén co les miråkes di sint Houbert, ont målureuzmint disfôrmé l’ ledjinde. Di «l’ houbert-pexheu», il ont fwait « li vert-pexheu ». I gn a waire d’ adire, mins cwanlminme Gaston Lucy (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]

diferince

Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
çou ki n' est nén l' minme inte deus sacwès