mavqe

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mav-qe

Etimologiyasi

a. jJa— oʻrin, joy; vaziyat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shaxs, narsa, voqea-hodisa va sh. k. ningtut-gan muayyan oʻrni, darajasi, holati; marta-ba. ◆ Hozirgi zamon ilmida muhim mavqeni egal-lagan, gʻoyat jadal suratlar bilan taraqqiy etayotgan fanlardan biri kibernetikadir. "Fan va turmush" . ◆ Tabiat zap qiziq narsa-da. Unda hamma narsa mavjud, hamma narsa-ning oʻz oʻrni, oʻz mavqei bor. N. Fozilov, „Diydor“ . ◆ Mana shu oyogʻimda tik turibman, el aro oʻz oʻrnim, oʻz mavqeim bor. J. Abdullaxo-nov, „Xonadon“ .

Antonimlari

МАВҚЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mavqe
[[[mavqei]]]
1 положение; ◆ hukmronlik ~i господствующее положение;
2 позиция; ◆ oʻz ~ida mahkam turmoq твёрдо стоять на своих позициях;
3 воен. позиция, позиции; ◆ ~ini tiklamoq восстановить позицию, отбить захваченный врагом участок.