
Robert Rybski
VI 2024 - (present) - Principal Investigator in “International Sanctions Evasion through Central Bank Digital Currencies”, research project funded by National Science Center, Poland (2023/51/D/HS5/02449)
VII 2022 - (present) - Head of “Sustainable Finance – Postgraduate Studies in Law and Finance” at the Faculty of Law and Administration of the University of Warsaw
V 2021- VIII 2024 - Rector's Plenipotentiary for Environment and Sustainable Development
VII 2018 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in IOSCO Committee 7 on Derivatives (International Organization of Securities Commissions)
XII 2019 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Secondary Markets Standing Committee (European Securities Market Authority)
V 2018 - XI 2019: Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Post-Trading Standing Committee (European Securities Market Authority)
III 2017 - (present): Delegated Representative of KNF in Governmental Working Group For Trading Platform in Agricultural Products
V 2016 - (present): Co-investigator within the research project ‘Impact of jurisprudence of European constitutional courts and of the Court of Justice of European Union on forming universal content of freedom of communications in Europe in the era of technological development’ funded by the National Science Centre, Poland (project No. 2015/17/B/HS5/01408);
V 2015 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Commodity Derivatives Task Force (European Securities Market Authority)
II 2019 - present: Adjunct. Faculty of Law and Administration, University of Warsaw
X 2018 - PhD title
------------------------------
For a detailed research CV please go to CV section
.....
Address: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Collegium Iuridicum I, pok. 415
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
Poland
European Union
VII 2022 - (present) - Head of “Sustainable Finance – Postgraduate Studies in Law and Finance” at the Faculty of Law and Administration of the University of Warsaw
V 2021- VIII 2024 - Rector's Plenipotentiary for Environment and Sustainable Development
VII 2018 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in IOSCO Committee 7 on Derivatives (International Organization of Securities Commissions)
XII 2019 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Secondary Markets Standing Committee (European Securities Market Authority)
V 2018 - XI 2019: Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Post-Trading Standing Committee (European Securities Market Authority)
III 2017 - (present): Delegated Representative of KNF in Governmental Working Group For Trading Platform in Agricultural Products
V 2016 - (present): Co-investigator within the research project ‘Impact of jurisprudence of European constitutional courts and of the Court of Justice of European Union on forming universal content of freedom of communications in Europe in the era of technological development’ funded by the National Science Centre, Poland (project No. 2015/17/B/HS5/01408);
V 2015 - (present): Delegated National Expert of the Republic of Poland in ESMA Commodity Derivatives Task Force (European Securities Market Authority)
II 2019 - present: Adjunct. Faculty of Law and Administration, University of Warsaw
X 2018 - PhD title
------------------------------
For a detailed research CV please go to CV section
.....
Address: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Collegium Iuridicum I, pok. 415
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
Poland
European Union
less
Related Authors
Ireneusz Miciuła
University of Szczecin, Poland
Adam Jadwiszczok
Silesian University of Technology
Dariusz Prokopowicz
Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw
Wiktor Patena
Higher Colleges of Technology
Katarzyna Kubiszewska
Gdansk University of Technology
Monika Klimontowicz
University of Economics, Katowice
Joanna Błach
University of Economics, Katowice
InterestsView All (7)
Uploads
Books by Robert Rybski
Robert Rybski begins with a presentation of energy security as a constitutional value and explores how it connects with nuclear energy. He also examines constitutional standards derived from the German Constitution, which directly regulates nuclear energy issues within the German system of power. The book presents the structure of sources of law that are binding in the area of security of nuclear installations and considers the impact that The European Atomic Energy Community had on the German constitutional system. The final part of the book is devoted to a novel judicial concept of the so-called Restrisiko - a risk that cannot be avoided - which has been developed in the jurisprudence of the Federal Constitutional Court. The essence of this concept is an assumption that as long as the legal framework regulating nuclear energy fulfils conditions formulated in that judgment, then each citizen has to accept risks resulting from the nuclear energy sector.
Covering the entire period of commercial usage of nuclear energy for power generation, this book will be of great interest to students, scholars and energy experts who are active in researching or adopting public policies related to the nuclear energy sector.
Moreover, the book discusses whether our current understanding of protection of freedom of communications guaranteed by the constitutions of EU member states and the EU Charter of Fundamental Rights, which was developed in the era of analogue communications, remains accurate in the era of digital technologies and mass surveillance (simultaneously applied by states and private corporations). In this context, the book reconstructs constitutional standards that currently apply in the EU towards data retention.
This book presents a unique comparative analysis of all judgments concerning Directive 2006/24/EC, which can be used in the legislative process on the EU forum aimed at introducing new principles of data retention and by constitutional courts in the context of comparative argumentation.
has made clear, we urgently need to change how
we generate, use and think about energy.
Pressures brought on by the need to mitigate climate
change, increasing energy demands and energy
security concerns require that we move towards a
decarbonised and more efficient energy system.
‘Community power’ – where citizens own
or participate in the production and/or use of
sustainable energy – is an essential element in
Europe’s low carbon energy transition. It has been
instrumental in triggering the low carbon energy
revolutions that are taking place in countries like
Denmark and Germany. Along with other community
initiatives, it has also contributed to creating public
awareness of the need to reduce greenhouse
gas (GHG) emissions, the uptake of renewable
energy technologies and broader energy efficiency
measures across the European Union (EU).
3
Community power also produces benefits that
far outstretch the production of clean sustainable
energy. It enables communities to harness local
natural resources to build social capital, create
employment opportunities in the region, create
revenue to address community development
needs, and combat fuel poverty. Community
ownership and participation in renewable energy
projects can also help to generate public support
and acceptance for renewable energy projects and
reduce local opposition.
The low carbon energy transition requires that
we design a more cooperative and secure energy
system that gets citizens and communities involved
in moving towards sustainability. Until now, law and
policy across Europe has largely been built to support
an energy system based on centralised production
using fossil fuels, which regards citizens as passive
consumers. By breaking from this mould and realising
their potential roles as ‘prosumers’, and more broadly
as ‘energy citizens’, individuals and communities can
become a driving force of the low carbon energy
transition. If supported by a fully integrated EU
internal energy market (IEM), particularly one that
more strongly aligns the EU’s energy liberalisation
and decarbonisation objectives, local and regional
markets for green energy can develop. More socially-
oriented enterprises will also be able to enter the
market to prioritise and facilitate development of local
decentralised smart energy networks. These changes
can help ensure that the energy transition results in
a truly secure, competitive and sustainable energy
system for Europe.
Monografia zawiera gruntowne omówienie instytucji ubezwłasnowolnienia - zarówno w prawie prywatnym, jak i w prawie publicznym - dzięki czemu ukazane zostały wszystkie możliwe jej skutki prawne i społeczne. Pokazuje także funkcjonowanie tej instytucji w niemieckim systemie prawnym od XIX wieku, jej przeniknięcie do polskiego porządku prawnego i obowiązywanie w praktycznie niezmienionym kształcie aż do dnia dzisiejszego.
SPIS TREŚCI
Wykaz skrótów | str. 11
Przedmowa | str. 13
Wprowadzenie | str. 17
Rozdział 1
Instytucja ubezwłasnowolnienia w prawie cywilnym | str. 23
1.1. Instytucja ubezwłasnowolnienia w Konstytucji z 1997 r. | str. 23
1.2. Prawo rzymskie | str. 26
1.2.1. Ciągłość prawa rzymskiego | str. 27
1.2.2. Status prawny osób w rzymskim prawie osobowym | str. 28
1.2.2.1. Zdolność prawna | str. 28
1.2.2.2. Zakres zdolności do czynności prawnych | str. 31
1.2.2.3. Opieka i kuratela | str. 33
1.2.3. Porównanie prawa rzymskiego i współcześnie obowiązującego ubezwłasnowolnienia | str. 34
1.3. Instytucja Entmündigung w niemieckim prawie prywatnym | str. 34
1.3.1. Recepcja prawa rzymskiego w Niemczech | str. 34
1.3.2. Ubezwłasnowolnienie w BGB | str. 35
1.3.3. Zniesienie kodeksowej instytucji ubezwłasnowolnienia w Niemczech | str. 38
1.3.4. Obowiązywanie BGB w państwie polskim | str. 40
1.4. Instytucja ubezwłasnowolnienia w Polsce | str. 40
1.4.1. Regulacja ubezwłasnowolnienia przed kodeksem cywilnym | str. 40
1.4.2. Obecnie obowiązująca regulacja ubezwłasnowolnienia | str. 43
1.4.2.1. Materialnoprawne podstawy ubezwłasnowolnienia | str. 43
1.4.2.2. Dodatkowa orzecznicza przesłanka ubezwłasnowolnienia | str. 47
1.4.2.3. Postępowanie o ubezwłasnowolnienie | str. 50
1.4.2.4. Ograniczenie zdolności prawnej osób ubezwłasnowolnionych | str. 59
1.4.2.5. Udział osób ubezwłasnowolnionych w obrocie prawnym | str. 64
1.4.2.6. Podsumowanie | str. 65
1.4.3. Ku nowym regulacjom w prawie prywatnym | str. 65
Rozdział 2
Ubezwłasnowolnienie w polskim porządku konstytucyjnym | str. 67
2.1. Wprowadzenie | str. 67
2.2. Ubezwłasnowolnienie w regulacjach konstytucyjnych przed 1997 r. | str. 68
2.3. Problematyka ubezwłasnowolnienia w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego | str. 74
2.3.1. Wprowadzenie | str. 74
2.3.2. Ubezwłasnowolnienie w projektach Konstytucji | str. 75
2.3.2.1. Projekt Prezydenta RP Lecha Wałęsy | str. 75
2.3.2.2. Projekt Klubu Parlamentarnego SLD | str. 76
2.3.2.3. Projekt Senatu I kadencji | str. 76
2.3.2.4. Projekt Klubu Parlamentarnego PSL | str. 77
2.3.2.5. Projekt Klubu Parlamentarnego KPN | str. 77
2.3.2.6. Projekt Klubu Parlamentarnego Unii Demokratycznej | str. 78
2.3.2.7. Projekt Obywatelski | str. 78
2.3.3. Prace w Komisji Konstytucyjnej | str. 79
2.3.4. Uchwalenie projektu i jego ocena | str. 85
Rozdział 3
Ubezwłasnowolnienie w prawie publicznym | str. 88
3.1. Ubezwłasnowolnienie a prawo wyborcze | str. 88
3.2. Ubezwłasnowolnienie a dostęp do służby publicznej | str. 94
3.3. Ubezwłasnowolnienie a kodeks postępowania cywilnego | str. 100
3.4. Ubezwłasnowolnienie a inne obszary życia społecznego | str. 103
3.5. Ubezwłasnowolnienie a regulacje prawa medycznego | str. 105
Rozdział 4
Autonomiczność konstytucyjnego pojęcia ubezwłasnowolnienia | str. 108
4.1. Interpretacja pojęć konstytucyjnych | str. 108
4.2. Ubezwłasnowolnienie w orzecznictwie TK | str. 112
4.2.1. Sprawy z zakresu prawa prywatnego | str. 112
4.2.2. Sprawy z zakresu prawa publicznego | str. 115
4.2.3. Autonomiczność pojęcia ubezwłasnowolnienia w orzecznictwie TK | str. 116
4.3. Ubezwłasnowolnienie jako pojęcie zastane | str. 116
4.4. Znaczenie normy programowej z art. 69 Konstytucji | str. 117
4.4.1. Treść normatywna art. 69 Konstytucji | str. 117
4.4.2. Konsekwencje art. 69 Konstytucji jako normy programowej | str. 120
Rozdział 5
Treść konstytucyjnego pojęcia ubezwłasnowolnienia | str. 122
5.1. Szczególna rola art. 62 ust. 2 w systematyce Konstytucji | str. 122
5.1.1. Artykuł 62 ust. 2 Konstytucji jako klauzula o charakterze szczegółowym wobec art. 31 ust. 3 Konstytucji | str. 122
5.1.2. Artykuł 62 ust. 2 Konstytucji a kodeksowa instytucja ubezwłasnowolnienia | str. 126
5.2. Zakres związania ustawodawcy | str. 130
5.3. Wpływ Europejskiej Konwencji Praw Człowieka na konstytucyjną instytucję ubezwłasnowolnienia | str. 133
5.3.1. Orzecznictwo strasburskie jako źródło standardów konstytucyjnych | str. 133
5.3.2. Sprawa Alajos Kiss przeciwko Węgrom | str. 135
5.3.3. Sprawa Kędzior przeciwko Polsce | str. 143
5.4. Różne sposoby rozumienia ubezwłasnowolnienia z art. 62 ust. 2 Konstytucji | str. 146
5.4.1. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 1 Konstytucji jako pojęcie zastane | str. 147
5.4.2. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 2 Konstytucji a Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych | str. 151
5.4.3. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 2 rozumiane jako samodzielna instytucja konstytucyjna | str. 155
Podsumowanie | str. 159
Bibliografia | str. 169
Articles by Robert Rybski
makes increasing use of environmental resources. This can lead
to their overexploitation and, thus, degradation. The movement
of inhabitants from the countryside to cities and the territorial
expansion of urban areas present a unique opportunity to build
more sustainable, innovative and equitable cities. The actions
needed to shift society to more sustainable consumption and
production patterns – considering synergies with the environment
– will have to focus on and be implemented in cities. This
is among the key issues in implementation of the New European
Bauhaus. Only such urban areas can combine innovative
development potential consistent with the needs of their residents
with less burdensome impact on the environment, thereby
ensuring a higher level of sustainability. The chapter aims to
present the concept of environmentally sustainable urban space
that can provide a critical mass for a large-scale deployment of
the New European Bauhaus (NEB) concept. A description of the
models for achieving this goal will be shown, as well as conditions
for their implementation.
Bauhaus concept to become one of the basic EU sustainability
tools. The analysis starts with an observation that sustainability
is not an unambiguously defined concept because different
‘versions’ of sustainability function. Those different ‘versions’
of sustainability represent different levels of ambition that our
civilization could represent in its pro-environmental efforts. This
level of ambition is highly correlated with the New European
Bauhaus concept. This chapter further elaborates on the level
of pro-environmental ambition that the New European Bauhaus
concept represents. This chapter’s principal results gravitate
around how the New European Bauhaus could be conceptualized
as a sustainability tool. Two different approaches are discussed.
The first is spreading the New European Bauhaus across
different EU programs & policies. Second one analyses keeping
the New European Bauhaus concept as a separate tool of the
EU with its program and budget. Based on this analysis, the
chapter puts forth a few progressive policy recommendations
as its major conclusions.
very article constitutes an attempt to verify whether the prerequisites to introduce the state of emergency in March 2020 were not fulfilled and therefore it was only (sic!) not promulgated in a manner prescribed by the Constitution. The novelty of this study consists in focusing the analysis solely on the initial four weeks since the introduction of the state of epidemic threat in the country. The first area of the analysis covers a verification of the way in which the state bodies operated within
the analysed timeframe – especially whether their extraordinary operation did not occur (including that of constitutional state bodies). The second analysed area is the legal framework introduced under the state of epidemic threat and the state of epidemic. It is then compared against the characteristics of the state of emergency. The third area under analysis concerns establishing whether there exists an obligation
to introduce the state of emergency. Only such a thorough analysis makes it possible to discuss the matter of potential consequences resulting from the materialisation of prerequisites necessary to introduce the state of emergency without a simultaneous promulgation of one of the constitutional types of state of emergency.
Mimo niezakończenia kampanii szczepień (według stanu w momencie złożenia tekstu do druku) oraz licznych niewiadomych wiążących się ze szczepieniami nie uciekniemy od wyzwań i dylematów związanych z regulowaniem przez państwo sytuacji prawnej osób zaszczepionych przeciwko COVID-19 – również poza obszarem samego reżimu sanitarnego. Dlatego wskazane jest, by z tymi wyzwaniami i dylematami zacząć się możliwie szybko mierzyć. Niniejszy tekst wpisuje się w dotychczasową dość intensywną debatę publiczną, ale w kontekście dyskursu prawniczego. Z tego względu tekst ma zarówno służyć sformułowaniu względem prawodawcy postulatów de lege ferenda, jak i merytorycznie wesprzeć sposób kształtowania się debaty publicznej w tym obszarze.
Robert Rybski begins with a presentation of energy security as a constitutional value and explores how it connects with nuclear energy. He also examines constitutional standards derived from the German Constitution, which directly regulates nuclear energy issues within the German system of power. The book presents the structure of sources of law that are binding in the area of security of nuclear installations and considers the impact that The European Atomic Energy Community had on the German constitutional system. The final part of the book is devoted to a novel judicial concept of the so-called Restrisiko - a risk that cannot be avoided - which has been developed in the jurisprudence of the Federal Constitutional Court. The essence of this concept is an assumption that as long as the legal framework regulating nuclear energy fulfils conditions formulated in that judgment, then each citizen has to accept risks resulting from the nuclear energy sector.
Covering the entire period of commercial usage of nuclear energy for power generation, this book will be of great interest to students, scholars and energy experts who are active in researching or adopting public policies related to the nuclear energy sector.
Moreover, the book discusses whether our current understanding of protection of freedom of communications guaranteed by the constitutions of EU member states and the EU Charter of Fundamental Rights, which was developed in the era of analogue communications, remains accurate in the era of digital technologies and mass surveillance (simultaneously applied by states and private corporations). In this context, the book reconstructs constitutional standards that currently apply in the EU towards data retention.
This book presents a unique comparative analysis of all judgments concerning Directive 2006/24/EC, which can be used in the legislative process on the EU forum aimed at introducing new principles of data retention and by constitutional courts in the context of comparative argumentation.
has made clear, we urgently need to change how
we generate, use and think about energy.
Pressures brought on by the need to mitigate climate
change, increasing energy demands and energy
security concerns require that we move towards a
decarbonised and more efficient energy system.
‘Community power’ – where citizens own
or participate in the production and/or use of
sustainable energy – is an essential element in
Europe’s low carbon energy transition. It has been
instrumental in triggering the low carbon energy
revolutions that are taking place in countries like
Denmark and Germany. Along with other community
initiatives, it has also contributed to creating public
awareness of the need to reduce greenhouse
gas (GHG) emissions, the uptake of renewable
energy technologies and broader energy efficiency
measures across the European Union (EU).
3
Community power also produces benefits that
far outstretch the production of clean sustainable
energy. It enables communities to harness local
natural resources to build social capital, create
employment opportunities in the region, create
revenue to address community development
needs, and combat fuel poverty. Community
ownership and participation in renewable energy
projects can also help to generate public support
and acceptance for renewable energy projects and
reduce local opposition.
The low carbon energy transition requires that
we design a more cooperative and secure energy
system that gets citizens and communities involved
in moving towards sustainability. Until now, law and
policy across Europe has largely been built to support
an energy system based on centralised production
using fossil fuels, which regards citizens as passive
consumers. By breaking from this mould and realising
their potential roles as ‘prosumers’, and more broadly
as ‘energy citizens’, individuals and communities can
become a driving force of the low carbon energy
transition. If supported by a fully integrated EU
internal energy market (IEM), particularly one that
more strongly aligns the EU’s energy liberalisation
and decarbonisation objectives, local and regional
markets for green energy can develop. More socially-
oriented enterprises will also be able to enter the
market to prioritise and facilitate development of local
decentralised smart energy networks. These changes
can help ensure that the energy transition results in
a truly secure, competitive and sustainable energy
system for Europe.
Monografia zawiera gruntowne omówienie instytucji ubezwłasnowolnienia - zarówno w prawie prywatnym, jak i w prawie publicznym - dzięki czemu ukazane zostały wszystkie możliwe jej skutki prawne i społeczne. Pokazuje także funkcjonowanie tej instytucji w niemieckim systemie prawnym od XIX wieku, jej przeniknięcie do polskiego porządku prawnego i obowiązywanie w praktycznie niezmienionym kształcie aż do dnia dzisiejszego.
SPIS TREŚCI
Wykaz skrótów | str. 11
Przedmowa | str. 13
Wprowadzenie | str. 17
Rozdział 1
Instytucja ubezwłasnowolnienia w prawie cywilnym | str. 23
1.1. Instytucja ubezwłasnowolnienia w Konstytucji z 1997 r. | str. 23
1.2. Prawo rzymskie | str. 26
1.2.1. Ciągłość prawa rzymskiego | str. 27
1.2.2. Status prawny osób w rzymskim prawie osobowym | str. 28
1.2.2.1. Zdolność prawna | str. 28
1.2.2.2. Zakres zdolności do czynności prawnych | str. 31
1.2.2.3. Opieka i kuratela | str. 33
1.2.3. Porównanie prawa rzymskiego i współcześnie obowiązującego ubezwłasnowolnienia | str. 34
1.3. Instytucja Entmündigung w niemieckim prawie prywatnym | str. 34
1.3.1. Recepcja prawa rzymskiego w Niemczech | str. 34
1.3.2. Ubezwłasnowolnienie w BGB | str. 35
1.3.3. Zniesienie kodeksowej instytucji ubezwłasnowolnienia w Niemczech | str. 38
1.3.4. Obowiązywanie BGB w państwie polskim | str. 40
1.4. Instytucja ubezwłasnowolnienia w Polsce | str. 40
1.4.1. Regulacja ubezwłasnowolnienia przed kodeksem cywilnym | str. 40
1.4.2. Obecnie obowiązująca regulacja ubezwłasnowolnienia | str. 43
1.4.2.1. Materialnoprawne podstawy ubezwłasnowolnienia | str. 43
1.4.2.2. Dodatkowa orzecznicza przesłanka ubezwłasnowolnienia | str. 47
1.4.2.3. Postępowanie o ubezwłasnowolnienie | str. 50
1.4.2.4. Ograniczenie zdolności prawnej osób ubezwłasnowolnionych | str. 59
1.4.2.5. Udział osób ubezwłasnowolnionych w obrocie prawnym | str. 64
1.4.2.6. Podsumowanie | str. 65
1.4.3. Ku nowym regulacjom w prawie prywatnym | str. 65
Rozdział 2
Ubezwłasnowolnienie w polskim porządku konstytucyjnym | str. 67
2.1. Wprowadzenie | str. 67
2.2. Ubezwłasnowolnienie w regulacjach konstytucyjnych przed 1997 r. | str. 68
2.3. Problematyka ubezwłasnowolnienia w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego | str. 74
2.3.1. Wprowadzenie | str. 74
2.3.2. Ubezwłasnowolnienie w projektach Konstytucji | str. 75
2.3.2.1. Projekt Prezydenta RP Lecha Wałęsy | str. 75
2.3.2.2. Projekt Klubu Parlamentarnego SLD | str. 76
2.3.2.3. Projekt Senatu I kadencji | str. 76
2.3.2.4. Projekt Klubu Parlamentarnego PSL | str. 77
2.3.2.5. Projekt Klubu Parlamentarnego KPN | str. 77
2.3.2.6. Projekt Klubu Parlamentarnego Unii Demokratycznej | str. 78
2.3.2.7. Projekt Obywatelski | str. 78
2.3.3. Prace w Komisji Konstytucyjnej | str. 79
2.3.4. Uchwalenie projektu i jego ocena | str. 85
Rozdział 3
Ubezwłasnowolnienie w prawie publicznym | str. 88
3.1. Ubezwłasnowolnienie a prawo wyborcze | str. 88
3.2. Ubezwłasnowolnienie a dostęp do służby publicznej | str. 94
3.3. Ubezwłasnowolnienie a kodeks postępowania cywilnego | str. 100
3.4. Ubezwłasnowolnienie a inne obszary życia społecznego | str. 103
3.5. Ubezwłasnowolnienie a regulacje prawa medycznego | str. 105
Rozdział 4
Autonomiczność konstytucyjnego pojęcia ubezwłasnowolnienia | str. 108
4.1. Interpretacja pojęć konstytucyjnych | str. 108
4.2. Ubezwłasnowolnienie w orzecznictwie TK | str. 112
4.2.1. Sprawy z zakresu prawa prywatnego | str. 112
4.2.2. Sprawy z zakresu prawa publicznego | str. 115
4.2.3. Autonomiczność pojęcia ubezwłasnowolnienia w orzecznictwie TK | str. 116
4.3. Ubezwłasnowolnienie jako pojęcie zastane | str. 116
4.4. Znaczenie normy programowej z art. 69 Konstytucji | str. 117
4.4.1. Treść normatywna art. 69 Konstytucji | str. 117
4.4.2. Konsekwencje art. 69 Konstytucji jako normy programowej | str. 120
Rozdział 5
Treść konstytucyjnego pojęcia ubezwłasnowolnienia | str. 122
5.1. Szczególna rola art. 62 ust. 2 w systematyce Konstytucji | str. 122
5.1.1. Artykuł 62 ust. 2 Konstytucji jako klauzula o charakterze szczegółowym wobec art. 31 ust. 3 Konstytucji | str. 122
5.1.2. Artykuł 62 ust. 2 Konstytucji a kodeksowa instytucja ubezwłasnowolnienia | str. 126
5.2. Zakres związania ustawodawcy | str. 130
5.3. Wpływ Europejskiej Konwencji Praw Człowieka na konstytucyjną instytucję ubezwłasnowolnienia | str. 133
5.3.1. Orzecznictwo strasburskie jako źródło standardów konstytucyjnych | str. 133
5.3.2. Sprawa Alajos Kiss przeciwko Węgrom | str. 135
5.3.3. Sprawa Kędzior przeciwko Polsce | str. 143
5.4. Różne sposoby rozumienia ubezwłasnowolnienia z art. 62 ust. 2 Konstytucji | str. 146
5.4.1. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 1 Konstytucji jako pojęcie zastane | str. 147
5.4.2. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 2 Konstytucji a Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych | str. 151
5.4.3. Ubezwłasnowolnienie z art. 62 ust. 2 rozumiane jako samodzielna instytucja konstytucyjna | str. 155
Podsumowanie | str. 159
Bibliografia | str. 169
makes increasing use of environmental resources. This can lead
to their overexploitation and, thus, degradation. The movement
of inhabitants from the countryside to cities and the territorial
expansion of urban areas present a unique opportunity to build
more sustainable, innovative and equitable cities. The actions
needed to shift society to more sustainable consumption and
production patterns – considering synergies with the environment
– will have to focus on and be implemented in cities. This
is among the key issues in implementation of the New European
Bauhaus. Only such urban areas can combine innovative
development potential consistent with the needs of their residents
with less burdensome impact on the environment, thereby
ensuring a higher level of sustainability. The chapter aims to
present the concept of environmentally sustainable urban space
that can provide a critical mass for a large-scale deployment of
the New European Bauhaus (NEB) concept. A description of the
models for achieving this goal will be shown, as well as conditions
for their implementation.
Bauhaus concept to become one of the basic EU sustainability
tools. The analysis starts with an observation that sustainability
is not an unambiguously defined concept because different
‘versions’ of sustainability function. Those different ‘versions’
of sustainability represent different levels of ambition that our
civilization could represent in its pro-environmental efforts. This
level of ambition is highly correlated with the New European
Bauhaus concept. This chapter further elaborates on the level
of pro-environmental ambition that the New European Bauhaus
concept represents. This chapter’s principal results gravitate
around how the New European Bauhaus could be conceptualized
as a sustainability tool. Two different approaches are discussed.
The first is spreading the New European Bauhaus across
different EU programs & policies. Second one analyses keeping
the New European Bauhaus concept as a separate tool of the
EU with its program and budget. Based on this analysis, the
chapter puts forth a few progressive policy recommendations
as its major conclusions.
very article constitutes an attempt to verify whether the prerequisites to introduce the state of emergency in March 2020 were not fulfilled and therefore it was only (sic!) not promulgated in a manner prescribed by the Constitution. The novelty of this study consists in focusing the analysis solely on the initial four weeks since the introduction of the state of epidemic threat in the country. The first area of the analysis covers a verification of the way in which the state bodies operated within
the analysed timeframe – especially whether their extraordinary operation did not occur (including that of constitutional state bodies). The second analysed area is the legal framework introduced under the state of epidemic threat and the state of epidemic. It is then compared against the characteristics of the state of emergency. The third area under analysis concerns establishing whether there exists an obligation
to introduce the state of emergency. Only such a thorough analysis makes it possible to discuss the matter of potential consequences resulting from the materialisation of prerequisites necessary to introduce the state of emergency without a simultaneous promulgation of one of the constitutional types of state of emergency.
Mimo niezakończenia kampanii szczepień (według stanu w momencie złożenia tekstu do druku) oraz licznych niewiadomych wiążących się ze szczepieniami nie uciekniemy od wyzwań i dylematów związanych z regulowaniem przez państwo sytuacji prawnej osób zaszczepionych przeciwko COVID-19 – również poza obszarem samego reżimu sanitarnego. Dlatego wskazane jest, by z tymi wyzwaniami i dylematami zacząć się możliwie szybko mierzyć. Niniejszy tekst wpisuje się w dotychczasową dość intensywną debatę publiczną, ale w kontekście dyskursu prawniczego. Z tego względu tekst ma zarówno służyć sformułowaniu względem prawodawcy postulatów de lege ferenda, jak i merytorycznie wesprzeć sposób kształtowania się debaty publicznej w tym obszarze.
Z perspektywy konstytucyjnej można wyróżnić, w ramach tematyki bezpieczeństwa energetycznego, kilka kluczowych wątków: 1) bezpieczeństwo energetyczne jako wartość konstytucyjna; 2) skutki techniczne braku dostaw energii dla funkcjonowania państwa; 3) konstytucyjne ramy udzielania pomocy pubblicznej; 4) dopuszczalność wywłaszczeń dla realizacji interesu publicznego w postaci zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii.
O ile, w porównaniu do wyroku z dnia 7 maja 2010 r., stan prawny niniejszego orzeczenia pozostaje niezmieniony ze względu na tożsamość przedmiotu i zakresu zaskarżenia oraz wzorców kontroli, o tyle Trybunał orzekał w częściowo odmiennym otoczeniu prawnym i faktycznym aniżeli w dniu 7 maja 2010 roku. Nie tylko doszło bowiem do dalszego pogłębienia kryzysu strefy euro, ale przede wszystkim wprowadzone zostały nowe środki prawne w celu walki z nim.
Rozmiar niemieckiego udziału w programie ratowania Euro powodował, iż zaangażowanie Niemiec było kluczowe dla powodzenia opracowanego mechanizmu finansowego. Tak samo wszelkie opóźnienia, ze względu na obawy wpadnięcia kolejnych krajów Euro w spiralę zadłużenia ze względu na osiągnięcie przez papiery dłużne tych krajów tak niskiej rentowności, miałyby bardzo poważne skutki. Dlatego ten i jak i wszystkie kolejne wyroki dotyczące zaangażowania Niemiec w środki pomocowe Eurostrefy, były pilnie śledzone nie tylko przez opinię publiczną w Niemczech, lecz także w całej Unii Europejskiej.
Grecja wystąpiła do państw strefy euro oraz MFW o udzielenie pomocy finansowej 23 kwietnia 2010 roku. Państwa Eurogrupy - uwzględniając trzyletni program pomocowy MFW o wielkości 110 miliardów euro - zadecydowały 2 maja 2010 roku o udzieleniu Grecji wsparcia finansowego w formie skoordynowanych wzajemnych kredytów w wysokości do 80 miliardów euro, z czego do 30 miliardów euro już w pierwszym roku pomocy. Wsparcie finansowe od państw Eurostrefy zostało uzależnione od szeregu obostrzeń i warunków, które miały być negocjowane pomiędzy Grecją, MFW a Komisją Europejską z udziałem EBC.
Bundestag uchwalił 7 maja 2010 r. ustawę o przejęciu gwarancji pożyczkowych dla utrzymania wypłacalności Republiki Helleńskiej koniecznej dla zachowania finansowej stabilności Unii Walutowej. Ustawa upoważniała Rząd Federalny do udzielenia gwarancji zabezpieczających kredyty dla Grecji do wysokości 22,4 miliardów euro. Ustawa weszła w życie dzień po jej ogłoszeniu.
Ze względu na wielkość niemieckiego udziału we wsparciu finansowym, opinia publiczna, nie tylko w Niemczech, z uwagą śledziła każdy kolejny wyrok FTK w sprawie Eurostrefy. Zawirowania na rynkach finansowych, przekładające się na wypłacalność (lub jej brak) poszczególnych państw Eurostrefy oraz działania podejmowane w ramach europejskiego mechanizmu stabilizacyjnego bardzo wyraźnie wpłynęły również na bieżącą politykę. W przypadku Grecji, Włoch, Hiszpanii, Portugalii czy Irlandii, państw dotkniętych gwałtownym wzrostem rentowności (a przez to ponoszonych kosztów) finansowania długu publicznego, doszło do przedterminowych zmian rządów.
W Luksemburgu powołano spółkę (EFSF), w której udziały objęły wszystkie państwa Eurostrefy. Jako podmiot prawa prywatnego EFSF miało ratować zagrożone niewypłacalnością państwa Eurostrefy poprzez skupowanie ich obligacji na rynkach kapitałowych, a przez to utrzymywanie w ryzach odsetek. Działanie tego mechanizmu zostało oparte na pewnym założeniu. Aby podejmowane interwencje na rynku kapitałowym mogły być skuteczne, muszą cechować je dwa elementy: odpowiednia wielkość interwencji oraz poufność.
Potencjał finansowy EFSF miał osiągnąć 440 miliardów Euro dzięki udzieleniu przez Państwa Eurostrefy tej spółce gwarancji kredytowych do takiej wysokości. Gwarancje ze strony Niemiec miały wynieść 123 miliardów Euro. Dodatkowo miało zostać zastosowane tzw. „lewarowanie”, czyli wykorzystanie mechanizmu dźwigni finansowej dla zwielokrotnienia efektu środków będących w dyspozycji EFSF. Miało to nastąpić poprzez odejście od bezpośredniego skupowania obligacji na rzecz udzielania ubezpieczeń dla każdego papieru dłużnego w wysokości 20-30% jego wartości aby w ten sposób zmniejszyć ryzyko dla inwestorów prywatnych i zwiększyć ich zaangażowanie kapitałowe w nabywanie papierów dłużnych zagrożonych krajów.
Poufność interwencji EFSF wynikała ze specyfiki rynków kapitałowych. Choć podlegają one ścisłej regulacji i nadzorowi, to ze względu na swój wolnorynkowy charakter głównymi aktorami są podmioty prywatne. To przede wszystkim tzw. agencje rating’owe dokonują oceny poziomu ryzyka dla kapitału, który angażują w te inwestycje. Wraz z rosnącymi odsetkami jeszcze szybciej rośnie poziom zadłużenia. W pewnym momencie państwo wpada w „spiralę zadłużenia” – im większe potrzeby pożyczkowe danego państwa służące obsłudze kosztów długu publicznego, tym bardziej spada jego wiarygodność kredytowa i tym znowu wyższe odsetki. W pewnym momencie oprocentowanie osiąga taki poziom, iż niemożliwe jest regulowanie na bieżąco zobowiązań w ramach zapadalności terminu wykupu kolejnych partii obligacji, gdyż zaciągane nowe pożyczki (na gorszych warunkach) nie pozwalają na spłacenie dotychczasowych.
Podejmowanie działań o regulacyjnym charakterze – nawet w formie prywatnoprawnej takiej jak EFSF – wiązało się z prawdopodobieństwem oczekiwania wyższych odsetek przez rynki. Dlatego decyzje o interwencji miały być podejmowane w możliwie najbardziej poufny sposób. Organem EFSF decydującym jednogłośnie była Rada Dyrektorów, złożona z przedstawicieli państw Eurostrefy. O kształcie rozstrzygnięć podejmowanych przez przedstawiciela Niemiec decydował Rząd Federalny, który przedstawiał Bundestagowi do zatwierdzenia projekt rozstrzygnięcia. Bez wyrażenia zgody przez Bundestag przedstawiciel Niemiec w Radzie Dyrektorów nie mógł prezentować stanowiska przygotowanego przez Rząd Federalny. Natomiast w przypadkach, w których kluczowa była pilność lub poufność działania, zgoda Bundestagu miała być wyrażana przez nowe, dziewięcioosobowe gremium, obradujące w pełnej poufności.
Przekazanie wykonywania uprawnień plenum Bundestagu na rzecz nowego, tajnie obradującego gremium, zostało zakwestionowane przez grupę deputowanych do Bundestagu. W ramach zainicjowanego sporu kompetencyjnego, wnioskodawcy zarzucili kwestionowanej regulacji ograniczenie uprawnień informacyjnych i kontrolnych Bundestagu. Miało to naruszyć ich status, jako członków tej izby parlamentu, ze względu na wprowadzoną nierówność w możliwości sprawowania mandatu.
Przedstawione w tej analizie propozycje mogą spowolnić, a nawet odwrócić te negatywne tren-dy. Poniższe rekomendacje są spójne z celami rządu RP, który aktywnie stara się rozwiązać problemy związane z zanieczyszczeniem powietrza i rozwijać rynek samochodów elektrycznych. Nasze propozycje opierają się na zasadzie bonus malus polegającej na nagradzaniu użytkowników samochodów zero- i niskoemisyjnych (o zasięgu elektrycznym co najmniej 80 km) i karaniu tych korzystających z pojazdów zanieczyszczających środowisko. Analiza została podzielona na propozycje mające na celu: 1) ograniczenie importu pojazdów używanych o wy-sokim stopniu zanieczyszczenia (część A); 2) zwiększenie atrakcyjności eksploatacji pojaz-dów zero- i niskoemisyjnych (część B); 3) zwiększenie atrakcyjności zakupu nowych pojazdów zero- i niskoemisyjnych (część C); i 4) rozwój infrastruktury ładowania (część D).
Prosumenci, czyli posiadacze mikroinstalacji OZE nie muszą już prowadzić działalności gospodarczej ani posiadać koncesji, aby produkować energię na własne potrzeby a nadmiar sprzedawać do sieci. Takie zmiany wprowadziła nowelizacja prawa energetycznego, czyli tzw. mały trójpak energetyczny. Niestety, na tym ułatwienia się kończą. Nadwyżki energii prosumenci mogą odsprzedawać jedynie za 80 proc. ceny prądy z roku ubiegłego, a nowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii nie zmienia tego stanu rzeczy
To submit relevant developments for our weekly feature on “What’s New in Public Law,” please email iconnecteditors@gmail.com.
https://www.youtube.com/watch?v=eclwFg8D0vI
Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy „Celem zmiany ustawy – Prawo energetyczne jest w szczególności zapewnienie pełnej implementacji przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE, a także uzupełnienie wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE (Dz. Urz. UE L z 2009 r. Nr 211, poz. 55) oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE (Dz. Urz. UE L z 2009 r. Nr 211, poz. 94)”.
Właściwy standard odwoływania się od zakazu zgromadzeń obowiązuje np. w Niemczech. W przypadku zakazu zgromadzenia, jego organizatorzy mają prawo odwołać się do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, który w trybie tymczasowego postanowienia może uchylić zakaz zgromadzenia jeszcze przed jego datą.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka przygotowała szczegółowe opracowanie przedstawiające standardy niemieckie w zakresie procedury odwoławczej od zakazu zgromadzeń. Autorem opracowania jest mgr Robert Rybski. HFPC wyraża nadzieję, że opracowanie będzie pomocne w pracach senackich nad nowelizacją Prawa o Zgromadzeniach. Z opracowaniem można zapoznać się tutaj (http://www.hfhr.pl/system-odwolan-od-zakazu-zgromadzenia/ ).
Helsińska Fundacja Praw Człowieka jest zdania, że właściwe skonstruowanie systemu środków odwoławczych wymaga odejścia od dotychczasowego modelu. Sugerujemy, że odwołania od zakazu organizowania zgromadzeń powinny być składane do Sądu Najwyższego. SN powinien mieć możliwość orzekania przed datą planowanego zgromadzenia."
Dr Robert Rybski jest adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, Klinice Prawa oraz Ludwig Boltzmann Institut für Menschenrechte. Od 2019 roku jest członkiem Zespołu Badawczego Prawa Ochrony Środowiska i Bioróżnorodności WPiA UW.
W maju rektor Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Alojzy Nowak, powołał dr Roberta Rybskiego na stanowisko pełnomocnika do spraw środowiska i zrównoważonego rozwoju.
UW to pierwszy polski uniwersytet, który stworzył tę funkcję, a decyzję poprzedził list otwarty, który zebrał postulaty dotyczące ochrony środowiska w różnych obszarach życia uniwersytetu. Podpisało go ponad 300 członków społeczności uniwersyteckiej, a w czasie wyborów rektora list poparli wszyscy kandydaci na to stanowisko.
Nowy pełnomocnik opowiedział 300Gospodarce, na czym będzie polegać jego nowa rola i dokąd zmierza zielona transformacja UW.
kształtowanie cen gazu. Poznają zasady rozliczeń i zabezpieczeń transakcji giełdowych wraz z ich specyfiką. Szkolenie skoncentrowane jest na praktycznych aspektach, prezentując realne przykłady i studia przypadków, co pozwoli uczestnikom skutecznie wdrażać zdobytą wiedzę w praktyce. To
wyjątkowa okazja do poszerzenia wiedzy o giełdowym rynku gazu.
Jednakże z energetyką jądrową wiąże się ryzyko poważnych katastrof, których skutki mogą doprowadzić do trwałego skażenia znacznych obszarów oraz utraty zdrowia i życia wielkiej liczby ludzi. Trwałym efektem ubocznym wykorzystywania energetyki jądrowej są odpady radioaktywne, które muszą zostać odseparowane od biosfery i podlegają składowaniu nawet przez ponad milion lat. Tłumaczy to ilość regulacji prawa publicznego dotyczących właśnie tej technologii.
Z perspektywy instytucji finansowych zielone obligacje są coraz bardziej pożądanym instrumentem, co umożliwi samorządom uzyskanie lepszych warunków finansowania. Emitowanie zielonych obligacji ugruntuje też profil danego samorządu jako przeciwdziałającego zmianom klimatu. Z kolei dla społeczeństwa obywatelskiego istotne jest, że samorządowe zielone obligacje przyczyniają się do zwiększenia kontroli nad projektami realizowanymi ze środków pozyskanych z ich emisji.
W trakcie prezentacji przybliżyliśmy jakie „zielone inwestycje” mogą zostać sfinansowane za pomocą zielonych obligacji. Pokrótce przedstawiliśmy też proces ich emisji oraz podzieliliśmy się doświadczeniami krajowych emitentów.
Offers an interdisciplinary study of data retention from the perspectives of constitutional law, administrative law, criminal law and private law
Reveals the impact of constitutional jurisprudence on our understanding freedom of communications in the digital era
Celem seminarium było przybliżenie szczegółowych zagadnień, ocenianych przez uczestników rynku kapitałowego w obszarze towarowym, jako szczególnie problematyczne po implementacji przez Polskę dyrektywy MiFID II. Przedmiotem seminarium było również zapoznanie uczestników rynku z tymi obszarami nowych rozwiązań prawnych wdrożonych w ramach implementacji MiFID II, które dopiero w przyszłości będą w Polsce obowiązywały (limity pozycji dla towarowych instrumentów pochodnych).
URL: https://www.knf.gov.pl/knf/pl/komponenty/img/Prezentacja%20CEDUR%2013-09-2018%20Towarowe%20instrumenty%20pochodne_63699.pdf
Moreover, the book discusses whether our current understanding of protection of freedom of communications guaranteed by the constitutions of EU member states and the EU Charter of Fundamental Rights, which was developed in the era of analogue communications, remains accurate in the era of digital technologies and mass surveillance (simultaneously applied by states and private corporations). In this context, the book reconstructs constitutional standards that currently apply in the EU towards data retention.
This book presents a unique comparative analysis of all judgments concerning Directive 2006/24/EC, which can be used in the legislative process on the EU forum aimed at introducing new principles of data retention and by constitutional courts in the context of comparative argumentation.
Z recenzji prof. dr hab. Jadwigi Glumińskiej-Pawlic