Papers by Jaana Parviainen
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Työelämän tutkimus, Nov 1, 2011
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Journal of digital social research, Apr 12, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Mar 1, 2014
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Oxford University Press eBooks, Jan 26, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Nov 1, 2011
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Journal of posthuman studies, Dec 1, 2021
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Journal of Workplace Learning, May 30, 2023
Purpose The purpose of this study is to investigate how professionals learn from varying experien... more Purpose The purpose of this study is to investigate how professionals learn from varying experiences with errors in health-care digitalization and develop and use negative knowledge and digital ignorance in efforts to improve digitalized health care. Design/methodology/approach A two-year qualitative field study was conducted in the context of a public health-care organization working with digital patient communication. The data consisted of participant observation, semistructured interviews and document data. Inductive coding and a theoretically informed generation of themes were applied. Findings The findings show that both health-care and digital communication professionals learn through experiences with digital “rule-” and “knowledge-based” errors in patient communication and develop negative knowledge and awareness of digital ignorance. In their joint efforts, they use negative knowledge to “bend the rules” and to explore digital ignorance in efforts to improve patient communication. Originality/value This study provides insight into the importance of collaboration between professionals with varying experience of errors in digitalizing patient communication. Such collaboration is required to acknowledge own shortcomings and create complementary negative knowledge to improve digital patient communication. This is particularly important when working with innovative digitalization in health care.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Lecture Notes in Computer Science, 2018
Bookmarks Related papers MentionsView impact
2020 29th IEEE International Conference on Robot and Human Interactive Communication (RO-MAN)
Care work robotization is socially constructed by several mechanisms, including the law and the c... more Care work robotization is socially constructed by several mechanisms, including the law and the codes of ethics shared by occupational groups. Using the dichotomy of effective and affective robots, this study brings novel information to robot acceptance and, particularly, to the values and norms behind care workers’ intentions to use care robots in the future. Data from 407 care workers with care-robot experience were analyzed in regression models. Robots of an effective design were highly accepted by care workers in hospitals and social housing but not as much in home care. Personal values were a significant factor only in the intention to use affective robots, whereas subjective norm had explanatory power regarding affective and effective robots. Thus, as the most consistent result, those respondents who found robot use compatible with the shared norms in their workplaces were more willing to use care robots as a part of their work. Personal values correlated with attitudes toward robots in general, while subjective norm was more strongly and specifically associated with care-robot acceptance. However, considering the maturity of today’s care-robot technology, value-based assessments do not necessarily include anti-technology attitudes but, instead, call for better suiting technology applications.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-being, 2021
ABSTRACT Patient and public involvement is widely thought to be important in the improvement of h... more ABSTRACT Patient and public involvement is widely thought to be important in the improvement of health care delivery and in health equity.Purpose: The article examines the role of experiential knowledge in service co-production in order to develop opiate substitution treatment services (OST) for high-risk opioid users.Method: Drawing on social representations theory and the concept of social identity, we explore how experts’ by experience and registered nurses’ understandings of OST contain discourses about the social representations, identity, and citizenship of the participants and the effects these may have on developing or hindering inclusive and bottom-up forms of patient and public involvement.Results: The meeting sessions that potentially offer room for creativity and problem-solving fail to provide any new propositions for fixing the system. The health care professionals primarily identify themselves as regulators who protect the correctness of their actions and show little interest in considering experiential knowledge on opioid addiction. Conclusion: The participation of patients has been one of the prominent reforms implemented in health care. The goal of client-centered thinking is often emphasised; however, the implementation is not simple due to the strongly institutionalised knowledge and related working patterns and practices in health care.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
The design of our physical and virtual environments highly rules how we act and interact in space... more The design of our physical and virtual environments highly rules how we act and interact in space and among other people. This paper focuses on analysing event-based campaigns and marketing, particularly, how they appeal to our kinaesthetic sense, concretely by moving our affective bodies. We introduce choreography as a theoretical concept to understand in depth the systems of social movements within devices in urban environments.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Health Communication, Jan 26, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Yhteiskuntapolitiikka, 2009
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Ethics and Information Technology, 2020
Twenty-five years ago, robotics guru Joseph Engelberger had a mission to motivate research teams ... more Twenty-five years ago, robotics guru Joseph Engelberger had a mission to motivate research teams all over the world to design the ‘Elderly Care Giver’, a multitasking personal robot assistant for everyday care needs in old age. In this article, we discuss how this vision of omnipotent care robots has influenced the design strategies of care robotics, the development of R&D initiatives and ethics research on use of care robots. Despite the expectations of robots revolutionizing care of older people, the role of robots in human care has remained marginal. The value of world trade in service robots, including care robots, is rather small. We argue that the implementation of robots in care is not primarily due to negative user attitudes or ethical problems, but to problems in R&D and manufacturing. The care robots currently available on the market are capable of simple, repetitive tasks or colloquial interaction. Thus far, also research on care robots is mostly conducted using imaginary...
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Somatechnics, 2019
Tech companies have eagerly utilised mindfulness techniques in order to increase both creativity ... more Tech companies have eagerly utilised mindfulness techniques in order to increase both creativity and productivity among their managers and employees. However, while a growing number of studies within fields of clinical psychology and psychiatry suggest that mindfulness provides myriad health benefits, such literature does not critically evaluate the societal and affective influences of mindfulness and other wellness practices on working bodies. By focusing on discourses related to mindfulness training, this paper explores the conception of ‘being present’. Drawing on the phenomenology of the body, affect theory, and critical mindfulness studies, we develop a new theoretical framework for analysing mindfulness as a somatic and social force in technology-driven business contexts. Using research material drawn from the online advertising of mindfulness programmes for managers, this paper describes ‘presence’ as a new labour concept associated with the cultivated performance skill of th...
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Jaana Parviainen
Teknologiaa on viime vuosina hyödynnetty liikunnassa esimerkiksi erilaisten tanssipelien ja liikesovellusten kautta (esim. Nintendo Wii, Microsoft Kinect, PlayStation Move), mutta varsinaisen liikunta- ja tanssipelien tutkimus- ja kehitystyö on uusi teema suomalaisessa koululiikunnassa. Haasteena nykyisissä liikuntapeleissä on rajoitettu osallistujamäärä, sillä toimintaan voi osallistua kerrallaan vain yksi tai korkeintaan muutama pelaaja. Liikuntatunnilla, johon osallistuu 15-25 lasta, tämä ei voi olla lähtökohta. Lisäksi koululiikunnalla on erilaisia kasvatuksellisia tavoitteita, jotka tulisi ottaa huomioon uusien liikuntapelien sovellusten ja konseptien kehittämisessä.
Hyödyntämällä teknologian mahdollisuuksia halusimme kehittää liikunnallisen pelisovelluksen, joka voisi motivoida erityisesti vähän liikkuvia ja koululiikuntaa vierastavia lapsia. Valopelissä valonheittimen liikkuva keila, väriä vaihtavat valot, äänisimulaattorin kertoma tarina ja äänitehosteet rakentavat kuvitteellista maailmaa, johon lapset houkutellaan liikkumaan erilaisten liikunnallisten tehtävien avulla. Valopelin kehitystyön tavoitteena on ollut luoda yksinkertaisen ja kohtuuhintaisen teknologian avulla koulun liikuntasaliin elämyksellinen ympäristö, jossa monipuoliset liikunnalliset tehtävät rakentuvat mielikuvitusta ruokkivan tarinan ja pelillisyyden varaan. Pelin tarina kannustaa pelaajia liikunnalliseen sosiaalisuuteen ja yhteistyöhön yksilökeskeisen kilpailullisuuden sijasta. Tutkimuksemme lähtökohtana on ollut monipuolistaa koululiikuntaa, ei korvata mitään olemassa olevia liikuntamuotoja.
Alustuksessa esittelemme Valopelin perusidean ja kerromme oppilaiden ja opettajien kokemuksia Valopelistä haastattelujen ja kyselyiden perusteella. Peliä on testattu tamperelaisten koulujen liikuntatunneilla ja sovelluksen kohderyhmänä ovat olleet perusopetuksen alaluokat. Valopeli on yksi osaprojekti koulujen opetusteknologiaa kehittävää Aktiivitilat-hanketta Tampereen yliopistossa vuosina 2012-2013. Konseptin tutkimus- ja kehitystiimiin ovat kuuluneet Jaana Parviainen, Sari Yrjänäinen, Markku Turunen, Jaakko Hakulinen, Janne Paavilainen, Frans Mäyrä, Antti Sand, Tuuli Keskinen, Jussi Okkonen ja Roope Raisamo.
Erilaisten ad hoc ryhmien ohella julkiset organisaatiot ja yritykset etsivät uutta kontaktipintaa asiakkaisiin uudenlaisten markkinointistrategioiden keinoin. Yritykset ovat alkaneet jalkauttaa kaupunkitilaan markkinointitempauksia, joiden viestimisen välineet ammentavat kuvataiteen 1960-luvulla alkaneesta performanssiperinteestä. Yritysten uudet sosiaalista koreografiaa hyödyntävät markkinointikeinot muistuttavat erehdyttävästi performatiivisen poliittisen vaikuttamisen keinoja. Esimerkiksi Greenpeace on jo pitkään hyödyntänyt tätä performanssiperinnettä vastarinnan ja protestoinnin koreografioissaan (Parviainen 2008, 2010).
Sosiaalista koreografiaa poliittisena vaikuttamisen strategiana ja organisaatioiden markkinointina on tutkittu hyvin vähän, joten alustukseni hahmottelee kahden esimerkkitapauksen kautta tutkimuksellisia suuntaviivoja liikkeen tutkimuksen (Parviainen 2006, Urry 2007), politiikantutkimuksen (Doherty 1999), kaupunkitutkimuksen, esittävien taiteiden tutkimuksen (Foster 2003) ja viestintätieteiden välimaastossa.
Kirjallisuus
Doherty, B. 1999. Manufactured Vulnerability: Eco-Activist Tactics in Britain. Mobilization 4(1): 75-89.
Foster, S. L. 2003. Choreographies of Protest. Theatre Journal 55: 395–412.
Parviainen, J. 2006. Meduusan liike: Mobiiliajan tiedonmuodostuksen filosofiaa. Helsinki: Gaudeamus.
Parviainen, J. 2008. Vastarinnan koreografioita. niin&näin 3/08:78-9.
Parviainen, J. 2010. Choreographing Resistances: Spatial-Kinaesthetic Intelligence and Bodily Knowledge as Political Tools in Activist Work, Mobilities 5(3): 311-329.
Urry, J. 2007. Mobilities. Cambridge: Polity Press.
experiences and haptic illusions within the context of the EGM virtual sonic environment. The EGM interface combines motion capture and sound processed software with movement improvisation. In improvising in this virtual sonic environment, dancers generate sounds through their movements simultaneously hearing a sound as a trace of their motion. Applying Maurice MerleauPonty’s
phenomenology and his notion of motor intentionality, the paper discusses the expressivity of dancers’ movement. The paper describes how, using certain methods of contemporary dance, physical action induces kinaesthetic imagination that becomes visible to the audience. Examples of improvisation sessions are presented that illustrate ways in which artists, working with digital technology, make use of sonic-kinesthetic experience to inform visual expression. The paper suggests that dancers’ kinesthetic-visual-sonic i.e. multimodal expression feeds both artists’ and the audience’s imagination. Findings from this research are presented that reveal the importance of kinesthetic intelligence and bodily interaction with virtual environments when developing new movement-based interfaces.
This paper is motivated by the need to respond to the spread of influential misinformation and manufactured ignorance, which places pressure on the work of experts in various sectors. To meet this need, the paper discusses the conditions required for expert testimony to evolve a reconceptualisation of negative capability as a new form of epistemic humility. In this regard, professional knowledge formation is not considered to be separate from the institutional and social processes and values that uphold its production. Drawing attention to the structural and relational aspects of ignorance, as opposed to the individualistic and internal aspects, we rely on the sociology of knowledge, the social epistemologies and the feminist epistemologies that have played a fundamental role in the development of the investigation of ignorance. First, we analyse the criteria for epistemic humility based on prior theoretical discussions concerning negative knowledge as a form of reflective practice. Then, we seek to determine what kinds of strategies, virtues and skills experts need to have so as to ‘manage ignorance’ in socially complex situations. Finally, we suggest the reformulation of negative expertise as a phronetic skill for navigating through situations of ignorance and uncertainty in an epistemically and socially responsible manner.