Le mendiant: Regardez les deux innocents. C' est ce qui va être le fruit de leurs noces: remettre... more Le mendiant: Regardez les deux innocents. C' est ce qui va être le fruit de leurs noces: remettre à la vie pour le monde et les âges un crime déjà périmé et dont le châtiment lui-même sera un pire crime. (Giraudoux, Électre, Acte I, scène 13) Προτού γυρίσει ο Κακογιάννης την ταινία Ηλέκτρα (1962) δε γνώριζε ότι και ο Ευριπίδης εκτός από τον Σοφοκλή είχε γράψει μια ομώνυμη τραγωδία. Όταν ο Κακογιάννης γνώρισε την Ειρήνη Παππά την θεώρησε ιδανική για το ρόλο της Ηλέκτρας. Ακολούθως πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο και ζήτησε τη μετάφραση της Ηλέκτρας. Εκεί του έδωσαν την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, την οποία μέχρι τότε αγνοούσε1. Αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία βασισμένη στην ευριπίδεια και όχι τη σοφόκλεια Ηλέκτρα, η οποία ήταν περισσότερο γνωστή. Ήταν ο δεύτερος ΄Ελληνας σκηνοθέτης που αποπειράθηκε να δημιουργήσει μια ταινία βασιζόμενος σε μια αρχαία τραγωδία. Ο πρώτος ήταν ο Τζαβέλλας, ο οποίος ένα χρόνο πριν από το εγχείρημα του Κακογιάννη γύρισε την Αντιγόνη, μια ταινία βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή. Η εργασία αυτή αποτελείται από έξι ενότητες. Στην πρώτη ενότητα επισημαίνω όψεις της πνευματικής συγγένειας του Κακογιάννη με τον Ευριπίδη. Στις επόμενες τρεις εξετάζεται η σχέση της ταινίας με την τραγωδία του Ευριπίδη. Στην δεύτερη ενότητα χρησιμοποιώ τη λέξη μύθος με την αριστοτελική έννοια (=μίμηση πράξεων) και σχολιάζω ορισμένες ομοιότητες και κυρίως τις διαφορές που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Στη δεύτερη ενότητα συγκρίνεται το ήθος των προσώπων στην τραγωδία και στην ταινία. Στην τρίτη ενότητα σχολιάζω το ρόλο της μουσικής και της σκηνοθεσίας στην ταινία. Ο Κακογιάννης εκμεταλλεύεται άριστα τις δυνατότητες που του παρέχει το κινηματογραφικό μέσο. Η μουσική και η σκηνοθεσία επηρεάζουν την αντίληψη των θεατών για τα πρόσωπα του έργου και τις πράξεις τους. Στις δυο τελευταίες ενότητες εξετάζω πρώτον τη μεταβολή του ειδολογικού παιχνιδιού της τραγωδίας στην ταινία και δεύτερον την πολιτική διάσταση της ταινίας, η οποία οφείλεται εν πολλοίς στο σημαντικότερο ρόλο -σε σχέση με την ευριπίδεια Ηλέκτρα- που έχει το πλήθος στην ταινία. Η εργασία αυτή υποστηρίζει ότι παρά τον σεβασμό του για το αρχαίο κείμενο ο Κακογιάννης μπόρεσε χάρη στις διαφοροποιήσεις του από την ευριπίδεια Ηλέκτρα να δημιουργήσει ένα νέο καλλιτεχνικό έργο.
Η εργασία αυτή εξετάζει δυο περιπτώσεις πρόσληψης του Σωκράτη στο θέατρο και στην φιλ... more Η εργασία αυτή εξετάζει δυο περιπτώσεις πρόσληψης του Σωκράτη στο θέατρο και στην φιλοσοφία. Συγκεκριμένα, θα εξετάσουμε την πρόσληψη του Σωκράτη από τον Αριστοφάνη στις Νεφέλες και κατόπιν την πρόσληψή του στην νιτσεϊκή φιλοσοφία. Η σπουδαιότητα του Σωκράτη στην παγκόσμια ιστορία και φιλοσοφία ώθησε σημαντικές προσωπικότητες να αναμετρηθούν μαζί του. Η επιλογή του Αριστοφάνη και του Νίτσε σε αυτή την εργασία οφείλεται στη φήμη που έχουν ως οι διαπρεπέστεροι εχθροί του Έλληνα φιλοσόφου. Στο ερώτημα αν ο Αριστοφάνης και ο Νίτσε μπορούν να χαρακτηρισθούν εχθροί του Σωκράτη, δε θα κρατήσουμε μια δογματική στάση. Είναι όμως αρκετά πιθανό ότι ο κωμικός ποιητής επιθυμεί να ασκήσει σοβαρή κριτική όχι μόνο στο πνευματικό κλίμα της εποχής του αλλά και συγκεκριμένα στη σωκρατική διδασκαλία. Επίσης, ο Νίτσε ασκεί κριτική στον Σωκράτη, αλλά εντοπίζουμε και σημεία που φανερώνουν τον θαυμασμό του για αυτόν. Να τονίσουμε ότι η εργασία αυτή λόγω της περιορισμένης της έκτασης δεν έχει ως στόχο να δείξει αν οι κατηγορίες που διατυπώνονται από τον Αριστοφάνη και τον Νίτσε είναι δικαιολογημένες ή όχι. Εμείς εξετάζουμε πρώτιστα την πρόσληψη του Σωκράτη στις Νεφέλες και στο νιτσεϊκό corpus.
The aim of this collective work is to introduce the reader to the colorful literature of the Hell... more The aim of this collective work is to introduce the reader to the colorful literature of the Hellenistic period. It includes an extensive introduction, which presents the most important political-military and intellectual events of the Hellenistic period, as well as the general characteristics of the literary production of this era. This is followed by representative selections from what the authors of the volume consider to be the most important texts of the period, each accompanied by an introduction, a modern Greek translation, and commentary
Le mendiant: Regardez les deux innocents. C' est ce qui va être le fruit de leurs noces: remettre... more Le mendiant: Regardez les deux innocents. C' est ce qui va être le fruit de leurs noces: remettre à la vie pour le monde et les âges un crime déjà périmé et dont le châtiment lui-même sera un pire crime. (Giraudoux, Électre, Acte I, scène 13) Προτού γυρίσει ο Κακογιάννης την ταινία Ηλέκτρα (1962) δε γνώριζε ότι και ο Ευριπίδης εκτός από τον Σοφοκλή είχε γράψει μια ομώνυμη τραγωδία. Όταν ο Κακογιάννης γνώρισε την Ειρήνη Παππά την θεώρησε ιδανική για το ρόλο της Ηλέκτρας. Ακολούθως πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο και ζήτησε τη μετάφραση της Ηλέκτρας. Εκεί του έδωσαν την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, την οποία μέχρι τότε αγνοούσε1. Αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία βασισμένη στην ευριπίδεια και όχι τη σοφόκλεια Ηλέκτρα, η οποία ήταν περισσότερο γνωστή. Ήταν ο δεύτερος ΄Ελληνας σκηνοθέτης που αποπειράθηκε να δημιουργήσει μια ταινία βασιζόμενος σε μια αρχαία τραγωδία. Ο πρώτος ήταν ο Τζαβέλλας, ο οποίος ένα χρόνο πριν από το εγχείρημα του Κακογιάννη γύρισε την Αντιγόνη, μια ταινία βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή. Η εργασία αυτή αποτελείται από έξι ενότητες. Στην πρώτη ενότητα επισημαίνω όψεις της πνευματικής συγγένειας του Κακογιάννη με τον Ευριπίδη. Στις επόμενες τρεις εξετάζεται η σχέση της ταινίας με την τραγωδία του Ευριπίδη. Στην δεύτερη ενότητα χρησιμοποιώ τη λέξη μύθος με την αριστοτελική έννοια (=μίμηση πράξεων) και σχολιάζω ορισμένες ομοιότητες και κυρίως τις διαφορές που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Στη δεύτερη ενότητα συγκρίνεται το ήθος των προσώπων στην τραγωδία και στην ταινία. Στην τρίτη ενότητα σχολιάζω το ρόλο της μουσικής και της σκηνοθεσίας στην ταινία. Ο Κακογιάννης εκμεταλλεύεται άριστα τις δυνατότητες που του παρέχει το κινηματογραφικό μέσο. Η μουσική και η σκηνοθεσία επηρεάζουν την αντίληψη των θεατών για τα πρόσωπα του έργου και τις πράξεις τους. Στις δυο τελευταίες ενότητες εξετάζω πρώτον τη μεταβολή του ειδολογικού παιχνιδιού της τραγωδίας στην ταινία και δεύτερον την πολιτική διάσταση της ταινίας, η οποία οφείλεται εν πολλοίς στο σημαντικότερο ρόλο -σε σχέση με την ευριπίδεια Ηλέκτρα- που έχει το πλήθος στην ταινία. Η εργασία αυτή υποστηρίζει ότι παρά τον σεβασμό του για το αρχαίο κείμενο ο Κακογιάννης μπόρεσε χάρη στις διαφοροποιήσεις του από την ευριπίδεια Ηλέκτρα να δημιουργήσει ένα νέο καλλιτεχνικό έργο.
Η εργασία αυτή εξετάζει δυο περιπτώσεις πρόσληψης του Σωκράτη στο θέατρο και στην φιλ... more Η εργασία αυτή εξετάζει δυο περιπτώσεις πρόσληψης του Σωκράτη στο θέατρο και στην φιλοσοφία. Συγκεκριμένα, θα εξετάσουμε την πρόσληψη του Σωκράτη από τον Αριστοφάνη στις Νεφέλες και κατόπιν την πρόσληψή του στην νιτσεϊκή φιλοσοφία. Η σπουδαιότητα του Σωκράτη στην παγκόσμια ιστορία και φιλοσοφία ώθησε σημαντικές προσωπικότητες να αναμετρηθούν μαζί του. Η επιλογή του Αριστοφάνη και του Νίτσε σε αυτή την εργασία οφείλεται στη φήμη που έχουν ως οι διαπρεπέστεροι εχθροί του Έλληνα φιλοσόφου. Στο ερώτημα αν ο Αριστοφάνης και ο Νίτσε μπορούν να χαρακτηρισθούν εχθροί του Σωκράτη, δε θα κρατήσουμε μια δογματική στάση. Είναι όμως αρκετά πιθανό ότι ο κωμικός ποιητής επιθυμεί να ασκήσει σοβαρή κριτική όχι μόνο στο πνευματικό κλίμα της εποχής του αλλά και συγκεκριμένα στη σωκρατική διδασκαλία. Επίσης, ο Νίτσε ασκεί κριτική στον Σωκράτη, αλλά εντοπίζουμε και σημεία που φανερώνουν τον θαυμασμό του για αυτόν. Να τονίσουμε ότι η εργασία αυτή λόγω της περιορισμένης της έκτασης δεν έχει ως στόχο να δείξει αν οι κατηγορίες που διατυπώνονται από τον Αριστοφάνη και τον Νίτσε είναι δικαιολογημένες ή όχι. Εμείς εξετάζουμε πρώτιστα την πρόσληψη του Σωκράτη στις Νεφέλες και στο νιτσεϊκό corpus.
The aim of this collective work is to introduce the reader to the colorful literature of the Hell... more The aim of this collective work is to introduce the reader to the colorful literature of the Hellenistic period. It includes an extensive introduction, which presents the most important political-military and intellectual events of the Hellenistic period, as well as the general characteristics of the literary production of this era. This is followed by representative selections from what the authors of the volume consider to be the most important texts of the period, each accompanied by an introduction, a modern Greek translation, and commentary
Uploads
à la vie pour le monde et les âges un crime déjà périmé et dont le châtiment lui-même
sera un pire crime. (Giraudoux, Électre, Acte I, scène 13)
Προτού γυρίσει ο Κακογιάννης την ταινία Ηλέκτρα (1962) δε γνώριζε ότι και ο Ευριπίδης εκτός από τον Σοφοκλή είχε γράψει μια ομώνυμη τραγωδία. Όταν ο Κακογιάννης γνώρισε την Ειρήνη Παππά την θεώρησε ιδανική για το ρόλο της Ηλέκτρας. Ακολούθως πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο και ζήτησε τη μετάφραση της Ηλέκτρας. Εκεί του έδωσαν την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, την οποία μέχρι τότε αγνοούσε1. Αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία βασισμένη στην ευριπίδεια και όχι τη σοφόκλεια Ηλέκτρα, η οποία ήταν περισσότερο γνωστή. Ήταν ο δεύτερος ΄Ελληνας σκηνοθέτης που αποπειράθηκε να δημιουργήσει μια ταινία βασιζόμενος σε μια αρχαία τραγωδία. Ο πρώτος ήταν ο Τζαβέλλας, ο οποίος ένα χρόνο πριν από το εγχείρημα του Κακογιάννη γύρισε την Αντιγόνη, μια ταινία βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή.
Η εργασία αυτή αποτελείται από έξι ενότητες. Στην πρώτη ενότητα επισημαίνω όψεις της πνευματικής συγγένειας του Κακογιάννη με τον Ευριπίδη. Στις επόμενες τρεις εξετάζεται η σχέση της ταινίας με την τραγωδία του Ευριπίδη. Στην δεύτερη ενότητα χρησιμοποιώ τη λέξη μύθος με την αριστοτελική έννοια (=μίμηση πράξεων) και σχολιάζω ορισμένες ομοιότητες και κυρίως τις διαφορές που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Στη δεύτερη ενότητα συγκρίνεται το ήθος των προσώπων στην τραγωδία και στην ταινία. Στην τρίτη ενότητα σχολιάζω το ρόλο της μουσικής και της σκηνοθεσίας στην ταινία. Ο Κακογιάννης εκμεταλλεύεται άριστα τις δυνατότητες που του παρέχει το κινηματογραφικό μέσο. Η μουσική και η σκηνοθεσία επηρεάζουν την αντίληψη των θεατών για τα πρόσωπα του έργου και τις πράξεις τους. Στις δυο τελευταίες ενότητες εξετάζω πρώτον τη μεταβολή του ειδολογικού παιχνιδιού της τραγωδίας στην ταινία και δεύτερον την πολιτική διάσταση της ταινίας, η οποία οφείλεται εν πολλοίς στο σημαντικότερο ρόλο -σε σχέση με την ευριπίδεια Ηλέκτρα- που έχει το πλήθος στην ταινία. Η εργασία αυτή υποστηρίζει ότι παρά τον σεβασμό του για το αρχαίο κείμενο ο Κακογιάννης μπόρεσε χάρη στις διαφοροποιήσεις του από την ευριπίδεια Ηλέκτρα να δημιουργήσει ένα νέο καλλιτεχνικό έργο.
Στο ερώτημα αν ο Αριστοφάνης και ο Νίτσε μπορούν να χαρακτηρισθούν εχθροί του Σωκράτη, δε θα κρατήσουμε μια δογματική στάση. Είναι όμως αρκετά πιθανό ότι ο κωμικός ποιητής επιθυμεί να ασκήσει σοβαρή κριτική όχι μόνο στο πνευματικό κλίμα της εποχής του αλλά και συγκεκριμένα στη σωκρατική διδασκαλία. Επίσης, ο Νίτσε ασκεί κριτική στον Σωκράτη, αλλά εντοπίζουμε και σημεία που φανερώνουν τον θαυμασμό του για αυτόν. Να τονίσουμε ότι η εργασία αυτή λόγω της περιορισμένης της έκτασης δεν έχει ως στόχο να δείξει αν οι κατηγορίες που διατυπώνονται από τον Αριστοφάνη και τον Νίτσε είναι δικαιολογημένες ή όχι. Εμείς εξετάζουμε πρώτιστα την πρόσληψη του Σωκράτη στις Νεφέλες και στο νιτσεϊκό corpus.
The contents (in Modern Greek) and the authors of the respective contributions:
Πρόλογος [A. Papathomas]
Πίνακας περιεχομένων
Κατάλογος των συγγραφέων του τόμου και των συμβολών τους
Βιβλιογραφία - Βραχυγραφίες [A. Papathomas]
Εισαγωγή:
Πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα της ελληνιστικής περιόδου [A. Papathomas]
Πνευματικά γεγονότα της ελληνιστικής περιόδου [A. Papathomas]
Πάπυροι και ελληνιστική γραμματεία [M. Thoma]
Επιλογές από την ελληνιστική γραμματεία:
Αλέξανδρος Γ' ο Μακεδών, Επιστολή προς τους Χίους [A. Sarri]
Αντίγονος ο Καρύστιος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Αντίγονος ο Καρύστιος, Ἱστοριῶν παραδόξων συναγωγή [M. Thoma]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Α 721-768 [A. Papathomas]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Α 1207-1283 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Γ 90-155 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Γ 247-298 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Δ 1305-1380 [S. Costanza]
Η βίλα των παπύρων στο Ηράκλειο και η επικούρεια φιλοσοφία [A. Avdoulou]
Βίων ο Σμυρναίος, Εισαγωγή [E. Kafritsa]
Βίων ο Σμυρναίος, Ἐπιτάφιος Ἀδώνιδος [E. Kafritsa]
Δαμόξενος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Δαμόξενος, Ο μάγειρος, απ. 2 Κ.-Α., Σύντροφοι 1-16α, 62-68 (Αθήν. 3, 102a-103b) [S. Costanza]
Δαμόξενος, Ο σφαιριστής, απ. 3 Κ.-Α. (Αθήν. Επιτ. 1,15b) [S. Costanza]
Δημήτριος Λάκων [A. Avdoulou]
Δημήτριος ο Φαληρεύς, Περὶ ἑρμηνείας 223-235 [A. Sarri]
Διόδωρος Σικελιώτης, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη ἱστορική Α1, 8-22, 37, 42, 69, 72, 78, 80, 91, 96, 98, B 43-47, Γ 4-7, 31-34, 52-55, Δ 1-7, E 1-5, 47-49, I 4-11, IB 1, 12-21, 37-41, 58, IΓ 36, 42, 104-107 [E. Tsitsianopoulou]
Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Εισαγωγή [T. Tsiampokalos]
Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Περὶ τῶν ἀρχαίων ῥητόρων 1-4 [T. Tsiampokalos]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Εισαγωγή [S. Costanza]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Συνωρὶς ἢ Λύχνος 74 K.-A. (Αθήναιος 6, 247a-b) [S. Costanza]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Θησεύς 49 Κ.-A. (Αθήναιος 10, 451b) [S. Costanza]
Δούρις ο Σάμιος, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Δούρις ο Σάμιος, Ἱστορίαι (επτά αποσπάσματα) [A. Papathomas]
Εβδομήκοντα, Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ (Ο πεντηκοστός Ψαλμός) [A. Papathomas]
Εβδομήκοντα, Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ (Ο ενενηκοστός Ψαλμός) [A. Papathomas]
Εζεκιήλ, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Εζεκιήλ, Ἐξαγωγή 1-269 [E. Tsitsianopoulou]
Επίκουρος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Επίκουρος, Ἐπιcτολὴ πρὸς Ἡρόδοτον [E. Avdoulou]
Επίκουρος, Περὶ φύcεως Β [E. Avdoulou]
Επίκουρος, (Ἐπιcτολὴ) πρὸς μητέρα [E. Avdoulou]
Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Ερατοσθένης, Ἠριγόνη (αποσπάσματα και υπόθεση) [A. Papathomas]
Ήριννα, Ἠλακάτη [S. Costanza]
Ηρώνδας, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Προκυκλὶς ἢ Μαστροπός [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Διδάσκαλος [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Ζηλότυπος [A. Koroli]
Θεόκριτος, Εισαγωγή [M.-M. Malamou]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 1 [M.-M. Malamou]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 2 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 3 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 6 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 7 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 11 [T. Tsiampokalos]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 12 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 13 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 15 [M.-M. Malamou]
Θεόφραστος ο Ερέσιος, Εισαγωγή [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ αἰσθήσεων 1-2 και 25-26 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ ἀνέμων 1-2 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ σημείων ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν 1-6 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν καὶ αἰτιῶν 1, 1, 1 καὶ 1, 21, 5-7 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν ἱστορίας 1, 1, 1-2 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - Εισαγωγή [M. Thoma]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 2. Κολακείας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 3. Ἀδολεσχίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 7. Λαλίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 9. Ἀναισχυντίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 16. Δεισιδαιμονίας [M. Thoma]
Ιαμβούλος, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Ιαμβούλος, Η ουτοπική περιγραφή των Νήσων του Ηλίου (Διοδ. Σικ. Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη Β 55-60) [E. Tsitsianopoulou]
Ισίδωρος, Τρεις ύμνοι και ένα επίγραμμα για την Ίσιδα Ερμούθι και σύνναους [A. Maravela]
Καλλίμαχος, Εισαγωγή [E. Kafritsa]
Καλλίμαχος, Ο Πρόλογος των Αἰτίων (απ. 1 Pfeiffer) [V. Lentakis]
Καλλίμαχος, Επίγραμμα 28 Pf. (Παλ. Ανθ. ΙΒ 43) [V. Lentakis]
Καλλίμαχος, Ἑκάλη [M.-M. Malamou]
Καλλίμαχος, Ὕμνος εἰς Δία (Ὕμνος 1) [A. Papathomas]
Καλλίμαχος, Ὕμνος εἰς Λουτρὰ τῆς Παλλάδος (Ὕμνος 5) [E. Kafritsa]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Εισαγωγή [N. Kanavou]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Ἀρκεσίλας (απ. 11 και 12 Wehrli), Περὶ παροιμιῶν, Περὶ γρίφων [S. Costanza]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Ἐρωτικά [N. Kanavou]
Λεωνίδας ο Ταραντίνος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Λεωνίδας ο Ταραντίνος, Επιγράμματα [E. Avdoulou]
Μεγασθένης ο Ίων, Εισαγωγή [M. Thoma]
Μεγασθένης ο Ίων, Ἰνδικά [M. Thoma]
Μελέαγρος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Μελέαγρος, Επιγράμματα [S. Costanza]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Ἰωσὴφ καὶ Ἀσενέθ [N. Kanavou]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Μητίοχος καὶ Παρθενόπη [N. Kanavou]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Νίνος [N. Kanavou]
Ξενοκράτης, απ. 57 Η. (Στοβ., Ἐκλ. Α 514) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 70 Η. = 206 I.P. (Θεοδώρητος, Ἑλληνικῶν θεραπευτικὴ παθημάτων 5, 19) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 75 Η. (Δαμάσκιος, Εἰς Πλάτωνα, Φαίδων. 177, 1-7 Westernik) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 81 Η. = 236 I.P. (Αριστοτέλης, Τοπικὰ 112, 37-38) [S. Costanza]
Παρθένιος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: Προοίμιο [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 2. Περὶ Πολυμήλης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 4. Περὶ Οἰνώνης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 13. Περὶ Ἁρπαλύκης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 26. Περὶ Ἀπριάτης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 36. Περὶ Ἀργανθώνης [M. Thoma]
Πάριο Χρονικό, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Πάριο Χρονικό, Το χαμένος απόσπασμα (Α1) και το απόσπασμα του Ashmolean (Α2) [A. Papathomas]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι Α 1-5, 13-14, 35 [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι ΣΤ 1-10, 48-50 [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι ΛΘ 8 [E. Tsitsianopoulou]
Ποσείδιππος ο Πελλαίος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Ποσείδιππος ο Πελλαίος, Επιγράμματα [M. Thoma]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Εισαγωγή [S. Costanza]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Ἱστορίαι 58, 62a, b, 63, 66, 77 [E. Tsitsianopoulou]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Γεωγραφικά (απ. 227, Στράβων, Γεωγρ. ΣΤ 2, 11) [S. Costanza]
Φιλόδημος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ θανάτου [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ ὀργῆς [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ ῥητορικῆς [E. Avdoulou]
à la vie pour le monde et les âges un crime déjà périmé et dont le châtiment lui-même
sera un pire crime. (Giraudoux, Électre, Acte I, scène 13)
Προτού γυρίσει ο Κακογιάννης την ταινία Ηλέκτρα (1962) δε γνώριζε ότι και ο Ευριπίδης εκτός από τον Σοφοκλή είχε γράψει μια ομώνυμη τραγωδία. Όταν ο Κακογιάννης γνώρισε την Ειρήνη Παππά την θεώρησε ιδανική για το ρόλο της Ηλέκτρας. Ακολούθως πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο και ζήτησε τη μετάφραση της Ηλέκτρας. Εκεί του έδωσαν την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, την οποία μέχρι τότε αγνοούσε1. Αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία βασισμένη στην ευριπίδεια και όχι τη σοφόκλεια Ηλέκτρα, η οποία ήταν περισσότερο γνωστή. Ήταν ο δεύτερος ΄Ελληνας σκηνοθέτης που αποπειράθηκε να δημιουργήσει μια ταινία βασιζόμενος σε μια αρχαία τραγωδία. Ο πρώτος ήταν ο Τζαβέλλας, ο οποίος ένα χρόνο πριν από το εγχείρημα του Κακογιάννη γύρισε την Αντιγόνη, μια ταινία βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή.
Η εργασία αυτή αποτελείται από έξι ενότητες. Στην πρώτη ενότητα επισημαίνω όψεις της πνευματικής συγγένειας του Κακογιάννη με τον Ευριπίδη. Στις επόμενες τρεις εξετάζεται η σχέση της ταινίας με την τραγωδία του Ευριπίδη. Στην δεύτερη ενότητα χρησιμοποιώ τη λέξη μύθος με την αριστοτελική έννοια (=μίμηση πράξεων) και σχολιάζω ορισμένες ομοιότητες και κυρίως τις διαφορές που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Στη δεύτερη ενότητα συγκρίνεται το ήθος των προσώπων στην τραγωδία και στην ταινία. Στην τρίτη ενότητα σχολιάζω το ρόλο της μουσικής και της σκηνοθεσίας στην ταινία. Ο Κακογιάννης εκμεταλλεύεται άριστα τις δυνατότητες που του παρέχει το κινηματογραφικό μέσο. Η μουσική και η σκηνοθεσία επηρεάζουν την αντίληψη των θεατών για τα πρόσωπα του έργου και τις πράξεις τους. Στις δυο τελευταίες ενότητες εξετάζω πρώτον τη μεταβολή του ειδολογικού παιχνιδιού της τραγωδίας στην ταινία και δεύτερον την πολιτική διάσταση της ταινίας, η οποία οφείλεται εν πολλοίς στο σημαντικότερο ρόλο -σε σχέση με την ευριπίδεια Ηλέκτρα- που έχει το πλήθος στην ταινία. Η εργασία αυτή υποστηρίζει ότι παρά τον σεβασμό του για το αρχαίο κείμενο ο Κακογιάννης μπόρεσε χάρη στις διαφοροποιήσεις του από την ευριπίδεια Ηλέκτρα να δημιουργήσει ένα νέο καλλιτεχνικό έργο.
Στο ερώτημα αν ο Αριστοφάνης και ο Νίτσε μπορούν να χαρακτηρισθούν εχθροί του Σωκράτη, δε θα κρατήσουμε μια δογματική στάση. Είναι όμως αρκετά πιθανό ότι ο κωμικός ποιητής επιθυμεί να ασκήσει σοβαρή κριτική όχι μόνο στο πνευματικό κλίμα της εποχής του αλλά και συγκεκριμένα στη σωκρατική διδασκαλία. Επίσης, ο Νίτσε ασκεί κριτική στον Σωκράτη, αλλά εντοπίζουμε και σημεία που φανερώνουν τον θαυμασμό του για αυτόν. Να τονίσουμε ότι η εργασία αυτή λόγω της περιορισμένης της έκτασης δεν έχει ως στόχο να δείξει αν οι κατηγορίες που διατυπώνονται από τον Αριστοφάνη και τον Νίτσε είναι δικαιολογημένες ή όχι. Εμείς εξετάζουμε πρώτιστα την πρόσληψη του Σωκράτη στις Νεφέλες και στο νιτσεϊκό corpus.
The contents (in Modern Greek) and the authors of the respective contributions:
Πρόλογος [A. Papathomas]
Πίνακας περιεχομένων
Κατάλογος των συγγραφέων του τόμου και των συμβολών τους
Βιβλιογραφία - Βραχυγραφίες [A. Papathomas]
Εισαγωγή:
Πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα της ελληνιστικής περιόδου [A. Papathomas]
Πνευματικά γεγονότα της ελληνιστικής περιόδου [A. Papathomas]
Πάπυροι και ελληνιστική γραμματεία [M. Thoma]
Επιλογές από την ελληνιστική γραμματεία:
Αλέξανδρος Γ' ο Μακεδών, Επιστολή προς τους Χίους [A. Sarri]
Αντίγονος ο Καρύστιος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Αντίγονος ο Καρύστιος, Ἱστοριῶν παραδόξων συναγωγή [M. Thoma]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Α 721-768 [A. Papathomas]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Α 1207-1283 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Γ 90-155 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Γ 247-298 [S. Costanza]
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά Δ 1305-1380 [S. Costanza]
Η βίλα των παπύρων στο Ηράκλειο και η επικούρεια φιλοσοφία [A. Avdoulou]
Βίων ο Σμυρναίος, Εισαγωγή [E. Kafritsa]
Βίων ο Σμυρναίος, Ἐπιτάφιος Ἀδώνιδος [E. Kafritsa]
Δαμόξενος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Δαμόξενος, Ο μάγειρος, απ. 2 Κ.-Α., Σύντροφοι 1-16α, 62-68 (Αθήν. 3, 102a-103b) [S. Costanza]
Δαμόξενος, Ο σφαιριστής, απ. 3 Κ.-Α. (Αθήν. Επιτ. 1,15b) [S. Costanza]
Δημήτριος Λάκων [A. Avdoulou]
Δημήτριος ο Φαληρεύς, Περὶ ἑρμηνείας 223-235 [A. Sarri]
Διόδωρος Σικελιώτης, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη ἱστορική Α1, 8-22, 37, 42, 69, 72, 78, 80, 91, 96, 98, B 43-47, Γ 4-7, 31-34, 52-55, Δ 1-7, E 1-5, 47-49, I 4-11, IB 1, 12-21, 37-41, 58, IΓ 36, 42, 104-107 [E. Tsitsianopoulou]
Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Εισαγωγή [T. Tsiampokalos]
Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Περὶ τῶν ἀρχαίων ῥητόρων 1-4 [T. Tsiampokalos]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Εισαγωγή [S. Costanza]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Συνωρὶς ἢ Λύχνος 74 K.-A. (Αθήναιος 6, 247a-b) [S. Costanza]
Δίφιλος ο Σινωπεύς, Θησεύς 49 Κ.-A. (Αθήναιος 10, 451b) [S. Costanza]
Δούρις ο Σάμιος, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Δούρις ο Σάμιος, Ἱστορίαι (επτά αποσπάσματα) [A. Papathomas]
Εβδομήκοντα, Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ (Ο πεντηκοστός Ψαλμός) [A. Papathomas]
Εβδομήκοντα, Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ (Ο ενενηκοστός Ψαλμός) [A. Papathomas]
Εζεκιήλ, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Εζεκιήλ, Ἐξαγωγή 1-269 [E. Tsitsianopoulou]
Επίκουρος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Επίκουρος, Ἐπιcτολὴ πρὸς Ἡρόδοτον [E. Avdoulou]
Επίκουρος, Περὶ φύcεως Β [E. Avdoulou]
Επίκουρος, (Ἐπιcτολὴ) πρὸς μητέρα [E. Avdoulou]
Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Ερατοσθένης, Ἠριγόνη (αποσπάσματα και υπόθεση) [A. Papathomas]
Ήριννα, Ἠλακάτη [S. Costanza]
Ηρώνδας, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Προκυκλὶς ἢ Μαστροπός [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Διδάσκαλος [A. Papathomas]
Ηρώνδας, Ζηλότυπος [A. Koroli]
Θεόκριτος, Εισαγωγή [M.-M. Malamou]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 1 [M.-M. Malamou]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 2 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 3 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 6 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 7 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 11 [T. Tsiampokalos]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 12 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 13 [S. Costanza]
Θεόκριτος, Εἰδύλλιον 15 [M.-M. Malamou]
Θεόφραστος ο Ερέσιος, Εισαγωγή [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ αἰσθήσεων 1-2 και 25-26 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ ἀνέμων 1-2 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ σημείων ὑδάτων καὶ πνευμάτων καὶ χειμώνων καὶ εὐδιῶν 1-6 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν καὶ αἰτιῶν 1, 1, 1 καὶ 1, 21, 5-7 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν ἱστορίας 1, 1, 1-2 [T. Tsiampokalos]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - Εισαγωγή [M. Thoma]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 2. Κολακείας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 3. Ἀδολεσχίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 7. Λαλίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 9. Ἀναισχυντίας [S. Costanza]
Θεόφραστος, Χαρακτῆρες - 16. Δεισιδαιμονίας [M. Thoma]
Ιαμβούλος, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Ιαμβούλος, Η ουτοπική περιγραφή των Νήσων του Ηλίου (Διοδ. Σικ. Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη Β 55-60) [E. Tsitsianopoulou]
Ισίδωρος, Τρεις ύμνοι και ένα επίγραμμα για την Ίσιδα Ερμούθι και σύνναους [A. Maravela]
Καλλίμαχος, Εισαγωγή [E. Kafritsa]
Καλλίμαχος, Ο Πρόλογος των Αἰτίων (απ. 1 Pfeiffer) [V. Lentakis]
Καλλίμαχος, Επίγραμμα 28 Pf. (Παλ. Ανθ. ΙΒ 43) [V. Lentakis]
Καλλίμαχος, Ἑκάλη [M.-M. Malamou]
Καλλίμαχος, Ὕμνος εἰς Δία (Ὕμνος 1) [A. Papathomas]
Καλλίμαχος, Ὕμνος εἰς Λουτρὰ τῆς Παλλάδος (Ὕμνος 5) [E. Kafritsa]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Εισαγωγή [N. Kanavou]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Ἀρκεσίλας (απ. 11 και 12 Wehrli), Περὶ παροιμιῶν, Περὶ γρίφων [S. Costanza]
Κλέαρχος ο Σολεύς, Ἐρωτικά [N. Kanavou]
Λεωνίδας ο Ταραντίνος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Λεωνίδας ο Ταραντίνος, Επιγράμματα [E. Avdoulou]
Μεγασθένης ο Ίων, Εισαγωγή [M. Thoma]
Μεγασθένης ο Ίων, Ἰνδικά [M. Thoma]
Μελέαγρος, Εισαγωγή [S. Costanza]
Μελέαγρος, Επιγράμματα [S. Costanza]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Ἰωσὴφ καὶ Ἀσενέθ [N. Kanavou]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Μητίοχος καὶ Παρθενόπη [N. Kanavou]
Μυθιστόρημα, Το μυθιστόρημα Νίνος [N. Kanavou]
Ξενοκράτης, απ. 57 Η. (Στοβ., Ἐκλ. Α 514) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 70 Η. = 206 I.P. (Θεοδώρητος, Ἑλληνικῶν θεραπευτικὴ παθημάτων 5, 19) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 75 Η. (Δαμάσκιος, Εἰς Πλάτωνα, Φαίδων. 177, 1-7 Westernik) [S. Costanza]
Ξενοκράτης, απ. 81 Η. = 236 I.P. (Αριστοτέλης, Τοπικὰ 112, 37-38) [S. Costanza]
Παρθένιος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: Προοίμιο [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 2. Περὶ Πολυμήλης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 4. Περὶ Οἰνώνης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 13. Περὶ Ἁρπαλύκης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 26. Περὶ Ἀπριάτης [M. Thoma]
Παρθένιος, Ἐρωτικὰ παθήματα: 36. Περὶ Ἀργανθώνης [M. Thoma]
Πάριο Χρονικό, Εισαγωγή [A. Papathomas]
Πάριο Χρονικό, Το χαμένος απόσπασμα (Α1) και το απόσπασμα του Ashmolean (Α2) [A. Papathomas]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Εισαγωγή [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι Α 1-5, 13-14, 35 [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι ΣΤ 1-10, 48-50 [E. Tsitsianopoulou]
Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Ἱστορίαι ΛΘ 8 [E. Tsitsianopoulou]
Ποσείδιππος ο Πελλαίος, Εισαγωγή [M. Thoma]
Ποσείδιππος ο Πελλαίος, Επιγράμματα [M. Thoma]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Εισαγωγή [S. Costanza]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Ἱστορίαι 58, 62a, b, 63, 66, 77 [E. Tsitsianopoulou]
Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Γεωγραφικά (απ. 227, Στράβων, Γεωγρ. ΣΤ 2, 11) [S. Costanza]
Φιλόδημος, Εισαγωγή [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ θανάτου [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ ὀργῆς [E. Avdoulou]
Φιλόδημος, Περὶ ῥητορικῆς [E. Avdoulou]