Antoni Hanusz
Head of Department of Financial Law Maria Curie Sklodowska University in Lublin; Judge of Supreme Administrative Court of Poland; Member of Legislative Council of Prime Minister of Poland. Active in the field of Financial Law with the following major areas: Public Financial Law; The Sources of Local Government Financing; Tax Law and Procedure; Administrative Judicial Proceedings.
Profesor dr hab. nauk prawnych, profesor zwyczajny w Katedrze Prawa Finansowego UMCS, kierownik Katedry, członek Senackiej Komisji Budżetu i Finansów UMCS. Sędzia Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego. Członek Komisji Egzaminacyjnej dla Biegłych Rewidentów, jako przedstawiciel Ministra Finansów oraz członek Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego, jako przedstawiciel środowiska akademickiego. Członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów X kadencji.
W dorobku naukowym posiada ponad 150 prac z zakresu prawa finansów publicznych, w tym jednostek samorządu terytorialnego oraz prawa podatkowego i postępowania podatkowego, a także postępowania przed sądami administracyjnymi, o charakterze monograficznym, podręcznikowym, artykułowym, glos, opinii prawnych i recenzji. Promotor sześciu prac doktorskich i recenzent w przewodach habilitacyjnych i doktorskich.
Official website: http://www.umcs.pl/pl/addres-book-employee,927,pl.html
E-mail address: antoni.hanusz@umcs.pl
Address: Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5
20-031 Lublin
Profesor dr hab. nauk prawnych, profesor zwyczajny w Katedrze Prawa Finansowego UMCS, kierownik Katedry, członek Senackiej Komisji Budżetu i Finansów UMCS. Sędzia Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego. Członek Komisji Egzaminacyjnej dla Biegłych Rewidentów, jako przedstawiciel Ministra Finansów oraz członek Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego, jako przedstawiciel środowiska akademickiego. Członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów X kadencji.
W dorobku naukowym posiada ponad 150 prac z zakresu prawa finansów publicznych, w tym jednostek samorządu terytorialnego oraz prawa podatkowego i postępowania podatkowego, a także postępowania przed sądami administracyjnymi, o charakterze monograficznym, podręcznikowym, artykułowym, glos, opinii prawnych i recenzji. Promotor sześciu prac doktorskich i recenzent w przewodach habilitacyjnych i doktorskich.
Official website: http://www.umcs.pl/pl/addres-book-employee,927,pl.html
E-mail address: antoni.hanusz@umcs.pl
Address: Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5
20-031 Lublin
less
Related Authors
InterestsView All (41)
Uploads
Monographs (Monografie) by Antoni Hanusz
Autorzy poddali analizie m.in. kwestie:
podatków samorządowych,
opłat samorządowych,
subwencji ogólnej,
dotacji celowych,
dochodów z mienia,
prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego działalności gospodarczej,
obligacji komunalnych,
roli środków pochodzących z emisji papierów wartościowych,
kredytów i pożyczek.
W pracy uwzględniono orzecznictwo sądów administracyjnych oraz bogaty dorobek nauki prawa, odnoszące się do problematyki źrodeł finansowania samorządu terytorialnego.
Adresaci:
Publikacja skierowana jest do praktyków związanych z samorządem terytorialnym, w tym przede wszystkim do pracowników administracji samorządowej, sędziów, doradców podatkowych, biegłych rewidentów, radców prawnych, adwokatów oraz notariuszy. Będzie przydatna również osobom przygotowującym się do egzaminów na doradcę podatkowego i biegłego rewidenta.
Monografia została napisana przez zespół pracowników naukowych Katedry Prawa Finansowego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie pod kierunkiem prof. zw. dr. hab. Antoniego Hanusza, sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest zbadanie wpływu zasad postępowania na proces kształtowania podstawy faktycznej orzeczeń wydawanych przez organy podatkowe. Krąg odbiorców książki jest więc szeroki. Niniejsza publikacja adresowana jest bowiem nie tylko do podmiotów stosujących prawo podatkowe, w tym pracowników aparatu skarbowego, adwokatów, radców prawnych i doradców podatkowych, lecz także, a może przede wszystkim do studentów prawa, administracji, ekonomii i zarządzania oraz innych kierunków, w których wykładane jest prawo podatkowe i postępowanie podatkowe.
Publikacja dostępna w Systemie Informacji Prawnej LEX
Public finance law (Prawo finansów publicznych) by Antoni Hanusz
Financial law as a separate branch of law creates all norms containing conditions in which one should behave in a certain way, in the process of collecting and disposing of public funds. The formal feature of financial law is the lack of its codification.. In addition, financial law includes not only legal norms contained in national laws, but also in European Union law and in international law. In all these provisions, it is difficult to find a single legislative concept, as well as compliance and internal order. One can not see clear assumptions of general financial law in a comprehensive approach as a branch of law.
The object of regulation manifests the distinctiveness of each branch of the legal system. The financial law regulates only monetary relationships, the content of which are powers and obligations regarding the collection and disposal of cash. Sections of financial law show not only connections between themselves, but also with other branches of law. Therefore, the purpose of the study is to indicate the role of financial law in Polish legal order.
Juxtaposing the Constitution and the Act on Public Finance does not allow us to unequivocally determine the conditions for entry into force of a state budget act providing for a deficit or surplus, or balance of revenue and expenses. The norms derived from these instruments do not have a clearly determined scope of application, leaving the legislator a large margin of appreciation. After all, applying provisions which regulate the procedure of preparing and passing the state budget is not linked to the choice of specific financial targets. This is why actions of public authorities may lead to various budget results. In extreme cases application of the law may be detached from the socio-economic reality or take it into account to a lesser or greater extent without infringing constitutional or statutory provisions. In order to choose the correct measures, state authorities have to refer to the provisions of other legal instruments enacted by the state or European Union bodies, and the value underlying the system of law. One of them is the balance of the state budget and maintaining balance in the public finance. The search for the proper solution aimed at adopting a budget which does not provide for a deficit should take into account the logical division of norms into legal principles and rules. The legal rules which respect this value may be reconstructed on the basis of provisions of Art. 86(1)(2)(a), Art. 86(1)(3)(a) and Art. 88 of the Act on Public Finance. Yet they are not sufficient to build the legal grounds for adopting a balanced budget in difficult situations. Thus one should postulate the creation of normative foundations which would allow the principle of budget balance as an open norm. The point of reference could be the values and the provisions protecting them in European law.
Połączenie przepisów konstytucji i ustawy o finansach publicznych nie pozwala na jednoznaczne określenie warunków dojścia do skutku ustawy budżetowej zawierającej deficyt albo nadwyżkę bądź równowagę dochodów i wydatków. Normy z nich wywiedzione nie mają bowiem ściśle wyznaczonego zakresu zastosowania pozostawiając prawodawcy duży margines swobody. Stosowanie przepisów regulujących tryb opracowywania i uchwalania budżetu państwa nie jest bowiem powiązane z wyborem konkretnych celów finansowych. Dlatego postępowanie organów władzy publicznej prowadzić może do różnych skutków budżetowych. W skrajnych przypadkach stosowanie prawa może być oderwane od społeczno-gospodarczej rzeczywistości lub uwzględniać ją w mniejszym bądź większym stopniu nie naruszając przy tym przepisów konstytucyjnych oraz ustawowych. Dla dokonania wyboru właściwego postępowania organy państwowe muszą odwołać się do przepisów innych aktów prawnych ustanowionych przez państwo lub organy Unii Europejskiej oraz podsta-wowych dla systemu prawa wartości. Należy do nich równowaga budżetu państwa i zachowanie równowagi finansów publicznych. Poszukiwanie właściwego rozwiązania mającego na celu uchwalenie budżetu nieprzewidującego deficytu odbywać się powinno z uwzględnieniem logicznego podziału norm na zasady i reguły prawne. Reguły prawa respektujące tę wartość zrekonstruować można na podstawie przepisów art. 86 ust 1 pkt 2 lit a) i pkt 3 lit a) oraz art. 88 ustawy o finansach publicznych. Są one jednak niewystarczające dla zbudowania podstawy prawnej dla uchwalenia budżetu zrównoważonego w trudnych przypadkach. Postulować zatem należały stworzenie podstaw normatywnych, które pozwalały by sformułować zasadę równowagi budżetowej jako normy otwartej. Punktem odniesienia mogły by się stać wartości i chroniące je przepisy prawa europejskiego.
Tax law (Prawo podatkowe) by Antoni Hanusz
This elaboration shows, that an enterprise as an organized set of tangible and intangible elements intended for conducting business activity, which is part of the inherited estate and hasn’t legal capacity can be a taxpayer. One should notice that the duration from the death of the entrepreneur until the partition of the estate, which includes an enterprise can be long and makes impossible functioning of the enterprise, and consequently lead to its liquidation. Therefore there is a need to establish regulations enabling functioning the enterprise after the death of a natural person. Functioning the enterprise until the partition of the estate will involve the need to pay taxes. The enterprise, which is part of the inherited estate as a taxpayer should therefore consist of assets and liabilities intended for conducting business activity. Presentation of the issue of the enterprise as a taxpayer has been made based on the matter in which there is an enterprise in legal perspective: functional, objective, subjective. It required the analysis of civil law, accounting law, tax law and views presented in the literature.
General clauses cause “flexibility of legal act”, and consequently “application of legal provisions”. Without general clauses it is impossible to extend legal regulations to all events, giving effects, occuring in abandonment of tax collection, exemption from obligation of tax collection or tax deductions, advantages like deferment of the payment of that tax or remitting the whole or a part of tax arrears. Phrases like taxpayer’s important interest and public interest, beeing used in the regulations of the Tax Ordinance Act, have not regular range of content. During dealing with complaints, the tax authorities are obliged to fill these phrases with an appropariete content, in its sole discretion. This is done within the framework of so-called administrative discretion. The tax authorities have also a margin of discretion, both with regard to the interpretation of expressions and phrases being the content of general clauses and in evaluation of factual situation of the case. Simultaneusly, general clauses contained in Tax Ordinance Act, enable to choose legal consequences and resolve conflict of goods specified within. Essential directives of choice are contained in generally accepted value system. But these values do not have a direct impact at the choice of determined settlement.
General clauses referring to extra-legal assessments may result in arbitrary application of the law by tax authorities. Meanwhile the use of general clauses by the legislator does not have to be synonymous with giving the interpreter absolute and completely uncontrolled freedom in interpreting legal provisions. Determining the proper meaning of norms expressed with the help of such means of legislative technique must be accompanied by the conviction that enacting laws is not a process that is free from axiological influences. Because the law is not axiologically neutral. This is why such an important role in the application of general clauses is played by the criteria of assessment of an important interest of the taxpayer or other persons, as well as of public interest. They have to take into account constitutional freedoms of economic, social, cultural or other character, which not only protect the individual sphere of values, but also have social functions by serving everybody’s interest.
Jak wykazano, poziom wpływów budżetu gminy z tytułu opłaty planistycznej jest uzależniony od liczby czynności polegających na zbyciu nieruchomości objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Tym samym, opłata planistyczna stanowi pewien wskaźnik koniunktury gospodarczej w poszczególnych gminach wpisujący się w funkcję ewidencyjno-kontrolną finansów publicznych.
---
This elaboration is concentrated on the problem of the rezoning fee (planning fee), regulated in the Outline Planning Law Act of 27th of March 2003. The main aim of this elaboration is to display that rezoning fee is, in fact, some kind of property tax. Consequently, the provisions of the Tax Ordinance Act should be administered to determine and collect this fee.
The main presumption of the elaboration was presented in the view of consid-eration of the basic terms and constructions of the tax law, e.g. tax, tax Act or budget fee. Remarks presented in the elaboration indicate the exceptional character of rezoning fee. In fact, the level of budget inflows of the particular district from the rezoning fee depends on the number of disposal of the real estate subjected to local zoning plans (local mater plans).
Thereby, the rezoning fee is an economic indicator, which is a crucial part of the control function of the public finance. The rezoning fee enables to record the development of economic processes in the real estate market.
rezoning fee is, in fact, some kind of property tax. Consequently, the provisions of the Tax Ordinance Act should be administered to determine and collect this fee.
The main presumption of the elaboration was presented in the view of consideration of the basic terms and constructions of the tax law, e.g. tax, tax Act or budget fee. Remarks presented in the elaboration indicate the exceptional character of rezoning fee. In fact, the level of budget inflows of the particular district from the rezoning fee depends on the number of disposal of the real estate subjected to local zoning plans (local mater plans).
Thereby, the rezoning fee is an economic indicator, which is a crucial part of the control function of the public finance. The rezoning fee enables to record the development of economic processes in the real estate market.
General interpretations of tax law do not refer to rights and duties of an individual or specific facts or a future event. Their purpose is to ensure the uniform application of the tax law. Such interpretations are not binding on a petitioner and an authority making an interpretation in specifi c cases. The content of general interpretations is not subject to verification by any instance or administrative court. However, the terms and mode of the proceedings regarding the issue of general interpretations are subject to such verification. General interpretations
refer to tax regulations to which laws of the European Union and laws of countries other than the EU members are not directly included.
Individual interpretations, however, refer to specific facts which have occurred or to future events. Individual interpretations, similarly to general interpretations, cover tax law. Nevertheless, upon their development other areas of law, including the EU law, should be analyzed if the qualification of tax consequences of given facts or a future event depend on the determination and explanation of their meaning. Just like general interpretations, individual interpretations are not subject to instance supervision in interpretative proceedings.
The compliance with an individual interpretation by an entity concerned ensures its legal protection. It cannot be detrimental to the petitioner, in the same way as in the case of failure to account for it in a tax case resolution. Also the petitioner’s discharge from fiscal penal liability is a legal consequence of the compliance with an individual interpretation. A complaint against a written interpretation of tax law provisions issued in individual cases has broader bases than in the case of a general interpretation. Administrative courts examine their legality in formal terms and the correctness of the content of the interpretation. However, the interpretations’ ancillary function (as regards both general and individual interpretations) vis-à-vis tax proceedings requires a stronger relation between those two types of proceedings. In such case court-administrative supervision would ensure more comprehensive verification.
lub górotworach powstałych w wyniku robót górniczych. Wyrobiska górnicze nie są obiektami budowlanymi i wobec tego nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Opodatkowaniu mogą podlegać jednak obiekty budowlane i części budowlane urządzeń technicznych warunkujące możliwość prawidłowego funkcjonowania podziemnego wyrobiska górniczego (np. pomosty robocze, ramy napinające czy obudowa wyrobiska).
Autorzy poddali analizie m.in. kwestie:
podatków samorządowych,
opłat samorządowych,
subwencji ogólnej,
dotacji celowych,
dochodów z mienia,
prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego działalności gospodarczej,
obligacji komunalnych,
roli środków pochodzących z emisji papierów wartościowych,
kredytów i pożyczek.
W pracy uwzględniono orzecznictwo sądów administracyjnych oraz bogaty dorobek nauki prawa, odnoszące się do problematyki źrodeł finansowania samorządu terytorialnego.
Adresaci:
Publikacja skierowana jest do praktyków związanych z samorządem terytorialnym, w tym przede wszystkim do pracowników administracji samorządowej, sędziów, doradców podatkowych, biegłych rewidentów, radców prawnych, adwokatów oraz notariuszy. Będzie przydatna również osobom przygotowującym się do egzaminów na doradcę podatkowego i biegłego rewidenta.
Monografia została napisana przez zespół pracowników naukowych Katedry Prawa Finansowego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie pod kierunkiem prof. zw. dr. hab. Antoniego Hanusza, sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest zbadanie wpływu zasad postępowania na proces kształtowania podstawy faktycznej orzeczeń wydawanych przez organy podatkowe. Krąg odbiorców książki jest więc szeroki. Niniejsza publikacja adresowana jest bowiem nie tylko do podmiotów stosujących prawo podatkowe, w tym pracowników aparatu skarbowego, adwokatów, radców prawnych i doradców podatkowych, lecz także, a może przede wszystkim do studentów prawa, administracji, ekonomii i zarządzania oraz innych kierunków, w których wykładane jest prawo podatkowe i postępowanie podatkowe.
Publikacja dostępna w Systemie Informacji Prawnej LEX
Financial law as a separate branch of law creates all norms containing conditions in which one should behave in a certain way, in the process of collecting and disposing of public funds. The formal feature of financial law is the lack of its codification.. In addition, financial law includes not only legal norms contained in national laws, but also in European Union law and in international law. In all these provisions, it is difficult to find a single legislative concept, as well as compliance and internal order. One can not see clear assumptions of general financial law in a comprehensive approach as a branch of law.
The object of regulation manifests the distinctiveness of each branch of the legal system. The financial law regulates only monetary relationships, the content of which are powers and obligations regarding the collection and disposal of cash. Sections of financial law show not only connections between themselves, but also with other branches of law. Therefore, the purpose of the study is to indicate the role of financial law in Polish legal order.
Juxtaposing the Constitution and the Act on Public Finance does not allow us to unequivocally determine the conditions for entry into force of a state budget act providing for a deficit or surplus, or balance of revenue and expenses. The norms derived from these instruments do not have a clearly determined scope of application, leaving the legislator a large margin of appreciation. After all, applying provisions which regulate the procedure of preparing and passing the state budget is not linked to the choice of specific financial targets. This is why actions of public authorities may lead to various budget results. In extreme cases application of the law may be detached from the socio-economic reality or take it into account to a lesser or greater extent without infringing constitutional or statutory provisions. In order to choose the correct measures, state authorities have to refer to the provisions of other legal instruments enacted by the state or European Union bodies, and the value underlying the system of law. One of them is the balance of the state budget and maintaining balance in the public finance. The search for the proper solution aimed at adopting a budget which does not provide for a deficit should take into account the logical division of norms into legal principles and rules. The legal rules which respect this value may be reconstructed on the basis of provisions of Art. 86(1)(2)(a), Art. 86(1)(3)(a) and Art. 88 of the Act on Public Finance. Yet they are not sufficient to build the legal grounds for adopting a balanced budget in difficult situations. Thus one should postulate the creation of normative foundations which would allow the principle of budget balance as an open norm. The point of reference could be the values and the provisions protecting them in European law.
Połączenie przepisów konstytucji i ustawy o finansach publicznych nie pozwala na jednoznaczne określenie warunków dojścia do skutku ustawy budżetowej zawierającej deficyt albo nadwyżkę bądź równowagę dochodów i wydatków. Normy z nich wywiedzione nie mają bowiem ściśle wyznaczonego zakresu zastosowania pozostawiając prawodawcy duży margines swobody. Stosowanie przepisów regulujących tryb opracowywania i uchwalania budżetu państwa nie jest bowiem powiązane z wyborem konkretnych celów finansowych. Dlatego postępowanie organów władzy publicznej prowadzić może do różnych skutków budżetowych. W skrajnych przypadkach stosowanie prawa może być oderwane od społeczno-gospodarczej rzeczywistości lub uwzględniać ją w mniejszym bądź większym stopniu nie naruszając przy tym przepisów konstytucyjnych oraz ustawowych. Dla dokonania wyboru właściwego postępowania organy państwowe muszą odwołać się do przepisów innych aktów prawnych ustanowionych przez państwo lub organy Unii Europejskiej oraz podsta-wowych dla systemu prawa wartości. Należy do nich równowaga budżetu państwa i zachowanie równowagi finansów publicznych. Poszukiwanie właściwego rozwiązania mającego na celu uchwalenie budżetu nieprzewidującego deficytu odbywać się powinno z uwzględnieniem logicznego podziału norm na zasady i reguły prawne. Reguły prawa respektujące tę wartość zrekonstruować można na podstawie przepisów art. 86 ust 1 pkt 2 lit a) i pkt 3 lit a) oraz art. 88 ustawy o finansach publicznych. Są one jednak niewystarczające dla zbudowania podstawy prawnej dla uchwalenia budżetu zrównoważonego w trudnych przypadkach. Postulować zatem należały stworzenie podstaw normatywnych, które pozwalały by sformułować zasadę równowagi budżetowej jako normy otwartej. Punktem odniesienia mogły by się stać wartości i chroniące je przepisy prawa europejskiego.
This elaboration shows, that an enterprise as an organized set of tangible and intangible elements intended for conducting business activity, which is part of the inherited estate and hasn’t legal capacity can be a taxpayer. One should notice that the duration from the death of the entrepreneur until the partition of the estate, which includes an enterprise can be long and makes impossible functioning of the enterprise, and consequently lead to its liquidation. Therefore there is a need to establish regulations enabling functioning the enterprise after the death of a natural person. Functioning the enterprise until the partition of the estate will involve the need to pay taxes. The enterprise, which is part of the inherited estate as a taxpayer should therefore consist of assets and liabilities intended for conducting business activity. Presentation of the issue of the enterprise as a taxpayer has been made based on the matter in which there is an enterprise in legal perspective: functional, objective, subjective. It required the analysis of civil law, accounting law, tax law and views presented in the literature.
General clauses cause “flexibility of legal act”, and consequently “application of legal provisions”. Without general clauses it is impossible to extend legal regulations to all events, giving effects, occuring in abandonment of tax collection, exemption from obligation of tax collection or tax deductions, advantages like deferment of the payment of that tax or remitting the whole or a part of tax arrears. Phrases like taxpayer’s important interest and public interest, beeing used in the regulations of the Tax Ordinance Act, have not regular range of content. During dealing with complaints, the tax authorities are obliged to fill these phrases with an appropariete content, in its sole discretion. This is done within the framework of so-called administrative discretion. The tax authorities have also a margin of discretion, both with regard to the interpretation of expressions and phrases being the content of general clauses and in evaluation of factual situation of the case. Simultaneusly, general clauses contained in Tax Ordinance Act, enable to choose legal consequences and resolve conflict of goods specified within. Essential directives of choice are contained in generally accepted value system. But these values do not have a direct impact at the choice of determined settlement.
General clauses referring to extra-legal assessments may result in arbitrary application of the law by tax authorities. Meanwhile the use of general clauses by the legislator does not have to be synonymous with giving the interpreter absolute and completely uncontrolled freedom in interpreting legal provisions. Determining the proper meaning of norms expressed with the help of such means of legislative technique must be accompanied by the conviction that enacting laws is not a process that is free from axiological influences. Because the law is not axiologically neutral. This is why such an important role in the application of general clauses is played by the criteria of assessment of an important interest of the taxpayer or other persons, as well as of public interest. They have to take into account constitutional freedoms of economic, social, cultural or other character, which not only protect the individual sphere of values, but also have social functions by serving everybody’s interest.
Jak wykazano, poziom wpływów budżetu gminy z tytułu opłaty planistycznej jest uzależniony od liczby czynności polegających na zbyciu nieruchomości objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Tym samym, opłata planistyczna stanowi pewien wskaźnik koniunktury gospodarczej w poszczególnych gminach wpisujący się w funkcję ewidencyjno-kontrolną finansów publicznych.
---
This elaboration is concentrated on the problem of the rezoning fee (planning fee), regulated in the Outline Planning Law Act of 27th of March 2003. The main aim of this elaboration is to display that rezoning fee is, in fact, some kind of property tax. Consequently, the provisions of the Tax Ordinance Act should be administered to determine and collect this fee.
The main presumption of the elaboration was presented in the view of consid-eration of the basic terms and constructions of the tax law, e.g. tax, tax Act or budget fee. Remarks presented in the elaboration indicate the exceptional character of rezoning fee. In fact, the level of budget inflows of the particular district from the rezoning fee depends on the number of disposal of the real estate subjected to local zoning plans (local mater plans).
Thereby, the rezoning fee is an economic indicator, which is a crucial part of the control function of the public finance. The rezoning fee enables to record the development of economic processes in the real estate market.
rezoning fee is, in fact, some kind of property tax. Consequently, the provisions of the Tax Ordinance Act should be administered to determine and collect this fee.
The main presumption of the elaboration was presented in the view of consideration of the basic terms and constructions of the tax law, e.g. tax, tax Act or budget fee. Remarks presented in the elaboration indicate the exceptional character of rezoning fee. In fact, the level of budget inflows of the particular district from the rezoning fee depends on the number of disposal of the real estate subjected to local zoning plans (local mater plans).
Thereby, the rezoning fee is an economic indicator, which is a crucial part of the control function of the public finance. The rezoning fee enables to record the development of economic processes in the real estate market.
General interpretations of tax law do not refer to rights and duties of an individual or specific facts or a future event. Their purpose is to ensure the uniform application of the tax law. Such interpretations are not binding on a petitioner and an authority making an interpretation in specifi c cases. The content of general interpretations is not subject to verification by any instance or administrative court. However, the terms and mode of the proceedings regarding the issue of general interpretations are subject to such verification. General interpretations
refer to tax regulations to which laws of the European Union and laws of countries other than the EU members are not directly included.
Individual interpretations, however, refer to specific facts which have occurred or to future events. Individual interpretations, similarly to general interpretations, cover tax law. Nevertheless, upon their development other areas of law, including the EU law, should be analyzed if the qualification of tax consequences of given facts or a future event depend on the determination and explanation of their meaning. Just like general interpretations, individual interpretations are not subject to instance supervision in interpretative proceedings.
The compliance with an individual interpretation by an entity concerned ensures its legal protection. It cannot be detrimental to the petitioner, in the same way as in the case of failure to account for it in a tax case resolution. Also the petitioner’s discharge from fiscal penal liability is a legal consequence of the compliance with an individual interpretation. A complaint against a written interpretation of tax law provisions issued in individual cases has broader bases than in the case of a general interpretation. Administrative courts examine their legality in formal terms and the correctness of the content of the interpretation. However, the interpretations’ ancillary function (as regards both general and individual interpretations) vis-à-vis tax proceedings requires a stronger relation between those two types of proceedings. In such case court-administrative supervision would ensure more comprehensive verification.
lub górotworach powstałych w wyniku robót górniczych. Wyrobiska górnicze nie są obiektami budowlanymi i wobec tego nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Opodatkowaniu mogą podlegać jednak obiekty budowlane i części budowlane urządzeń technicznych warunkujące możliwość prawidłowego funkcjonowania podziemnego wyrobiska górniczego (np. pomosty robocze, ramy napinające czy obudowa wyrobiska).
Wynagrodzenia otrzymywane przez członków zarządu spółki na podstawie umowy o zarządzanie lub innej umowy o podobnym charakterze, łączące np. elementy umowy zlecenia bądź umowy o dzieło, należy kwalifikować jako przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 updof.
For a relatively long time inheritance and gift tax had not occurred in the Polish tax system as a separate tax. It was however part of an entirely different property rights acquisition tax. It reemerged as a separate inheritance and gift tax in 1975 and is now regulated according to an act of July 28,1983, which has been frequently amended.
Inheritance and gift tax is a levy imposed solely on individuals for only persons can be, since 1990, payers of this tax. In respect to a type of personal bond between the vendee and the person from whom or after whom the property or the rights to property have been acquired, the bond being kinship or adoption, the payers of this tax can be divided into three groups.
Conducting tax proceedings in a way which inspires trust in tax authorities is one of the fundamental principles of these proceedings. The model of proceedings which inspire trust is proceedings which are substantially correct and diligent, in which the contents of a party’s request is explained precisely, with respect for the accepted rules of interpersonal behavior and good customs. The tax authorities should take similar decisions when facts of the cases are similar, so that parties may predict in advance the results of actions or lack of action of the tax authorities. Trust-inspiring proceedings should also be considered to mean fair treatment of the interests of all parties involved. Finally, it is also proceedings which prevent a party from bearing the burden of the tax authorities’ mistakes. However, the proceedings which inspire trust in tax authorities are limited by the provisions governing the tax proceedings in general. The limits of the principle in question shall also be set by the rules and purpose of the interpretation of laws, which cannot lead to creating or amending the law.
szerszego stosowania domniemań faktycznych w postępowaniu podatkowym.
Ustalanie stanu faktycznego w drodze domniemania może więc być przedmiotem sądowoadministracyjnej kontroli przestrzegania prawa. Przydatne do tego mogą być określone wzorce postępowania, którymi powinny kierować się organy podatkowe, dokonując rekonstrukcji stanu faktycznego za pomocą domniemania faktycznego.
Użyte w art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej słowo "może" a nie "obowiązany jest" wskazuje, iż prawna regulacja korzystania z opinii biegłego lub biegłych pozostawia organowi swobodę w zastosowaniu z tego rodzaju środka dowodowego. Mimo tego zakres tej swobody wyznaczany jest m.in. dyrektywą zawartą w art. 122 Ordynacji, a więc zobowiązującą organ podatkowy do ustalenia faktów prawotwórczych lub innych zgodnie z prawdą materialną.
Rezygnację z przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego nie może zatem usprawiedliwiać stanowisko organu podatkowego, że powołanie biegłego lub biegłych opóźni zakończenie sprawy. Nie pomniejszając znaczenia i roli zasady szybkości i prostoty postępowania, wartością nadrzędną w postępowaniu podatkowym jest bowiem osiągnięcie prawdy materialnej i zbudowanie na niej podstawy faktycznej rozstrzygnięcia podatkowego.
Przedmiotem oceny uprzedniej dowodów musi być m.in. analiza zgromadzonego materiału dowodowego dokonana pod kątem legalności jego uzyskania. Analiza ta prowadzić musi więc do odpowiedzi na pytanie, czy zachowane zostały wymagane przez Ordynację [podatkową] formy procesowe przeprowadzenia poszczególnych dowodów, a także czy materiał dowodowy nie opiera się np. na dowodach fałszywych. W wyniku takiej oceny organ podatkowy musi odrzucić dowody sprzeczne z prawem, nawet jeśli istniałyby przesłanki pozwalające przypuszczać, iż przyczynią się one w pewien sposób do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy.
Zaniechanie przez organy podatkowe uzasadniania swoich decyzji w sposób przekonujący i zgodny z dyspozycją art. 122 Ordynacji powoduje wadliwość w stopniu przemawiającym za ich uchyleniem. Ustalenie stanu faktycznego niezgodne z prawdą materialną prowadzi bowiem w sposób oczywisty do naruszenia prawa.
Brak prawnych przesłanek służących uprawdopodobnieniu danego stanu faktycznego powoduje, iż podatnik lub inny uczestnik postępowania może wskazywać na różne okoliczności faktyczne lub prawne mające ten stan uprawdopodobnić. W takim przypadku dana okoliczność faktyczna może zostać uznana za uprawdopodobnioną każdym środkiem dowodowym tworzącym przesłanki uprawdopodobnienia.
Warunkiem uprawdopodobnienia jest jednak zgodność prowadzonego wnioskowania z zasadami logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego, praktyki gospodarczej, dostępnej wiedzy oraz innymi elementami twórczego poszukiwania podatkowego stanu faktyczne
Negatywnie z punktu widzenia realizacji zasady swobodnej oceny dowodów należy odnieść się do przypadków, w których stronę pozbawia się udziału w postępowaniu podatkowym, np. z uzasadnieniem, że jej uczestnictwo w przeprowadzeniu dowodu nie jest konieczne. Jest to niezgodne z dyspozycją art. 190 § 2 O.p. Strona musi mieć, w myśl art. 192 Ordynacji, zagwarantowaną możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Natomiast skutkiem procesowym niezachowania tego rodzaju wymogów jest fakt, iż żadna okoliczność faktyczna ustalona bez udziału strony nie może być uznana za udowodnioną. Dlatego naruszenie zasady wyrażonej w art. 192 może być podstawą wznowienia zakończonego ostateczną decyzją postępowania podatkowego.