tekin

Ayrıca bakınız: Tekin

Türkçe

Ön ad

tekin (karşılaştırma daha tekin, üstünlük en tekin)

[1] Boş, içinde kimse bulunmayan

[2] Uğurlu

[3] Eski Türklerde bir babanın taşınmaz mallarının mirasçısı olan en küçük oğlu

[4] Tigin Eski Türklerde prens, hakan oğullarına verilen ad

Köken

[1] Türkçe

Çağatayca

Ad

[1] Alt, taht

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tekin" maddesi