kırıntı

Türkçe

Ad

kırıntı (belirtme hâli kırıntını, çoğulu kırıntılar)

[1] Bir şeyden ayrılan küçük parça.

[2] (mecaz) Küçük kalıntı.

[3] (halk ağzı) Kurumak için kesilip yerde bırakılan odun.

Köken

kır + ıntı

Sözcük birliktelikleri

[1] kırıntı külte, ekmek kırıntısı

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: avrındı‎ (otk) (avrındı)
• Tatarca: walçıq (tt)