afi

Türkçe

Ad

afi (belirtme hâli afini, çoğulu afiler)

[1] (argo) Gösteriş, çalım, caka

Köken

[1] Pontus Rumcası afē (dokunuş, el becerisi)

Deyimler

afi atmak, afi kesmek, afi sökmek

Türetilmiş kavramlar

[1] afili

Kaynakça

• Nişanyan Sözlük'te: afi maddesi
• Aktunç, Hulki (2001). Büyük Argo Sözlüğü, YKY, İstanbul. ISBN 975-363-864-7

Zazaca

Eylem

afi

1. afiyen (eylem) sözcüğünün emir kipi ikinci tekil şahıs çekimi

Zıt anlamlılar

• meafi