[go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

Dominique de Villepin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Dominique de Villepin
Fransa başbakanı
Görev süresi
31 Mayıs 2005 - 15 Mayıs 2007
Cumhurbaşkanı Jacques Chirac
Yerine geldiği Jean-Pierre Raffarin
Yerine gelen François Fillon
Fransa İçişleri Bakanı
Görev süresi
31 Mart 2004 - 31 Mayıs 2005
Cumhurbaşkanı Jacques Chirac
Başbakan Jean-Pierre Raffarin
Yerine geldiği Nicolas Sarkozy
Yerine gelen Nicolas Sarkozy
Fransa Dışişleri Bakanı
Görev süresi
7 Mayıs 2002 - 31 Mart 2004
Cumhurbaşkanı Jacques Chirac
Başbakan Jean-Pierre Raffarin
Yerine geldiği Hubert Védrine
Yerine gelen Michel Barnier
Kişisel bilgiler
Doğum Marie-Laure de Villepin
14 Kasım 1953 (70 yaşında)
Rabat, Fas
Partisi RPR (2002'ye kadar)
UMP (2002-2010)
RS (2010-günümüz)
İlişkiler Xavier de Villepin (baba)
Çocuk(lar) Marie de Villepin
Arthur de Villepin
Victoire de Villepin
Bitirdiği okul IEP de Paris
École nationale d'administration
Panthéon-Assas Üniversitesi
Université Paris-Nanterre
Dini Roma Katoliği

Dominique de Villepin (d. 14 Kasım 1953, Rabat, Fas), Fransız siyasetçi. 2005-2007 yılları arasında Fransa başbakanı olarak görev yaptı.

Afrika'da, ABD'de ve ardından Latin Amerika'da, özellikle Venezuela'da, eğitim görmüştür. Paris X-Nanterre Üniversitesi'ni bitirmiş, Paris II-Assas Üniversitesi'nde hukuk lisansını tamamlamıştır. Ardından Paris Siyasal Bilgiler Enstitüsü'nde eğitim almıştır. Ulusal İdare Okulu'nu (ENA) bitirmiştir ki bu okuldan sınıf arkadaşları arasında François Hollande, Ségolène Royal ve Jean-Pierre Jouyet yer almaktadır.

Mesleki Kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

ENA'yı bitirdikten sonra dışişleri bakanlığına girerek kariyer yapmaya başlamıştır. 1984-1992 yılları arasında Fransa'nın ABD büyükelçiliğinde ve Hindistan büyükelçiliğinde diplomatik görevlerde bulunmuştur.

Siyasi Kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1977 yılında Cumhuriyet için Birlik'e girmiştir. 1993-1995 yılları arasında Dışişleri Bakanı Alain Juppé'nin kabine direktörü olmuş, 1995'te Jacques Chirac'ın Cumhurbaşkanı seçilmesinin ardından cumhurbaşkanlığı genel sekreteri olmuş ve bu görevini 2002'ye dek sürdürmüştür. Ayrıca 1996-1999 yılları arasında Ulusal Orman Ofisi (ONF) Yönetim Kurulu başkanı olmuştur.

Dışişleri Bakanlığı

2002'de Chirac'ın tekrar cumhurbaşkanı seçilmesi üzerine kurulan hükûmette Dışişleri Bakanı olarak atanmıştır. 2003 yılında ABD tarafından istenen Irak Savaşı'na Chirac ile beraber karşı çıkmış ve 14 Şubat 2003 tarihinde BM Güvenlik Konseyi'nde yaptığı konuşma[1] ile alkışlanmıştır ki bu BM Güvenlik Konseyi toplantılarında nadir görülen bir durumdur.

İçişleri Bakanlığı

2004'te ise İçişleri bakanlığına getirilmiştir. 2005 AB Anayasası referandumunda 'hayır' sonucunun çıkması üzerine istifa eden Jean-Pierre Raffarin'in yerine Chirac tarafından başbakan atanmıştır.

Başbakanlığı

2005 yılında Başbakanlığa getirilmiş ve bu dönemde 2005 Fransa azınlık başkaldırısı yaşanmıştır. Ayrıca istihdam sözleşmelerine dair eylemler yapılmıştır. Nicolas Sarkozy'nin cumhurbaşkanlığına seçilmesinin ardından başbakanlık görevinden istifa etmiştir.

Başbakanlığı sonrası

Haziran 2010'da merkez sağ çizgideki république solidaire (dayanışmacı cumhuriyet) adlı partiyi kurdu ve 2011 yılına kadar başkanlığını sürdürmüştür. 2012 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde aday adaylığını açıklasa da yeterli imzayı sağlayamadığı için aday olamamıştır.

Chirac'a gösterdiği bağlılıkla ‘beton sadakat’ diye anılmaktadır.

Marie-Laure Le Guay ile 1985 yılında evlenmiş ve 2011 yılında boşanmıştır. Bu evlilikten iki kızı (Marie, Victoire) ve bir oğlu (Arthur) olmuştur.

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2015. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Hubert Védrine
Fransa Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri
1995–2002
Sonra gelen:
Philippe Bas
Önce gelen:
Hubert Védrine
Fransa Dışişleri Bakanı
2002–2004
Sonra gelen:
Michel Barnier
Önce gelen:
Nicolas Sarkozy
Fransa İçişleri Bakanı
2004–2005
Sonra gelen:
Nicolas Sarkozy
Önce gelen:
Jean-Pierre Raffarin
Fransa başbakanı
2005–2007
Sonra gelen:
François Fillon