[go: up one dir, main page]

Pumunta sa nilalaman

Kahariang Ostrogodo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Kaharian ng mga Ostrogodo
Regnum Italiae
493–553
Coin depicting Theodoric the Great (475-526) ng Kahariang Ostrogodo
Coin depicting Theodoric the Great (475-526)
The Ostrogothic Kingdom at its greatest extent.
The Ostrogothic Kingdom at its greatest extent.
KabiseraRavenna
(493 hanggang 540)
Karaniwang wikaGodo, Latin na Bulgar
Relihiyon
Official:
Arian and Chalcedonian Christianity[1]
Minorities:
Judaism,[2] Pelagian Christianity,[3] Manichaeism,[3] Roman paganism[4]
PamahalaanMonarkita
King 
• 493–526
Theodoric (first)
• 552–553
Teia (last)
PanahonHuling Sinaunang Panahon
• Mga Labanan ng Isonzo at Verona
489
• Pagbagsak ng Ravenna
493
• Simula ng Digmaang Gotiko
535
553
Pinalitan
Pumalit
Kingdom of Italy (476–493)
Pannonia Valeria
Byzantine Empire under the Justinian dynasty
Avar Khaganate

Ang Kahariang Ostrogodo, na opisyal bilang Kaharian ng Italya (Latin: Regnum Italiae),[5] itinatag ng mga Hermanikong Ostrogodo sa Italya at mga karatig lugar mula 493 hanggang 553.

Sa Italya, ang mga Ostrogodo, na pinamunuan ni Teodorico ang Dakila, ang pumatay at pumalit kay Odoacer, isang sundalong Aleman, na pinuno ng foederati sa Hilagang Italya, at ang de facto na pinuno ng Italya, na pinaalis ang huling emperor ng Kanlurang Imperyong Romano, si Romulo Augustulo, noong 476. Sa ilalim ng Teodorico, ang kauna-unahang hari nito, naabot ng kahariang Ostrogodo ang rurok ng teritoryo nito, mula sa modernong Pransiya sa kanluran hanggang sa modernong Serbia sa timog-silangan. Karamihan sa mga institusyong panlipunan ng huling Kanlurang Imperyong Romano ay napanatili sa panahon ng kaniyang pamamahala. Tinawag ni Theodoric ang kaniyang sarili na Gothorum Romanorumque rex ("Hari ng mga Godo at Romano"), na ipinapakita ang kaniyang pagnanais na maging isang pinuno para sa parehong pangkat ng tao.

Simula noong 535, sinalakay ng Imperyong Bisantino ang Italya sa ilalim ni Justiniano I. Ang pinuno ng Ostrogothic sa oras na iyon, si Witiges, ay hindi nagawang mapagtagumpayang ipagtanggol ang kaharian at humantong sa pagsakop at pagbagsak ng kabeserag Ravenna. Sinuportahan ng mga Ostrogodo ang isang bagong pinuno, si Totila, at higit sa lahat nagawang baligtarin ang pananakop, ngunit sa kalaunan ay natalo. Ang huling hari ng Kahariang Ostrogodo ay si Teia.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Cohen (2016), pp. 510–521.
  2. Cohen (2016), pp. 504–510.
  3. 3.0 3.1 Cohen (2016), pp. 523, 524.
  4. Cohen (2016), pp. 521–523.
  5. Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus Senator, Variae, Lib. II., XLI. Luduin regi Francorum Theodericus rex.
[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • May kaugnay na midya ang Ostrogoths sa Wikimedia Commons