Ginosa
Ginosa | |
---|---|
Comune di Ginosa | |
Mga koordinado: 40°30′N 16°45′E / 40.500°N 16.750°E | |
Bansa | Italya |
Lawak | |
• Kabuuan | 188.49 km2 (72.78 milya kuwadrado) |
Taas | 240 m (790 tal) |
Populasyon (2018-01-01)[2] | |
• Kabuuan | 22,430 |
• Kapal | 120/km2 (310/milya kuwadrado) |
Demonym | Ginosini |
Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
• Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
Kodigong Postal | 74013 |
Kodigo sa pagpihit | 099 |
Websayt | Opisyal na website |
Ang Ginosa (Barese: Genòse) ay isang maliit na bayan at komuna sa lalawigan ng Taranto, Apulia, Katimugang Italya.
Pangunahing pasyalan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang pinakamahalagang monumento ng Ginosa ay ang Castello Normanno (Kastilyong Normango). Ito ay itinayo noong 1080 ni Robert Guiscard upang ipagtanggol ang lungsod mula sa mga pagsalakay ng mga tropang Saraseno. Orihinal na ang kastilyo ay pinalamutian ng tatlong mga moog at isang puente levadizo, lahat ay nawasak noong ika-16 na siglo, nang ang bayan ay naging isang baronya ng pamilya Doria. Ang kastilyo ay kasunod naging isang palasyong pangtirahan at sa kasalukuyan ay kapansin-pansing tanaw ang pinakalumang bahagi ng bayan. Ang kastilyo ay bahagi rin ng eskudo de armas ng komuna.
Ang Chiesa Madre (inang simbahan) ay itinayo noong 1554 at alay kay San Martin ng Tours, isa sa pinakatanyag na mga santo sa Pransiya. Ito ay isang tipikal na katimugang Italyanong simbahang Baroko.
Mga estruktura
[baguhin | baguhin ang wikitext]Malapit sa Ginosa, mayroong isang 250 metro (820 tal)* tore ng tubig, na may palayaw na "Il Missile".
Tingnan din
[baguhin | baguhin ang wikitext]Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Population from ISTAT
Mga panlabas na link
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Opisyal na website Naka-arkibo 2018-09-06 sa Wayback Machine.