ແຫ້ງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰreːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แห้ง, ภาษาคำเมือง ᩉᩯ᩠᩶ᨦ (แห้ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦠᧂᧉ (แห้ง), ภาษาไทขาว ꪵꪬꪉꫂ, ภาษาไทใหญ่ ႁႅင်ႈ (แห้ง), ภาษาอาหม 𑜑𑜢𑜂𑜫 (หิง์), ภาษาจ้วง rengj, ภาษาปู้อี raangx
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɛːŋ˧˩]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɛːŋ˥˥˨]
- การแบ่งพยางค์: ແຫ້ງ
- สัมผัส: -ɛːŋ