Taza
Taza
تازة | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 34°13′N 4°1′W / 34.217°N 4.017°W | |
| Država |  Maroko
|
| Regije Maroka | Fès-Meknès |
| Površina | |
| - Ukupna | 25.0 km²[1] |
| Visina | 598[1] |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Grad | 148,456[1] |
| - Gustoća | 5,933 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC) |
| Poštanski broj | 60000 |
| Karta | |
  Taza Pozicija Taze u Maroku | |
Taza (berberski: ⵜⴰⵣⴰ / taza, arapski: تازة) je grad na sjeveru Maroka od 148,456 stanovnika.[1] Ona je i administrativni centar vlastite provincije.
Taza leži u brdima nešto južnije od Rifa[2] udaljena 120 km od Fesa i 210 km do Oujde. Sastoji se od dva odvojena grada izgrađena na vlastitim terasama, sa kojih puca pogled na planinsku dolinu. Stari grad (medina) opasan bedemima; prostire se na prosječnoj nadmorskoj visini od oko 580 metara, za razliku od tog novi dio grada kog su osnovali francuski kolonisti 1920. leži u plodnoj ravnici na visini od 450 metara.[2]
Ostaci fosil]]a po okolnim spiljama dokaz su da je taj kraj bio naseljen već za paleolita.[2] Tazu su osnovali Berberi iz Meknesa krajem 7. vijeka, u vrijeme arapsko-muslimanske ekspanzije, pa se i Taza 790. udružila i postala saveznik dinastije Idrisida, nešto kasnije postala je saveznik Fatimida iz Kairuana.[2] Kako se grad nalazi pored istoimenog planinskog prijevoja preko kojeg su svako malo prolazili valovi osvajača na svom pohodu prema zapadu i atlanskoj obalnoj ravnici sjeverozapadne Afrike[2], vijekovima je živjela na vjetrometini.
Od 1074. Tazom vladaju članovi dinastije Almoravida, njih su 1132. smjenili Almohadi, sve dok ih 1248. nisu izbacili Marinidi koji odtad vladaju gradom. Grad je godinama sprečavao daljnji prodor Osmanlijama iz Alžira u Maroko, ali je 1914. pokleknuo u napadu francuske vojske.[2] Medina iz Taza je bogata spomenicima, pored izuzetne džamije tu se nalazi i medresa iz 14. vijeka.[2] Medina i džamija su 1995. ušle su na popis potencijalnih kandidata koji će biti uvršteni na Listu mjesta svjetske baštine u Africi.[3]
- La ville de Taza (službene stranice) Arhivirano 2020-12-05 na Wayback Machine-u (fr)