Salijska dinastija
Salijska dinastija (njemački: Salier) bila je dinastija njemačkih kraljeva i svetih rimskih careva koja je vladala od 1024. do 1125. Također je poznata i kao Franačka ili Frankonska dinastija, a koje je ime dobila po postojbini Frankoniji. Činila su je četiri monarha, od kojih je prvi - Konrad II - izabran za njemačkog kralja nakon smrti Heinricha II, posljednog vladara Otonijanske dinastije 1024. a potom okrunjen za cara 1027. Sva četiri vladara - Konrad II, Heinrich III, Heinrich IV i Heinrich V - se smatraju jednim od najenergičnijih i najambicioznijih vladara srednjovjekovne Njemačke, koji su nastojali stvoriti čvrstu centralnu vlast i dobro ograniziranu upravu, a zbog čega su ulazili u sukob sa plemstvom i papama. Njihova je vladavina koincidirala sa konačnom uspostavom feudalnog sistema i društva karakterističnog za visoki srednji vijek, ali i relativnim nazadovanjem intelektualnog života u odnosu na druge zapadnoevropske države. Okončana je 1125. smrću Heinricha V, koga je naslijedio Lothar III iz dinastije Supplingeburg; nešto kasnije je na prijestolje došao Heinrichov unuk čija je loza poznata kao Kuća Hochenstaufen.
- Konrad II 1024-1039, car 1027
- Heinrich III 1039-1056, car 1046
- Heinrich IV 1056-1106 car 1084
- Konrad (1087–1098, nominalni kralj pod ocem Heinrichom IV)
- Heinrich V 1106-1125, car 1111
Datumi vladavine kao careva u obzir uzimaju izbore i naknadne krundibe.