Plymouth, Massachusetts
Plimut Plymouth | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Sjedinjene Američke Države |
Savezna država | Masačusets |
Okrug | Plimut |
Osnovan | 1620 |
Stanovništvo | |
Stanovništvo (2010) | 7.494 |
Gustina stanovništva | 2,2 st./km² |
Geografija | |
Koordinate | 41°57′30″N 70°40′02″W / 41.958437°N 70.667258°W |
Vremenska zona | UTC-5, leti UTC-4 |
Nadmorska visina | 57 m |
Površina | 347,0 km² |
Kopnena površina | 249,8 km² |
Ostali podaci | |
Pozivni broj | 508 / 774 |
ZIP kod | 02360, 02361, 02362, 02345, 02381 |
FIPS kod | 54275 |
Plymouth je grad u američkoj saveznoj državi - Massachusetts, na sjeveroistoku Sjedinjenih Američkih Država od 56 468 stanovnika.[1]
Grad je dobio ime po istoimenom engleskom lučkom gradu - Plymouth, iz kojeg su isplovili krajem ljeta 1620. osnivači grada na brodu Mayflower.
Plymouth leži u istoimenom zaljevu Plymouth, udaljen 60 km jugoistočno od Bostona, sa kojim je praktički spojen u veliku konurbaciju - zvanu Veliki Boston koja ima preko 4 500 000 stanovnika.
Rana historija Plymoutha vezana je uz Koloniju Plymouth, prvu englesku koloniju u Novoj Engleskoj koju su osnovali plimutski hodočasnici u jesen 1620.[1]
Oni su bili vjerski separatisti, nezadovoljni anglikanskom crkvom i njenom praksom (kasnije nazvani hodočasnici / pilgrims), koji su u potrazi za vjerskom tolerancijom, prvo pobjegli u holandski grad Leiden, gdje su 1608. osnovali svoje udruženje.[2] Oko 1618. njih 35 odlučilo je nezadovoljno životom u stranoj sredini, otići u sjevernoameričku Virginiju, pa su se da bi prikupili novce vratili u Englesku i osnovali dioničko društvo, koje je dobilo kredite od nekih londonskih trgovaca.[2] Krajem ljeta 1920. unajmili su jedrenjak Mayflower i ispovili iz engleske luke Plymouth [1] sa 100 kolonista. Oni su još na brodu sastavili ugovor, o budućoj organizaciji života u svojoj koloniji. Suština tog ugovora je bila da će između sebe demokratski izabrati političko tijelo (zapravo crkveno vijeće) koje će upravljati kolonijom.[2]. To je u ono vrijeme bio pravi kopernikanski obrat - jer se tad smatralo da se vlast može dobiti samo od boga, i od njegovih posrednika na zemlji ( dakle kraljeva, biskupa itd) koji su po predanju, takođe dobili vlast od boga, to da bi svoju vlast narod mogao sam izabrati - bilo je ravno bogohuljenju.
Njih je bura skrenula s kursa, pa su umjesto do Zaljeva Chesapeake doplovili do obale Sjeverne Amerike kod Rta Cod[2] u novembru 1620. pa su se 21. decembra (danas je taj dan američki praznik - Dan predaka / Forefathers’ Day) iskrcali u Plimutski zaljev.[1]
Prema legendi, hodočasnici su se iskrcali na mjestu - Plimutski kamen (Plymouth Rock) 26. decembra i tu izgradili naselje sa utvrdom i obrambeni toranj na brdu Burial (groblje), tako su ga nazvali jer su tu pokopali prvog guvernera Williama Bradforda i druge članove sa Mayflowera.[1] Polovica kolonista od njih 99 koliko se iskrcalo, umrla je od gladi prve zime, jer nisu bili vični poljoprivredi. Uz pomoć blagonaklonih indijanaca iz okolice, naučili su saditi kukuruz i loviti, pa su uz vodstvo, upornog i vještog prvog guvernera Williama Bradforda, uspjeli su stati na vlastite noge. Vremenom se njihovo naselje popunilo drugim kolonistima tako da je njihovo naselje postalo 1633. sjedište Kolonije Plymouth.[1] Prodajom krzna, uspjeli su se riješiti financijskih obaveza prema londonskim financijerima. Njihova kolonija se širila i teritorijalno, zemlju su besplatno dijelili na male parcele (ali je svako naselje moralo imati zajedničku zemlju, za javne potrebe) pa je njihova kolonija rasla, tako da ih je 1643. već bilo oko 2 000, a na kraju 1691. su dogurali do 7 000 stanovnika. Te iste godine apsorbirala ih je puritanska Kolonija Zaljeva Massachusetts iz obližnjeg Bostona.[1]
Plymouth je nakon tog počeo zaostajati u konkurenciji sa Bostonom, pa je postao gradić ribarstva i brodogradnje okrenut pomorstvu.
Najveća atrakcija Plymoutha je muzej na otvornom, replika naselja prvih kolonista pilgrima - Kolonije Plymouth - Plymouth Plantation osnovan 1947. U gradskoj luci stoji usidren i jedrenjak - Mayflower (njegova replika) kojim su doplovili 1620.
Grad ima i najstariji muzej u državi Pilgrim Hall (izgrađen 1824.), velika atrakcija za turiste je i drvena kuća Harlow Old Fort iz 17. vijeka, sa orginalnim namještajem iz tog vremena. Plymouth je poznat i po brojnim obnovljenim kućama iz kolonijalnog doba; Richard Sparrow House (1640.), Edward Winslow House (1699.) i Jabez Howland House. Za amerikance je neobično važan spomenik - Kamen iz Plymoutha, kog su otkrili 1741., on je postao simbol slobode za vrijeme predrevolucionarnih agitacija 1774. Na brdu iznad grada visokom 25 m, podignut je hram u neoklasicističkom stilu, koji je nacionalni spomenik posvećen predcima (pilgrimima), iz 1889. U okolici Plymoutha nalazi se park prirode - Šuma Myles Standish, na površini od 44 km².[1]
Zbog svog položaja na moru, i velikog historijskog značaja za Plymouth je danas velika turistička meka Sjedinjenih Američkih Država. Pored turizma za ekonomiju grada važno je ribarstvo, brodogradnja i nešto pogona lake industrije.[1]
- Morris, Richard B. (1996). Encyclopedia of American History (Seventh izd.). Collins Reference. ISBN 0062700553.
- Peter C. Mancall, Gary B. Nash, Allan M. Winkler, Charlene Mires, John W. Jeffries, ur. (2009). Encyclopedia of American History. Facts on File. ISBN 0816071365.
- Stanley I. Kutler (2002). Dictionary of American History (Third izd.). Charles Scribners & Sons. ISBN 0684805332.
- Paul S. Boyer (2001). The Oxford Companion to United States History. Oxford University Press. ISBN 0195082095.
- Michael Kazin, Rebecca Edwards, Adam Rothman, ur. (2011). The Concise Princeton Encyclopedia of American Political History. Princeton University Press. ISBN 0691152071.
- Kane, Joseph and Aiken, Charles (2004). The American Counties: Origins of County Names, Dates of Creation, and Population Data, 1950-2000. Scarecrow Press. ISBN 0-8108-5036-2.