Opatija Whitby
Opatija Whitby (engleski: Whitby Abbey) je naziv za nekadašnji benediktinski samostan čije se ruševine nalaze na stijeni East Cliff iznad grada i luke Whitby u sjeveroistočnoj Engleskoj. Osnovan je godine 657. pod imenom Streoneshalh od strane Oswiua, kršćanskog kralja Nortumbrije; bio je dvojni samostan - za redovnike i redovnice; za prvu opaticu je Oswiu imenovao Hildu, nećaku bivšeg kralja Edwina. U njemu je godine 664. održan Sinod u Whitbyju kojim su anglosaksonski kršćani preuzeli rimski, umjesto dotadašnjeg keltskog metoda računanja Uskrsa. Između 867. do 870. su vikinški napadi doveli do napuštanja samostana. Obnovljen je 1078. od strane Reinfrida, bivšeg vojnika u službi Williama Osvajača koji je postao redovnik te novu opatiju organizirao po benediktinskim pravilima. Godine 1540. je samostan ukinut za vrijeme velikog ukidanja koje je tokom engleske Reformacije proveo kralj Henry VIII.
Napušteni samostan je svejedno ostao impozantna građevina, te je služio kao svojevrsni orijentir pomorcima, a što spominje i Bram Stoker u svom znamenitom romanu Dracula. Godine 1914. su ga za vrijeme prvog svjetskog rata oštetili njemački bojni krstaši za vrijeme bombardiranja britanske obale.
