Obalj
Obalj | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Republika Srpska |
Opština/Općina | Kalinovik |
Stanovništvo | |
Stanovništvo ((1991)) | 150 |
Geografija | |
Koordinate | 43°27′25″N 18°21′18″E / 43.4569°N 18.3550°E |
Koordinate: 43° 27′ 25" SGŠ, 18° 21′ 18" IGD
Obalj je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Kalinovik koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 150 stanovnika.[1]
Naselje je jugozapadno od Kalinovika, uz put prema Ulogu. Čengića Bara je ljetno stočarsko naselje smješteno u visokom kraškom polju, koje se zove Kladovo polje, a nalazi se na Zelengori. Od Kalinovika je udaljeno oko 11 km vazdušne linije u pravcu jugozapada.
Prostor je pripadao srednjovjekovnoj župi Zagorje, koja je obuhvatala područje između gornjeg toka rijeka Neretve i Drine.
Župa se prvi put spominje oko 1322. godine u povelji bosanskog bana Stjepana II Kotromanića, kojom knezu Vukoslavu Stipaniću daruje župe Banicu i Vrbanju u Donjim Krajima. Iz spomenute povelje vidi se da je Zagorje predstavljao župan Poznanj Purčić. Župa je kasnije, sve do kraja državne samostalnosti srednjovjekovne Bosne 1463, predstavljala dio feudalne domene nadaleko poznate porodice Hranića-Kosača.
Nekropola Čengića bara iz tog vremena, se nalazi na blagom uzvišenju u sredini Kladovog polja na oko 1370 mnv. Sastoji se od ukupno 52 stećka. Spomenici su dobro klesani i očuvani. Ukrašeno je ukupno 19 stećaka.
Ukrasi na stećku br. 16 – sljemenjak sa postoljem, dimenzija 175x77x130 cm, su reprezentativni. Na južnoj bočnoj strani u niskom reljefu prikazana je scena lova. Tu su dva konjanika sa konjima, a između njih je jelen i pas. Konji i lovci su okrenuti prema sredini plohe, odnosno prema jelenu. Po jedna ruka lovaca je povijena na bok kao da drži uzde, a druga je izdignuta i ispružena kao da drže koplja ili mačeve. Kod jelena se ne vide rogovi (možda srna). U blizine srne se vidi manja figura psa. Iznad ove scene pri vrhu plohe vodoravno se pruža friz od vijugaste linije i trolistova. Ispod friza je ukras od uske tordirane vrpce. Na zapadnoj čeonoj strani nalazi se urezan pravougaoni štit, koji je kod jednog ugla prorezan za proturanje koplja. Na donjoj polovini štita vidi se polumjesec, a u gornjoj četverolisna rozeta. Ispod štita je mač koji dolje malo viri, a gore mu se vidi krsnica i držak koji se završava okruglastom glavom. Desno i lijevo od drška, prikazane su šematski dvije ptice. Iznad štita i ptica proteže se friz od povijene linije i trolistova, a iznad friza je u visokom reljefu prikazana tordirana vrpca, koja se u toj visini pruža oko čitavog spomenika. Na istočnoj čeonoj strani nalazi se friz kao i na ostalim stranama i tordirana vrpca. Spomenik je položen na sjevernu bočnu stranu tako da se ne zna koja vrsta ukrasa se nalazi na ovoj strani.
Na jednom stećku evidentiran je i natpis koji govori da tu leži Stojan Opodinović. Nekropola je nacionalni spomenik BiH. [2]
Nekropola Čengića bara nalazi se na listi 30 srednjovjekovnih nekropola stećaka koje su 2016. godine proglašene Svjetskom baštinom UNESCO-a. Na listi su 22 nekropole u Bosni i Hercegovini, po 3 u Srbiji i Crnoj Gori, a 2 u Hrvatskoj. [3]
Nacionalnost | 1991. |
Srbi | 139 |
Muslimani | 1 |
Hrvati | 9 |
Jugosloveni | 0 |
ostali | 1 |
Ukupno | 150 |
|
- Šefik Bešlagić, Sarajevo: Veselin Masleša, 1971. STEĆCI, KATALOŠKO-TOPOGRAFSKI PREGLED
- Dubravko Lovrenović, Sarajevo, 2009 -STEĆCI BOSANSKO I HUMSKO MRAMORJE SREDNJEG VIJEKA
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Nekropola Čengića Bara”. kons.gov.ba. Arhivirano iz originala na datum 2021-09-26. Pristupljeno 13. 10. 2016.
- ↑ „Državna komisija”. Arhivirano iz originala na datum 2020-01-17. Pristupljeno 2016-11-15.