Mezezije
Mezezije | |
---|---|
Uzurpator bizantske carske krune | |
Solid s likom Mezezija, iskovan u Sirakuzi. | |
Vladavina | 668–669 |
Rođen/a | 622 |
Umro/la | 669 |
Prethodnik | Konstans II |
Nasljednik | Konstantin IV |
Mezezije (grčki: Μιζίζιος; latinski: Mezezius; 622 - 669) bio je bizantski vojskovođa armenskog porijekla, poznat po tome što je na Siciliji godine 668. podigao neuspjeli ustanak sa ciljem da se postane car.
Prema navodima pisma pape Grgura II bizantskom caru Lavu III, bio je plemić i služio kao grof (Opsikion), odnosno predstojnik carske pratnje (latinski: obsequium) Konstansa II; kasnije sirijske kronike ga opisuju kao patrikiosa. Nakon što je Konstans ubijen u kupalištu u Dafnama, tamošnja vojska ga je proglasila carem. Vladao je samo nekoliko mjeseci. Čim je vijest o smrti oca došla njegovom sinu Konstantinu IV u Konstantinopol, on je organizirao ekspediciju na Siciliju koja je porazila ustanike i pogubila Mezezija. Njegov dvor je doveden u Konstantinopol.[1]