Langreo
Langreo
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 43°18′N 5°41′W / 43.300°N 5.683°W | |
| Država |  Španjolska
|
| Autonomna zajednica | Asturija |
| Provincija | Asturija |
| Comarca | Nalón |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Jesús Manuel Sánchez Antuña |
| Površina | |
| - Ukupna | 82.5 km²[1] |
| Najveća visina | 1,021 m[1] |
| Najmanja visina | 211 |
| Stanovništvo (2017.) | |
| - Grad | 40,529[1] |
| - Gustoća | 491.5 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 33930 / 33900 / 33920 / 33909 / 33934 |
| Karta | |
  Langreo Pozicija Langrea u Španjolskoj | |
Langreo (asturijski: Llangréu) je grad od 40,529 stanovnika[1] na sjeverozapadu Španjolske u Autonomnoj zajednici Asturiji.
Langreo leži u unutrašnjosti u dolini rijeke Nalón, udaljen 17 km sjeveroistočno od Ovieda.
Langreo je počeo svoju egzistenciju kao feud biskupa iz Ovieda. Još 857. je asturijski kralj Ordoño I donirao ovijedskim crkvama velike količine zemlje Langrea. To je 1075. svojom donacijom povećao kralj Alfonso VI od Kastilje.[2]
Langreo se biskupske vlasti oslobodio 1338. kad je dobio status grada. Prvo vijeće građana (nezavisno od oviedskih biskupa) osnovano je za vladavine kralja Felipea II.[2]
U vrijeme Španjolskog rata za nezavisnost (početak 19. vijeka) napoleonovi vojnici spalili su samostan San Lorenzo i opljačkali svetište. Nakon tog za Karlističkih ratova grad je u julu 1874. opsjedan u tom metežu izgorio je gradski arhiv.[2]
Historija rudarstva i industrije u Langreu seže u drugu polovicu 18. vijeka, kad su se pojavili ljudi poput Casada de Torresa, koji je počeo eksploatirati ugljen i podigao prvu koksaru u Španjolskoj 1793.[3]
Ipak je pravi razvoj rudarstva počeo tek sredinom 19. vijeka, kad je 1842. izgrađena cesta i željeznička pruga 1856. (to je bila treća pruga u Španjolskoj). Nakon tog otpočele su radom prve čeličane u Asturiji Gil y Cía (1857), Duro y Cía (1859) i Compañía de Asturias (1894).[3]
U 20. vijeku došlo je do fuzioniranja tih kompanija iz kojih je nastala kompanija Duro Felguera, S.A. koja je danas jedan od najvećih proizvođača ugljena i čelika u Španjolskoj.[3]
Radnici Langrea su 1917. sudjelovali u velikom generalnom štrajku koji je utjecao na cijelu naciju, kao i u kasnijim događajima za Španjolskog građanskog rata.[2]
Od kako su od kraja 20. vijeka rudarstvo i metalurgija ušle u duboku krizu, i grad se osipa kako brojem stanovnika, tako i brojem tvornica, koje se zatvaraju.
