[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

La Maman et la Putain

Izvor: Wikipedija
La Maman et la Putain
RežijaJean Eustache
ProducentVincent Malle
Bob Rafelson
ScenarioJean Eustache
UlogeBernadette Lafont
Jean-Pierre Léaud
Françoise Lebrun
FotografijaPierre Lhomme
MontažaDenise de Casabianca
Jean Eustache
Datum(i) premijere
5. 1973 (1973-05) (Cannes)
Trajanje219 min.
Zemlja Francuska
Jezikfrancuski
Budžet700.000 francuskih franaka

La Maman et la Putain (sh. Majka i kurva) je francuski crno-bijeli igrani film snimljen 1973. godine u režiji Jeana Eustachea, kome je to predstavljao cjelovečernji debi, poznat po skandalu koji je izazvao na premijeri, ali i po tome što se navodi kao jedno od posljednjih velikih ostvarenja Novog vala.

Film je velikim dijelom bio autobiografskog karaktera, odnosno bio inspiriran Eustacheovom propalom ljubavnom vezom sa studenticom književnosti Françoise Lebrun, koja se na pojavljuje u filmu u svome prvom glumačkom nastupu. Protagonist, koga tumači Eustacheov prijatelj Jean-Pierre Léaud je Alexandre, mladi pariški intelektualac koga uzdržava njegova djevojka Marie (koju tumači Bernadette Lafont, također Eustacheova prijateljica) a koji slobodno vrijeme provodi u potrazi za drugim ženama. Radnja prikazuje kako upozna bolničarku Veroniku (koju tumači Lebrun) te vezu sa Marie načini otvorenom, a što na kraju uključuje i eksperimentiranje sa seksom utroje.

Film je snimljen sa izuzetno niskim budžetom, na vrpci formata 16mm i u crno-bijeloj tehnici koja je tada već bila izuzetno rijetka, odnosno gotovo u isključivoj domeni art filma. U filmu nema originalne muzike, a radnja se gotovo u pravilu odvija preko dijaloga, koji se uglavnom tiču različitih aspekata seksa, ali sadrže i brojne reference na popularnu kulturu i nedavne velike studentske demonstracije 1968. godine koje su na protagonista ostavile snažan pečat.

Premijerno je prikazan na Kanskom festivalu gdje je duboko podijelio kritiku. Kritičari okupljeni oko novovalnog glasila Cahiers du cinema su ga veličali kao remek-djelo, dok su ga ostali nazivali "pretencioznim", a u francuskoj štampi je proglašen mizoginističkim, odnosno zbog brojnih referenci na različite aspekte seksualnosti i svojevrsnom "uvredom nacije". Usprkos toga je u Cannesu osvojio Veliku nagradu žirija. Reputacija Eustacheovog filma je, međutim, sa vremenom rasla, i to prije svega zbog toga što se smatra perceptivnim ostvarenjem koje je kroz neobičan ljubavni trokut, ali i prikazom negativnih posljedica promiskuitetnog i hedonističkog životnog stila bilo jedno od prvih koje prikazuje negativne posljedice seksualne revolucije.

Uloge

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]