[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

Hiperbolična trigonometrija

Izvor: Wikipedija

Hiperbolična trigonometrija ima svoju ulogu u geometriji Lobačevskog. Koristi se za proučavanje otpornosti materijala, u elektrotehnici, statičkim proračunima visećih mostova u građevinarstvu i drugim granama nauke. U matematici se hiperbolične funkcije koriste, na primer, za rešavanje integrala gde se pojavljuje za razliku od oblika gde se koristi obična, tj. ravninska trigonometrija.

Hiperbolične funkcije

[uredi | uredi kod]

Hiperbolične funkcije je uveo u upotrebu italijanski matematičar Vinčenco Rikati (Vincenzo Riccati, 1707-1775). On je koristio oznake Sh. i Ch. za hiperbolni sinus i kosinus. Teoriju je dalje razvio Lambert (Johann Heinrich Lambert, 1728-1777. Histoire de l'académie Royale des sciences et des belles-lettres de Berlin, tom. XXIV, str. 327 (1768)), negde oko 1771, upotrebljavajući sinh i cosh. Kod nas se za hiperbolne funkcije koriste oznake sh x, ch x, th x, cth x, sech x, cosech x, ali ovde sledimo skraćenice koje podržava Vikipedijin softver, tj. Lateh, a to su uobičajene anglosaksonske oznake.

Definicija hiperboličnih funkcija

[uredi | uredi kod]

Sinus hiperbolični, kosinus hiperbolični i tangens hiperbolični određeni su formulama:

Kotangens hiperbolični, sekans hiperbolični i kosekans hiperbolični su recipročne vrednosti:

Geometrijsko određivanje hiperboličnih funkcija analogno je određivanju trigonometrijskih funkcija sinus, kosinus, tangens (v. ravninska trigonometrija).

Geometrijsko određivanje

[uredi | uredi kod]

U trigonometrijskom krugu definisane su funkcije kao odsečci BC, OB, AD (poluprečnik r=1), a ugao α je centralni ugao AOC. Isti ugao smo mogli definisati i kao površinu Pk dvostrukog kružnog isečka COK (sl.6. šrafirano).

Naime, kada je ugao AOC, tj. α u radijanima, tada dvostruki centralni isečak COK ima površinu Uzimajući analognu funkciju površine, ali ne za kružnicu nego za istostranu hiperbolu i označavajući sa površinu analognog sektora COK (šrafirano na sl.7.), definišemo hiperbolne funkcije: sh x = BC, ch x = OB, th x = AB, odnosno istim redom sinh x, cosh x, tanh x, tj. sinus, kosinus i tangens hiperbolni.

Kada površinu h izračunamo (v. određeni integral) dobijamo izraze za BC, OB, AD:

dakle za hiperbolne funkcije dobijamo prethodno navedene izraze u eksponencijalnom obliku:

Trigonometrijske veze

[uredi | uredi kod]

Svaka formula koja povezuje hiperbolične funkcije argumenta h ili ah, ali ne ax+b, može se dobiti iz odgovarajuće formule koja povezuje obične trigonometrijske funkcije ugla z zamenom sa i zamenom sa Na primer:

prelazi u
prelazi u

Osnovne formule

[uredi | uredi kod]

Za hiperbolne funkcije vrede formule analogne formulama za funkcije obične trigonometrije.

Funkcije jednog argumenta

[uredi | uredi kod]

Međusobno izražavanje

[uredi | uredi kod]

Zbir i razlika argumenata

[uredi | uredi kod]

Funkcije dvostrukog argumenta

[uredi | uredi kod]

Moavrova hiperbolična formula

[uredi | uredi kod]

Funkcije polovine argumenta

[uredi | uredi kod]
+ za x>0, - za x<0,

Zbir i razlika funkcija

[uredi | uredi kod]

Inverzne (Area) funkcije

[uredi | uredi kod]

Nazivi area-sinus, area-kosinus, area-tangens i area-kotangens potiču od reči area (površina) jer area-funkcije možemo predstaviti površinom hiperboličnog sektora. One su inverzne funkcijama sinus hiperbolni, kosinus hiperbolni, tangens hiperbolni i kotangens hiperbolni, tj. ako je tada je itd:

area-sinus, ako je
area-kosinus, ako je
area-tangens, ako je
area-kotangens, ako je

Izražavanje logaritmima

[uredi | uredi kod]

Međusobno izražavanje inverznih

[uredi | uredi kod]

Uz indeks * ide predznak + za h pozitivno, - za h negativno.

Odnosi među inverznim

[uredi | uredi kod]

Povezano

[uredi | uredi kod]