Herkul
Herkul je u rimskoj mitologiji bio božanstvo, veoma slično grčkom Heraklu.
Legende o Herkulu nisu međusobno povezane ni po vremenu ni po mestu zbivanja. Poznato je predanje o borbi Herkula i Kaka, u vezi sa kojim je podignut žrtvenik Jupiteru, pored Trojnih vrata. U Laciju je Herkula primio kralj Faun koji je običavao da bogovima prinosi na žrtvu strance. Pošto je to nameravao da učini i sa Herkulom, junak ga je ubio. Osim ovoga, Herkulu se pripisuju veliki poduhvati, poput podizanja nasipa u Kampaniji, između mora i jezera Lukrina.[1]
Legende i kult u vezi sa grčkim Heraklom su preneti u Rim ili preko grčkih kolonija ili preko Etruraca, jer je u 6. veku pne. Herkul bio značajan segment etrurskog pantenona. Heraklov kult je bio rasprostranjen u svim delovima južne Italije, gde je predstavljao htonsko božanstvo, a posebno u Metapontu i Krotonu. U Krotonu je najverovatnije nastala legenda o borbi Herakla i Geriona, na koju su nadogređni mitovi o Herkulu. Ipak, Herkulov kult sadrži i originalne crte koje ne mogu da se dovedu u vezu sa Heraklom. U Rimu mu je bilo posvećeno više svetilišta. U samom gradu, njegov kult je ozvaničen 339. godine pne., a van gradskih zidina, svetilište postoji još od 5. veka pne. Apije Klaudije je nastojao da privatni kult zameni državnim, pa se njemu pripisuje izgradnja Velikog žrtvenika (Ara maxima) koji se pominje 312. godine pne. i to je prvo zvanično kultno mesto ovog heroja u Rimu. Ostala njegova svetilišta u tom gradu su kasnijeg datuma. I u rimskoj i u etrurskoj religiji bio je poistovećen sa bogom rata, Marsom, a smatrali su ga i božanstvom igara u arenama i domaćeg ognjišta.[1]
U likovnoj umetnosti je često predstavljan, pa su čak i pojedini rimski imperatori, poput Komoda i Maksimijana predstavljani u liku Herkula ili sa njegovim atributima. Jednu od prvih skulptura izradio je etrurski skulptor Vulka iz Veja, a kasnije predstave su najčešće rađene po uzoru na Lisipove statue ovog junaka.[1]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Cermanović-Kuzmanović, A. & Srejović, D. 1992. Leksikon religija i mitova. Savremena administracija. Beograd.